1. #31
    MVC Lid

    Reacties
    166
    08-04-2014

    Ze snelde zich terug naar binnen voor iemand zich af zou vragen waar ze bleef. Ze nam plaats aan haar tafel, waar ze met oude buurtvriendinnen, en natuurlijk Safae, zat. ‘’Zo, dat duurde lang! Was het zo druk bij de toiletten?’’ Niet begrijpend keek Maryam haar oude vriendin, Hajar, aan. ‘’Toiletten? Waa-..Oooh, de toiletten! Ja, enorm lange rij! Niet te geloven joh!’’ Ze bewoog wild met haar handen om het effect te versterken. Lachend knikte Hajar en hield er verder over op. Opluchting doorvoer Maryams aderen. Ze was helemaal vergeten waarvoor ze de zaal eigenlijk had verlaten! Safae kuchtte luidop om haar lach in te houden. Maryam werd er door herinnerd aan het genante moment van zojuist. Onopvallend schopte ze haar vriendin onder de tafel als teken dat ze echt moest ophouden. Zuur kijkend hield ze haar pijnkreet onder dwang en hield voor de rest haar mond.

    Maryams ogen werden groot toen ze haar favoriete liedje hoorde, tevens ook Safae’s favoriet. Met grote ogen keken de dames elkaar aan. Ze deelden dezelfde gedachten. Ze zouden de dansvloer nu pas echt onveilig gaan maken! Al dansend en zwaaiend liepen de dames de dansvloer op, van plan om nu alles uit de kast te halen. Ze hadden zich in geen tijden zo oprecht vermaakt. Gierend van de lach stonden ze op de dansvloer. Nadat het liedje was afgelopen vielen ze al lachend in elkaars armen. Dit waren van die momenten waarop Maryam besefte dat ze zich geen betere beste vriendin kon bedenken dan Safae. Ze deelden momenten van leed en verdriet en momenten van geluk en vreugde, zoals op dit moment.


    De avond verstreek vlekkeloos. Zelfs met haar familie had ze geen problemen gehad, wat haar verbaasde. Misschien hielden ze zich in voor het oog van de buitenstaander. Ach, wat maakte het ook uit. Het belangrijkste was dat haar zus nu op weg was naar haar nieuwe huisje, gelukkig en wel, een nieuwe weg inslaand met haar kersverse echtgenoot. ‘’Allah y kemel b lkhair’’, prevelde ze zachtjes. Het enige wat ze voor hen hoopte was puur geluk, dat hij haar goed zou behandelen. Ze was er echter wel bijna zeker van dat hij haar netjes en respectvol zou behandelen. De blik in zijn ogen die hij haar gedurende de avond toewierp stelde zijn liefde voor haar namelijk bloot. De man was smoorverliefd op haar en zo was zij ook tot over haar oren voor hem.

    Een zucht van geluk ontsnapte haar mond. Ze griste in haar tasje naar haar autosleutels, terwijl ze Safae gedag zei die met haar man de auto instapte. Hij kon het natuurlijk niet laten toch wakker te blijven voor haar. Net toen ze naar de parkeerplek wilde lopen, zag ze een groot leeg vak staan waar haar auto eigenlijk hoorde te staan. Paniek doorvoer haar aderen. Oké adem in, adem uit Mar. Misschien stond ie gewoon ergens anders en ben ik verkeerd. Ze drukte op haar autosleutels en wachtte hoopvol op de bliep die zou moeten volgen. Er gebeurde echter niets. ‘’Shit!’’ Geïrriteerd als ze was stampte ze kei hard op de grond.

    Even later viel het mega, witte kruis op de desbetreffende plek haar op. ‘’Oh mijn god…Maryam, jij domme ezel!’’ Ze kon zich wel voor haar kop slaan! Hoe kon ze zo blind zijn?! En wat moest ze nu dan? Safae bellen? Nee, die zouden vast al bijna thuis zijn…Een taxi dan maar? Dat was nog niet eens zo’n gek idee. Net toen ze haar telefoon wilde pakken om een nummer op te zoeken, voelde ze twee handen in haar zij. ‘’Boeh!’’ Wild sloeg ze de handen van haar af waarna ze een luide gil slaakte. ‘’Ik ben het maar hoor.’’ Een grinnikende Yasser kwam achter haar vandaan. ‘’Oh mijn god, rotzak! Ik schrok me dood!’’ Woest sloeg ze hem op zijn schouder en zocht verder op het internet naar een taxinummer.

    ‘’Taxi?’’, las hij mee. ‘’Waar is je auto dan?’’ Zuchtend wees ze naar het mega kruis voor haar voeten. Ze rolde met haar ogen toen ze zag dat hij het uitproestte van het lachen. ‘’Het is niet grappig, Yasser. Echt niet.’’ Hij probeerde zijn lach in te houden, maar af en toe lukte het hem niet om het te onderdrukken. ‘’Nou als je me even wilt excuseren, ik moet even bellen.’’ Hij schudde zijn hoofd en trok het mobieltje uit haar hand. ‘’Hey! W-‘’ ‘’Ik zet je wel thuis af.’’ Hij pakte haar bij de hand en begeleidde haar naar zijn auto. ‘’Nee, Yasser, ik neem wel een taxi, echt. Ik vind het geen probleem!’’ Hij glimlachte teder. ‘’Weet ik, maar ik vind het wel een probleem. Het zint me niet dat je op dit tijdstip met een wildvreemde taxichauffeur naar huis rijdt.’’

    Het was vertederend om te zien dat hij bezorgd om haar was. Ze liet zich dan ook gewillig met hem mee voeren naar zijn auto. Ze schonk hem een kleine glimlach toen hij het portier voor haar opende en naderhand ook weer sloot. ‘’Nou, typ maar even in waar we moeten zijn.’’ Gehoorzaam typte ze haar straatnaam en nummer in. Ze legde de tomtom zo stabiel mogelijk neer en keek verder uit het raam. Ze voelde zich ineens minder op haar gemak. Waarom wist ze zelf eigenlijk ook niet. Friemelend aan haar vingers wachten ze tot de irritante tomtomstem ‘’bestemming bereikt’’ zou zeggen.

