1. #106
    Don't give up!

    Reacties
    391
    05-03-2012

    Citaat Geplaatst door HoBBiT123 Bekijk reactie
    Dit is vnl een informatietopic. Neem je tijd om er even door te gaan.

    Ik denk dat de ruimer te begrijpen intentie gezien moet worden als "het zich (willen) openstellen voor wetenschap en wetenschappelijke ideeën". Dit in plaats van instant de stekels op te zetten of in de verdediging te gaan. Geloof gaat over geloof, wetenschap gaat over wetenschap. Zoals je eerder aangaf zijn er tijden geweest waarin de moslimgemeenschap zich veel ontvankelijker en leergieriger opstelde voor kennis allerhande. Enkele moslimwetenschappers waren pioniers in hun vakgebied. Om een of andere reden is deze open houding van weleer verdwenen en is er desinteresse, achterdocht, traditionalisme in de plaats gekomen. Inderdaad misschien nog meer in de Westerse moslimgemeenschappen dan in sommige Islamitische landen.
    Op sommige vlakken kunnen we duidelijke en rechte lijnen trekken tussen religie en wetenschap, en daar heb ik respect voor. Anderzijds lopen religie en wetenschap (althans in de islam) soms juist mooi in elkaar over; en da's het boeiendste deel ervan, naar mijn mening. En verder zijn er ook zaken die zeer tegenstrijdig zijn met het geloof, en daar nemen we niets van. We ontkennen alleen het deel van de evolutie wat in de Qor'aan en Soennah duidelijk is weerlegd. Wat daar buiten valt, nemen we gewoon op/over. Voor zover ik weet is daar niets mis mee. Sterker nog, het is een vorm aanbidding om te geloven in de dingen die wij niet kennen/zien, aangezien Allah ons duidelijk verteld heeft dat Hij kan Scheppen wat hij wil, en waar wij geen weet van hebben. Persoonlijk ben ik zeer geïnteresseerd in de geconserveerde delen van het omniversum. Heb laatst een les fylogenetica gehad en ik moet zeggen dat ik dat vak geweldig vind. Heel veel wiskunde en informatica, maar super interessant. Misschien iets voor jou?
    Citaat Geplaatst door HoBBiT123 Bekijk reactie
    Ik had dit filmpje al eens eerder bekeken. Qahdi is een goede spreker, aangenaam om naar te luisteren. Hij duidt als geen ander en bijzonder goed het spanningsveld tussen het historische, Westerse wetenschap-versus-theologie paradigma en het zowel historische als actuele Islamitische standpunt
    .
    Of zijn verzoening (cfr zijn dominosteentjes-analogie) tussen Islamitische theologie en het evolutie-vraagstuk veel mensen, moslim of niet-moslim, theologisch of wetenschappelijk kan bekoren is nog maar de vraag.
    Ik vind het wel een charmante poging.
    Dr. Yasir Qadhi heeft heel wat kritiek mogen ontvangen, wat niet betekent dat hij stopt met hetgeen hij bezig is. Ik heb alleen maar bewondering voor deze man en leer veel van hem. Een moedige man is het zeker.

    We plan.
    Foolishly forgetting that His Plan overrides our plans.


  2. #107
    Sysiphus

    Reacties
    9.981
    23-10-2013

    Citaat Geplaatst door Please. Bekijk reactie
    Op sommige vlakken kunnen we duidelijke en rechte lijnen trekken tussen religie en wetenschap, en daar heb ik respect voor. Anderzijds lopen religie en wetenschap (althans in de islam) soms juist mooi in elkaar over; en da's het boeiendste deel ervan, naar mijn mening. En verder zijn er ook zaken die zeer tegenstrijdig zijn met het geloof, en daar nemen we niets van. We ontkennen alleen het deel van de evolutie wat in de Qor'aan en Soennah duidelijk is weerlegd. Wat daar buiten valt, nemen we gewoon op/over. Voor zover ik weet is daar niets mis mee. Sterker nog, het is een vorm aanbidding om te geloven in de dingen die wij niet kennen/zien, aangezien Allah ons duidelijk verteld heeft dat Hij kan Scheppen wat hij wil, en waar wij geen weet van hebben. Persoonlijk ben ik zeer geïnteresseerd in de geconserveerde delen van het omniversum. Heb laatst een les fylogenetica gehad en ik moet zeggen dat ik dat vak geweldig vind. Heel veel wiskunde en informatica, maar super interessant. Misschien iets voor jou?

