Salaam,
Ik ben sinds 9 maanden getrouwd en ik twijfel eraan of ik sterk genoeg ben om dit huwelijk vol te houden.
Mijn man is extreem agressief. Hij wijst mij constant op fouten die ik in zijn ogen maak. Wij werken samen maar ik doe alle huishouden. Ik moet koken dweilen wassen alles. Zelfs als ik thuis kom en hij is vrij. Hij staat op ze vrije dag om 3 uur op en als ik thuis kom ligt hii op de bank spelletjes te spelen. Ik moet dan koken en alles doen ook al ben ik 6 uur opgestaan.
Ik vibd het niet erg alles te moeten doen maar hij wijst me ook op dingen zoals wat is dit de grond is vies of maak snel de douche schoon of waarom is het bed niet opgemaakt. En zelfs als ik het gedaan heb heeft hij er wat op aan te merken bijvoorbeeld waarom maak jij het bed zo op en waarom liggen de kussens daar en niet hier. Als ik kook heeft hij altijd kritiek zoals waarom doe jij de aardappelen in Di pan en niet in deze pan. En hij loopt constant te zeuren dat andere mannen gelukkig getrouwd zijn en hij niet. Hij heeft nu al een week niet tegen mij gepraat omdat de bovenkant van me koelkast met stof zat. Hij zegt dat ik traag ben. Terwijl ik na mijn werk nog zeker 4 uur bezig ben in mijn huis. Hij heeft pas ze ontbijt zelf gemaakt en zei dat het heten schande is dat hij ze eigen koffie moest maken. Hij is in mijn ogen erg veranderd maar ik wist ook niet dat hij zo was. Als ik ziek ben is hij de hele dag aan het klagen dat ik hem helemaal gek maak. Ondanks dat ik ziek ben kook ik ruim ik op doe alles maar dat is niet genoeg voor hem. Hij zegt ook dat als ik het niet beval ik maar moet oprotten naar me ouders. Hij heeft al tig keer gedreigd me ouders te bellen.ik weet niet meer wat ik moet doen.hij is zo snel boos en blijft dan dagen boos totdat ik naar hem toe ga en blijf smeken of hij met me wil praten. Ik heb het half jaar volgehouden maar ik merk dat me lichaam het niet meer aan kan. Hij klaagt altijd dat hij een rit leven heeft en dat ik het alleen erger maak.hij scheld me vaak uit voor ezel en zelfs als ik zware koorts heb en hij gaat weg voor ze werk belt hij in die 8 a 9 uur niet om te vragen hoe het gaat. Ik ben niet veeleisend maar voel me er dan zo rot over. Hij bemoeit zich overal mee zelfs als ik melk drink in een thee glas wordt daarover gecorrigeerd. Wanneer hij boos is interesseert het hem helemaal niks of ik leef of dood ben. Hij kijkt niet eens naar mij. Terwijl als we geen ruzie hebben hij juist heel medeleven is. Ik voel me zo alleen als hij niet met me praat.ik doe er alles aan om ze aandacht te trekken zodat hij niet meer boos is. Vraag constant of hij thee wil of iets anders en hij negeert mij dan. Ik heb al geprobeerd om hem geen aandacht te geven om te kijken of hij dan wel bijdraaien maar dat maakt het alleen erger. Hij wordt dan extreem boos en zegt dan ook vaak oprotten. I
k wil voor me huwelijk vechten want ik ben geen.opgever maar weet niet wat ik moet doen. Hij maakt het het me moeilijk want hij zegt ook als ik je ooit sla breek ik je gezicht.als ik vrij ben durf ik niet uit te slapen in bed maar ga dan stiekem naar een andere kamer en slaap stiekem.door onder de waslijn omdat hij paar keer boos geworden is dat ik uitgeslapen heb. Ik mag 1 keer in de 2.weken naar me ouders maximaal. Ben toevallig geweeat pas en me.schoonmoeder werd booa die zei dat het biet normaal was dat ik naar me ouders ga na 14 dagen als ik me ouders wou moest ik maar bij hun bljven. Mijn man zeurt ook vaak als ik weer naar me.Me.oiders wil.
Wilde van van de week gaan omdat.ze naar Frankrijk gaan voor 6 weken maar mocht niet omdat ik vorige week al geweest ben. Moest dit echt van me afschrijven. Heeft iemand ook zoiets meegemaakt.of zit iemand in zo een huwelijk? Mijn familie weet hier trouwens niks van die denken dat ik gelukkig ben.