    Uit het niets grinnikte hij, terwijl hij zijn blik nog altijd op de weg had gevestigd. Niet begrijpend keek ze hem aan. ‘’Waarom ben je zo gespannen? Ik breng je alleen maar naar huis hoor.’’ ‘’Waar heb je het over? Ik ben gewoon moe, Yasser.’’ Hij schudde zijn hoofd. ‘’Dat gefriemel aan je nagels verraad je.’’ Ze zuchtte en besloot er niet meer op te reageren. Het zou haar alleen maar verraden.
    Ze sloot haar ogen en liet haar hoofd tegen het raam rusten. Opeens besefte ze zich dat ze hem nog helemaal niet had bedankt voor zijn liefdadigheid. ‘’Yasser?’’ ‘’Hmm.’’ ‘’Bedankt..’’ Hij draaide zijn gezicht naar haar toe en schonk haar een tedere glimlach. Hij bracht zijn hand naar haar wang, die nu overigens gloeiend was, en streelde deze. ‘’Je hoeft me niet te bedanken, Maryam. Ik doe dit graag, jou helpen.’’ Ze knikte ongemakkelijk waarna een akelige stilte viel. Geen van hen wist wat te zeggen. Ze verkozen de stilte boven het betekenisloze gesprek.

    Toen ze was aangekomen wilde ze net uitstappen, maar stopte even toen ze zag dat ook hij uitstapte. Niet begrijpend volgde ze zijn stappen met haar blik. Ze schoot in de lach toen ze door had dat hij het portier natuurlijk weer wilde openen voor haar. Hij reek haar zijn hand toe, waarop zij met haar ogen rolde. ‘’Ik laat een dame nooit zelfstandig de auto verlaten.’’ ‘’Een ware gentleman zeg’’, antwoordde ze sarcastisch. Ook hij schoot vervolgens in de lach. Hij kustte haar vervolgens op haar hand en zei haar gedag. Hij liep alvast naar zijn auto, maar zou nog wel even wachten tot ze binnen was. Voor het geval ze haar sleutels ook nog vergeten was….

    Toen ze de deur open had gekregen en nog even gauw omdraaide om hem gedag te zwaaien, riep hij haar nog even na: ‘’Oh ja! Maryam, maandag haal ik je om 9 uur op.’’ Met een blik vol onbegrip keek ze hem aan. ‘’Je hebt werk maandag en geen auto. Morgen, zondag, is het gesloten en kun je je auto niet ophalen en maandag heb je er de tijd niet voor in de ochtend.’’ Net toen ze een weerwoord wilde geven, reed hij aan. Hij was zich er geheel bewust van dat hij een verslagen Maryam had achter gelaten. Heerlijk vond hij het om haar zo voor het blok te zetten. Hij zou haar zeker maandag ophalen. Hij wist ook zeker dat ze dacht dat hij misschien een valse belofte maakte, maar dit was dan ook het moment om duidelijk te maken dat hij het niet zo had op valse beloftes. Wat hij zei deed hij ook en dat zou hij haar duidelijk maken ook.

    Dus Maryam, zet je maar schrap voor wat er komen gaat want ik heb nog een hoop voor je in petto..
    He burns down the whole world, but won't let a single flame touch her.

  2. #32
    MVC Lid

    Reacties
    166
    08-04-2014

    Zuchtend pakte hij alle benodigdheden voor in de douche bij elkaar. Hij had vanmiddag intensief gesport en nu was hij bekaf. Het was te merken dat het al een tijd geleden was dat hij gesport had, want zijn uithoudingsvermogen was lang niet zoals voorheen. Hij beloofde zichzelf dat hij weer vaker zou gaan sporten. Het deed hem enerzijds ook wel goed. Even al zijn frustraties van het werk laten gaan.

    Na een lange douche plofte hij neer op de bank. ‘’Pff en wat nu?’’ Hij kon er niet tegen als hij niets te doen had. Hij moest iets onder handen kunnen nemen. Verveeld bleef hij voor zich uit staren. Als vanzelf dwaalden zijn gedachten af naar die ene hemelse schoonheid, met goudbruine oogjes, volle exotische lippen en prachtig krullend haar. Hij grinnikte toen hij dacht aan een gedicht wat hij laatst gelezen had. Zijn gedachten waren toen ook al meteen gefixeerd op diezelfde hemelse schoonheid. Maryam. ‘’My parents always warned me for the drugs on the streets, but never the ones with the goldbrown eyes and a heartbeat’’ Een grijns vormde zich op zijn gezicht. Ze was echt als een drugs. Hij kon maar geen genoeg van haar krijgen en als hij haar niet had kon hij alleen maar aan haar denken. Ongelooflijk.

    Als uit het niets vormde een planning zich in zijn hoofd. Hij wist precies wat hij vandaag zou gaan doen. Het was wel een echte ‘’zondagsplanning’’, maar hij wist zeker dat hij lang tot nooit zo’n geweldige zondag gehad heeft, als de zondag die hij nu, als het goed is, beleven zou.

    Maryam’s perspectief.

    Geïrriteerd keek ze op toen ze de deurbel hoorde. Ze had echt geen behoefte aan bezoek. Ze was super moe en wilde gewoon even alleen op de bank netflix kijken. Ze besloot dus even te blijven zitten. Die bezoeker zou vanzelf wel weggaan, dacht ze. Rebels zette ze het geluid van de tv harder en verborg zich weer in haar hoodie.

    Toen de bel echter bleef gaan begon haar geweten aan haar te knagen. Het was toch wel heel erg onbeschofd om niet open te doen. Ze zette haar haren vast in een slordige knot, deed haar sloffen aan en sjokte vervolgens met tegenzin naar de deur. Toen ze de deur opende was het enige wat ze zag een oogverblindend mooi bosje bloemen. Het gezicht van de, o zo mysterieuze, bezoeker was echter bedekt gebleven.

    Haar mond viel wagenwijd open toen de bezoeker het bosje bloemen liet zakken en zijn gezicht tevoorschijn kwam. ‘’Y-y-yasser?’’ Hij moest even lachen om haar reactie. ‘’Had je misschien iemand anders verwacht?’’ Met grote ogen schudde ze haar hoofd. Nee dus. ‘’Maar wat kom je doen?’’ Quasi beledigd fronste hij zijn wenkbrauwen. Hij negeerde haar echter, duwde haar opzij en liep zo door naar binnen. Stomverbaasd liep Maryam achter hem aan. Ze had hem niet eens binnen gevraagd en alsnog kwam hij zomaar binnen gemarcheerd. ‘’Leuk huisje heb je. Lekker knus.’’

