1. #451
    verBAASd

    Reacties
    317
    08-12-2015

    43. Idriss' psyche

    Ik deed nog een stap naar achteren, waardoor ik tegen het bureau aankwam. Idriss deed meer stappen naar voren totdat hij precies voor me stond. 'Hou je afstand.' zei ik tegen hem met een bepaalde vurigheid. Hij onderzocht mijn gezicht. 'Je bent toch niet bang van me geworden?' vroeg hij me. Ik slikte een brok van mijn keel weg. Het was zo hard dat je mijn slik gewoon kon horen. Ik staarde hem recht in de ogen aan, zonder antwoord te geven. 'Fijn, goed. Je hoeft geen antwoord te geven, maar je beseft je toch wel dat ik je niets zal aandoen?' Ik stapte naar rechts toe en begon richting zijn boekenkast te lopen. Ik bleef daar staan en draaide me om. 'Vind jij het normaal om een vrouw in haar gezicht te slaan?' bracht ik uiteindelijk vol ongeloof uit. Idriss grijnsde en keek even van me weg. 'Ja, eigenlijk wel.' zei hij uiteindelijk recht in mijn gezicht. 'Ben je serieus?' vroeg ik gechoqueerd. 'Als een hartaanval.' kaatste hij terug. Hij nam weer een stap naar mijn richting. 'Hou je afstand, alsjeblieft.' zei ik met een zware ademhaling terwijl ik mijn hand omhoog hief. 'Jannat?! Ik vind het niet normaal om iemand alsmaar in elkaar te slaan. Maar om iemand zijn of haar plek te laten zien door middel van een klap te geven, vooral als alle andere middelen niet werken, vind ik gewoon kunnen.' zei hij met gefronste wenkbrauwen. 'Jij bent echt gestoord in je kop en je hebt te veel aan vechtsporten gedaan.' mompelde ik in mezelf. 'Jannat, ik heb een paar vragen voor je en ik wil dat je zo eerlijk mogelijk antwoord, oke?' hoorde ik van hem komen. Wat was hij nou weer van plan? Ik zuchtte diep en knikte. 'In het algemeen, vind jij dat mensen voornamelijk goed of slecht zijn?' vroeg hij aan me. Ik greep naar de bankstel en ging erop zitten. Ik wreef over mijn slaap heen. met alles wat ik meegemaakt heb, wist ik het antwoord wel, maar waarom vroeg hij mij dit? 'Slecht. Mensen zijn egoistisch, jaloers, lustig, hebzuchtig en dom.' antwoordde ik aan hem. Hij rees zijn wenkbrauw geïnteresseerd op. 'Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat je zo zou antwoorden, lieverd.' zei hij zachtjes. 'Heb ik dan ongelijk?!' zei ik op een hardere toon. 'Nee, je hebt helemaal gelijk. Mensen zijn ver van perfect en zullen altijd voor hunzelf uitkijken. Wanneer iemand overlijdt en je ziet ze huilen. Ze huilen niet omdat ze zich zorgen maken over de overledene en waar hij naartoe gaat in het hiernamaals. Ze huilen omdat zij die persoon in hun leven moeten missen en wat diegene voor hun deed. Kun je dat begrijpen?' Ik knikte alweer naar hem toe. 'Weet je waarom dat is, Jannat?' Ik besloot Idriss aan te kijken, die naast zijn bureau stond, met zijn handen in zijn zakken. 'Omdat mensen egoïstisch zijn.' antwoordde ik een beetje twijfelend. Idriss begon in zijn studeerkamer te wandelen en keek ver voor zich uit, diep in gedachten. 'Het is veel meer dan dat, Jannat. Het gaat veel dieper dan dat. Kijk, uiteindelijk zijn wij net als dieren. We eten, we ****** en we planten ons voort. De meest basis gevoel die wij als mensen hebben, is overlevingsdrang. Behalve dat, zullen we er alles aan doen om ons leven makkelijker te maken, ookal is het ten koste van andere mensen.' Ik schudde mijn hoofd uit ongeloof. Waarom vertelde hij mij dit allemaal en waar sloeg dit allemaal op? Hij bleef in de midden van zijn studeerkamer staan en keek me diep in de ogen aan. 'Mensen zullen altijd willen overleven, het maakt niet uit hoe ze dat doen. Stelen, moorden of hun eigen dochters verkopen... Zonder destructie is er geen creatie.' Het bleef even stil tussen ons. Hij kwam langzaam mijn richting op lopen totdat hij voor me stond. Hij hurkte precies voor me neer. 'Wat wil je hiermee zeggen?' vroeg ik hem met een piepende stem. Hij glimlachte naar me toe en ging verder met zijn betoog, terwijl hij zijn handen op mijn benen legde. 'Wat ik hier mee wil zeggen, lieve Jannat. Is dat we allemaal overlevingsdrang hebben. We zullen alles in ons macht doen om te overleven. Wij (mensen) vechten toch ook? Dieren vechten ook. De natuur verwoest toch soms ook alles om haar heen? Dit betekent niet dat het perse slecht is. Het is gewoon wat het is. Alleen maar omdat wij een geweten hebben en ons schuldig zouden kunnen voelen betekent het niet dat het niet in ons natuur ligt, om net zo slecht te zijn zoals de mensen die ons in de rug steken. De waarheid is, is dat het niet perse slecht hoeft te zijn, zolang onze intentie maar goed is. Ik probeer ons te beschermen, Jannat. Ik wist dat Noon het serieus zou nemen als ik haar een goede klap in het gezicht zou geven, aangezien niets anders heeft gewerkt. Dit betekent niet dat je iedereen alsmaar in het gezicht moet slaan, anders gaat dat ook niet meer werken, maar als laatste redmiddel, waarom niet?' Ik ging met mijn handen door mijn korte haren heen. 'Toen je naar die trainingskamp was gegaan om MMA te leren. Voelde je je niet meer mens dan eerst?' vroeg hij me op een zachte charmante toon. Ik knikte naar hem toe maar ik wist nog steeds niet wat ik hier allemaal van moest maken. Zat het dan echt in onze natuur om te vechten en criminele dingen te doen? Eigenlijk wel ja, kijk maar naar alle oorlogen om ons heen. 'Vind jij het dan normaal dat er oorlog is om stukken land?' vroeg ik aan hem. Idriss stond op en keek me aan. 'Dat is niet met een goede intentie. Oorlogen zijn er omdat mensen hebzuchtig zijn.' antwoordde hij aan me. 'En dan heb je mensen die denken dat ze Gods werk aan het doen zijn met die oorlogen, maar dat is weer een andere verhaal.' maakte hij mompelend in zichzelf af. 'Zou je mij ooit in het gezicht slaan?' vroeg ik hem. Hij glimlachte en keek me met een mysterieuze blik aan. Plotseling ging zijn studeerkamerdeur open en Mark stapte naar binnen. 'Oh sorry, ik wist niet dat u in gesprek was.' zei hij met zijn handpalmen naar voren en nam weer een stap achteruit. 'Het is geen probleem, kom maar naar binnen.' zei Idriss. 'Ik ga Noon naar de jet brengen, maar ze wilt je nog even spreken.' zei Mark.

