Jeeyy! Een upje van een trouwe lezer!
Jeeyy! Een upje van een trouwe lezer!
We wachten nog steedss?? wanneer ga je weer beginnen?
Meerdere gebruikers!
MVC Premium Wat fijn dat we wat van je horen. Kan niet wachten om een vervolg van je geweldige verhaal te lezenGeplaatst door TheGigiCat
Yess ben blij dat je er weer bent uppppp
45. Ongepaste dialoog
"Kijk eens wie we hier hebben! Jij kleine duivel!" hoorde ik Ali tegen Idriss zeggen. Ik hield mijn adem in omdat ik te bang was om geluid te maken. Ik wilde niet ontdekt worden in deze kast waarin ik mezelf verborgen hield. "Het is een lange tijd geleden, vader."antwoordde Idriss soepel. Ik bracht een zucht uit. Het was een zucht uit machteloosheid en misschien ook wel angst of misschien omdat ik me verraden voelde. Dat Idriss met zijn vader sprak, deed me pijn. Ali was degene die ervoor zorgde dat ik bijna tot de dood werd gestenigd. Als het niet aan Idriss en vooral zijn broer Sabri lag, dan lag ik nu misschien wel diep in de grond. Ik hoorde geklap. Het was alsof Idriss of Ali de ander op zijn rug sloeg. Het was een liefdadige actie. Een manier voor mannen om hun steun of liefde aan de ander te laten zien. Ik voelde mijn gezicht rood aanlopen, aangezien ik iets gevaarlijks besloot te doen. Met mijn voet drukte ik de kastdeur een beetje van me weg. De kastdeur maakte een klein piepend geluidje waardoor Idriss kuchte, om het geluid te maskeren. Ali leek zich niet te beseffen dat er iets achterdochtigs aan de hand was. Hij was oud, zijn gehoor was waarschijnlijk gewoon slecht. Met mijn gezicht ging ik door het kiertje heen kijken. Het was Ali's hand die zich op Idriss' rug bevond. 'Idriss, ik heb je deze paleis gegeven, zodat het in goede handen is. Je hebt er een zooitje van gemaakt.' Ali liet zijn hand zakken en keek hem vragend aan. Idriss schonk hem een stralende glimlach en schudde zijn hoofd speels. 'Ik weet het, ik weet het. Met de opening van mijn hotel aanstaande zaterdag ben ik er niet aan toegekomen, om het hier op te ruimen. Het was een gekke boel hier, afgelopen weken.' Antwoordde Idriss aan zijn vader, met goed geacteerde teleurstelling . Ali lachte luidkeels. 'Jij en opruimen? Waarom zou jij het zelf doen wanneer je slaven hebt?!' antwoordde Ali weer terug. Gatverdamme, dacht ik bij bijmezelf en ik rolde mijn ogen. Ali was soms gewoon een echt walgelijk mens. Idriss glimlachte naar hem toe maar keek hem met een ijzeren blik aan. 'Je weet wat ze zeggen he, als je iets goed gedaan wilt hebben, dan moet je het zelf doen.' Ali en Idriss staarden elkaar diep in de ogen aan. 'Vooral nadat mijn favoriete slavin degene was die hier een zooitje van heeft gemaakt.' Maakte Idriss af. Opeens ging een besef door me heen. Dat zooitje waar ze het over hadden, ging over de spullen die stuk waren gemaakt toen Noon geexsposeerd werd voor haar gespioneer. Mijn ogen werden voor een seconde groter, vooral nadat ik zag hoe Ali Idriss achterdochtig aankeek. Zijn neus rimpelde en hij keek met geknepen ogen naar Idriss. Zou Ali hier naartoe zijn gekomen omdat hij Noon niet meer kon contacteren? Zij was degene die voor Ali aan het spioneren was. Ik vouwde mijn handen in elkaar en sloot mijn ogen. 'Laat Ali alsjeblieft een dombo zijn, please." zei ik in mezelf biddend naar de hemel toe. Straks heeft hij door dat Idriss Noon heeft weggestuurd? Zouden de rapen gaar zijn, als Ali hier achterkwam? Ik wilde het echt niet weten dus ik hield mijn adem in. 