    Hij draaide zich haar richting uit en schonk haar een glimlach. Het leek hem toen pas op te vallen in wat voor staat ze verkeerde. Hij liet zijn blik traag over haar heen gaan, waardoor ze zich ongemakkelijk begon te voelen.
    Ze wist dat haar vertoning op niets trok, maar zij kon ook niet weten dat hij zou komen. ‘’Je ziet er…Schattig uit moet ik zeggen, Maryam.’’ Ze glimlachte als een boer met kiespijn. Dit was pijnlijk ongemakkelijk. ‘’Ik heb pizza meegenomen!’’ Voor de zoveelste keer verbrak híj de stilte. ‘’Uh..ik heb niet zo’n honger.’’ Weer fronste hij zijn wenkbrauwen. ‘’Ik wel, dus laten we eten! Ik hoop dat je deze pizza wel lekker vind. Het was maar een wilde gok..’’ Ergens vond ze het wel schattig dat hij zomaar langskwam, samen met een bos bloemen en pizza’s. Het was werkelijkwaar aandoenlijk..

    ‘’Ik bedacht me vandaag dat je geen auto hebt om eventuele boodschappen te doen en het is véél te koud om te lopen.’’ riep hij naar de keuken. Met een brede glimlach pakte ze twee glazen uit het keukenkastje en een fles cola. ‘’Attent van je. Bedankt, maar het had niet gehoeven. Ik had immers ook iets kunnen bestellen.’’ Hij knikte. ‘’Dat had inderdaad gekund, maar ik vind dit geen punt. Helemaal niet zelfs.’’ Weer liet hij zijn blik traag over haar heen begaan.

    ‘’Zo hey, wat zit ik vol zeg.’’ Tevreden wreef hij over zijn buik. ‘’Zeg dat wel ja.’’ Meteen stond ze op om alles even snel op te ruimen. Ze had er een hekel aan wanneer het bleef liggen. Ook Yasser stond op en nam een aantal dingetjes mee naar de keuken. Ze gebood hem te gaan zitten, maar koppig als hij was, deed hij het natuurlijk alsnog. Toen ze terugwilde lopen naar de woonkamer bleef hij echter in de deuropening staan. ‘’Uh..Mag ik even?’’ Ze durfde hem niet aan te kijken, maar zelfs nu kon ze de intensiteit van zijn blik voelen prikken. ‘’En als ik nu ‘nee’ zeg?’’ Zijn stem klonk diep en doordringend. Nog steeds durfde ze hem niet aan te kijken. ‘’Kom op, geen spelletjes Yasser. De tafel is nog niet afgeruimd en-‘’ Abrupt hield ze haar mond toen hij zijn hand onder haar kin plaatste. Teder hief hij haar gezicht omhoog. ‘’De tafel kan wachten, Mar.’’

    Nerveus bevochtigde ze haar lippen, subtiel maar toch zichtbaar genoeg om hem tot waanzin te drijven. ‘’Ik ga je kussen, dame. Ik ga je kussen en noch jij, noch ik gaan hier iets tegen doen.’’ Langzaam bracht hij zijn gezicht dichterbij het hare. Een gevoel van extase doorvoer zijn lichaam toen zijn lippen de hare volledig bedekt hadden. Dit was nu puur genot. Haar lippen op de zijne. De kus begon zoals altijd teder en liefdevol, maar al snel kon dit zijn honger niet stillen. De kus werd dieper en hun tongen vochten een nooit eerder bevochten strijd uit. Hij kreeg het ongelooflijk warm. Nog even en hij zou haar de kleren van het lijf scheuren, letterlijk! Wild duwde hij haar tegen de muur en sloot haar met zijn handen in. Even haalde hij zijn lippen van de hare. ‘’Je bent een verslaving, een drug, niet goed voor mijn gezond verstand.’’ Hijgde hij het uit. Al snel plaatste hij zijn lippen voor een tweede keer vandaag op de hare. Behendig tilde hij haar op. Ze sloot haar benen om hem heen en kuste hem vol overgave. Hij had zijn handen nu echter op haar billen gevestigd. Hij had het gevoel zijn verstand te verliezen. Zijn verstand te verliezen aan de dame met wie hij nu verbonden was. Hoe kon hij ooit aan deze verslaving ontkomen? Het probleem was dat hij steeds naar meer hunkerde! Op een gegeven moment was een omhelzing, een kus niet genoeg meer. Op een gegeven moment zou hij haar helemaal willen. In plaats van haar lippen op de zijne, zou hij haar lichaam op de zijne willen voelen. Haar willen aanraken op de plekken waar alleen hij dit zou mogen. Haar beminnen zoals alleen hij dat zou kunnen. Hij wist dat er hiervoor nog een lange weg te gaan zou zijn. Een lange weg die hij vast en zeker wilde bewandelen. Voor haar. Hij zou voor haar naar het einde van de wereld lopen voor haar, zonder enige moeite, zonder enig geklaag.


    Het was zeker, zij was de ware voor hem. Ergens had hij het gevoel dat het andersom ook zo was. Waarom zou ze zich anders zo aan hem overgeven? Hij wist zeker dat ze niet het type was dat zich zomaar zou geven aan de eerste de beste. Zo’n dame was ze niet. Ze had haar eer, haar eigenwaarde en haar zelfrespect. De man die haar zou mogen aanraken, zou een mooi plekje in haar hart hebben. Hij besefte maar al te goed dat hij wilde dat hij die man was. Misschien was hij dit ook wel. Vurig hoopte hij van wel. Maar voor nu besloot hij zich van alle gedachten af te schermen en puur en alleen te genieten van dit hemelse gevoel dat ze bij hem teweeg bracht.
    He burns down the whole world, but won't let a single flame touch her.

  3. #33
    MVC Lid

    Reacties
    166
    08-04-2014

    Langzaam verbrak ze de kus. Hij probeerde haar met zijn lippen over te halen om de kus voort te zetten, maar tevergeefs. Accuut voelde hij het gemis. Ongelooflijk, zelfs nu ze voor zijn neus stond miste hij haar. Hij miste de aanraking van hun lippen en de manier waarop hun lichaam en ziel werden verbonden. Hij was ‘verliefd’, besefte hij. Hij was tot over zijn oren verliefd op de schone dame voor hem. Diep vanbinnen had hij het geweten, hij had het zelfs eerder uitgesproken, maar na zo’n vurige en passievolle kus leken de gevoelens die hij voor haar had versterkt te zijn. Hij grinnikte in zichzelf. Zij was het genot zelve, maar daar tegenover was ze ook als een demon die steeds maar in zijn hoofd bleef ronddwalen.