  2. #452
    verBAASd

    Reacties
    317
    08-12-2015

    Idriss kreeg een vermoeide blik op zijn gezicht en keek me even vragend aan. Alsof hij mij om toestemming vroeg, waarop ik mijn schouders ophaalde. Idriss knikte naar Mark toe, waarop hij de deur achter hem opendeed. Noon had een abaya aan en stapte met een moedeloze uitstraling naar binnen. Idriss keek haar met een ijzeren blik aan terwijl zij op de grond keek. 'Maak het snel en vertel me wat je wilt zeggen.' Noon keek naar hem op. 'Idriss, stuur me alsjeblieft niet weg. Ik beloof je dat ik hem niets verdachts heb verteld, behalve over Jaspreet maar dat kan ik nog recht zetten als je me de kans geeft.' hoorde ik snel en zachtjes uit haar mond komen. Ik haalde een diepe zucht waardoor iedereen mij aankeek. Noon stapte mijn richting op en keek me met verdrietige ogen aan. 'Het spijt me, prinses Jannat. Als ik wist dat u Idriss' vrouw was, dan had ik jou nooit zo behandeld.' Ik lachte keihard vanwege haar leugens. 'Oh ja? Want volgens mij had je Idriss' nog gevraagd om van me te scheiden. Ik heb overal ogen en oren.' zei ik met woede in mijn stem. 'Dat was omdat ik dacht dat je niet bij hem was, maar goed het maakt niet meer uit wat ik zeg. Jullie zullen me toch blijven haten.' Ze draaide zich weer om naar Idriss toe die haar nog steeds met een ijzeren blik bekeek. 'Idriss, jouw vader gaat achterdochtig worden als hij ziet dat ik er niet meer ben. Wil je dat wel?' zei ze uiteindelijk tegen hem. Idriss kreeg een grijns op zijn gezicht en begon door zijn studeerkamer te lopen, terwijl hij over zijn kin streek. Het was erg stil terwijl wij met zijn allen Idriss' bekeken. Hij was net bij zijn bureau aangekomen die hij uit het niets omver gooide. Al zijn spullen vielen op de grond. Noon en ik sprongen op van de schrik. Idriss draaide zich om en liep richting Noon. Noon deed een paar stappen naar de zijkant toe, mijn richting op. Idriss liep langs haar en rukte een schilderij van de muur af en brak de schilderij over zijn knie heen. Mark en ik keken elkaar vragend aan. Idriss draaide zich weer om en binnen een stap was hij voor Noon's gezicht. 'Jouw drugsgebruik is jou teveel geworden, waardoor je mentaal bent ingestort. Je hebt mijn hele kantoor verwoest en bent daarna rennend weggelopen, zonder dat we ooit wat van je gehoord hebben.' zei hij met een hint van een glimlach op zijn gezicht. 'Toch Jannat? Toch Mark?' maakte hij af zonder zijn blik van Noon af te wenden. 'Ja, dat is wat er gebeurd is.' zei Mark bevestigend. 'Inderdaad, het was verschrikkelijk.' sloot ik aan. Idriss dacht altijd aan alles, en dit was een goede smoes voor de afwezigheid van Noon, mocht iemand om haar vragen. 'Mooi, dat is dan geregeld.' hoorden we van Idriss komen. Noon wist even niets te zeggen, maar je kon aan haar zien dat ze zich machteloos en moedeloos voelde. 'Voor wat het waard is, Idriss. Ik zal nooit vergeten wat je voor me hebt gedaan. Dus ik zal precies doen wat je van me vraagt. Ik zal met niemand contact opnemen. Het gaat je goed.' Noon draaide zich om en begon uit zijn studeerkamer te lopen waarop Mark volgde. Idriss en ik bleven in de studeerkamer uit het raam kijken. We keken naar Mark en Noon die spullen in de auto inpakten en daarna instapten en langzaam wegreden. 'Dus Mark werkt voor jou?' vroeg ik zachtjes. Je kon mijn stem nauwelijks horen. Idriss keek me verbaasd aan. 'Is dat dan niet duidelijk? Mark is een acteur, die ik ingehuurd heb, om Noon in de gaten te houden. Ik wist namelijk dat er iets speelde toen vader mij een order gaf dat Noon en Hurya bij mij in het paleis moesten komen wonen.' De auto was uit zicht gereden en zodoende waren Idriss en ik alleen in zijn grote paleis. 'Je hebt geen antwoord op mijn eerdere vraag gegeven.' zei ik. Ik leunde achterover op de bankleuning en keek Idriss goed aan. 'Ik heb geen antwoord voor je vraag.' antwoordde hij me zonder me aan te kijken. 'Nou hartstikke mooi is dat. Nu weet ik dus niet wat ik ooit van je kan verwachten. Eerst geef je me billenkoek en daarna verkracht je me op het dak in Los Angeles. Een klap in het gezicht kan daar ook nog bij komen, waarom niet?' Idriss keek me onmiddellijk aan toen ik het woordje "verkracht" zei. Van binnen moest ik lachen maar ik liet het niet merken. Vond ik het verkrachting wat hij had gedaan? Ach, ik weet het zelf ook niet meer maar ik vond het leuk om hem op te fokken. 'Verkracht? Net zoals jij mij nonstop probeerde aan te randen, afgelopen weken?' vroeg hij met geknepen ogen. Ik hield een lach binnen. 'Ja, maar je bent zo sexy. Ik kon me niet inhouden, schatje.' zei ik terwijl ik van het lachen uitbarstte. Ik gebruikte zijn eigen smoes tegen hem. Idriss lachte in zichzelf toen hij besefte wat ik aan het doen was. 'Heb je zin om uit eten te gaan?' zei hij uiteindelijk waarop ik naar hem knikte. Diezelfde avond waren we uit eten geweest en daarna voor een wandeling. Voordat we het paleis verlieten brak hij een kristallen vaas in de gang. Gewoon als extra bewijs voor wie dan ook dat Noon "mentaal ingestort" was. Tijdens het wandelen vroeg ik Idriss wat hij allemaal van plan was maar het enige dat hij zei was: 'We praten thuis wel.' Dus ik moest gewoon geduld hebben tot laat in de avond. Hij was de type persoon die het leuk vond om in de nacht te praten. Alsof de donkere nachten hem sluierde waardoor hij meer open kon zijn.

