How we used to be

[Angel94]

Noodzakelijk

Ismael:

Een ik in de keuken was, haalde ik mijn telefoon naar boven. Ik belde zo snel mogelijk naar Yasmien. “Hallo, met Yasmien?” beantwoorde ze haar telefoon. Ook al hoorde ik allerlei geschreeuw vanuit te woonkamer, probeerde ik zo geconcentreerd deze gesprek te voeren. Ik wilde duidelijk genoeg zijn tegen haar zodat het haar doordringt dat ik haar echter hard nodig had op dit moment. “Je wilt al zo lang iets me goed maken. Dat moment is aangebroken.” zei ik. “Hoe bedoel je?” vroeg ze verward. “Ben je nog toevallig in de buurt? Of ben je weggegaan nadat je me had afgezet?” vroeg ik haar. “Ik ben nu bij de ziana.” zei ze. “Shit! Ik heb je hier nodig, Yasmien.” zei ik. “Je stuurde me toch dat alles onder controle was. En dat ik mocht vertrekken.” zei ze. “Ja, dat was toen. Hij is alles komen verkloten.” zei ik gefrustreerd. “Wie is hij?” vroeg ze. “Jawad. Hij is komen vertellen dat ik al eerder gehuwd ben geweest. En dat overspel de reden tot scheiding was.” zei ik. “Ja, de waarheid dus.” ging ze er op in. “Yasmien, nu niet. We hebben alles achter ons gelaten. Ik wil dat je komt bevestigen, dat het niet de juiste reden is van ons scheiding.” siste ik nerveus. “Maar ik moet mijn kleedjes passen.”zei ze. “Je trouwt pas over vier maanden. Kan je dit niet uitstellen?” vroeg ik. “Zij is een drukbezette Neggafa, Ismael. Ik wil dit echt afronden.” zei ze. “Helaas, ik had iets anders verwacht.” zei ik teleurgesteld. “Pfffff idioot. Je weet me altijd te overtuigen. Ik kom er aan. En houdt je schrap.” zei ze en verbrak de lijn. Zelfzeker ging ik terug naar binnen. “Ze komt er aan.” zei ik glunderend. Eens zien hoe dit verloopt. Bye JAWAD.

Winners never quit and quitters never win. Angel94

[Huisvrouw____]

Omg zoooo soannenddddd upppppl nog meer

[iesiej]

Uupplaakééééé

[Angel94]

Yasmien’s bekentenis

Dina:
Even later stond Yasmien midden van de woonkamer. Het was een hele rare situatie. Ik stond nu gewoon met mijn geliefde en zijn ex-vrouw in één woonkamer. Yasmien en ik konden elkaar niet luchten. Maar het feit dat ze dit voor ons of voor Ismael wilde doen, betekende immens veel voor me. Ik was zeer benieuwd wat dat zal geven. Zou haar bekentenis iets betekenen voor mijn vader?