'Watteh? Wie? Hurya?' vroeg Ali wantrouwig. 'Nee, vader. Zegen Hurya's hart maar zij is niet mijn favoriete slavin. Noon heeft haarzelf in de drugs verloren en is nooit meer hetzelfde geweest.' Zei Idriss met echte teleurstelling, leek het wel. Idriss wreef over zijn voorhoofd en keek van Ali weg. Idriss leek zich ongemakkelijk te voelen. 'Wat is er gebeurd?' Idriss verplaatste zijn hand van zijn voorhoofd naar zijn kin toe en keek Ali weer aan, terwijl hij een diep zucht uitliet. De blik op zijn gezicht sprak boekdelen. Hij zag er namelijk verontrust uit. Betekende Noon toch wel wat voor hem dan? Ik snap gewoon niet hoe Idriss mij altijd met zoveel vragen liet staan. Ali's achterdocht veranderde naar een blik van verontwaardiging. Hij kreeg de vieste blik op zijn gezicht en schudde zijn hoofd van links naar rechts. 'Wat een waardeloze **** is dat. Zij is dus degene die mijn Monet schilderij in tweeen heeft gebroken?!' vroeg Ali bevestigend. Idriss schrok van wat hij hoorde. 'Dat is de Monet schilderij waar jij zo veel van houdt? Godsamme, Noon weet wel waar ze jou kan raken? Waarom zou ze zoiets doen?' vroeg Idriss met oprechte verwarring. Mijn mond viel open van verbazing vanwege Idriss en wat hij allemaal zei. Vooral omdat hij degene was die die schilderij had gebroken! En het was een Monet schilderij? Jeetje, zulke schilderijen zijn super duur. Ali begon door de slaapkamer heen te ijsberen. Hij kwam steeds dichtbij de kastdeur langs waardoor ik me bevroren voelde. 'Waar is ze?!' schreeuwde Ali hardop. Idriss had een verwarde blik op zijn gezicht. 'Ik weet het echt niet, vader. Het enige dat ik weet is dat ze opeens gek werd en alles in mijn paleis probeerde te vernielen. Volgens Mark schreeuwde ze dat ze genoeg had van alle misbruik of zo? En dat ze moe was geworden van alle dingen die ze tegen haar wil moest doen.' Ali keek onmiddelijk naar Idriss op en stopte met ijsberen. 'Wat zei ze nog meer?' vroeg Ali geschrokken. Idriss haalde zijn schouders op. 'Ik was hier niet, vader. Dus ik heb alles via via moeten horen. Ik snap niet waarom ze het over misbruik had. Zij is degene die altijd naar me toe kwam voor seks, of nou ja misschien had ze het ergens anders over, wie weet? Misschien misbruikte iemand anders haar of zo?' zei Idriss diep in gedachten. 'Natuurlijk niet!' schreeuwde Ali onmiddellijk. 'Hoe bedoel je haar misbruiken? Ze is gestoord, ze lult gewoon onzin man.' Hij zwaaide met zijn hand zo van "oprotten met haar'. 'Je kunt geen woord geloven wat uit haar mond komt.' zei Ali ernstig maar ook alsof hij zichzelf onbewust probeerde te verdedigen of zo? 'Heb je enig idee waar ze nu is?' maakte Ali af. 'Ik heb overal gezocht en zelfs mijn mensen gestuurd. De politie heeft ook een alert uitgestuurd dus ik weet niet wat ik nog meer kan doen?' sprak Idriss alsof het de waarheid was. Ali wreef over zijn dikke witte sikje en knikte doordachtend naar hem toe. 'Ik weet dat het je favoriete slavin was, maar ik hoop dat ze dood in de goot ligt.' zei Ali kwaadaardig met een grinnetje. 'Luister vader, het mag dan wel mijn favoriete SEKS slavin zijn...' zei hij met nadrukking op seks. 'Maar ik weet dat dat het enige is waar ze goed voor is. Het heeft misschien een tijdje geduurd maar ik besef heel goed wat mijn status is en die van vrouwen.' Maakte Idriss af met een ijzeren blik.
