.......Zinnige verhalen en inspirende teksten......

[Emmy.]

Vechten zonder ego

Er was eens een beroemde kalief met de naam Omar. Hij streed al dertig jaar met zijn vijand. De vijand was erg sterk en daardoor was het bijna een levenslange oorlog.
Op een dag viel de vijand echter van zijn paard en Omar sprong boven op hem met zijn speer in zijn hand. Binnen enkele seconden had zijn speer het hart van de man kunnen doorboren en daarmee zou de oorlog in één keer zijn opgelost. Maar in dat korte ogenblik dat hij op de grond lag deed de vijand slechts één ding: hij spuugde Omar in het gelaat. Verrast greep Omar naar zijn gezicht, stond op en zei: “Morgen beginnen we opnieuw.”
Zijn vijand begreep er niets van en zei: “Hoezo? Wat mankeert je? Ik heb hier dertig jaar op gewacht en jij ook. Ik hoopte dat ik op een goede dag op jouw borst zou zitten met mijn speer in mijn hand en dat het dan afgelopen zou zijn. Ik heb die kans nooit gekregen, maar jij wel. Je had me met één klap kunnen afmaken. Waarom deed je dat niet?”
Omar antwoordde: “Dit is geen gewone strijd. Ik heb een belofte afgelegd dat ik zal vechten zonder me kwaad te maken. Dertig jaar lang heb ik zonder woede gevochten. Maar net toen je spuugde ontstak ik in woede en werd het iets persoonlijks. Ik wilde je doden, maar het ego stak zijn kop op. Tot nu toe had ik daar dertig jaar geen last van, we vochten met een bepaald doel. Jij was niet mijn vijand, het was niet persoonlijk. Ik wilde mijn doel bereiken en dat doel was niet jou doden, maar mijzelf overwinnen. Doch zojuist vergat ik het doel, jij werd mijn vijand en ik wilde je doden. Dat is waarom ik je nu niet kan doden. Mogen beginnen we opnieuw."

Maar de oorlog is nooit meer opnieuw begonnen, want zijn vijand werd zijn vriend. En de vriend vroeg Omar: "Nu wil ik graag van je leren. Wees mijn meester en laat mij je leerling zijn. Ik wil graag leren vechten zonder me kwaad te maken."


Vechten zonder ego is een hele kunst, want vechten is ego ten top. Als je dat kunt, dan kun je alles zonder je ego.

.

[Emmy.]

Er was een jongeman, die in een ander land voor een lange tijd is gaan studeren. Toen hij terugkwam vroeg hij zijn ouders of ze een Geleerde of een wijs iemand konden vinden die antwoord kon geven op 3 vragen. Na een tijdje hadden zijn ouders een Moslim Geleerde gevonden.

Jongeman: Wie ben je? Kun je mijn vragen beantwoorden?
Geleerde: Ik ben een van Allah Soebahanoe Wa Ta3ala's dienaren, en Insha Allah zal ik antwoord op je vragen kunnen geven.

Jongeman: Weet je het zeker? Een hoop Professoren en Doctoren is het niet gelukt..
Geleerde: Ik zal mijn best doen, met de Hulp van Allah Soebhanahoe Wa Ta3ala.

Jongeman: Ik heb 3 vragen:
1. Bestaat Allah? Zo Ja, wat is zijn vorm?
2. Wat is Taqdir(het Lot)?
3. Als de Shaitaan was geschapen van het Vuur, waarom zal hij aan het einde gegooid worden in het Vuur? Het zal het zeker geen pijn doen, aangezien hij ervan geschapen is! Dacht Allah hier niet over na?

Plotseling, geeft de Geleerde de jongeman een klap!

Jongeman: Waarom werd je boos op me?!
Geleerde: Ik ben niet boos op jou, dit is mijn antwoord op je drie vragen.

Jongeman: Huh? Ik snap er niets van...
Geleerde: Hoe voelde je je na de klap?