  3. #453
    verBAASd

    Reacties
    317
    08-12-2015

    In het paleis aangekomen, ging ik rechtstreeks douchen en mezelf klaarmaken voor de nacht. Terwijl ik in bed lag in Idriss' slaapkamer moest ik even nadenken over Noon. Het voelde goed dat ze eindelijk wist wie ik daadwerkelijk was, maar ik kon het niet helpen om paranoide te worden om Ali. Wat nou als hij zou komen en mij zou zien? Wist hij nou eigenlijk wel dat ik nog leefde? Hoe komt het dat ik hier nog steeds geen antwoord op had? Ik moest dit nog aan Idriss vragen. Ik wachtte in bed totdat hij klaar zou zijn met bidden. Ik draaide me om en keek naar hem. Precies op het moment dat ik naar hem keek, knielde hij neer op de grond in gebed. Ik weet niet waarom, maar ik vond hem sexier dan ooit. Iemand die op deze aardbol voornamelijk zo machtig was, had nog steeds iemand waarvoor hij neerknielde in aanbidding Het was erg mooi om te zien. Ik stond op en liep zijn richting op. Ik deed iets wat ik vroeger altijd bij mijn moeder deed, toen ze aan het bidden was. Ik ging op op Idriss' rug en deed mijn armen om zijn hals heen. Hij verroerde geen vin maar ging gewoon door met bidden. Ik hield een lach in terwijl we samen steeds omhoog en omlaag gingen, vanwege zijn gebed. Hij was op het einde van zijn gebed gekomen, waardoor hij de engelen op zijn schouders begroette. Hij trok mijn pols zachtjes van zijn hals af en trok me voor zich uit. 'Wat ben je in godsnaam aan het doen?' zei hij met een ingehouden glimlach. 'Terug naar mijn jeugd gaan, voordat ik zelf moeder word.' antwoordde ik zogenaamd slim. Idriss lachte hardop en stond op. Hij trok me zachtjes met hem mee totdat ik op mijn voeten stond. 'Je hoeft je jeugd niet te verliezen, alleen maar omdat je moeder wordt. Integendeel juist, een jeugdige moeder zijn kan alleen maar in je voordeel werken.' Ik vestigde mijn aandacht op zijn blouse en begon die los te knopen. 'Daarover valt nog te discussiëren.' antwoordde ik hem, diep in gedachten. Ik merkte op dat hij mijn gezicht bestudeerde terwijl ik zijn blouse losknoopte. Hij legde zijn hand op mijn handen neer, waardoor hij me stopte. Ik keek hem vragend in zijn ogen aan. 'We hebben veel te bespreken, Jannat. Ik kan je helaas niet alles tot in de detail vertellen. Het is ook beter voor je eigen veiligheid dat je niet alles tot in de details weet. Ik weet alleen niet of het een goed idee is om mezelf aan je open te stellen.' Ik haalde mijn handen van zijn blouse af en deed een stapje achteruit om hem beter te kunnen zien. 'Waar maak je je zorgen om?' vroeg ik hem. 'Dit zal een goede test zijn om te zien of je echt achter me staat of niet. Ga in bed liggen. Ik kom zo bij je.' Met zijn halve open blouse waarbij zijn borst blootgesteld was, verliet hij de slaapkamer. Waarschijnlijk om zijn tanden te poetsen of dergelijke. Ik ging in bed liggen en wachtte op hem totdat hij weer terugkwam. Niet lang later kwam hij bij mij in bed liggen, met niets aan behalve zijn boxers. Hij trok me dicht tegen hem aan. Hij lag op zijn rug en ik voor de helft op hem met mijn gezicht op zijn schouder. Zijn arm was om mijn middel heen. Het was gewoon erg stil tussen ons, waardoor ik even verward raakte. Misschien zouden we het helemaal nergens over hebben, of misschien moest ik wel beginnen met praten? 'Wacht je totdat ik het gesprek begin?' mompelde ik zachtjes. 'Natuurlijk.' antwoordde hij. 'Laten we rechtstreeks tot het punt komen. Je bent hier in Saudi-Arabie om wraak op je vader te nemen, toch?' vroeg ik, waarop hij knikte. 'Ik dacht dat dat al duidelijk voor je was, Jannat. Vooral met het mailtje dat ik van je had gekregen.' hoorde ik van hem komen. 'Ik twijfelde omdat je hier een hotel in Jeddah bent gestart. Ik dacht ook dat je slimmer dan dit was, om eerlijk te zijn. Je weet toch wel dat wraak nemen een hele slechte idee is?' Hij lachte zachtjes en drukte mijn kin omhoog zodat ik hem kon aankijken. 'Ik denk niet dat je begrijpt hoe noodzakelijk dit voor iedereen is. Ik ga liever dood dan dat ik voor de rest van mijn leven hiermee moet leven. Hij moet boeten voor alles wat hij gedaan heeft. Hij heeft me vernederd, Jannat. Hij heeft me voor iedereen vernederd. Hier gaat hij niet mee wegkomen.' Ik schudde mijn hoofd teleurgesteld en rolde mijn ogen. 'En ik maar denken dat je dit voor Israa doet en niet voor jouw ego en trots.' zei ik zachtjes, omdat ik haar naam nauwelijks durfde te zeggen. 'Alles wat ik doe, is voor jullie. Voor jou en Israa. Geen enkele man zou het accepteren dat iemand zijn dierbaren pijn doet. Mijn trots en mijn ego is het laatste waar ik aan denk.' verklaarde hij zichzelf. Ik drukte mezelf van hem af en ging in de kleermakershouding zitten. Idriss ging ook opzitten en bekeek me vol interesse. 'Waarom moet je me zo bekijken? Vind je het dan zo interessant dat ik het er niet mee eens ben? Jouw vader is gevaarlijk. Soms kun je gewoon beter het witte doek in de ring gooien. Waarom meer problemen veroorzaken?' mijn toon raakte steeds meer en meer gefrustreerd. Idriss haalde een diepe zucht. 'Omdat ik er mee zit, Jannat. Het is het enige waar ik aan kan denken. Ik weet hoe ik in elkaar zit. Of ik doe er iets aan of ik word elke dag meer en meer krankzinnig. Wat ik aan het doen ben is niet alleen goed voor ONS, maar ook voor het hele land. Mijn vader als minister van buitenlandse zaken hier, is hetzelfde als godslastering. Je zult er vanzelf achter komen dat dit het juiste is. Je zult het vanzelf wel zien.' Deze keer haalde ik een diepe zucht. 'Wat nou als er iets met jou gebeurt?' vroeg ik hem.