    Beschaamd keek ze naar de grond. Ze liet het weer gebeuren, maar gek genoeg vond ze het dit keer niet eens zo erg. Ze genoot net zozeer van de kussen die ze deelden, ze brachten een hemels gevoel bij haar teweeg. Het maakte haar gelukkig om in zijn armen te zijn en dat besefte ze nu maar al te goed. Ze wist het ergens wel. Ze wist dat ze nergens liever wilde zijn dan bij hem. Ze kon het echter niet over haar hart krijgen hem toe te laten, vanwege haar bindingsangst, maar ook vanwege de situatie met Souheyla. Meteen toen ze aan haar dacht vulde een soort somberte haar hart. Ze dacht weer terug aan de kus die Souheyla en hij in de kantine hadden gedeeld. Zij had net zo goed zijn lippen geproefd, zij had net zo goed zijn aanrakingen gevoeld…

    Een klein groen monstertje, genaamd jaloezie, knaagde aan haar. Of was het geen jaloezie? Was het dan misschien haar gezond verstand die haar vertelde dat ze moest oppassen? Omdat ze simpelweg niet de enige was van wie hij genoot. Haar stralende glimlach verdween als sneeuw voor de zon. Shit! Enerzijds had ze spijt van de kus, maar anderzijds kon ze alleen maar toegeven hoezeer ze er van genoten had…

    Alert hield hij haar een eindje bij zich vandaan. Hij analyseerde de plotselinge verandering in haar houding en het feit dat ze niet meer straalde. ‘’Is er iets?’’ Verdrietig keek ze uit haar ogen. Ze wist niet of ze het hem nu moest vragen of niet. Misschien was het juist goed als ze het zou vragen. Dan zou hij er niet omheen kunnen draaien, want dat deed zij dan ook niet. Ze raapte al haar moed bij elkaar en keek recht in zijn donkerbruine kijkers. ‘’Yasser, ik moet weten wat dit nu allemaal inhoud.’’ Hij zuchtte en haalde zijn hand door zijn haren.

    ‘’Laten we gaan zitten.’’ Hij nam haar bij de hand en begeleidde haar naar de bank alsof het zijn huis was in plaats dat van haar. Afwachtend bleef ze hem aankijken toen hij even stil bleef. Hij was naar woorden aan het zoeken, wat volgens haar een bevestiging was op haar theorie. Hij wist zelf niet waar hij mee bezig was. Hij deed gewoon waar hij zin in had. Een steek doorvoer haar hart. Het deed haar pijn te weten dat het alleen lusten waren die voor hem speelden, terwijl het voor haar veel dieper ging. Ze had lange tijd gevoelens voor deze man gekoesterd, serieuze en diepgaande gevoelens.


    ‘’Ik weet ook niet precies wat dit is, Maryam..’’ Hij schoof iets dichter naar haar toe en nam haar handen in de zijne terwijl hij haar diep in de ogen aankeek. ‘’Ik weet alleen dat je me werkelijkwaar gek maakt. Overal waar ik ga denk ik aan die ene hemelse schoonheid met haar grote kijkers. Je achtervolgt me waar ik ook ben.’’ Even laste hij een pauze in alsof het al niet spannend genoeg was wat hij te vertellen had. ‘’Ik…Ik ben smoor maar dan ook echt smoorverliefd op je, Maryam el Idrissi. Op je innerlijk, je uiterlijk, je doen en laten. Op jou, Maryam.’’

    Haar adem stokte in haar keel. Dit was alles behalve wat ze verwacht had. Ze had gedacht dat hij haar diep zou teleurstellen door haar te zeggen dat hij slechts zijn lusten wilde bevredigen. Maar dit…dit was nota bene een liefdesverklaring. Haar wangen kleurde zich dieprood. Ze wist niet wat te zeggen en bleef hem maar met grote ogen aanstaren. ‘’Zeg wat, Maryam. Alsjeblieft.’’ Zichtbaar slikte ze een brok weg. ‘’Ik..Ik weet niet wat ik moet zeggen, Yasser…’’ Angst omsloot zijn hart. Hij hoopte met elke vezel in zijn lichaam dat de gevoelens wederzijds waren.

    ‘’Ik…En Souheyla dan?’’ Hij fronste zijn wenkbrauwen. ‘’Maryam, jij weet net zo goed dat zij niets betekent voor me. Ze is geen partij voor jou.’’ Ze beet twijfelend op haar lip. Hij klonk oprecht. Ze kon niet anders dan hem geloven, ze wilde ook niet anders. Als ze terug dacht aan de kus van net waarin hij zijn ziel had bloot gelegd voor haar, schaamde ze zich bijna dat ze aan zijn intentie twijfelde.
    Natuurlijk was hij oprecht en er niet op uit om haar te kwetsen of simpelweg te gebruiken als een lustobject.


    Ongelooflijke opluchting doorvoer zijn lichaam toen hij een kleine glimlach op haar gezicht observeerde. ‘’Yasser el Marouani, ik ben ook tot over mijn oren verliefd op jou.’’ Ze fluisterde het uit verlegenheid en schaamte, maar het was nog net hoorbaar. Hij raakte onwijs opgewonden. Dit was echt het einde. Het sierde haar dat ze zo verlegen was. Het was zo ongelooflijk sexy. Sexy ja. Hij moest zichzelf bedwingen om haar niet hier en nu de kleren van het lijf te scheuren en te beminnen zoals alleen hij daar het recht op zou krijgen.

    Hij was er nu zeker van dat dit zijn ware was. Hij heeft namelijk wel vaker gehoord dat dames zogenaamd van hem hielden en hem het einde vonden. Het heeft hem nooit wat gedaan als hij eerlijk moest zijn. Hij deed gewoon zijn behoeftes. Niet dat hij hen respectloos behandelde, maar van liefde was er nou ook geen sprake.. Maar dit, dit was anders. Dit was de vrouw van zijn leven. Hij kon het aan alles voelen. Zij was precies wat hij zocht in een vrouw. Bescheiden, mooi, een schat van een vrouw en sexy alleen voor hem.
    Hij kon niet wachten op de nacht waarvan hij zeker was dat het komen zou. De nacht waarin ze de liefde zouden bedrijven. De nacht waarin al zijn lusten volledig zouden worden bevredigd. De nacht waarin ze zouden samensmelten tot 1 ziel. Hun nacht. Hij kreeg het er gewoon warm van! Hij bedacht zich dat hij veel te ver vooruit keek. Ze had hem verteld dat ze gevoelens voor hem had, maar dit betekende niet dat ze nu meteen het huwelijksbootje in wilde stappen met hem…

    Hij besefte echter wel dat dit het begin was van een heel nieuw hoofdstuk. Wat zegt hij nu? Het was het begin van een heel nieuw boek. Een roman met als titel ‘’Beyond eternity’’. Voorbij de eeuwigheid. Want hun liefde zou veel verder lijken te reiken. Hun liefde ging tot in het diepste, tot aan het uiterste.
    He burns down the whole world, but won't let a single flame touch her.