Ali lachte hardop en schonk Idriss zelfs een knipoogje. ‘Ik ben trots op je zoon, maar nu moet je wel herhalen waarvoor vrouwen alleen maar goed zijn natuurlijk. Kijken of je het nog wel weet natuurlijk.’ Eiste Ali van zijn zoon op een speelse toon. Idriss telde op zijn vingers: ‘Ze zijn alleen maar goed voor seks, je kinderen baren en het eten klaarmaken natuurlijk.’ antwoordde hij op zijn allerbraafst. What the hell is even happening right now? Dit was fucking walgelijk!!! Ik wil er niet eens op ingaan! De kriebels gingen over mijn lichaam heen. Ik kon gewoon niet met deze achterlijke gedachtegang. Het voelde alsof ik uit mijn huid wou kruipen. Wat deed ik toch met een Saudier? Velen van hun denken exact hetzelfde als deze zogenaamde leden van het koningshuis! Brrr, wat had ik een spijt van alles! Wie wilde nou een deel hieruit maken? Ik haalde diep adem aangezien ik mijn bloed voelde koken. 'Inderdaad, inderdaad zoon. Je moet blij zijn dat je als man bent geboren. Ik ben trots op je.' zei Ali lachend. Idriss schonk hem een glimlach terug en kneep Ali in zijn schouder. Ik voelde maagzuur naar boven komen die ik weer probeerde te slikken. Mijn mond begon te wateren. Oh nee, nee niet weer. Ik heb zo vaak gekotsts met mijn vorige zwangerschap die in een miskraam was geeindigd dat ik nu zware paniek begon te voelen. Een klein traantje sprong uit mijn oog omdat het maagzuur in mijn mond veels te sterk was. Ik kon nu niet kotsen! Vooral niet met Ali hier. Ik keek op de grond in de kast en zag een van mijn tassen liggen. Ik hurkte neer terwijl ik de tas pakte en opende. Gewoon voor het geval ik toch moest kotsen. Ik sloot mijn ogen en probeerde rustig adem te halen. Mijn hart klopte bijna uit mijn borst. Waarom kreeg ik nu pas last van misselijkheid? Ik ben nu iets meer dan twee maanden zwanger? Ik slikte het water en maagzuur weer weg. Ik wou het geeneens uitspugen omdat ik bang was om geluid te maken. Ik wilde natuurlijk ook mijn tas niet verpesten. Ik probeerde mijn aandacht weer op Idriss' gesprek te vestigen, misschien zou dat mij helpen in mijn misselijkheid? 'Nu we het over die sletten hebben, hoe gaat het met die ex van je?' vroeg Ali. Mijn maag begon te stuiptrekken. Ik voelde mijn eten naar boven komen. Maar mijn lippen waren strak op elkaar. Het koste al mijn macht om mijn eten binnen te houden. Wie hield ik voor de gek? Het was deze gesprek die me zo misselijk maakte. 'Het laatste wat ik over haar heb gehoord is dat ze een stripper in Los Angeles is. Mijn advocaat heeft contact met haar opgenomen, maar de bitch wilt niet van me scheiden.' hoorde ik Idriss zeggen. Ik kalmeerde onmiddellijk maar ik was nog steeds misselijk. Mijn woede was sterker dan mijn misselijkheid op dit moment. Ali lachte luidkeels. 'Ik ben er niet op tegen als je getrouwd wilt zijn. Ik ben zelf ook met veel vrouwen getrouwd. Maar Jannat? Met haar achtergrond? Haar Aziatische achtergrond? Je weet hoe die Aziaten zijn. Het zijn de grootste hoeren op deze wereld.' Het was even stil tussen hen. 'Jannat is Marokkaanse, maar je hebt gelijk. Die Marokkanen zijn ook maar naar de klote.' Ik stond in een ruk op en keek uit het kiertje naar Idriss toe. Hij zag er nonchalant uit. Ali lachte alweer luidkeels. 