    Dr. Yasir Qadhi heeft heel wat kritiek mogen ontvangen, wat niet betekent dat hij stopt met hetgeen hij bezig is. Ik heb alleen maar bewondering voor deze man en leer veel van hem. Een moedige man is het zeker.
    Ik ben zeer zeker geïnteresseerd in fylogenetica. Laat maar komen!

    Idd, een interessante spreker.
    “Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.”
    ― Albert Einstein

  3. #108
    MVC Lid

    Reacties
    11.651
    20-04-2015

    Geen echte moslim die de studie van darwin gaat leren je kan niks leren van een kaffir die beweerde dat god niet bestaat . Die studenten zijn geen echte moslims want geen moslim met volle verstand gaat in die klas zitten .
    Als je besluit om te gaan dansen met de duivel in het bleke maanlicht. Let wel dat de duivel beslist wanneer de dans stopt en niet jij

  4. #109
    MVC Lid

    Reacties
    11.651
    20-04-2015

    Citaat Geplaatst door Please. Bekijk reactie
    Voor de duidelijkheid; geloven in de evolutie is niet in tegenstrijd met ons geloof beste mensen. Althans, het grootste deel ervan wordt nergens in de Qor'aan en Soennah weerlegd. Alleen het ontstaan van de mens natuurlijk, maar zelfs de wetenschap heeft geen duidelijke bewijzen/aanwijzingen dat de mens uit een dier is geëvolueerd. Het blijven aannames.
    Iemand die in de evolutie theorie gelooft is een kaffir daar is geen twijfel over mogelijk.
    Als je besluit om te gaan dansen met de duivel in het bleke maanlicht. Let wel dat de duivel beslist wanneer de dans stopt en niet jij

  5. #110
    MVC Lid

    Reacties
    11.651
    20-04-2015

    Alle belangerijke uitvindingen vooruitgang in deze wereld zijn door godvrezende mensen gemaakt . darwanisten hebben geen enkelvooruitgang geboekt en hebben helemaal geen enkel rol gespeeld in deze wereld . Al dragen ze graag de ilussie dat ze dat wel zijn gechiedenis verteld ons anders
    Als je besluit om te gaan dansen met de duivel in het bleke maanlicht. Let wel dat de duivel beslist wanneer de dans stopt en niet jij

  6. #111
    Don't give up!

    Reacties
    391
    05-03-2012

    Citaat Geplaatst door AboubakrSiddiq Bekijk reactie
    Geen echte moslim die de studie van darwin gaat leren je kan niks leren van een kaffir die beweerde dat god niet bestaat . Die studenten zijn geen echte moslims want geen moslim met volle verstand gaat in die klas zitten .
    Als ik je goed begrijp mag je geen kennis nemen van een docent die beweert dat god niet bestaat.. Right? Mag ik dan ook geen kennis nemen van mijn huidige docenten? Die geloven ook niet in een god.

    Ik kan het natuurlijk verkeerd hebben en moge Allah mij vergeven indien dat het geval is.

    NOGMAALS IK GELOOF NIET IN HET DEEL DAT BEWEERT DAT DE MENS UIT EEN DIER ZOU ZIJN ONTSTAAN. DE QOR'AAN VERTELT ONS DUIDELIJK HOE ALLAH ADAM GESCHAPEN HEEFT EN HOE IEDER MENS GESCHAPEN IS.

    Zo, dat moest eruit, want blijkbaar worden m'n woorden uit hun context gehaald.

    We plan.
    Foolishly forgetting that His Plan overrides our plans.


  7. #112
    MVC Lid

    Reacties
    11.651
    20-04-2015

    Citaat Geplaatst door Please. Bekijk reactie
    Als ik je goed begrijp mag je geen kennis nemen van een docent die beweert dat god niet bestaat.. Right? Mag ik dan ook geen kennis nemen van mijn huidige docenten? Die geloven ook niet in een god.

    Ik kan het natuurlijk verkeerd hebben en moge Allah mij vergeven indien dat het geval is.

    NOGMAALS IK GELOOF NIET IN HET DEEL DAT BEWEERT DAT DE MENS UIT EEN DIER ZOU ZIJN ONTSTAAN. DE QOR'AAN VERTELT ONS DUIDELIJK HOE ALLAH ADAM GESCHAPEN HEEFT EN HOE IEDER MENS GESCHAPEN IS.