  4. #34
    MVC Lid

    Reacties
    166
    08-04-2014

    Met zijn hoofd in de wolken werd hij de volgende ochtend wakker. Hij was nog nooit zo vrolijk opgestaan op dit vroege tijdstip, 6:30. Er was natuurlijk maar één reden voor: Hij zou Maryam vandaag ophalen van huis om samen naar het werk te rijden, precies zoals hij haar beloofd had. Hij keek er ongelooflijk naar uit om deze dag met haar door te brengen, al was het alleen op zakelijk gebied. Hij wist namelijk dat hij moest proberen om werk en privé gescheiden te houden. Of het hem zou lukken was nog maar de vraag..Iedere keer weer faalde hij er in om zich proffesioneel op te stellen in haar buurt. Hij was benieuwd of zij dit wél zou kunnen.

    Even later stapte hij zijn auto in en zette zijn muziek aan. Marokkaanse liedjes vulden zijn auto met vreugde. Die vreugde kon echter niet evenaren met dat wat hij in zijn hart voelde. Uit het niets schoot hij in de lach. Sinds wanneer was hij zo’n romanticus? Het was niets voor hem en toch zwijmelde hij ieder mogelijk moment weg. Lachend reed hij weg, op weg naar zijn zonneschijntje.

    Toen hij daar aan kwam zag hij haar net de deur achter zich sluiten. Hij begreep al waar dit naartoe ging. Ze had niet verwacht dat hij ook écht zou komen om haar naar het werk te brengen. Daarnaast was ze te koppig en te trots om het te laten gebeuren. Hij hield zijn hand even op de claxon waardoor ze geschrokken om keek. Haar ogen werden nog groter dan ze al waren toen ze hem herkende. Glimlachend stapte hij de auto uit. ‘’Zoals beloofd, madame.’’ Wild schudde ze haar hoofd. ‘’Ik was al van plan de bus te nemen.’’ Even fronste hij zijn voorhoofd. ‘’Ik had je toch gezegd dat ik je op kwam halen?’’ Ze haalde haar schouders op. ‘’Ik kan me niet herinneren dat ik daarmee in heb gestemd.’’ Zuchtend haalde hij zijn hand door zijn haren. Moest ze nou altijd zo koppig doen? ‘’Mar, moeten wij altijd een strijd blijven voeren? Waarom kun je niet gewoon het aanbod aannemen? Ik ben er nu toch al.’’ Geïrriteerd liep ze langs hem heen en stapte de auto in.

    Hij volgde haar voorbeeld en bleef even voor zich uit staren. Waar sloeg dit op? Gisteren vertelde ze hem nog verlegen wat ze voor hem voelde en nu gedroeg ze zich zo koeltjes als ijs. ‘’Als we nu niet vertrekken ben ik nog te laat ook.’’ Niet begrijpend keek hij naar haar op. ‘’Ik denk dat de ‘baas’ er wel begrip voor zal hebben.’’ Met baas doelde hij natuurlijk op zichzelf. Het was een onschuldig grapje, in de hoop haar aan het lachen te maken. Maar zelfs een klein glimlachje zat er niet in voor vandaag. ‘’Ha-ha, erg grappig Yasser.’’ Ze liet vervolgens haar hoofd in haar hand vallen en zuchtte diep. Dat was het moment waarop hij zich oprecht zorgen begon te maken om haar. Er was iets aan de hand. Hij kon het aan alles merken. Hij durfde er alleen niet naar te vragen, bang dat ze hem zou af blaffen. De gehele reis verliep dus stilletjes. Geen van hen repte ook maar een woord.

    Aangekomen voor het gebouw mompelde ze een kleine ‘’dankjewel’’ en liet hem toen alleen achter. Verward keek hij haar na tot ze helemaal uit het zicht was. Dit was het toppunt. Hij was er op gebrand er achter te komen waar dit gedrag vandaan kwam. Hij moest en zou het vandaag uit haar krijgen. Als ze er zelf niet over zal beginnen, zal hij er zelf achteraan moeten gaan. En dat is ook zeker wat hij van plan was. Hij zou haar alleen nog even wat tijd geven. Misschien dat ze na een kop koffie wel op zou klaren. Die kans bestond namelijk, dat ze gewoon een ochtendhumeur had. Hij hoopte vurig dat dat het was, maar hij wilde zichzelf ook niet voor de gek houden. De kans dat het niet zo was, was namelijk even groot, misschien zelfs groter.

    In de loop van de dag irriteerde hij zich steeds meer aan haar gedrag. Het was er namelijk niet beter op geworden. Daarom riep hij haar naar zijn kantoor en wachtte rustig haar komst af. Dit moest afgesloten worden. Ze had misschien wel een schouder nodig om op te leunen en hij wilde die haar maar al te graag aanbieden. Hij wist echter ook dat ze gecompliceerd was. Gecompliceerder dan de gemiddelde vrouw die hij kende. Enerzijds zou ze zijn moeite waarderen, anderzijds zou ze hem levend willen villen omdat ze zich irriteerde aan zijn ‘bezorgde’ gedrag. Soms begreep hij werkelijkwaar niets van haar. Het ene moment vloog ze je in de armen en het andere moment kon ze je nek wel omdraaien.

    ‘’Je wilde me spreken?’’ Hij knikte en gebood haar tegenover hem te gaan zitten. Tot zijn eigen verbazing deed ze meteen wat hij vroeg. ‘’Wat kan ik voor je doen, Yasser?’’ Ze klonk ongelooflijk vermoeid en gespannen. Hij zag in dat de temperamentvolle Maryam momenteel was opgebrand. Het fragiele en kwetsbare in haar was wat overgebleven was. Hij kon haar nu onmogelijk preken. Ze zou hier in huilen uitbarsten en dat was het laatste wat hij wilde. Hij stond dus op en begeleidde haar naar de mini sofa in zijn kantoor. Ja hij had een sofa in zijn kantoor. Ook op het werk bestonden momenten van ontspanning, toch?