'Nooit gedacht dat je zo over je moeders volk zou praten. Het is wel grappig dat je net zoals ik een Marokkaanse bent getrouwd. We hebben veel met elkaar gemeen, zoon. Misschien kan jouw nieuwe persoonlijke assistente je afleiden.' Idriss schudde zijn hoofd met een blik van walging. 'Jaspreet is mijn type niet. Ze is dik, lelijk en een beetje te donker voor mij.' Wacht even, wacht. Was Idriss nou echt een vrouwenhater en een racist of speelde hij gewoon een rol? Misschien was hij echt wel veranderd hier in Saudie-Arabie? Ik schudde mijn hoofd uit teleurstelling. Dit zou de vader van mijn baby'tje worden? Wat nou als we een dochter kregen? Hoe zou onze dochter worden behandeld hier? 'Ach, wat maakt het uit? Gewoon gebruiken waar ze goed voor zijn. Een kutje is een kutje!' antwoordde Ali lachend. Idriss knikte vol overgave naar hem toe. 'Maar goed, zoon. Ik ga ervandoor. Ik was alleen maar langsgekomen om te kijken hoe het met je ging. Ik wil Jaspreet aanstaande zaterdag ontmoeten. Ik wil zien of ze neukbaar is of niet.' Ali gaf Idriss een knipoog en verbeterde zijn houding. Hij strekte zijn rug en gaf Idriss een snelle knuffel. Idriss klopte hem op zijn rug. 'Ik laat je even uit.' zei Idriss charmant. Samen liepen ze de slaapkamer uit. Ik hoorde de slaapkamerdeur dichtklappen. Onmiddellijk duwde ik de kastdeur open en ging naar de slaapkamerdeur toe om verder af te luisteren. 'Ik heb je erg gemist, vader. Ik ben blij dat we...' verder kon ik het gesprek niet meer opvangen. Mijn emoties waren helemaal naar de klote momenteel, en het water begon me weer in de mond te lopen. Ik beet op mijn lip en besloot te wachten totdat de kust weer veilig was. De badkamer was namelijk in de gang,naast Idriss' slaapkamer. Ik leunde met mijn voorhoofd tegen de slaapkamerdeur met mijn ogen dicht. totdat de slaapkamerdeur na een paar minuten zachtjes openging. Ik ging onmiddellijk rechtop staan en keek Idriss aan die me bezorgd aankeek. 'Jannat, je ziet er lijkbleek uit.' mompelde hij. Ik duwde hem uit de weg en rende naar de badkamer toe en kotste al mijn frustraties uit. Ik duwde mezelf van de toiletpot af en liep zwakjes naar de wastafel toe. In de spiegel zag ik Idriss in de deuropening staan met zijn armen over elkaar heen. Hij observeerde mij met gefronste wenkbrauwen. 'Hoe lang is dit al aan de hand?' Ik waste mijn gezicht en spoelde mijn mond met water. Ik was verlamd van alles wat er net afspeelde. Ik draaide me om en liep langs Idriss heen richting mijn slaapkamer. Ik was hem inderdaad aan het negeren. In mijn slaapkamer aangekomen probeerde ik hem buiten te sluiten, maar hij drong mijn slaapkamer in. Ik pakte mijn tas en begon mijn spullen in te pakken. Ik had er genoeg van. Ik zou weggaan. Ik moest denken aan mijn ongeboren baby. Dat was mijn eerste prioriteit. 'Kom op, Jannat. Je kunt dat gesprek toch niet serieus nemen?' zei Idriss gefrustreerd. Ik negeerde hem nogmaals terwijl ik mijn tas vol met spullen volpropte. Shit, deze tas was te klein voor al mijn oude en nieuwe spullen. Ik had ook nog eens kleren in Idriss' slaapkamer liggen. Idriss deed een stap naar voren en rukte de tas uit mijn handen.