“Dus, jij bent zijn ex-vrouw?” vroeg mijn vader. “Dat klopt.” bevestigde ze. “Hoelang zijn jullie getrouwd geweest?” was zijn volgende vraag. Yasmien zocht oogcontact met Ismael. Het was duidelijk dat ze schrik had om op deze vraag te antwoorden. “Nog geen maand.” antwoordde ze uiteindelijk voorzichtig. Ik hoorde mijn vader zijn keel schrapen. Dat deed hij altijd als hij iets ongelofelijks te horen had gekregen. “Wel, dat is de eerste keer dat ik zoiets heb gehoord. Een koppel dat nauwelijks na vier weken uit elkaar gaat. Waarvoor was dat nodig? Waarom trouwen jullie dan eigenlijk?” vroeg hij verward en gefrustreerd tegelijk. “Meneer, het was een lastige situatie waar zowel Ismael en ik ongelukkig in waren. We hebben het werkelijk een kans gegeven..” “Noem je dat een kans geven, jonge dame? Jeugd van tegenwoordig is niet gemaakt voor te trouwen. Tegenwoordig gaat scheiden sneller dan trouwen. Ik kan dit allemaal gewoon niet vatten.” onderbrak hij haar meteen. “En jij! Waarom heb je niet gevochten voor uw huwelijk?” vroeg hij vervolgens tegen Ismael. Paniekerig zocht hij oogcontact met me. Maar ik deed er alles voor om die te vermijden. Please, Ismael. Wees wijs en verraad me niet. Vertel hem alstublieft niet dat ik de reden was. “Wel, ik zal het u zeggen. Ismael ging Dina achterna.” zei Jawad plots. “Excuseer?” vroeg mijn vader geschrokken. “Neen, vader. Geloof hem niet.” sprong ik meteen in reden. “Ik maakte deel uit als een dienst op zijn bruiloft. Het enige contact dat wij hadden, was het uitbetalen van ons groep.” zei ik vervolgens. “Weet je het zeker?” vroeg Jawad uitdagend. Ik kon het gewoon niet geloven dat hij zo deed. Hij was plots helemaal veranderd van persoon. “Vader, ik wil dat je hem wegstuurt.” zei ik aangedaan. “Waarom?” vroeg mijn vader. “Hij doet niks anders dan leugens vertellen. Waarom moet hij overigens aanwezig zijn? Zijn aanwezigheid maakt me enkel zenuwachtig.” zei ik. En dat was niet gelogen. Dat Jawad onverwachts zo hard is veranderd, vond ik akelig. Ik wilde liever dat hij verdween. “Ik wil dan nog eerst één vraag stellen voor ik hem wegstuur. Yasmien, heeft Ismael jou bedrogen?” vroeg mijn vader straight to the point. Ik zag de wangen van Yasmien rood kleuren. “Ehm. Neen, meneer.” zei ze stotterend. “Dat klinkt niet overtuigend.” zei hij. “Ik ben degene die Ismael heeft bedrogen, meneer.” zei ze ongedacht. Iedereen keek haar geschrokken aan. Ik had werkelijk nooit gedacht dat ze die grote fout in haar schoenen zou steken. “Meneer, het ligt volledig aan mij. Ik heb Ismael zoveel pijn aangedaan. Ik heb hem eerst bedrogen, daarna gechanteerd en vervolgens aangevallen. Toen hij de scheiding had aangevraagd, heb ik hem pijn gedaan. Zijn gezicht stond vol krassen. Ik wist niet wat er me bezielde. Het ging allemaal zo snel. Ik had het niet meer in de handen. Toen ik te weten kwam dat Ismael nieuwe toekomstplannen had met Dina deed ik er alles voor om er een stokje tussen te steken. Ik heb ze beide heel meedogenloos gestalkt. Alles deed ik er voor zodat hun plannen niet doorging. Maar na een tijd werd ik het zat. Ik was zelfs oververmoeid door al dat denken en doen. Vervolgens werd ik door iemand ontvoerd die Dina ook kwaad wilde doen. Genaamd Anwar. Aangezien hun verloving niet doorging, bespeelde hij me als dupe. Hij moest en zou Dina pijn doen. Maar toen ik niet meer verder wilde meedoen met zijn walgelijke plannen, randde hij me aan. Ismael is mij komen redden door één telefoontje die ik nog maar net heb kunnen plegen. Moest ik die kans niet hebben gekregen, god weet waar ik nu zou zijn beland. Hij had me mishandeld en mentaal gepijnigd. Ik was er erg aan toen en kon me thuis zo niet vertonen. Ik heb Ismael gesmeekt om me een paar dagen in huis te nemen. Zonder twijfel nam mij hij als zorg. Hij is een heel attente man, meneer. Na alles wat ik hem heb aangedaan, wilde hij toch voor me zorgen. Zo zie je maar wat voor hart hij bezit. Dat voorval heeft me doen wakker schudden. Ik ben psychologische hulp gaan zoeken. En daardoor gaat het nu veel beter met me. Ik ben aan het herstellen van alle wonden. Nog even, en ik ben terug de oude, met de wil van Allah. Momenteel ben ik verloofd. En weet je, ik wil alles beter doen dan ervoor. Elke stap die ik mijn huwelijk zal zetten, zal beter zijn dan bij de vorige. Want iedere mens verdient een tweede kans. En dat doet Ismael ook. Hij verdient een kans. Geloof me, als ik zeg dat hij je dochter op handen zal dragen. En ow ja, Jawad bezit bewijzen hoe ik Ismael heb aangevallen. Want hij had toen klacht tegen mij neergelegd. In zijn dossiers steken de foto’s erbij. Niks is van deze verhaal gelogen.” zei ze aan één stuk. Ik wilde opstaan en naar haar toe lopen voor een intense knuffel. Zo dankbaar was ik haar. Maar ik wachtte daar heel even mee af. “ Vader? Wat denk je? Geef je ons een kans?” waagde ik erop.