    Weer volgde ze hem zonder tegenstribbeling. Hij duwde haar zachtjes neer op de sofa en nam plaats achter haar. Hij plaatste een kusje in haar nek wat haar deed rillen. Hij zag hoe kippenvel over haar huid ontstond, wat hem meer dan goed deed. Het lag dan misschien toch niet aan hem, aangezien ze hem gewoon liet begaan. Hij masseerde haar schouders die enorm gespannen stonden. Ook dit liet ze gebeuren. Ze sloot zelfs haar ogen en liet haar hoofd op zijn schouder zakken, terwijl hij haar bleef masseren. ‘’Je moet je rust blijven pakken, Mar. Je voelt enorm gespannen aan.’’ Geen reactie. Hij wist echter wel dat ze er van genoot. Ze genoot hier ongelooflijk veel van. Nog steeds had ze haar ogen gesloten, waardoor hij ongezien en onverstoord haar gelaat kon bestuderen.

    ‘’Maryam?’’ Even bleef het stil. ‘’Hmm?’’ ‘’Ik hou ongelooflijk veel van je.’’ Haar adem stokte. Hij schrok toen hij een traan langs haar wang zag rollen. Nu wist hij het zeker. Hier zat meer achter, maar wat? Hij duwde haar omhoog en dwong haar zich naar hem toe draaien. ‘’Wat is er met je aan de hand, Maryam? Ik begrijp er niets meer van.’’ Ze schudde haar hoofd. ‘’Ik ook niet, Yasser.’’ Zijn hart brak in stukjes toen hij nog meer tranen zag rollen. Welk monster had dit engelachtige gezichtje zo’n pijn gedaan? Welk gedrocht kon het over het hart krijgen? ‘’Hou me gewoon vast. Alsjeblieft.’’ Hij besefte dat dit niet het moment was om vragen te stellen. Ze had, zoals hij al eerder zei, een schouder nodig om op te huilen. Zijn schouder. Hij nam haar in zijn armen en streelde haar haren, waar hij zo nu en dan nog een kusje op plaatste. Snikkend en schokkend hield ze hem strak tegen haar aan.


    Hij moest en zou er achter komen wat er met haar aan de hand was. Op die manier zou hij haar misschien nog kunnen helpen, haar beter kunnen troosten. Hij hield echter wijselijk zijn mond. Misschien dat hij er morgen nog naar kon vragen, maar vandaag was absoluut geen optie. Ze was te zwak, te kwetsbaar om haar nu onder het vragenvuur te stellen. Hij wist wanneer het teveel was en dat was het nu. Hij zou geduldig afwachten tot ze de kracht zou hebben om zichzelf bij elkaar te rapen. Tot die tijd zou hij haar emotioneel steunen, haar in zijn armen houden en niet meer loslaten. Daar was hij nu eenmaal voor.
    He burns down the whole world, but won't let a single flame touch her.

  5. #35
    MVC Lid

    Reacties
    822
    04-12-2012

    Oooooow geweldig dit! Ik ben echt blij dat je weer terug bent meid! Ik hoop echt oprecht dat alles weer goed gaat met je!

  6. #36
    MVC Lid

    Reacties
    166
    08-04-2014

    Nieuw

    Ze maakte zich langzaam los uit de omhelzing en veegde haar tranen weg. ‘’Dankje, Yasser.’’ Ze toverde een gebroken glimlach op haar gezicht. ‘’Dankje dat je er voor me bent, zonder dat ik er naar hoef te vragen.’’ Ook hij had nu een glimlach op zijn gezicht. ‘’Je moet weten Mar dat ik er altijd voor je wil zijn. Dat jouw pijn, mijn pijn is en dat jouw tranen de mijne zijn. Zo ook met je vreugde.’’
    Haar ogen vulden zich weer met tranen. Hij meende het. Ze voelde het aan alles. De manier waarop hij haar vast hield of aankeek, hoe hij haar lieve woordjes toesprak. Ze wist het zeker, ze waren voor elkaar gemaakt. Ze voelde zich veilig bij hem als bij niemand ooit tevoren. Haar grote beschermer.

    Ze schrok van de diepgang van haar eigen gevoelens voor hem. Ze had nooit gedacht ooit nog zoiets mee te mogen maken. Mektab, wist ze. Allah heeft zo zijn manieren om jouw ware op je pad te sturen. Het koste hem misschien lang om haar tegemoet te lopen, maar hij was er nu en dat was ’t enige wat telde. De twijfels die ze voorheen misschien had, waren nu vast en zeker verdwenen. Moest ze hem dan vertellen over ’t bezoek wat ze laatst had gekregen? Of kon ze het beter voor zich houden? Haar voorhoofd fronste zich. Opnieuw was ze in tweestrijd. Ze wilde graag haar ei kwijt, maar ze wilde hem ook niet met haar problemen opzadelen. Hij had het al druk genoeg, hij was bedrijfsleider, stress genoeg. Vertwijfeld beet ze op haar lip.

    Yasser’s perspectief

    Hij merkte de verandering in haar gedrag met diepe frons op. Hij wilde weten wat haar bezig hield. Het zat veel dieper dan hij gehoopt had. ‘’Maryam?’’ Ze schrok op alsof ze zich in een soort trance bevond. ‘’Je kunt me vertrouwen. Als je ergens mee zit, wil ik dat graag weten. Dan kan ik je verder helpen.’’ Ze slikte zichtbaar om vervolgens met een betraand gezicht te knikken. Aanmoedigend glimlachte hij naar haar.

    ‘’Mijn vader kwam gisteren langs.’’ Even sloot ze haar ogen. Hij voelde de pijn in haar stem. Ze was de wanhoop nabij. Moe van de tegenslagen die ze tot nu toe gehad had. ‘’Hij kwam me even inpeperen wat een slechte dochter ik ben en dat hij mijn moeder zou verbieden mij ooit nog op te zoeken.’’ Na deze woorden barstte ze in een luid snikken uit. Voor een tweede keer deze dag omhelsde hij haar strak. Hij begreep er maar weinig van. Er moest hiervoor een hele hoop gebeurd zijn.

    Toen ze enigszins gesust was, liet ze een lach ontsnappen. ‘’Je begrijpt natuurlijk niets van de situatie…En toch ben je zo begripvol.’’ Ze plaatste een vederlichte kus op zijn lippen als bedank. ‘’Ik zal het je wel vertellen, mits je daar de tijd voor hebt.’’ Hij knikte. Hij wilde niets liever dan meer over haar weten.