'Ik wist niet dat ik met een racist getrouwd was.' mompelde ik in mezelf. Idriss gooide mijn tas op mijn bed en zocht oogcontact met me op, doordat ie dicht in mijn gezicht kwam staan. 'Beledig mij niet, Jannat. Mijn beste vrienden zijn donker van huidskleur. Volgens mij gaat het hier niet eens over. Vertel me wat je echte probleem is?' zei hij met een boze blik op zijn gezicht. 'Deze bitch wilt toch niet van je scheiden? Jij bent degene die niet van me wilde scheiden. Maak het dus recht en laat me nu gewoon gaan.' antwoordde ik zonder emotie. Ik pakte mijn tas weer op waardoor hij mijn tas gelijk uit mijn handen weer wegrukte. Deze keer gooide hij mijn tas naar buiten en sloot de slaapkamerdeur dicht. Hij leunde tegen de deur met zijn armen over elkaar heen. Ik wist wel waarom hij dit deed. Hij blokkeerde de weg voor me. Een vlaag van woede ging door me heen. Zodra Idriss geen psychologische controle over me had dan gebruikte hij zijn fysieke kracht, zoals altijd. Ik deed een stap naar voren en wees met mijn vinger in zijn gezicht. 'Geloof me, Idriss. Je wilt geen spelletjes met mij spelen. Je hebt geen idee wat ik allemaal kan doen wanneer je even niet kijkt.' Ik probeerde hem bang te maken. Ik probeerde hem het ondenkbare te laten denken. 'Wat bedoel je daarmee?' vroeg hij me gechoqueerd. Aha, het werkte dus wel. 'Je wilt het antwoord niet weten, Idriss. Je weet dat ik emotionele en psychologische problemen heb en van alles kan doen.' zei ik met een dreigend ondertoon. 'Jannat, alsjeblieft. Je wordt binnenkort een moeder. Is dit het gedrag die bij een moeder hoort?' vroeg hij aan me. Het was een stoot onder de gordel. 'Op dit moment moet je blij zijn dat ik alleen maar wil weggaan. Want ik zou net zo goed weg kunnen gaan EN een abortus kunnen plegen. Dan hoef je je ook geen zorgen te maken of mijn gedrag wel bij die van een moeder hoort.' stootte ik keihard terug. Het deed me pijn om zoiets te zeggen maar ik zou liegen als ik zei dat ik er niet aan heb gedacht. Na mijn miskraam van vorige keer, ben ik nog steeds bang dat het alweer zou gebeuren. Dus ja, ik heb zeker weten aan een abortus gedacht. De reden was omdat ik niet nogmaals een miskraam wilde meemaken. De miskraam was een van de ergste dingen die mij was overgekomen. Na mijn miskraam was ik zo depressief en suicidaal geworden, dat ik daardoor liever wilde voorkomen dan genezen. Het zou een manier zijn geweest om mezelf van alle hartzeer te beschermen. Ik kotste toentertijd ook veel en aangezien ik nu op dit moment weer heb gekotst, associeerde ik dit met mijn miskraam. Het was geen fijne situatie om vast in te zitten. Idriss kreeg een blik van ongeloof op zijn gezicht. 'Jij zou je eigen vlees en bloed willen vermoorden?' Hij schudde zijn hoofd vol ongeloof. Nadat hij dat zei begonnen de tranen in mijn ogen op te wellen. Ik had er absoluut geen controle over. Ik staarde hem aan terwijl de tranen over mijn wangen rolden. Ik dacht natuurlijk aan Ali en hoe hij zijn eigen dochter Israa had laten stenigen, omdat ze verkracht was door een paar jongens. 