    Zo, dat moest eruit, want blijkbaar worden m'n woorden uit hun context gehaald.
    Je moet ze wel lezen uiteraard maar je moet er niks van aannemen. Zulke boeken zijn geschreven om twijfel en misverstand te wekken over je deen. De duivel die probeert in je oor te fluisteren luister er niet naar lieve zuster en kom terug naar islam.
    Als je besluit om te gaan dansen met de duivel in het bleke maanlicht. Let wel dat de duivel beslist wanneer de dans stopt en niet jij

  8. #113
    Don't give up!

    Reacties
    391
    05-03-2012

    Citaat Geplaatst door AboubakrSiddiq Bekijk reactie
    Je moet ze wel lezen uiteraard maar je moet er niks van aannemen. Zulke boeken zijn geschreven om twijfel en misverstand te wekken over je deen. De duivel die probeert in je oor te fluisteren luister er niet naar lieve zuster en kom terug naar islam.
    Waarom denk je dat ik de islam de rug heb gekeerd? Subhana Allah zeg, 3la denkwijze. Niets en niemand die mij daar aan zou laten twijfelen.

    Zoals ik eerder zei, soms moeten we lijnen trekken tussen wetenschap en religie.

    We plan.
    Foolishly forgetting that His Plan overrides our plans.


  9. #114
    Don't give up!

    Reacties
    391
    05-03-2012

    Citaat Geplaatst door HoBBiT123 Bekijk reactie
    Ik ben zeer zeker geïnteresseerd in fylogenetica. Laat maar komen!

    Idd, een interessante spreker.
    Er is een boek die jou misschien kan interesseren. Het is geen leesboek, maar eerder een studieboek. Pittig maar wel reuze interessant. Ik plaats zo een foto.

    We plan.
    Foolishly forgetting that His Plan overrides our plans.


  10. #115
    Sysiphus

    Reacties
    9.981
    23-10-2013

    Citaat Geplaatst door Please. Bekijk reactie
    Er is een boek die jou misschien kan interesseren. Het is geen leesboek, maar eerder een studieboek. Pittig maar wel reuze interessant. Ik plaats zo een foto.

    Een klepper. Thanks!
    “Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.”
    ― Albert Einstein

  11. #116
    Sysiphus

    Reacties
    9.981
    23-10-2013

    http://advances.sciencemag.org/conte.../e1600723.full

    Abstract

    For four decades, the inability of nonhuman primates to produce human speech sounds has been claimed to stem from limitations in their vocal tract anatomy, a conclusion based on plaster casts made from the vocal tract of a monkey cadaver. We used x-ray videos to quantify vocal tract dynamics in living macaques during vocalization, facial displays, and feeding. We demonstrate that the macaque vocal tract could easily produce an adequate range of speech sounds to support spoken language, showing that previous techniques based on postmortem samples drastically underestimated primate vocal capabilities. Our findings imply that the evolution of human speech capabilities required neural changes rather than modifications of vocal anatomy. Macaques have a speech-ready vocal tract but lack a speech-ready brain to control it.
    “Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.”
    ― Albert Einstein

  12. #117
    Sysiphus

    Reacties
    9.981
    23-10-2013

    “Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.”
    ― Albert Einstein

  13. #118
    Sysiphus

    Reacties
    9.981
    23-10-2013

    Recensie ‘Het gen. Een intieme geschiedenis’

    Enkele jaren geleden onderging de bekende Amerikaanse actrice Angelina Jolie een dubbele borstamputatie. Ze deed dit uit voorzorg nadat bleek dat ze genetisch gezien een grote kans had om borstkanker te krijgen. Enige tijd later liet ze om gelijkaardige reden ook haar eierstokken verwijderen. De actrice is wat Siddhartha Mukherjee een “voorlever” noemt: iemand die haar bestaan aanpast op basis van informatie over haar genoom. Voorleven is slechts één van de vele gevolgen van de snel toenemende inzichten in de impact en de werking van genen op ons leven. Over hoe deze inzichten tot stand kwamen en hun implicaties, handelt Siddhartha Mukherjees recentste boek, Het gen. Een intieme geschiedenis.