Jongeman: Ik voelde pijn natuurlijk!
Geleerde: Dus je gelooft dat pijn bestaat?

Jongeman: Ja...
Geleerde: Laat me de vorm van pijn zien!

Jongeman: Dat kan ik toch niet!
Geleerde: Dat is mijn eerste antwoord, wij allen voelen het bestaan van Allah soebahanoe wa ta3ala zonder Zijn Vorm te zien.

Geleerde: Gisternacht, heb je gedroomd dat ik jou een klap zou geven?
Jongeman: Nee.

Geleerde: Heb je ooit gedacht dat ik je een klap zou geven?
Jongeman: Nee
Geleerde: Dat is Taqdir(het lot).

Geleerde: Mijn hand, waarmee ik je een klap gaf, waarvan is die gemaakt?
Jongeman: Het is gemaakt uit huid.

Geleerde: En hoe zit het met je gezicht, waar is die van gemaakt?
Jongeman: Ook van huid.

Geleerde: Hoe voelde je je na de klap?
Jongeman: Het voelde pijnlijk...

Geleerde: Zelfs al is Shaitaan van het Vuur gemaakt, en bestaat de Hel uit Vuur. Het zal Insha Allah een pijnlijke straf voor hem zijn!

.

[Emmy.]

Story using very bad language
Mahmud was a very pious man, but he was not very attractive looking. One day, he was walking along the road, minding his own business, when a lady came up to him, and started calling him names and abusing him. This lady kept saying all kinds of nasty things, and Mahmud just listened to her patiently. Finally, when she was finished calling him names and abusing him, Mahmud just greeted her, smiled, and said
"and a nice day to you," and continued on his way.

Why did Mahmud, the pious man, behave this way?

It is because he knew that everything she said was just a reflection of her own inner self.

If you use bad language, you are just making obvious to everybody how far away you really are from Allah, since your words are in reality a reflection of your own inner self.

.

[hallo0hallo]

Mooi. Barak Allah oefiek voor het delen

[Bloempje25]

I am in!! ^-^

[Emmy.]

Mooi. Barak Allah oefiek voor het delen

Wa feeki barakaAllah.

I am in!! ^-^

Nice.

[Emmy.]

A man and woman had been married for more than 60 years. They shared everything. They talked about everything. They kept no secrets from each other except that the little old woman had a shoebox in the top of her closet that she had cautioned her husband never to open or ask her about.

For all of these years, he never thought about the shoebox, but one day the little old woman got very sick and the doctor said she would not recover. In trying to sort out their affairs, the little old man took down the shoebox and took it to his wife's bedside. She agreed that it was time that he should know what was in the shoebox.

When he opened it, he found two crocheted dolls and a stack of money totaling $25,000. He asked her about the contents. "When we were to be married," she said, "my grandmother told me the secret of a happy marriage was to never argue. She told me that if I ever got angry with you, I should just keep quiet and crochet a doll."

The little old man was so moved; he had to fight back tears. Only two precious dolls were in the shoebox. She had only been angry with him two times in all those years of living and loving. He almost burst with happiness "Honey," he said, "that explains the doll, but what about all of this money? Where did it come from?" "Oh," the little old woman said, "That's the money I made from selling the dolls."

.

[Emmy.]

[FONT=Times New Roman]Fatima Al-Zahra (sa) belongs to the noblest family ever existing throughout the whole history of mankind. Her distinguished father Prophet Muhammad (saw) was the very last messenger of Allah (SWT), a personality that the Noble Qur'an introduces him as the Best Paradigm. The mother of Fatima Al-Zahra (sa) was a pure noble lady named Khadijah bint Khuwaylid (sa), a godly woman with unparalleled virtues and merits, who dedicated all her life and wealth for the sake of Islam. Fatima Al-Zahra (sa) is the wife of the Leader of all Believers, Ameerul Momineen, Ali ibn Abi Talib , mother of the Masters of the youths of heaven (Syed-e-Shabab-e-Ahlul Jannah) and grandmother of the other nine Imams of Islam. Her name is as beautiful and as peaceful as the garden of heaven.