'Doe niet alsof het iets nieuws voor je is.' hoorde ik mezelf zeggen. Idriss begreep precies waar ik het over had. Hij sloot zijn ogen uit onmacht. Ik probeerde hem uit de weg te duwen en de deur te openen. Voor even worstelde ik met hem totdat hij mij bij mijn gezicht vastpakte. 'Jannat, IK. HOU. VAN. JOU.' zei hij op de meest doordringende toon ooit. 'Het spijt me dat je dat allemaal hebt moeten horen. Maar ik zweer dat ik dat allemaal niet geloof. Het is een fucking rol die ik speel. Een rol die ik voor een lange tijd moest spelen, waardoor het makkelijk voor me is om geloofwaardig over te komen. Je hebt geen idee wat mijn echte visie is betreft mannen en vrouwen.' Hij probeerde tot me door te dringen. Ik rukte zijn handen van me los en ging op het bed zitten. Ik verborg mijn gezicht in mijn handen. 'Wie zegt dat je nu geen rol aan het spelen bent?' Idriss onderbrak me voordat ik verder kon spreken. 'Bullshit, Jannat. Je weet heel goed dat ik verdomme van je hou en je alles zou geven wat je maar kon wensen!' Ik liet mijn handen zakken en lachte een klein beleefd maar nep glimlachje. 'Het feit dat je zo goed kan toneelspelen beangstigd mij. Het heeft mij fysiek ziek gemaakt en dit hier is mijn eerste prioriteit.' Ik greep naar mijn buik. Zijn ogen volgden mijn handen naar mijn buik toe. 'En jij bent mijn eerste prioriteit, Jannat. Zonder jou zijn er geen kinderen.' antwoordde hij. Ik stond met een ruk op. 'Nou als ik jouw eerste prioriteit ben en jij mij alles wilt geven dat ik zogenaamd wil, dan moet je me laten gaan. IK WIL NIET WEER ZIEK WORDEN ZOALS IK NEDERLAND WAS GEWORDEN. HET WAS HELS EN IK GA LIEVER DOOD DAN DAT IK DAT ALWEER MOET MEEMAKEN!!!' schreeuwde ik uit. Idriss deinsde een millimeter achteruit. Hij liet een diep zucht uit. 'Jannat, ik ga je nooit meer alleen laten. Nooit meer. Dus we zullen een compromis moeten sluiten.' Ik keek hem met een woedende blik aan. 'Een compromis? Een fucking compromis? Dat ik hier ben, is al een compromis vanuit mijn kant. Dit is het einde van MIJN gecompromiseer of hoe je dat ook zegt! HET IS OVER EN UIT. IK BEN KLAAR. IK HEB HET HELEMAAL GEHAD MET DEZE SHITHOLE EN HAAR MENSEN.' zei ik met een demonenstem. 'Oke, oke. Ik hoor je.' zei hij toegefelijk erwijl hij toenadering zocht. 'Ik erken jouw gevoelens en jouw frustraties." hij stapte naar me toe en legde zijn handen op mijn schouders. Hij keek me diep in de ogen aan. 'Wat nou als ik met jou meekom?' maakte hij af. Ik keek hem met geknepen ogen aan omdat ik hem absoluut niet vertrouwde. 'Wat is het addertje onder de gras?' vroeg ik. 'Jannat, ik kom met je mee. We kunnen terug naar Amsterdam of naar Los Angeles gaan, wat je maar wilt. Ik beloof het je! Maar... we zouden pas volgende week kunnen gaan. Ik zal alles in mijn macht doen om mijn taak zo snel mogelijk te volbrengen en dan ben ik van jou. Wacht alsjeblieft tot volgende week.' smeekte hij mij bijna. Was hij nou echt serieus?