  4. #454
    verBAASd

    Reacties
    317
    08-12-2015

    'Dan gebeurt het maar he?' zei hij met een pokergezicht. 'Je bent egoïstisch, Idriss. Je denkt helemaal niet aan ons. Wij hebben jou nodig.' zei ik terwijl ik mijn tranen binnenhield en naar mijn buik greep. Idriss hield mijn hand vast en streelde de achterkant van mijn hand met zijn duim. 'Ik wil dat je me vertrouwt, Jannat. Ik ben er zeer zeker van dat er niets met mij zal gebeuren. Mocht er iets gebeuren dan zijn jullie voor de rest van jullie leven voorzien.' Ik keek onmiddellijk gechoqueerd naar hem op. 'Denk je nou echt dat het om geld draait?' Hij schudde zijn hoofd. 'Nee, maar het is toch wel fijn om te weten dat er voor de rest van je leven gezorgd wordt?' vroeg hij me. 'Ik kan voor mezelf zorgen. Idriss, weet jouw vader dat ik nog leef?' Idriss ging met zijn hand door zijn haren heen en knikte uiteindelijk naar me toe. Mijn mond viel open van verbazing. 'Hoe dan? Is hij niet boos? Weet hij dan dat Sabri mijn leven gered had?' Idriss knikte alweer naar me toe. 'Ga je alleen maar blijven knikken of ga je antwoord geven?' vroeg ik hem gefrustreerd. 'Ik knikte omdat dat een antwoord is op beide vragen. Hij was woedend toen hij erachter kwam. Sabri kreeg er van langs. Er was een hele grote ruzie, volgens Sabri.' verklaarde hij aan me. Dit was niet genoeg informatie voor mij. Ik wilde meer weten, dus ik gebaarde met mijn handen dat hij door moest gaan met praten. 'Sabri is toen voor het eerst van zijn leven voor zichzelf opgestaan. Hij vertelde vader dat hij dom was voor wat hij probeerde te doen. Dat hij door het vermoorden van mijn vrouw mij nooit terug kon krijgen in Saudie-Arabie. Geloof het of niet, maar vader heeft Sabri uiteindelijk bedankt voor het redden van jouw leven en heeft me zelfs opgebeld toen ik voor een paar dagen bij die vriendin van me was in eindhoven. Hij beloofde me dat er niets met jou zou gebeuren en dat hij het zou laten gaan, als ik weer terug naar Saudi-Arabie kwam. Dit wilde ik maar als te graag en het kwam erg goed uit.' Ik ging dichter bij Idriss zitten en vertelde hem dat ie door moest gaan. 'Jannat, er valt niets meer te bespreken. Wat wil je nou allemaal weten? Wat ik van plan ben? Dat gaat niet gebeuren.' zijn toon was erg autoritair. 'Oke vertel me dit alleen dan. Dus jij wilt jouw leven riskeren alleen maar zodat je je wraak kunt krijgen? Vind jij dat een slim idee?' Idriss trok me op zijn schoot en deed zijn armen om me heen. 'Nee, dat is geen slim idee. Het is een heel dom idee. Je beseft je toch wel, dat ik dit alleen maar zou doen als ik alles tot in de puntjes verzorgd zou hebben? De kans dat er iets met mij gaat gebeuren is erg klein, maar die kans bestaat wel. Daarom wil ik dat jij jezelf in toom houdt en dit niet voor ons verpest.' Ik sloot mijn ogen uit overgave. Ik vond dit zo gevaarlijk en zo dom om te doen, maar hij wilde het gewoon niet laten gaan. Hij zou het gewoon niet laten gaan. Waarom was hij zo wraakzuchtig? Oke, ik begreep wel waarom, maar het was te gevaarlijk. Ik voelde me moedeloos en machteloos waardoor ik afleiding wilde hebben. 'Ik ben bang, Idriss.' gaf ik aan hem toe. Hij streelde mijn haren en vroeg me: 'Wat kan ik voor je doen om die angst te verminderen?' Bij mezelf dacht ik natuurlijk dat hij deze shit gewoon moest opgeven en met mij mee moest komen naar LA of Amsterdam, maar dat zou een nutteloze verzoek zijn. 'Vertel me iets choquerends over jezelf.' zei ik, alsof alles sowieso niet choquerend was. Hij ging uitgestrekt met mij bovenop hem liggen en deed het nachtlampje uit. Het was alsof hij mijn gedachten kon lezen, want hij zei: 'Alsof ons leven niet genoeg choquerend is.' Het werd alweer stil tussen ons, waardoor ik hem een klein klapje op zijn wang gaf. 'Wil je echt iets heel erg choquerends horen?' Ik knikte zachtjes. 'Je hebt er zelf om gevraagd oke?' Hij ging verder: 'Ik wou mijn vader met HIV laten besmetten.' Ik keek onmiddellijk gechoqueerd naar hem toe. Hij keek me met een pokergezicht aan, alsof dit de normaalste zaak was. Ik slikte een brok van mijn keel weg. 'En waarom heb je dat niet gedaan dan?' vroeg ik met een klein stemmetje. 'Omdat ik zijn vrouwen niet in gevaar wou brengen, en alle anderen waarmee hij het bed deelt. Ik vond het een beetje te ver gaan, vooral omdat hij al gezondheidsproblemen heeft, maar ik ga niet ontkennen dat ik die gedachte niet had. Ik kan er soms niets aan doen dat ik van die donkere gedachten heb. Blijkbaar is dat een karaktertrek van een schorpioen.' Ik keek van hem weg en deed mijn ogen dicht. 'Vertel me iets anders over jou dat erg choquerend is.' Dit was erg interessant maar tegelijkertijd ook vreemd. 'Toen ik op Oxford university zat, had ik een schoolgenoot van zijn enkels uit het raam gehangen omdat hij geld van me had gestolen.' Op de een of andere manier vond ik dit niet zo heel erg choquerend, integendeel juist ik moest er om lachen. 'Vertel.' commandeerde ik hem. 'Ik had een paar vrienden van me in mijn appartement uitgenodigd, gewoon voor de gezelligheid. Ik had een stapeltje geld in mijn slaapkamer liggen die erna verdwenen was. Ik wist dat het Dmitri niet was, aangezien dat een goede maat van me was geworden. Dus ik wist dat het Rizvan was, vooral omdat hij de dagen erna een nieuwe rolex had en allerlei dure merkkleding. Het geld kon me niet eens wat schelen. Het feit dat hij zo respectloos tegenover me was en dacht dat ik het niet zou doorhebben, maakte me woedend, dus ik had iedereen weer uitgenodigd en ervoor gezorgd dat Rizvan gedrogeerd werd. Ik wilde het natuurlijk uit zijn mond horen, dat hij het geld had gestolen. Nadat hij het toegegeven had, besloot ik hem uit de raam te hangen. Ik wilde hem voor zijn leven horen smeken.' maakte hij verder af. 'Wacht even, wacht. Wie is Dmitri? Noon kent hem omdat zij daar bij jou in die appartement woonde toch?' Idriss knikte alweer. 'Dmitri heb ik op Oxford University leren kennen. Eigenlijk mochten we elkaar helemaal niet. Hij staarde me alsmaar aan totdat ik hem een keer vroeg wat zijn probleem was, waardoor het tot een gevecht leidde. Ik had gewonnen en we werden goede maten vanaf die dag. Dmitri is de zoon van een grote Russische maffiabaas. Dezelfde maffiabaas die in mijn hotels geïnvesteerd had. Blijkbaar is een gevecht uitlokken hun manier om mensen uit te testen. Kijken of ze waardig genoeg zijn om bevriend mee te zijn.' Zodoende kreeg ik eindelijk een meer helder beeld van Idriss' verleden en zijn psyche.