Her name is Fatimah and her other names are: Zahra, Seddiqah, Tahirah, Mubarakah, Batool, Radiah, Mardiah and Muhaddathah. The word Fatimah means separated. She is named Fatimah because her followers are separated from the Hell because of her. Zahra means luminous. Sixth Imam, Imam Sadiq said: "When Fatimah prayed, she shined for the heavens as the stars shine for people on earth." Seddiqah means someone who says nothing except the truth. Tahirah means pure and clean, Mubarakah means full of favour and blessing, Batool means separated from uncleanness and Radiah means satisfied with Allah's (SWT) fate and destiny and Mardiah means laudable. Muhaddathah means the one spoken to by angels. The following are some of her titles: Ensiah (heavenly lady), Haniah (sympathetic), Shahidah (martyr), Afifah (chaste), Sabirah (patient), Alimah (learned), Madhloomah (oppressed), Ma'soomah (infallible), Umm al-Hassan (mother of Hassan), Umm al-Hussain (mother of Hussain), Umm al-A'immah (mother of Imams) and Umme Abiha. Umme Abiha means mother of her father. Prophet Muhammad (saw) has given her this title and this shows that Fatima Al-Zahra (sa) treated Prophet Muhammad (saw) as his mother. This fact was proved throughout the history as she cured her father during the wars and when she was at home and many other cases.

According to the Islamic Calendar, Fatima Al-Zahra (sa) was born in Makkah on the 20th day of the Islamic Lunar Calendar month, Jumada Al-Thani (615 AD), five years after the declaration of the message of Islam by Prophet Muhammad (saw) and three years after Isra and Miraj (Night journey and ascension of Prophet Muhammad (saw) to heaven) and eight years before Hijrah (migration of Prophet Muhammad (saw) from Makkah to Medina). Fatima Al-Zahra (sa) lived eight years in Makkah with her father and then she immigrated to Medina. When Prophet Muhammad (saw) died in Madina, Fatima Al-Zahra (sa) was eighteen years and few months old.
[/FONT]

Wordt vervolgt...

[Emmy.]

Pure noble lady Khadijah bint Khuwaylid (sa) and Prophet Muhammad (saw) bestowed all their natural love, care and devotion on their lovable child Fatima Al-Zahra (sa), who in her turn was extremely fond of her Parents. As a daughter, Fatima Al-Zahra (sa) loved her parents so much that she won their love and regard. The behavior of Prophet Muhammad (saw) toward his daughter Fatima Al-Zahra (sa) was special. Prophet Muhammad (saw) showed unique respect to his dear daughter; whenever Fatima Al-Zahra (sa) came to see him, he (saw) welcomed her, stood up to show respect and even kissed her hand and made her sit at his own place. On every occasion that Prophet Muhammad (saw) decided to go on a journey, Fatima Al-Zahra (sa) was the last one to whom he (saw) bade farewell, and as soon as he (saw) came back from his trip, Fatima Al-Zahra (sa) was the first one whom Prophet Muhammad (saw) visited.

Ayesha, the wife of Messenger of Allah (saw), spoke about this physical, spiritual and moral relationship: "Never have I seen anyone more like the Messenger of Allah (saw) in his solemn way of standing and sitting, more than Fatimah, may Allah (SWT) grant her more honor. When she (Fatimah) came in to see him, he (Messenger of Allah) would rise to his feet, take her hand, kiss her and seat her where he was seated. And when he came to see her, she would stand up, take his hand, kiss him and seat him where she was seated."

Ayesha, the wife of Messenger of Allah (saw), was also reported to have said: "Never have I seen anyone resembling Prophet of Allah, in his way of speaking and talking, better than Fatimah."
The highest degree of humanity is Infallibility, where the consent and anger is based solely upon the anger and consent of Allah (SWT). An infallible person shows content to whatever Allah (SWT) is content with, and shows anger to whatever angers Allah (SWT). Fatima Al-Zahra (sa) is one whom the Almighty Allah is content when she is satisfied, and is angry when she is angry. This position has astonished many people.