Wie niet waagt, niet wint. Angel94-

[Huisvrouw____]

Tuuuuuuup meer

[iesiej]

Uupplaakééééé

[Angel94]

Mijn diamant..

Ismael:

Dina had gewoon de moed bijeen geraapt en haar vader gevraagd of hij ons een kans wilde schenken. Met een bang hart wachtte ik af wat zijn antwoord voor ons kon betekenen. Maar ik waagde er ook op en begon dit keer met mijn preek. “3ami, ik weet dat je uw twijfels nu hebt. Een mens zou voor minder twijfelen. Maar weet dat ik het meen met uw dochter. Als zij het niet wordt dan wordt het niemand. Dat is iets wat ik voor me zelf heb besloten. Als je me die kans aanreikt, dan zal ik er alles voor doen om je duidelijk te maken wat uw dochter voor mij betekent. Ik draag haar op men beide handen. Dat beloof ik je.” zei ik manhaftig. Ik hoorde hem zijn keel schrapen en zei: “Ik geef jullie die kans. Maar weet dat ik één verkeerde zaak over je hoor, het meteen gedaan is. Mijn dochter is mijn diamant. Als ik zie dat je haar iets hebt aangedaan of om de bot laat huilen. Dan zal je wensen dat je nooit geboren was geweest.” Ik probeerde woord per woord te relativeren. Had hij daadwerkelijk gezegd dat hij ons een kans gunt? “Dus we hebben je zegen?” stotterde ik wat. Hij knikte me zijn hoofd en zei: “Wie ben ik om tussen jullie te staan?” Ik hoorde Dina een opgeluchte kreet maken en sprong vervolgens in zijn armen. Ik was zo opgetogen van zijn antwoord. Dit keer voelde het wel goed aan. Ik had geen slecht voorgevoel of dergelijk. Het zat eindelijk goed. “Wanneer kan je haar hand komen vragen?” vroeg hij. “Volgend weekend?” stelde ik voor. “Prima, als alles goed gaat met mijn dochter Samira wil ik er best opwagen. We beginnen in shaa Allah van nul. Ik kijk uit naar het ontmoeten van uw ouders.” zei hij. “Ik hou hun morgen op de hoogte en laat mijn vader vervolgens bellen voor een afspraak. Zoals je als hebt verkondigt, we beginnen van nul. Dus ik wil het aanpakken zoals het aangepakt moet worden.” zei ik tevreden. “Prima! Dat hoor ik graag. En jij jonge dame, ik wens je al het geluk toe. Bedankt dat je eerlijk bent geweest over alles. Heel moedig van jou. En Jawad, ik wil dat je mijn huis verlaat en nooit meer terug komt.” zei hij achtereen. Teleurgesteld en twijfelend zag ik Jawad de woonkamer verlaten. Een gevoel in mij zei dat er iets niet klopte met hem. Daarom besloot ik om hem achter na te gaan. “3ami, ik ben er ook mee weg. U zal één van de dagen nog iets horen van me. Nogmaals bedankt voor uw begrip en geduld. Ik ben heel gelukkig me de kans die u ons hebt geschonken. Ook wens ik uw dochter veel beterschap en sterkte toe.” zei ik bij het afscheid. Hij beantwoordde de die met een stevige handdruk. “Beslama, Dina. Houdt u goed.” zei ik afstandelijk. Gewoon om het niet ongemakkelijk te maken waar haar vader bij stond. Yasmien was intussen ook vertrokken. Snel trok ik mijn schoenen weer aan, en vluchtte naar buiten.