    Stay tuned want de volgende keer komen we een oude vijand weer tegen...

  5. #455
    verBAASd

    Reacties
    317
    08-12-2015

    44. Klop, klop

    'Dus al die nieuwsartikelen over jou waren dus waar?' vroeg ik met oprechte interesse. Dit was toch allemaal te gek voor woorden? Ik had nooit gedacht dat zulke mensen echt bestonden. 'Dmitri's vader heeft in mijn hotels geïnvesteerd met twijfelachtige geld. Ik hoefde maar een deel terug te betalen zodra ik zelf geld met mijn hotel verdiende. Dus in principe zou je kunnen zeggen dat ik inderdaad geld heb zitten witwassen, maar het is niet alsof dit nooit gebeurd.' zei hij. Misschien had die ene vriend van me toch gelijk, toen hij me vertelde dat de allergrootste corporaties met crimineel geld zijn gestart? 'Waarom hoefde je maar een deel terug te betalen?' vroeg ik nieuwsgierig. Idriss lachte zachtjes in zichzelf en antwoordde erna. 'Omdat ik hun geld legaal aan het maken was. Ook mochten ze gebruik van mijn hotel maken, wanneer ze dat maar wilden. Dat had ik misschien niet moeten doen, maar ik was wanhopig om een eigen kapitaal op te bouwen.' Het gesprek ging verder:

    Ik: 'Hoezo had je dat misschien niet moeten doen dan?'

    Idriss: 'Omdat ze allerlei duistere zaken in mijn hotels afhandelden. Je zou eens moeten weten wat ik allemaal heb gezien. Wat er allemaal in Saudi-Arabie gebeurt is niets vergeleken met wat er in mijn hotels gebeurde.'

    Ik: 'Had je zelf geen geld of zo om in jouw hotels te investeren?'

    Idriss: 'Iedereen weet dat je nooit een zaak moet starten met je eigen geld.'

    Ik: 'Oke, maar waarom zou je samen met de Russische maffia samen werken? Je kont toch anderen in jouw hotels laten investeren?'

    Idriss: 'Ik had meerdere investeerders, maar Dmitri's vader was de allergrootste. Het leek me een goed idee om met deze mensen een band op te bouwen, vooral omdat ze bepaalde dingen gedaan kunnen krijgen.'

    Ik: 'Heb je nog steeds contact met hun dan?'

    Idriss: 'We hoeven niet elke dag of elke week contact te hebben om te weten dat onze deal tot deze dag nog steeds loopt.'

    Ik: 'Oke, dus jij zou echt iemand kunnen laten vermoorden?'

    Idriss: 'Dat is inderdaad een mogelijkheid, maar ik zou het nooit doen. Ik geloof niet in het ontnemen van mensenlevens.'

    Ik: 'Waarom helpen ze je niet met je vader dan?'