Prophet Muhammad (saw) demonstrated to the people the lofty status of women in Islam. One day when a person asked Prophet Muhammad (saw) as to why he showed such respect to his daughter, he (saw) was told: "You do not know Fatima. She has the fragrance of paradise. Do you know that Allah (SWT) is pleased when Fatima is pleased and Allah (SWT) is displeased if Fatima is displeased?"

Fatima Al-Zahra (sa) was virtue personified. In fact, she is considered the greatest lady that ever graced Planet Earth. Whatever Prophet Muhammad (saw) said about her was to make people aware of her position and status that would serve as an example for women of all time.

Messenger of Allah (saw), who spoke only what was revealed to him, told her that she [Fatima Al-Zahra (sa)] was the chief and the best of women: "Won't you be pleased to the chief of believers' women and the chief of the women of this Ummah (Nation)?"

To acquaint the Muslims with Fatima Al-Zahra (sa) and her high rank, he (saw) said to them: "The best women of Paradise are Khadijah, daughter of Khuwailid, Fatimah, daughter of Muhammad, Maryam, daughter of Imran, and Asiyah, daughter of Muzahim, the wife of Fir'on (Pharaoh)."

Wordt vervolgt...

[Emmy.]

-

Up

noti

Upppp

Thnx voor het uppen...

[Emmy.]

Fatima Al-Zahra (sa) the Little Supporter: Umme Abiha (mother of her father) The tenth year after Besat-e-Rasool (The year Prophet Muhammad (saw) began his mission) was a very hard period for Muslims. The respected Hazrat Abu Talib and Khadijah bint Khuwaylid (sa) had passed away within a short span of time. Prophet Muhammad (saw) had lost two of his best and kindest supporters both at home and in the society.

Fatima Al-Zahra (sa) had a very difficult time as well. She had lost a mother like Khadijah bint Khuwaylid (sa) while she was only six years old. However, this was not the only difficulty she had to face; as a matter of fact, every time she would come out of the house, she was faced unpleasant events. She would see the enemies cursing Prophet Muhammad (saw) or even hurting him physically. Nevertheless, she had understood the new situation and despite her young age she had realized that supporting her father, Prophet Muhammad (saw) was of her new responsibilities. Hence, she became a great contributor and supporter of Islam and Prophet Muhammad (saw).
Once she saw a number of people had gathered around in Masjid al-Haram to plan the murder of Prophet Muhammad (saw). Fatima Al-Zahra (sa) returned home with tearful eyes, and told her father about the plan; as a result the enemies had failed to carry out their plan. At another time, one of the polytheists, who had apparently come to visit Prophet Muhammad (saw), threw dirt and garbage on Prophet Muhammad (saw). Prophet Muhammad (saw), owner of the greatest morality, acted as if nothing had happened, forgave him, and returned home. When Fatima Al-Zahra (sa) saw what had happened to her father, ran to him with some water and washed his father's head and face. She began to cry at the harsh act the enemies had done to her father, but Prophet Muhammad (saw) told her:

"O my daughter! Do not cry. Be sure that Allah (SWT) will protect your father from all evils and will make him successful in his mission."
At another incident, when some polytheist poured the waste of a slaughtered Camel and sheep on Prophet Muhammad (saw) during his prostration, again, it was Fatima Al-Zahra (sa) who went to help Prophet Muhammad (saw) with love. She helped her father clean the waste, and with her act caressed her father's soul.

These affectionate moralities of Fatima Al-Zahra (sa) was so much that Prophet Muhammad (saw) called her "Umme Abiha (mother of her father)" implying the deepness of love and care little Fatima Al-Zahra (sa) showed her father, Prophet Muhammad (saw).
As a wife, Fatima Al-Zahra (sa) was deeply devoted to her husband, Imam Ali and had never asked him for anything in her whole life. As a mother, she cared for and brought up the most wonderful children who have left their marks in history that time will not be able to erase.