“Jawad!” riep ik. Ik zag hem in zijn auto instappen. Zo vlug mogelijk liep ik naar hem toe. Ik stapte zonder vraag in zijn auto aan de passagierskant. “Wat wil je?” vroeg hij bot. “De waarheid.” antwoordde ik terug. “Waar heb je het over?” vroeg hij verward. “Dat weet je best! De persoon die jij vandaag was, ben je niet.” zei ik. “Okee.. Dat moet je me nu eens uitleggen. De persoon die ik vandaag was, ben ik niet?” vroeg raadselachtig. “Oh, je weet heus wat ik bedoel. Ik kan niet volgen Jawad. Je bent de eerlijkste persoon op deze wereld en je doet geen vlieg kwaad. En vandaag ben je plots duister?” vroeg ik hem. “Ik ben wie ik ben.” antwoordde hij. “Wordt je gechanteerd?” vroeg ik hem. “Neen!” zei hij bot. “Jawad, wij zijn vrienden. Als er iets aan de hand is, zeg het me.” zei ik. “Neen, we zijn allang geen vrienden meer. En er is niks!” zei hij gefrustreerd. “Ik geloof je niet. Waarom moest je kost wat het kost Dina hebben? “ vroeg ik hem. “Omdat ik haar wil. Dat was toch duidelijk.” zei hij. “En toch geloof ik je niet. Misschien heb je een oogje op haar. Maar wat je daar binnen deed was onmenselijk. Zelfs mijn vijand zou me niet zo hard verraden.” zei ik. “Tja, er gebeuren dagelijks onverwachte dingen. Ik wil dat je nu uitstapt. Ik heb nog werk te doen.” riep hij zowat. “Wat jij wilt.” antwoordde ik. Dit klopte allemaal niet. Ik moest te weten komen wat er aan de hand was. Iets in mij zei dat Jawad in een diepe put zat. Maar eerst moet ik me concentreren op de verloving van Dina en mij.

Confused! Angel-94.

[Angel94]

~2 maanden later

Dina:

We waren vandaag reeds twee maanden verder na de handaanvraging. Tot nu liep alles super goed tussen Ismael en mij. Hij kon het zelfs heel goed vinden met mijn vader. Ze doen vaak leuke dingen samen om elkaar beter te leren kennen. Ik had op dit moment ook werk gevonden als administratief bediende bij een verhuurmaatschappij. Mijn vader had eindelijk vrede meegenomen dat ik niet verder wilde studeren. Ik merkte ook wel dat er verbetering tussen ons was. Hij was minder streng en opdringerig. Ik mocht meer mijn gang gaan. De ouders van Ismael zijn schatten van mensen. Hij was de oudste thuis en had een jongere broertje en zusje. Dat waren zaken dat ik niet wist van hem. Ik heb eindelijk de kans gekregen om hem beter te leren kennen zonder al het drama. Zo ben ik te weten gekomen dat hij werkt als boekhouder bij een makelaarsbureau. Ik had geen idee dat hij hoog geschoold was. Zo zie je maar hoe hard ik van stapel ben gelopen. Ik wist amper met wie ik te maken had. Maar ik mocht het me niet beklagen. Alleen maar positieve dingen kwam ik te weten over hem. Van Jawad had ik tot op heden niks meer vernomen. Ik ben hem één keer tegen gekomen in de supermarkt. Hij deed heel erg zijn best om me te ontwijken. Misschien goed ook. Ik heb alles wat ik wilde. En dat is: Mijn geliefde Ismael.