    Idriss: 'Omdat dit een probleem is die ik zelf moet zien op te lossen. Natuurlijk zou ik zo hulp van hun kunnen krijgen, maar dat zou een erg slecht idee zijn. Denk er maar over na? De Russische maffia en het Saudisch koningshuis? Ik wil geen derde wereldoorlog beginnen, behalve dat denk ik dat ze juist met mij in zee zijn gegaan vanwege mijn titel als prins. Wat zouden ze ervan denken als ze wisten dat ik niet zo veel macht in dit land heb? Dit zijn alleen maar vermoedens. Het is beter om deze twee groepen ver weg van elkaar te houden.

    Ik: 'Wat voor dingen deden ze allemaal in jouw hotels?'

    Idriss: 'Laat je fantasie de vrije loop gaan. Alles wat je je maar zou kunnen bedenken gebeurde in mijn hotels. Details hou ik liever voor mezelf.'

    Ik: 'Je beseft je toch wel dat deze dingen niet normaal zijn, Idriss? Wie heeft er nou connecties met de Russische maffia?'

    Idriss: 'Voor de mensenmassa is dit ook niet normaal, maar daar horen wij niet bij. Jij en ik behoren tot de elite.'

    Ik rukte mezelf van zijn omhelzing af en schoof een beetje van hem af. Ik ging op mijn zij liggen en keek hem recht in zijn gezicht aan. Idriss deed hetzelfde en ging ook meer op zijn zij liggen om bij beter te kunnen bekijken. 'Met de elite bedoel je de 1 procent of bedoel je daar iets anders mee?'

    Idriss: 'Je gaat het toch niet over complottheorieën hebben?'

    Ik: 'Ik heb geen idee waar je het over hebt.'

    Idriss: 'Misschien is dat wel beter zo.'

    Ik: 'Neeeeeeeee! Vertel me alsjeblieft waar je het over hebt?'

    Idriss: 'Ik heb betere dingen te doen.'

    Ik: 'Zoals wat?'

    Idriss: 'Slapen, dus ik wens je een fijne nachtrust toe.'

    Hij sloot zijn ogen en ging op zijn rug liggen. Ik wist al een tijdje lang dat ik het gewoon moet opgeven als ik iets graag wilde weten. Idriss' wil was sterk en je kon hem nooit ergens naartoe dwingen, of je moest er keihard voor werken. Ik was moe en wilde ook slapen. Ik had totaal geen zin om hard te werken zodat hij mij meer vertelde. Hij heeft me eigenlijk best wel veel verteld over zijn verleden en connecties. Het enige wat ik weet over "de elite" is dat maar 1% van de mensheid daar deel uitmaakt. Zij bezitten voornamelijk al het geld in de wereld. Verder wist ik geen moer. Wacht even? Hoe kan ik nou weer deel uitmaken van de 1%? Zo veel geld had ik geeneens, maar mijn status maakte me wel deel uit de elite. Dit was erg stom, omdat ik klassenverschillen haatte. Vooral als je bijvoorbeeld naar mijn beste vriend keek, Justin. Hij was niet minder dan ik en ik was niet meer waard dan hem, alleen maar omdat ik een zogenaamde prinses was. Ik kreeg een keiharde besef door me heen. Dat deze wereld en deze mensheid echt naar de klote waren. Ik bedoel, we hebben in godsnaam koningen en koninginnen op deze aardbol en mensen aanbaden deze koningen en koninginnen alsof het goden waren. Ze aanbidden letterlijk andere MENSEN die net zo veel fouten bezitten zoals hunzelf. Deze mensen zijn gewoon net als jij en ik. Ze poepen en plassen net zoals jij en ik. Ik schudde mijn hoofd bij dit besef. Deze politieke shit irriteerde mij ontzettend erg. Het feit dat andere mensen over jouw lot konden beschikken was me ook te gek voor woorden. Ik dacht natuurlijk aan het Saudisch koningshuis. Waarom konden ze dit doen? Omdat ze geld hadden of een bepaalde status of titel die uiteindelijk geen moer voorstelde. Het was niets. Geld, titels en statussen bestonden alleen maar in mensen hun hoofd. Ik haalde een diepe zucht. Deze gedachten gingen te diep voor mij waardoor ik erg moe werd. Hierdoor viel ik dan ook langzaam maar gestresseerd in slaap.