Fatima Al-Zahra (sa) was very intelligent, accomplished and cheerful. She had inherited the genius and wisdom, determination and willpower, the piety and sanctity, the generosity and benevolence, the devotion and worship of Allah (SWT) as well as other great qualities like self-sacrifice and hospitality, forbearance and patience, and the knowledge and nobility of disposition from her illustrious father, Prophet Muhammad (saw), both in words and deeds. Her generosity and compassion for the poor was such that no destitute or beggar ever returned from her door unattended.

We, Muslims believe that Fatima Al-Zahra (sa) is the most superior woman through all the centuries and eras. This belief is inferred from Prophetic narratives. In one of these statements (on which both Shiites and Sunnites agree) the Great Prophet Muhammad (saw) says: "Sayyidati Nisa il Aalameen (Fatima is the master of all the women of the worlds.)" Although it is mentioned in the Noble Qur'an that Maryam [Mary, mother of Prophet Jesus (pbuh)] is the best woman in the worlds and has high position and is considered to be chaste and continence and is one of the four greatest women, she was the best woman of her life's period, but Fatima Al-Zahra's (sa) superiority is not restricted to her life's period and is history time. That is why Prophet Muhammad (saw) named her as the greatest women of all the women from the first to the last in another saying. Another point that can be inferred from these narratives is that because Fatima Al-Zahra (sa) is the greatest woman and no other has competence with her, knowing and recognizing all her life and every moment of her life is extremely valuable, as we can reach high spiritual states by deliberating it. Furthermore, by referring to the Noble Qur'an we find out that several verses are descended to state her position: (33:33, known as Ayat-e-Tatheer), (3:61, known as Ayat-e-Mubahila), (17:26), the beginning verses of chapter 76 (al-Insan) , the whole chapter 108 (al-Kawthar).

.

[Emmy.]

Een groep kikkers trok door het bos en twee van hen vielen in een diepe put. Alle andere kikkers verzamelden zich rond de put. Toen ze zagen hoe diep de put was, vertelden ze de twee kikkers dat ze zo goed als dood waren.
De twee kikkers negeerden de opmerkingen en probeerden met al hun kracht uit de putl te springen. De andere kikkers bleven hen vertellen dat ze moesten stoppen, dat ze zo goed als dood waren. Uiteindelijk nam één van de kikkers aan wat de anderen riepen en gaf het op. Hij sprong zo hoog als hij kon en viel expres op zijn kop terug neer en stierf.
De andere kikker bleef zo hard springen als hij kon. Weer riep de groep kikkers hem toe dat hij de kwelling moest stoppen en gewoon moest sterven. Hij begon nog harder te springen en eindelijk sprong hij eruit.
Deze kikker was echter doof. Hij hoorde de kreten van de anderen niet. Hij dacht ze hem de hele tijd aan stonden te moedigen.
Dit verhaal leert ons twee lessen.
1. De tong heeft de kracht van leven en dood. Een aanmoedigend woord aan iemand die in de put zit kan hem er weer bovenop helpen en hem de dag door slepen.
2. Een ontmoedigend woord aan iemand die in de put zit kan net datgene zijn dat hem doodt. Wees voorzichtig met wat je zegt. Spreek het leven tegen iedereen die je pad kruist.
De kracht van woorden is sterk. Een aanmoedigend woord kan zo lang mee gaan. Denk na voordat je spreekt.
Imam al Bayhaqi (rahimahu Allah) zei: "Een mens struikelt vaker over zijn tong dan over zijn voeten."

.

[Ouderwets_Dame]

Barak Allah oefiek
waar haal je ze vandaan?

[Emmy.]

Barak Allah oefiek
waar haal je ze vandaan?

Wa feeki barakaAllah. Verschillende website zoals hassanaat.nl.

[Emmy.]