    ‘’Het is een lang verhaal… Ik… Weet je, we waren een gelukkig gezin. Mijn ouders, ik en m’n zus. Niets kon ons stuk maken. Dat dachten we tenminste.’’ Ze uitte een diepe zucht. ‘’Mijn vader leerde een man kennen vanuit zijn werk.’’ Een huivering doorvoer haar lichaam bij het denken aan de desbetreffende man. ‘’Sindsdien ging het allemaal bergafwaarts. Mijn vader werd agressief, was altijd chagrijnig en reageerde dit op ons af. Met name op mij, omdat ik vaak thuis was. Mijn zus was op school of aan het werk en mijn moeder werkte ook nog in die tijd.’’

    ‘’Toen ik oud genoeg was, besloot hij mij als het ware uit te huwelijken aan de zoon van die man. En als vanzelfsprekend was die o zo geweldige zoon –‘’ ‘’Sayfeddine,’’ onderbrak hij haar. Ze knikte en vervolgde haar verhaal. ‘’Mijn moeder wist me over te halen om het een kans te geven. Misschien zou hij wel meevallen, zei ze. Nou dat bleek dus niet het geval. Sayfeddine was een echte straatrat, deed alles wat Allah verboden heeft en daarnaast gedroeg hij zich volkomen respectloos tegenover mij. Toen ik dus weigerde om hem te huwen, draaide mijn vader helemaal door. Zo ben ik de verschoppeling van het gezin geworden…’’ Haar stem brak bij die laatste zin. ‘’Hij heeft de hele familie tegen me weten op te hitsen…Ik heb me jarenlang zo eenzaam gevoeld, nu nog. De enige die ik heb is Safae en zij heeft haar eigen leven.’’

    Hij uitte een diepe zucht, waarop hij vastberaden zijn hoofd schudde. ‘’Nee, Maryam. Je hebt mij nu ook.’’ Liefdevol keken ze elkaar in de ogen. Ze was ontroerd door zijn woorden. Ze had hem. Dat is alles wat ze nodig had.
    Voor een tweede keer plaatste ze haar lippen op de zijne. Dit keer gingen ze echter niet voor een vederlicht kusje. Nee, deze kus bezegelden hun woorden. Ze hadden elkaar, ze hoorden bij elkaar, ze waren van elkaar. Het werd een diepe en lange kus, vol belofte
    s en nu nog onuitgesproken woorden.

    Hoe langer, hoe onrustiger beiden werden. Hij tilde haar behendig op en plaatste haar op zijn schoot, zijn handen gefixeerd op haar billen. Hij kreeg het helemaal warm vanbinnen. Het leek alsof de stoom al zijn oren uitschoot. Oh god hij liet zijn remmen los en kuste haar mogelijk nog dieper en ruwer dan voorheen. Aan stoppen kon hij niet denken, al schreeuwde een ini mini klein stemmetje dat hij hiermee moest ophouden voor het te laat was. Het genot was te groot om er naar te luisteren. Als het aan hem lag had hij haar nu de kleren van het lijf gescheurd en bemind zoals alleen hij dat kon.

    Langzaam en met moeite probeerde ze haar lippen van de zijne te krijgen, terwijl hij met alles in zich tegen probeerde te werken. Hij wilde niet stoppen, niet nu. Het lukte haar, ondanks haar eigen verlangen, de kus te verbreken en duwde zijn gezicht een beetje van haar af. ‘’Deze fout ga ik niet maken. Ook jij wil die niet maken.’’ Chagrijnig keek hij voor zich uit. Ze had zijn genot zo abrupt van hem afgenomen. ‘’Hoe weet jij nou wat ik wil…’’ bromde hij. Hierop schoot ze in de lach. ‘’Ik weet heel goed wat jij wil, meneer Brombeer. Je krijgt het alleen niet, doeg!’’ Hij vloekte binnensmonds toen hij haar heupwiegend zijn kantoor zag verlaten. Ze had hem weer eens tot het uiterste gedreven vandaag.
    He burns down the whole world, but won't let a single flame touch her.

  7. #37
    MVC Lid

    Reacties
    166
    08-04-2014

    Citaat Geplaatst door Moslima98 Bekijk reactie
    Oooooow geweldig dit! Ik ben echt blij dat je weer terug bent meid! Ik hoop echt oprecht dat alles weer goed gaat met je!
    Awh, ik zie je reactie nu pas.
    Super bedankt lieve, lieve meid!
    Alhamdoulilah, we mogen niet klagen hè! En hoe is het met jou?
    He burns down the whole world, but won't let a single flame touch her.

  8. #38
    MVC Lid

    Reacties
    822
    04-12-2012

    Citaat Geplaatst door Chamaliya_ Bekijk reactie
    Awh, ik zie je reactie nu pas.
    Super bedankt lieve, lieve meid!
    Alhamdoulilah, we mogen niet klagen hè! En hoe is het met jou?
    Helemaal geen probleem!! Gaat goed Alhamdoulillah!
    Yallah ga snel verder! xxx

  9. #39
    MVC Premium

    Reacties
    3.098
    06-12-2004

    MVC Premium MVC Premium
    Yeeey mooi vervolg. Kan niet wachten tot ik de volgende lees!
    Ondertekening verwijderd door een Moderator
    Klik hier voor meer info

  10. #40
    MVC Lid

    Reacties
    166
    08-04-2014

    Working on it!
    He burns down the whole world, but won't let a single flame touch her.

  11. #41
    MVC Lid

    Reacties
    166
    08-04-2014

    Wat vooraf ging…

    Langzaam en met moeite probeerde ze haar lippen van de zijne te krijgen, terwijl hij met alles in zich tegen probeerde te werken. Hij wilde niet stoppen, niet nu. Het lukte haar, ondanks haar eigen verlangen, de kus te verbreken en duwde zijn gezicht een beetje van haar af. ‘’Deze fout ga ik niet maken. Ook jij wil die niet maken.’’ Chagrijnig keek hij voor zich uit. Ze had zijn genot zo abrupt van hem afgenomen. ‘’Hoe weet jij nou wat ik wil…’’ bromde hij. Hierop schoot ze in de lach. ‘’Ik weet heel goed wat jij wil, meneer Brombeer. Je krijgt het alleen niet, doeg!’’ Hij vloekte binnensmonds toen hij haar heupwiegend zijn kantoor zag verlaten. Ze had hem weer eens tot het uiterste gedreven vandaag.

    Met een lome glimlach liep ze zijn kantoor uit. Eenmaal in de gang aangekomen liet ze een gelukzalige zucht ontsnappen. Ze voelde zich intens gelukkig. De vlinders fladderden door haar buik en ze voelde haar wangen gloeien bij het terug denken aan het intieme moment van net. Ze had dit nooit eerder ervaren. Ze wist het zeker, ze was absoluut tot over haar oren verliefd op de man achter deze deur.