  6. #456
    verBAASd

    Reacties
    317
    08-12-2015

    Het was erg vreemd om in slaap te vallen in een leeg paleis, waar ik eindelijk mezelf kon zijn. De enige die er wel was, was Mark. Hij wist wie ik was, dus ik kon gewoon mezelf zijn. Ik werd wakker in een leeg bed. Op de klok zag ik dat het net 10 uur was. Toen ik gisteravond het gesprek met Idriss had, voelde het alsof ik in een hele andere wereld was. Nu voelde het alsof ik weer terug naar de realiteit was gekomen. De realiteit waar we nooit over de problemen in deze wereld nadachten. De realiteit waar we onszelf afleiden van het feit dat dit allemaal zo over kon zijn. De realiteit waar wij gewoon met de seconde leefden. Het was eigenlijk best wel nice om in deze realiteit te zijn. Het was namelijk stom om je over deze dingen te stresseren, vooral als je er niets aan kon doen. Misschien kon ik er wel wat aan doen, aangezien ik een "prinses" was, maar ik was eigenlijk echt machteloos. Het enige dat ik kon doen, is van de voordelen genieten die je als "prinses" kreeg. Daarom ging ik dus lekker in de jacuzzi, in mijn eentje. Het was heerlijk om eindelijk vrijuit te kunnen genieten. Ik kon namelijk nooit de jacuzzi in met de anderen aangezien ik sinds kortgeleden mezelf altijd bedekte. Vandaag was zondag 26 oktober 2014 en het was gewoon een normale rustige zondag. En voor een paar dagen was het gewoon normaal en erg rustig in het paleis. Mark deed nog wel werk, maar het was nauwelijks iets dat veel energie of tijd kostte. Zijn echte baan was eigenlijk informant zijn en hij had zijn taak volbracht. Ik vroeg me natuurlijk wel af waarom hij nog steeds voor Idriss werkte? Voor wat had hij Mark nog nodig? Waarschijnlijk voor zijn plannetje om wraak te smeden jegens Ali. Verder spendeerde ik veel tijd in Idriss' studeerkamer of was ik aan het sporten. We sliepen natuurlijk wel elke avond samen maar helaas zonder de seks. Een paar dagen later was het woensdag 29 oktober en ik begon me te vervelen, waardoor ik weer van alles begon te doen. Ik deed alles wat ik maar kon doen. Mezelf verwennen tot aan het schoonmaken van het paleis. Ik begon zelfs een interesse te krijgen voor tuinieren. Mark en ik werkten samen aan de tuin. Het was heerlijk om zoveel groen om me heen te hebben in zo'n droge hete woestijn. Ik moest denken aan het feit dat Mark en Noon hier bijna elke nacht seks hadden, waardoor ik me erg awkward voelde in het bijzijn van Mark. Bij deze gedachte vertelde ik Mark dat ik een beetje moe was geworden en liep naar binnen toe. Gewoon om weg van hem te komen. Ik kwam Idriss' studeerkamer binnen en ging op zijn leren bank zitten. Ik bekeek Idriss die een boek aan het lezen was en zuchtte diep. 'Voor iemand die normaal erg actief en avontuurlijk is, doe je de laatste tijd wel saai. Is het niet saai om zoveel boeken te lezen?' zei ik met rollende ogen. Ik heb de laatste tijd een paar boeken gelezen en voor mij was het wel genoeg geweest. Misschien zou ik pas volgend jaar weer een boek lezen. Idriss keek naar me op met een serieuze blik. 'Ik heb je al eerder verteld dat Saudie-Arabie verdomd saai is. Ik maak er gewoon het allerbeste van.' antwoordde hij. Ik lachte hardop. 'Dat is niet helemaal waar.' zei ik met een stoute blik. Had ik dan niet gelijk? Idriss en ik konden in onze nakie tikkertje spelen in dit paleis als we echt wilden. Dat is pas "het allerbeste van een situatie maken" of niet? In ieder geval deelde Idriss een glimlach met me. 'Hoe lang gaat het duren voordat we hier weg kunnen gaan?' besloot ik aan hem te vragen. Hij legde zijn boek neer op het bureau en keek me aan. 'Een maandje of twee.' antwoordde hij aan me, waardoor mijn mond open viel van verbazing. 'Jouw hotel is al af. De opening is aanstaande zaterdag. Waarom wil je hier voor twee maanden lang nog blijven?' vroeg ik geschrokken. Zou zijn tweede plannetje echt nog zo lang moeten duren? Jeetje mina, ik wist echt niet of ik dat aan zou kunnen. 'Jannat, ik doe echt mijn best om dit zo snel mogelijk af te handelen.' antwoordde hij aan me. 'Wat ben je eigenlijk aan het doen? Ik zie je alleen maar boeken lezen!' antwoordde ik op een boze toon. 'Ik doe meer dan genoeg. Kennis is macht.' antwoordde hij met een serieuze blik. 'Ik ga niet nogmaals vertellen dat dit echt een slecht idee is maar ik weet echt niet of ik hier nog voor twee maanden lang kan blijven. Ik heb dingen te doen, Idriss. Ik wil hier verdomme weg. Waarom luister je niet naar me?' Ik was erg gefrustreerd. Idriss stond langzaam op maar verbrak het oogcontact niet met me. 'Ik wil hier net zo graag weg, verdomme. Doe niet alsof ik het hier fijn vind.' hoorde ik van hem komen. Ik rolde met mijn ogen en stond ook op. 'Weet je Idriss, het zou hier veel fijner zijn als we jeweetwel dingen... samen deden?' hoorde ik mezelf zeggen. Een stoute glimlach was op mijn gezicht gedrukt. Waarom moest ik zo zijn? Ach, ik ben toch ook maar een mens he? Idriss haalde zijn schouders op met een vermoeide blik. 'Weet je wat? Ik geef je je zin wel. Volg mij.' Idriss gebaarde met zijn hand dat ik hem moest volgen terwijl hij richting de deur liep. Uhm... ik had geen idee wat hij hiermee bedoelde? Straks wilt hij een potje schaken omdat ik niet duidelijker ben geweest? Verward en afwachtend volgde ik hem uit de studeerkamer richting zijn slaapkamer. In zijn slaapkamer aangekomen deed hij de deur achter mij op slot. Ik keek hem achterdochtig aan. 'Je wilt toch niet gaan pokeren of zo? Aangezien dat ook onder "samen dingen doen" valt?' vroeg ik hem. Hij stapte op me af en nam mijn gezicht in handen. 'Pokeren doe ik wel met mijn maten.' en hij kuste me zoals hij mij nog nooit gekust had.