We lagen in zijn zetel een film te zien. Heerlijk lag ik in zijn warme armen. “Ben je er klaar voor? Morgen is het zo ver hé.” probeerde hij mij nerveus te maken tussendoor. “Dat ben ik zeker. De vraag is of jij er klaar voor bent?” vroeg ik hem. “Dat je officieel mijn vrouw wordt? Daar was ik al klaar voor van dag één.” zei hij terwijl me een kus schonk. Ik voelde de vlinders door heel mijn lichaam fladderen. “Je hebt toch morgenavond vrijgehouden hé?” vroeg hij mij. “Neen, ik ga morgenavond na ons feestje met vriendinnen weg.” zei ik serieus. “Wat? Dina, ik had je zo gevraagd om die dag in de avond vrij te houden.” zei hij teleurgesteld. “Grapje! Natuurlijk heb ik het vrij gehouden. Hoe kan ik iets plannen op een dagje dat om ons draait?” plaagde ik hem. “Oh, gemeen! Weet dat ik morgen officieel op papier je mannetje bent.” zei hij. “Bedankt voor de info. Dus?” zei ik nog steeds plagend. “Dus, het wordt tijd dat je meer respect toont aan je echtgenoot.” zei hij terwijl hij in mijn zij begon te kittelen. “ISMAEL! STOP!” schreeuwde ik het uit. Ik kon echt tegen alles behalve kittelen. Als kind moest ik altijd in mijn broek plassen als ik door mijn broers of vader werd gekitteld. Dat was een zwaktepunt van me. “Dus? Wat wordt het? Respect voor je mannetje of ga je nog steeds gemeen doen tegen hem.” zei hij terwijl me terug recht zette. “ Ik zal je respecteren.” zei ik buitenadem. Ik had geen zin in nog een kittelronde. “Dat hoop ik voor je of anders..” “Of anders wat?” vroeg ik hem uitdagend. Hij trok me tegen zich aan en fluisterde: “Dat wil je wel weten.” Teder begon over men rug te strelen en schonk me zachte kusjes in mijn nek. Ik ging volledig in op de sensatie en begon hem innig te kussen. Het genot duurde wel een kwartier aan een stuk. “Oké, genoeg. De rest is voor over vier maanden.” onderbak ik ons moment. Er was te veel spanning tussen ons de laatste tijd. Dan heb ik het niet over negatieve spanning maar eerder over te veel aantrekkingskracht. We snakten te veel naar elkaar. “Je bent morgen wettelijk gezien mij vrouwtje. Dus feitelijk is het vanaf morgen toegestaan. Technisch gezien kunnen we het dus gewoon doen.” zei hij. “Neen, meneertje. Zet dat maar uit je hoofd. Je zal moeten wachten tot na ons bruiloft.” spelde ik hem de les. “Oei, shit! Nu moet ik heel mijn planning van morgenavond wijzigen.” zei hij terwijl hij door zijn haren krabde. “Wat?” riep ik uit. Hij kon het niet laten om luidkeels te lachen. “Je had je reactie moeten zien. Het was goud waard.” “Je deed me schrikken, hoor. Maar lieverd, ik ben er mee weg. We moeten morgen vroeg op. En ik wil op mijn burgerlijke trouw niet als een zombie uitzien.” zei ik. “Je ziet er sowieso altijd prachtig uit.” charmeerde hij mij. Ik gaf hem een dikke kus op zijn wang en zei: “Je bent de allerliefste. Zie dat je morgen niet te laat bent.” “Op de allermooiste dan van mijn leven? Nooit!” zei hij terwijl hij me nog een laatste knuffel schonk. Ik was er helemaal klaar voor!