    Een luide schaterlach deed haar ontwaken uit haar gedachten. Geschrokken keek ze op in de pretoogjes van Issam. Toen ze zijn ondeugende blik zag wist ze al hoelaat het was. Hij had het natuurlijk allemaal door. Op de een of andere manier voelde ze zich ongemakkelijk worden. Ze besloot dus ook te doen alsof er niets gebeurd was. Ze vond het niet haar taak om het hem te vertellen, maar die van Yasser. Hij was immers zijn broer.

    ‘’Hey Issam, hoe is het ermee?’’ Hij grinnikte. ‘’Prima, hamdoulilah. Volgens mij gaat het met jou nog veel beter.’’ Veelbetekenend liet hij zijn wenkbrauwen op en neergaan terwijl haar wangen zich dieprood kleurden. ‘’Ik mag niet klagen hè.’’ Op dat moment kwam Yasser, een aantal papieren doorkijkend, zijn kantoor uit.

    ‘’Ha, grote broer! Wat leuk dat ik jou hier ook al tref.’’ Niets vermoedend keek Yasser van de een naar de ander. ‘’Ja, ook leuk om jou gezien te hebben Issam?’’ De vraagtekens waren op zijn voorhoofd te lezen. ‘’Wat hebben jullie twee besproken daar binnen? Ik zie dat het Maryam goed heeft gedaan.’’ Nieuwsgierig sloeg Issam zijn armen over elkaar. Hij wist best wat ze hadden besproken daarbinnen. Hij wilde gewoon hun bevestiging hebben. ‘’Ging het misschien over haar ontwerpen? Of toch wat anders?’’
    Met grote ogen bekeek Maryam dit tafereel. Ze hield wijselijk haar mond. Ze zou Yasser het woord laten doen, benieuwd wat hij zou zeggen. Hoe zou hij hun band benoemen. Yasser haalde echter zijn schouders op. ‘’Het ging inderdaad over haar schetsen. Ik vertelde haar dat ik zeer tevreden ben over haar werk.’’

    Geschrokken keek ze naar hem op. Zonder dat ze het wilde voelde ze een steek in haar hart. Ze had gehoopt dat hij zou zeggen dat zij de zijne was en hij de hare, dat ze van elkaar waren. Maar integendeel, hij vertelde hem dat ze het louter professioneel hadden gehouden. Hij verzweeg zijn gevoelens voor haar en dit deed haar op de een of andere manier pijn.
    Issam knikte fronsend en gooide zijn handen in de lucht. ‘’Het zal wel. Ik stap maar weer op. Fijne dag verder!’’ Beide zeiden hem gedag en bleven toen tegenover elkaar staan. Twee kampen leken het. Ze keek hem diep in zijn ogen aan. Ze las spijt. Vurig hoopte ze dat dit klopte. Dat hij ook echt spijt had dat hij het niet gewoon gezegd had.

    Yassers perspectief

    Nadat hij de woorden tegen Issam had uitgesproken kromp zijn hart ineen. Hij had gelogen over hun liefde. Het was voor haar vast een klap in het gezicht geweest. Spijtig draaide hij zich naar haar om. Hij kon aan alles merken dat hij haar gekwetst had. ‘’Maryam, zo bedoelde ik het niet.’’ Ze knikte zonder een woord te zeggen. ‘’Waarom heb je in hemelsnaam tegen hem gelogen?’’ Hij wist het zelf niet eens. Het was een makkelijke leugen geweest. Het rolde zo over zijn tong. ‘’Ik..Ik weet het niet.’’

    Gefrustreerd haalde ze haar hand door haar haren. ‘’Schaam je je soms voor mij?’’ vroeg ze verlegen. Geschrokken van haar gedachten keek hij naar haar op en pakte haar beide schouders vast. ‘’Schamen? Maryam, je bent het beste wat me overkomen is. Waarom zou ik me moeten schamen?’’ Ze haalde haar schouders op. ‘’Ik denk dat iedereen in mijn schoenen zou willen staan. Met een dame als jij kan ik de wereld aan. Geloof me.’’ Haar twijfels waren hierdoor echter niet weggenomen en hij zag dit.

    ‘’Ik zal het hem vertellen goed? Niet alleen hem. Ik zal het van de daken schreeuwen.’’ Een kleine glimlach vormde zich om haar lippen. Haar mond viel echter open toen hij begon te schreeuwen. ‘’Maryam el Idrissi, je hebt me helemaal in je ban! Ik ben smoorverliefd op je!’’ Rode blosjes vormde zich op haar wangen. ‘’Yasser, doe normaal!’’ Beschaamd keek ze om zich heen terwijl enkele werknemers toekeken.
    ‘’Wat nou? Ze mogen het toch weten?’’ Behendig tilde hij haar van de grond en draaide haar in het rond. ‘’Iedereen mag het weten. Dames en heren, hierbij toon ik jullie mijn wederhelft!’’ Een aantal werknemers liepen ongemakkelijk weg, terwijl anderen het koppel vrolijk toelachten.

    Zelf hadden ze geen enkel besef meer van de buitenwereld. Ze waren zielsgelukkig met elkaar. Traag zette hij haar terug op de grond en plaatste een kus op haar neus. ‘’Zeg nou nog eens dat ik me voor je schaam.’’ Verlegen sloeg ze haar blik neer waarop hij in de lach schoot. ‘’Yasser el Marouani, je bent een kanjer.’’ Hij glimlachte ondeugend en liet zijn wenkbrauwen op en neer gaan. ‘’De jouwe toch?’’ ‘’Ja, de mijne.’’
    He burns down the whole world, but won't let a single flame touch her.

  12. #42
    MVC Lid

    Reacties
    166
    08-04-2014

    Heel zwijmelig verhaal is het geworden, I think I need a man
    He burns down the whole world, but won't let a single flame touch her.

  13. #43
    MVC Premium

    Reacties
    3.098
    06-12-2004

    MVC Premium MVC Premium
    Hahaha [emoji23]
    Ondertekening verwijderd door een Moderator
    Klik hier voor meer info

  14. #44
    MVC Lid

    Reacties
    37
    30-04-2013

    Hahahahahah 7ta ana a chamaliya dyalna, geweldig verhaal! Serieus, ga vooral door

  15. #45
    MVC Lid

    Reacties
    5
    14-03-2015

    Hier is je nieuwe faan maar doe zo verder je kan masha allah heel goed schrijve