    De geschiedenis van het gen begint – of net niet – bij Charles Darwin, die eind jaren 1830 het belangrijkste evolutionair mechanisme ontdekte, met name natuurlijke selectie. Darwin zag in dat populaties zich aan hun omgeving aanpassen door de continue herhaling van willekeurige variatie en verschillend reproductief succes. De best aangepaste individuen hebben doorgaans de meeste kans op nageslacht, dat op zijn beurt dezelfde, beter aangepaste eigenschappen deelt en aan zijn nageslacht doorgeeft. Op deze natuurlijke manier ontstaan, meestal langzaam, soorten uit andere soorten, vaak met heel complexe kenmerken die men adaptaties noemt, zoals een oog of de productie van gif. Een noodzakelijke voorwaarde daarbij is dat de eigenschappen kunnen worden doorgegeven van generatie op generatie. Darwin had evenwel geen goed idee hoe erfelijkheid in zijn werk gaat. Net zoals veel van zijn voorgangers die zich bogen over dit vraagstuk, koesterde hij een organische visie die hij verder uitwerkte in zijn pangenese-theorie. Hij stelde dat de verschillende lichaamsdelen bepaalde cellen (welke hij “gemmules” noemde) afscheiden die zich verzamelden in de voorplantingsorganen. Bij reproductie vermengen de gemmulen van man en vrouw zich in het embryo. Theoretische bezwaren en experimenten toonden evenwel snel aan dat deze theorie niet kon kloppen. Wat er gebeurde met het lichaam, leek geen effect te hebben op het nageslacht. Maar hoe erfden kinderen dan de eigenschappen van hun ouders?

    Enter Gregor Mendel. Deze Tsjechische monnik onderzocht in de jaren 1850 en 60 hoe erwtenplanten bepaalde eigenschappen doorgaven aan hun nakomelingen. Daarbij stelde hij vast dat de kenmerken zich niet vermengden: een korte en een lange steel resulteerden niet in een halflange steel, maar enkel in lange stelen. De korte stelen leken verdwenen als sneeuw voor de zon, maar na kruising met andere hybriden (planten die het resultaat zijn van de kruising tussen planten met lange en korte steel) vertoonden ze zich weer in de volgende generatie. Mendel merkte daarbij op dat de verdeling van de eigenschappen een bepaalde getalsmatige verhouding vertoonde. Hij begreep dat die verhouding werd bepaald door dominante en recessieve stukjes informatie – de Deense onderzoeker Wilhelm Johansen muntte het woord “gen” pas in 1905 – die telkens leidde tot een uitgesproken kenmerk. Mendels experimenten maakten duidelijk dat niet het lichaam, maar deze onzichtbare informatiedeeltjes de hoofdrol spelen in de overerving van eigenschappen. Mendel publiceerde zijn baanbrekende inzichten evenwel in een eerder obscuur wetenschappelijk tijdschrift waardoor ze meer dan dertig jaar lang over het hoofd werden gezien. Niet dat de wetenschap geen interesse had in het onderwerp, integendeel. Steeds meer wetenschappers bogen zich over het vraagstuk van de erfelijkheid. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat bij het begin van de twintigste eeuw verschillende wetenschappers Mendels bevindingen herontdekten.[1] Vanaf dan volgen de ontwikkelingen zich snel op.

    Ik wil hier niet alle belangrijkste historische stappen in het onderzoek naar het gen uit de doeken te doen. Dat laat ik graag aan Mukherjee die het verhaal op een boeiende en tegelijkertijd rijk gestoffeerde en voldoende gedetailleerde manier vertelt, met bekende en minder bekende – maar daarom niet minder relevante – personages in de hoofdrol. In dat verhaal is veel dat fascineert. Zo meenden genetici bij aanvang dat hun onderzoek indruiste tegen Darwins evolutietheorie. Eigenschappen van organismen leken immers eensklaps en niet gradueel te veranderen. Pas bij de vorming van wat men de Moderne Synthese noemt in de jaren 1920 en 30 zullen wetenschappers de genetica en de evolutietheorie met elkaar verbinden – een verbintenis die tot vandaag enkel is versterkt. Ook vonden genetici het onwetenschappelijk het gen als iets materieels te beschouwen. Ze konden het gen immers niet rechtstreeks in hun laboratoria waarnemen en mochten het daarom enkel als een theoretische noodzaak naar voren schuiven – meteen ook een steek onder water naar de “darwinisten” die volgens de genetici allerlei processen veronderstelden zonder ze ooit experimenteel vast te stellen. Pas nadat enkele experimenten aantoonden dat het gen wel degelijk bestond – straling bijvoorbeeld zorgde voor mutaties, een impact die uiteraard niet mogelijk is bij een loutere veronderstelling – begon de zoektocht naar de aard van het gen. Waaruit bestaat het? Wat is de fysieke drager? Hoe werkt het? En hoe brengen genen eigenschappen van de ene generatie op de andere? De zoektocht naar de antwoorden op deze cruciale vragen culmineert voorlopig in 1953 in de ontdekking van de dubbele helixstructuur van het DNA door James Watson en Francis Crick.