I love you not only for what you are. But for what I am when I am with you. Angel94-

[Angel94]

Vreugde

Dina:

De visagist was aan mijn haren bezig. Ik had gekozen voor een half opgestoken kapsel. Dat stond me het beste vond ik persoonlijk. “Ik ben klaar.” zei ze. Ik bekeek me zelf in de spiegel en kon mijn ogen niet geloven. “Wauw, je hebt me zo mooi gemaakt.” was mijn eerste reactie. “Neen, lieverd. Je bent mooi van je zelf. Ik heb er gewoon een accentje bij gedaan.” zei ze. Ik omhelsde haar en bedankte haar verscheidene keren. “Lieverd, ik wens je heel veel geluk toe. Moge Allah jullie huwelijk zegenen in shaa Allah. Geniet ervan!” zei ze terwijl al haar make-up bijeen raapte. “Amien! Dank u wel.” zei ik glunderend. Ik voelde me op dit moment zo goed. Het geluk kon niet op. Elk moment dacht ik dat ik zou beginnen zweven. Elhamdoulillah na slechte tijden komen goede tijden.

“Wauw, je ziet er prachtig uit!” zeiden Yasmien en Inaya in koor. Ik had na al die tijd een vriendschap opgebouwd met Yasmien. Heel gek hoe het allemaal in elkaar zit. Maar het klikte zodanig goed tussen ons dat we super goede vriendinnen waren geworden. “Ik ga even de fotocamera halen.” zei Yasmien en verdween terug uit mijn kamer. “Ik moet je iets vertellen.” fluisterde Inaya. “Wat, wat?” vroeg ik nieuwsgierig. “Amin wilt mijn hand komen vragen.” zei ze. Er ging een steek door mijn hart. “Wat? Inaya, ben je op je hoofd gevallen? Jullie hadden toch geen contact meer.” zei ik. “Sssst, niet zo luid. Dina, ik kan niet zonder hem. En hij minder zonder mij.” zei ze. “En het gevaar dat je daardoor in je leven brengt?” vroeg ik haar gefrustreerd. Ik begrijp niet dat ze na alles wat ze had meegemaakt, dit door kon laten gaan. “Dit keer pakken we het anders aan. We gaan in het buitenland wonen.” zei ze. “Wat?” vroeg ik haar gebroken. “Hij heeft een jobaanbieding gekregen in Qatar. Alles wordt daar geregeld voor hem. Huis, auto, etc. Dat is een mooie kans voor ons.” zei ze glunderend. Mijn hart brak in duizenden stukken. “Ga je me achterlaten?” vroeg ik triest. “Ik kom regelmatig op bezoek, dat beloof ik je. Maar het is beter zo.” zei ze terwijl ze me een knuffel schonk. “En als Rebecca dit te weten komt?” vroeg ik haar. “Daar wil ik niet aan denken. We gaan er van uit dat ze het niet te weten zal komen. Trouwens, ze zit toch achter slot en grendel.” zei ze. “Ik ben blij voor je.” zei ik. “Lieve schat, maak je geen zorgen. Trouwens! Het is jouw dag vandaag. Ik wilde je niet van streek maken. Je trouwt eindelijk met de man van je leven. Ik wil de sfeer niet verpesten.” zei ze. “Je hebt gelijk. Ik moet blij zijn en niet treuren. Dat is iets voor later.” zei ik. “That’s the spirit.” zei ze. “Dina, kom je naar beneden? Iedereen staat klaar.” zei Yasmien. Ik knikte en zette me recht. Here we go! Met slaat oe slijm werd ik naar beneden begeleid. Zoveel vreugde dat er door me heen ging. Laat staan op de trouwfeest zelf. Ismael inou, here I come Baby.