Kon ik hem wel vertrouwen? Wat nou als hij iets van plas was, zodat hij mij hier gevangen kon houden? In principe was ik hier al gevangen. Dit besef drong nu opeens tot me door. Voor twee maanden lang leefde ik hier ondergedoken en als een fucking gevangene. Ik hield mijn adem in terwijl ik nadacht. De waarheid is: Ik hou van Idriss en ik wil bij hem zijn. Dit was gewoon de waarheid vanuit mijn kant. Een weekje wachten is toch niet zo erg? Ik ben hier al zo lang. Ik kan het toch net zo goed uitzitten of niet? Misschien moest ik Idriss vertrouwen en misschien moest ik deze risico gewoon nemen. Hij zou me toch niets aan doen? Vooral omdat ik ook zijn baby'je draag? Ik wilde eigenlijk ook helemaal niet alleen zijn. Ik leefde voor een lange tijd in mijn eentje in Amsterdam nadat Idriss mij had verlaten. Jullie weten hoe dat voor mij was. 'Oke, een weekje.' zei ik zachtjes en toegefelijk Onmiddelijk nam Idriss mij in zijn armen en gaf me een stevige knuffel. Ik zou een fucking weekje wachten totdat we samen weg konden gaan. Ik kreeg kriebels in mijn buik vanwege deze planning. Idriss zou zijn "taak' die hij hier kwam doen zo snel mogelijk volbrengen. Wat zou dat nou weer brengen? Wat zou er allemaal gebeuren en wat was hij in godsnaam van plan? 'Mooi.' antwoordde Idriss met een glimlach. 'Oh ja, en nog iets. Aanstaande zaterdag met de opening van mijn hotel, wil ik dat je er bent. Mijn vader wilt je namelijk ontmoeten, Jaspreet.' maakte hij met een duivels maar speels glimlachje af.
What's up, what's up, what's up allemaal! Hoe gaat het met iedereen? Zoals jullie kunnen zien ben ik weer terug. Het is een lange tijd geleden en ik wil de nieuwe lezers verwelkomen! Welkom en ik hoop dat jullie van mijn verhaal genieten. Het is een tijdje geleden en ik dacht dat jullie misschien mijn verhaal vergeten zijn voor de oude lezers. Dus laat wat van je horen en laat me weten hoe het je gaat! Hoe is het in Nederland?! Zoals jullie weten ben ik naar een ander land verhuist, dus hier is een kleine update over mij: Ik ben net zoals Jannat naar Amerika verhuist, haha. Helaas niet in Los Angeles maar dichtbij New York. Ik ben hier om te studeren. Broadcast Journalism is waar ik voor ga. Afgelopen halfjaar ben ik alleen maar engels aan het spreken. Het is zo erg dat ik nu engelse woorden naar het Nederlands vertaal omdat ik er soms gewoon niet op kan komen! Ik ben ook mijn spaans aan het perfectioneren, dus het is een gekke boel allemaal hiero. Als jullie dus rare woorden of zinsopbouw zien, hou het me ajb niet kwalijk! Ik ben van plan om net zoals eerst een volle hoofdstuk op de zondag te plaatsen. Er is wel een tijdverschil van 6 uur natuurlijk. Natuurlijk wil ik meer dan 1 hoofdstuk plaatsen per week maar ik weet dat dat soms onmogelijk is omdat het best wel drukjes is. In ieder geval, wie is ready voor meer Jannat & Idriss?
I want more lovely that youre back
Wat fijn dat je terug bent!!
Meerdere gebruikers!
MVC Premium Ben blij dat je weer terug bent!
Heb je schrijftalenten zo erg gemist!! Ga snel weer verder.
He Gigi
We wachten waar blijf je
groeten
Ga snel weer veder ik wacht elke dag nog op een vervolg maar ik zie niks
Upppp
Wauw prachtige verhaal
Ik hoop dat je snel door gaat....