    Daar eindigde het onderzoek uiteraard niet: later leren genetici onder andere hoe de instructies in het DNA leiden tot de ontwikkeling van een organisme, zijn ze in staat een volledig genoom, inclusief dat van de mens, in kaart te brengen en beginnen ze het beetje bij beetje ook te kunnen lezen. Dergelijke belangrijke stappen leiden tot belangrijke inzichten over onszelf. In hoeverre bepalen genen onze gevoeligheid voor ziektes? Onze intelligentie en seksuele voorkeur? Onze identiteit? Mukherjee legt het allemaal haarfijn uit en drukt er daarbij ook op dat genen niet alles bepalen. Iemand kan bijvoorbeeld op haar dertigste een agressieve borstkanker ontwikkelen, terwijl iemand met dezelfde genetische aanleg nooit de ziekte krijgt. Eeneiige tweelingen, die genetische klonen van elkaar zijn, groeien op tot twee unieke individuen. Deze voorbeelden maken duidelijk dat er ook een andere, misschien ietwat verrassende factor een rol speelt, namelijk toeval!

    Inzichten in ons genetisch materiaal dragen niet alleen bij tot diepere inzichten in onszelf. Ze zetten ook de poort open naar de volgende fase, met name de manipulatie van ons genoom. Dit kan op velerlei manieren. De voorlevers waarvan Angelina Jolie een voorbeeld van is, manipuleren hun genen door hun omgeving te wijzigen: zonder borsten kan er zich geen borstkanker ontwikkelen. Anderen houden zich aan bepaald dieet of vermijden bepaald gedrag. Maar we kunnen ook op het genetisch materiaal zelf ingrijpen. Tegenwoordig worden bij in-vitrofertilisatie embryo’s gescand op zeer ingrijpende, pijnlijke en vaak dodelijke ziektes die het gevolg zijn van één mutatie in het genoom, waardoor vervolgens enkel de gezonde embryo’s in de baarmoeder worden ingeplant. Of bij een zwangerschap kijkt men of de foetus de genetische tekenen vertoont van het Down-syndroom, waarop ouders de keuze krijgen de vrucht te laten aborteren. Dit zijn eerder passieve vormen van ingrijpen in de genen. Maar we kunnen vandaag ook actief genetisch materiaal wijzigen, wat heeft geleid tot de ontwikkeling van gentherapie die in de toekomst talloze mensen hun leven zal redden en verbeteren. Met de nieuwe technologieën wordt het zelfs mogelijk genetisch gemodificeerde mensen te creëren, die Mukherjee omschrijft als “posthumanen”.

    De mogelijkheden lijken schier eindeloos en boezemen daarom ook angst in. Naarmate we ons genetisch materiaal beter begrijpen, zullen we niet alleen ziektes kunnen bestrijden. We zullen ook andere menselijke eigenschappen kunnen wijzigen en aanpassen aan onze noden, behoeften en voorkeuren. Dit roept bij velen associaties op aan de eugenetica en de gruwelijkheden in Nazi-Duitsland. Mukherjee gaat uitgebreid in op deze donkere kant van het verhaal. Maar hij toont ook aan welke strenge criteria vandaag de genetische modificatie van mensen beperken, al liggen die niet in steen gebeiteld. Naarmate de toepassingen uitbreiden, zullen er nieuwe regels in voege komen. Welke regels zal de inzet worden van een uiterst belangrijk maatschappelijk debat. Voor wie op een geïnformeerde en genuanceerde manier wil meepraten is Het Gen noodzakelijke literatuur.

    [1] Mukherjee houdt zich hier aan het klassieke verhaal van Mendels ontdekking, dat vandaag evenwel door wetenschapshistorici in twijfel wordt getrokken. Zo was Mendel vermoedelijk niet op zoek naar inzichten in de erfelijkheid, maar naar de manier waarop hybriden kunnen ontwikkelen tot een stabiele soort. Ook is het niet duidelijk of hij wel dacht in termen van onzichtbare erfelijkheidsdragers. Mendels onderzoek was dus niet zo baanbrekend als velen vandaag denken, wat meteen verklaart waarom het zo lang is “genegeerd”. Voor meer details, zie de uitstekende bijdrage van Bert Theunissen, “Wie ontdekte de wetten van Mendel””, aan de bundel “Fascinerend leven” (Academia Press, 2013), onder redactie van Lien Van Speybroeck en Johan Braeckman.