Fa-inna ma’aal-oùsri Yousrà.. Angel94-

[Angel94]

Burgerlijke trouw

Ismael:

Mijn 19 jarige zusje Amal kwam binnen en reikte me meteen complimenten aan. ”Je ziet er geweldig uit, Ismael.” “Jij mag er ook wezen!” zei ik tegen haar terwijl ik mijn das strikte. Vandaag had ik me omgekleed in mijn ouderlijke huis. Ik hechtte veel belang aan deze dag. Officieel zou ik met Dina trouwen en deze gebeurtenis maakte me doodgelukkig. “Alle nichten en neven zijn er al. Ze staan beneden op je te wachten.” informeerde ze me. “Ga ze vertellen dat ik er zo dadelijk aan kom.” zei ik. Ze deed meteen wat ik haar vroeg mijn lief zusje. Elhamdoulillah, mijn familie was helemaal weg van Dina. Ze hadden haar super graag en konden niet wachten om haar officieel in de familie te verwelkomen. Mijn vader gaf me hier en daar wat preken en maakte me duidelijk dat ik het dit keer beter moest doen dan de vorige keer. Ik begreep zijn bezorgdheid. Maar dagelijks herhaalde ik dat ik het dit keer much better zou doen. Dat was een belofte tegen over me zelf en de rest.

Eens ik beneden was zag ik volk dansen met toeters en bellen. “Heu, wat doet deze dakka marakchia hier?” vroeg ik verward. “Cadeautje van mij!” riep mijn zusje. “Oh, Amal! Dat had je niet moeten doen.. Je weet dat ik voor al die zaken niet ben.” zei ik. “Ga je me de les spellen of ga je vieren dat je met de liefde van je leven zal trouwen?” grinnikte ze. “Kom op, Ismael! Kom dansen!” riepen mijn nichten van Nederland. Meteen werd ik in de kring geduwd en begon ze allemaal mijn naam te roepen. De sfeer zat er nu al goed in laat staan op ons bruiloft. Heerlijk dit gevoel!
Met veel getoeter vertrokken we richting Dina haar huis. Daar zou ik haar ophalen om samen te rijden naar het gemeentehuis. Ik had nooit verwacht dat er zoveel mensen aanwezig zouden zijn op ons burgerlijke trouw. Zoveel volk was er zelfs niet aanwezig op de bruiloft van Yasmien en mij. Eens we waren aangekomen aan haar huis, stapte iedereen zingend uit. De dakka marackhia begon terug te spelen. En iedereen riep de naam van Dina. Het bezorgde me kippenvel dat iedereen zoveel moeite deed. Mijn nichten uit Nederland hadden een spandoek bij met: Dina&Ismael = ONE LOVE. Iedereen gunde ons deze dag en dat is het mooiste wat je van je familie kunt krijgen.

De vader van Dina opende zijn voordeur. Heel even had ik schrik voor zijn reactie. Zouden we te veel lawaai maken volgens hem? Straks kreeg hij een verkeerd beeld over mij en mijn familie. Maar in plaats van dat onthaalde hij ons met een brede glimlach. Hij begroette me en zei: “Welkom zoon, blij dat je er bent. Ze wacht binnen op je.” Met zenuwen en enthousiasme tegelijk, stapte ik haar ouderlijke huis binnen. Klaar om mijn toekomstige vrouw aan te schouwen.

Love, Laugh, Live. Angel94-

[Huisvrouw____]

wauwieeeeeeee more more more

[Angel94]

Lieve schatten, ik zal pas maandag iets kunnen posten. Dan beloof ik jullie een hele week extra lange vervolgjes.
Ook verklap ik dat ik stilaan aan nieuwe verhaal ga beginnen als How we used to be afgerond is in shaa Allah. Ik ben deze stilaan aan het uittypen. Maar ik begin er uiteraard mee, als deze verhaal klaar is. Vergeet ook niet af en toe te piepen bij het verhaal just you and me. Ik wil jullie bedanken voor jullie GEUP! en voor jullie vertrouwen.

Ik wens jullie alvast een gezegende Ramadan toen. Tot maandag, In shaa Allah. Vergeet niet te blijven uppen. <Much Love. Angel94

[Moslima98]

Uuup! Jij ook een gezegende maand toegewenst!!