  7. #457
    verBAASd

    Reacties
    317
    08-12-2015

    Ik besefte me nu pas, op dit moment dat Idriss en ik eigenlijk niet zo vaak kusten. Het gebeurde echt heel weinig. Dit kwam dan ook doordat ik hier incognito leefde. Hiervoor waren we meer vijanden dan geliefden, waardoor we ook niet zo vaak gekust hadden. Idriss kuste me passioneel en intens. Het was erg bedwelmend, alsof ik high ervan raakte. Ik vergat de wereld steeds meer en meer om me heen. Hij bleef me maar kussen en nam echt zijn tijd. Dit was volgens mij de allerlangste kus die we ooit samen gedeeld hebben. Beide onze ademhaling was zwaar. Hij ging met zijn handen door mijn haren heen en masseerde zelfs mijn hoofdhuid. Mijn armen waren om zijn middel heen, maar mijn handen waren op zijn billen die ik volop greep. Onze lippen gleden over elkaar heen en onze tongen speelden met elkaar. Ik rook zijn aftershave en voelde zijn geslachtsdeel tegen me aan. Hij drukte zijn lichaam tegen de mijne aan, waardoor we langzaam maar zeker richting het bed liepen. Mijn benen kwamen uiteindelijk tegen het bed aan waardoor we stopten met lopen, maar het gekus ging nog steeds verder totdat hij zijn lippen van de mijne afhaalde. 'Ga zitten.' fluisterde hij tegen mijn lippen aan. Ik deed wat hij van me vroeg en ging op het randje van zijn bed zitten. Idriss hurkte neer en opende mijn abaya. Hij pakte mijn rechterbeen en begon de binnenkant van mijn dij te kussen. Ik liet mezelf naar achteren vallen. Idriss kuste mijn gehele onderlichaam. Van mijn dijen tot aan mijn onderbuik. 'Gaan we echt seks hebben?' vroeg ik fluisterend. Idriss kroop bovenop me en keek me recht in de ogen aan. In plaats van te antwoorden kuste hij mij nogmaals op mijn mond. Onze handen onderzochten en streelden elkaars lichaam, terwijl onze lippen nog steeds volop op elkaar gedrukt waren. Ondertussen begon ik Idriss' blouse los te knopen. Opeens hoorden we keihard geklop op de deur. Idriss haalde zijn lippen van me af en keek me met een vermoeide blik aan. 'Niet antwoorden.' zei ik tegen hem en ik trok zijn gezicht weer naar de mijne toe, waarop ik hem weer kuste. Hij beantwoordde mijn kus niet want er werd weer keihard geklopt. We wisten natuurlijk wel wie het was, maar we wilden gewoon niet gestoord worden. 'Idriss, doe open. Het is erg belangrijk!' schreeuwde Mark. Idriss drukte zichzelf van het bed af en liep naar de deur toe. Hij deed de deur open en keek Mark vragend aan. 'Jouw vader is net aangekomen.' hoorde ik hem zeggen in het engels. Ik ging gelijk opzitten. Het voelde alsof mijn ziel in tientallen stukken was gebroken. 'Oke, waar is hij nu precies?' zei Idriss op een kalme toon. Ik stond op en begon mijn abaya aan te trekken. Ik liep meer naar Idriss' richting op totdat ik Mark ook kon zien. 'Voordat ik hier kwam aankloppen zag ik hem uit zijn auto stappen, nu is hij waarschijnlijk...' Mark keek achterom en keek Idriss onmiddellijk met grote ogen aan. Idriss deed onmiddellijk de deur dicht en draaide zich naar me om. 'Jannat, je moet je onmiddellijk verstoppen. Ik zag hem net de hoek oplopen, richting mijn studeerkamer en daarna komt hij mij waarschijnlijk hier zoeken.' Zijn toon was gewoon normaal. Hoe kon dat nou? 'Idriss, waarom moet ik verstoppen als hij toch weet dat ik leef?' vroeg ik met een trillende stem. Hij begon op me af te lopen. 'Hij denkt dat ik niets meer met je te maken wilde hebben, wat ook zo was. Het was ook een voorwaarde van hem dat ik jou moest verlaten, in ruil voor dit allemaal.' Hij gebaarde om zich heen. 'Ja, maar je kunt hem toch gewoon vertellen dat we weer bij elkaar zijn?' vroeg ik snel en zachtjes. 'Jannat, als hij hier achter zou komen dan gaat ie denken dat ik meer voor hem achterhoud, wat in principe ook zo is. Het is beter als je jezelf verbergt.' zei hij met een ernstige toon. Ik begon om me heen te kijken totdat ik Ali's beruchte stem hoorde. De handvat van de deur ging naar beneden. 'Zoon, waar ben je?' hoorde ik vanuit de andere kant van de deur komen.



    Beste mensen, ik kan momenteel niet meer verder gaan met mijn verhaal. Ik heb echt te veel dingen die ik moet doen en moet regelen voor mijn emigratie. Het is te moeilijk om me hierop te concentreren. Mijn hoofd zit er momenteel echt niet in, waardoor ik echt slecht schrijf. Het kost me momenteel teveel energie en tijd die ik eigenlijk nodig heb voor andere dingen. Zodra mijn emigratie afgerond is en ik goed gesetteld ben in mijn nieuwe woonland, dan zal ik verder met het verhaal gaan. Hopelijk zal er dan nog interesse zijn. Ik hoop op jullie begrip. Ook wens ik jullie alvast een fijne Ramadan toe. Groetjes, Gigi


  8. #458
    M&K

    Reacties
    749
    08-03-2014

    Wauw meid, jij hebt echt talent! Ik heb vaker mooie verhalen hier op marokko,nl gelezen maar er is geen enkel verhaal die mij als een zombie naar me werk liet gaan. Ik ben letterlijk op mijn werk verder gaan lezen. Ik kon niet slapen omdat jou verhaal zo spannend is.

    Complimenten voor jou schrijftalenten en ik kan niet wachten op een vervolg.
    Maar regel eerst jou zaken dat is nu belangrijker !

  9. #459
    De AllerLiefste__

    Reacties
    9.604
    28-12-2007

    MVC Premium MVC Premium
    Wat een schrijftalent. Ben gewoon verbaasd hoe je de kleine dingen zelfs zo mooi kan beschrijven. Buiten dat je echt in het verhaal zit bij het lezen. Ik hoop dat je snel verder gaat want je verhaal is het waard om gelezen te worden.
    Succes nu met je privezaken en hopelijk vergeet je niet je nieuwe en oude fans hier op marokko.nl

  10. #460
    MVC Lid

    Reacties
    13
    04-09-2014

    Upp!!!
    Wanneer ga je weer verder?

  11. #461
    MVC Lid

    Reacties
    238
    04-02-2005

    up up up
    Wanneer ga je weer verder
    We wachten!

  12. #462
    MVC Lid

    Reacties
    8
    11-12-2014

    Nieuwe fan! Wanneer ga je verder? Upp

  13. #463
    MVC Lid

    Reacties
    10
    12-10-2016

    Hoelang moeten we nog wachten op een vervolgje?

  14. #464
    layla28

    Reacties
    22
    09-11-2003

    Nieuwe fan heel goed geschreven ben benieuwd wanneer je weer verder gaat en hoe het afloopt

  15. #465
    verBAASd

    Reacties
    317
    08-12-2015

    Hoi iedereen,

    Ik heb eindelijk een laptop en computer aangesloten in mijn nieuwe woonland. Dat betekent dus dat ik binnenkort weer verder ga met schrijven. Hou mijn topic dus in de gaten aankomende week!

    Groetjes, Gigi