De gave van gehoorzaamheid.
Twee jongens gingen eens op weg om een leraar te zoeken. Zij reisden vele dagen en nachten. Een van hen was de zoon van een bedelaar. Hij heette Mahmud en wilde alles over zijn geloof leren. Hij was erg enthousiast om een Sjaikh te vinden die hem les zou geven. De ander was de zoon van een rijke zakenman. Zijn naam was Hakiem en zijn verlangen om te leren was niet van hemzelf, maar van zijn vader. Deze wilde dat hij een geleerde zou worden en had al zijn hele loopbaan voor hem uitgestippeld.

Op de twintigste dag van hun reis stonden ze voor de eenvoudige woning van de Sjaikh Ahmad. Hakiem klopte ongeduldig op de deur. Toen de Sjaikh de deur opende, kuste Mahmud met respect zijn hand, en zei: “O meester, we willen uw leerlingen worden. Aanvaard ons alstublieft.” De Sjaikh bekeek hen van top tot teen en zei: “Voor jullie mijn huis binnen mogen komen, moeten jullie die berg beklimmen en mij het ei van een arend brengen.”

De jongens gingen op weg en zochten naar het nest van de arend. Maar toen zij de voet van de berg bereikten, zei Hakiem: “ Ik weiger deze berg te beklimmen voor één ei. Ik wacht hier wel op je tot je terugkomt.” Mahmud keek naar zijn vriend en zei: “Wees gehoorzaam Hakiem, dan kunnen we allebei leerlingen worden van deze wijze Sjaikh.” Maar Hakiem ging tegen een boomstam zitten en deed alsof hij meteen in slaap viel.

Mahmud klom en klom en op zijn tocht kwam hij zelfs wilde dieren tegen en kreeg steeds meer honger. Hij hield echter vol totdat hij werkelijk het nest van een arend zag. Er lag één ei in. Hij nam het onmiddellijk en begon aan de lange afdaling, terug naar het huis van de Sjaikh.

Toen hij uiteindelijk de boom bereikte waar Hakiem tegen zat te slapen, rende hij naar hem toe en riep: “Kijk, Hakiem, ik heb inderdaad een arendsei gevonden.” Hakiem vroeg of hij het even mocht zien en Mahmud gaf het aan hem. “Mahmud”, zei Hakiem, “Je zult wel erg moe zijn van die klim. Waarom ga je niet even wat rusten onder die boom?”

Daar had Mahmud eigenlijk wel zin in. “Heel even dan”, zei hij en toen hij zich uitstrekte werd hij overmand door de vermoeienissen van de klim en viel in een diepe slaap.

Hakiem grijnsde en liet hem daar achter, waarna hij het ei naar de wijze Sjaikh bracht. Deze liet hem binnen en terwijl Hakiem het ei voor zich uit hield, liep hij naar de Sjaikh toe. Hij zei: “Ik heb gedaan wat u van ons vroeg, vertel me nu alstublieft de geheimen van alle dingen zodat mijn vader tevreden over mij kan zijn.”

De Sjaikh vroeg zachtjes: “Hoeveel eieren waren er in de nest?” Hakiem werd nerveus, want hij had deze vraag niet verwacht. Hij loog snel dat er twee eieren hadden gelegen. Toen zei de Sjaikh tegen hem: “Dit is niet het ei dat ik wil hebben. Breng het terug naar het nest en breng me het andere ei.” Hakiem werd kwaad en riep: “Ik ga die berg nooit van mijn leven voor jou beklimmen, oude man.” En hij gooide het ei op de grond.

Op dat moment kwam Mahmud helemaal overstuur aan de deur. “Meester, ik heb gefaald mijn taak te volbrengen”, zei hij. Maar de Sjaikh antwoordde: “Nee, je hebt het heel goed gedaan, want de schrammen op je benen en de scheuren in je kleren zijn voldoende bewijs dat jij je taak hebt volbracht. Mahmud werd door de Sjaikh naar zijn madrassa (school) gebracht, waar hij hem voorstelde aan de andere leerlingen.

.