[Angel94]

Sfeer

Dina:

Ik zat in mijn licht beige kleedje te wachten op de bank, dat versierd was. Buiten hoorde ik getoeter en gejuich. Ze waren duidelijk gearriveerd. Met zenuwen wachtte ik op hem. De liefde van mijn leven. De man die mijn hart na één blik had gestolen. De vreugde die hij me deed voelen als nooit tevoren. Het intense gevoel dat hij me van binnen bezorgt. De man die voor me vocht. Eindelijk zouden we trouwen. Eindelijk was die dag aangebroken.

“Jujujuju.” werd er langs alle kant geroepen. Hij kwam binnen gewandeld met zijn zusje Amal. Ik moest toegeven dat hij er voortreffelijk uitzag. Met zijn schattige verlegen herkenbare glimlach liep hij mijn richting uit. “Hi beauty.” zei hij terwijl hij mij een voorhoofdskus schonk. “Dag, handsome.” zei ik terwijl ik zijn roze boeket ontving. “Je ziet er beeldig uit, prinses.” fluisterde hij toen hij naast me zat. Zachtjes kneep ik in zijn handen als waardering.

Er werden foto’s gemaakt, melk en dadels uitgedeeld. En nu was het tijd om te vertrekken naar de stadshuis. “Ben je er klaar voor?” vroeg hij me nadat ik een beet van de dadel had gemaakt. “Helemaal!” glimlachte ik. “Laten we dan gaan.” zei hij. Voor de zoveelste keer die dag werd er op de achtergrond slaat ou slaam gezongen. Eens we buiten waren, juichte iedereen. Voor ons werd er een slinger canon ontploft. En uit het niets hoorde ik dakka marakchia. “Wauw, wie heeft dit allemaal georganiseerd?” zei ik verbaasd. Ik kon me niet herinneren dat ik een dakka groep had geboekt. “Eerlijk? Mijn zusje Amal zat hier achter.” zei hij. “Wauw, zo lief.” zei ik. En voor ik het wist werden we gedwongen om voor de deur te dansen. De sfeer zat er klaarblijkelijk in. En dat nog maar op ons burgerlijke feest. Wat moet dat wel niet over enkele maanden zijn op ons bruiloft?

We zaten in een witte mercedes S klasse onderweg naar het stadshuis. De beste vriend van Ismael zat achter het stuur. Met de stoet werden we begeleid naar het stadshuis. Af en toe zag ik enkele heren aan een één of ander stoplicht uitstappen voor een dansje te placeren. “Zo, ik kan me niet herinneren dat er op je vorige feest zoveel sfeer was.me bij je vorige feest niet herinneren.” zei ik luid op. “Sorry, dat had ik niet mogen zeggen.” herstelde ik meteen mijn houding. Mijn opmerking was niet eerlijk tegenover Ismael&Yasmien’s huwelijk. “Geeft niet, lieverd. Ze hadden al de sfeer ingehouden speciaal voor jou. Ik denk dat ze licht een voorgevoel hadden, dat ik de liefde van men leven nog moest tegenkomen.” zei hij. Ik kon het niet laten om breed te glimlachen. “Charmeur.” grinnikte Anas. “Sssttt, rijden en zwijgen.” plaagde Ismael hem.

Tussendoor ontving Ismael een smsje. “Krijg ik de toestemming om mijn smsje te lezen? Het is blijkbaar dringend.” vroeg hij tegen mij. “Natuurlijk, zolang we maar niet gestoord worden tijdens de ceromonie.” zei ik ook. “Dan zet ik hem volledig uit, hoor.” zei Ismael terwijl hij zijn smsje opende. Verward keek hij naar me. “Alles okee?” vroeg ik hem. Het bleef stil langs zijn kant. “Ismael? Van wie was die smsje?” vroeg ik nerveus. “Ik denk niet dat we kunnen trouwen..” Zijn woorden bleven in mijn hoofd galmen. Waar had hij in godsnaam het over?

Laat komen wat komt. Laat gaan wat gaat. Zie wat overblijft.. Angel94-

[Huisvrouw____]

Omg nee verderrrrr en ze moeten trouwen is niet leuk !!!!!