    Titel: Het gen. Een intieme geschiedenis (The gene. An intimate history)
    Auteur: Siddhartha Mukherjee
    Uitgeverij: De Bezige Bij
    Recensent: Stefaan Blancke
    Beoordeling: *****
    “Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.”
    ― Albert Einstein

  14. #119
    Sysiphus

    Reacties
    9.981
    23-10-2013

    Er zijn twee schedels gevonden van 105.000 tot 125.000 jaar oud, die een mozaïek van kenmerken vertonen. Het gaat om oude kenmerken en moderne, en kenmerken van Homo sapiens en van neanderthalers. Mogelijk gaat het om schedels van de raadselachtige denisovamensen, waarover bijzonder weinig bekend is. De vondst plaatst nieuwe vraagtekens bij de "out of Africa"-theorie.

    Sinds hun ontdekking in 2010 zijn de uitgestorven mensen die denisovamensen genoemd worden, nagenoeg enkel bekend van hun DNA. Dat is uit een vingerkootje, twee tanden en een voetbeentje gehaald die in de Denisova-grot in Siberië zijn gevonden, samen met verschillende werktuigen.

    Sindsdien zijn er ook sporen van dat DNA gevonden in het DNA van moderne, niet-Afrikaanse mensen, waaruit blijkt dat die zich ooit vermengd moeten hebben met de denisovamensen. En uit het DNA van de denisovamensen blijkt dan weer dat die zich vermengd hebben met zowel neanderthalers als met Homo sapiens, moderne mensen.

    De tanden uit de Denisova-grot lijken niet op die van neanderthalers en evenmin op die van moderne mensen, maar meer op die van de archaïsche Homo erectus, het vingerkootje is erg breed en robuust, maar voor de rest weten we absoluut niet hoe de denisovamensen er uitgezien hebben.

    Daar komt nu misschien verandering in, want twee schedels die recent in het oosten van China gevonden zijn, worden omschreven als "uitstekende kandidaten" om ons te tonen hoe die schimmige mensen uit de IJstijd er uitgezien kunnen hebben.

    Einde van het opgraafseizoen

    In december 2007 liep het opgraafseizoen ten einde voor onderzoeker Zhan-Yang Li van het Instituut voor Paleontologie van de Gewervelden en Paleo-anthropologie (IVPP) in Peking. Zhan-Yang Li verrichtte opgravingen in de stad Lingjing, nabij de stad Xuchang in de Henan-provincie, zo'n 4.000 kilometer van de Denisova-grot in Siberië, en op de laatste dag zag hij enkele prachtige werktuigen uit kwarts uit het sediment steken op het opgravingsveld.

    Hij besloot de opgravingen met twee dagen te verlengen om de werktuigen te kunnen bergen, en op de allerlaatste ochtend vond zijn team een geel stukje schedel in de modderige bodem van de put waar men aan het graven was, in dezelfde laag waar ook de werktuigen gevonden waren.

    Het team keerde de volgende jaren terug naar de opgravingssite en slaagde er in om in de volgende zes seizoenen nog 45 stukjes schedel te vinden die samen twee gedeeltelijke schedels vormen, het aangezicht en de kaken ontbreken jammer genoeg.


    De Xuchang 1 schedel: (A) voorkant, (B) rechter zijkant, (C) achterkant, (D) bovenkant, (E) linker zijkant, (F) onderkant. (Foto: Z. Li et al / Science 355, 6328)

    "Mozaïek"

    Hoewel de voorkant en de kaken ontbreken, heeft het team genoeg stukken van de schedels gevonden om een nauwe gelijkenis met de neanderthalers vast te stellen. Maar de schedels vertonen ook andere kenmerken, en de onderzoekers hebben de schedels, met hun mengeling van archaïsche, moderne en tussenliggende kenmerken, en met kenmerken van zowel neanderthalers als van moderne mensen, Homo sapiens, omschreven als een "mozaïek van morfologische kenmerken".

    Een van de schedels heeft een enorme herseninhoud van 1.800 kubieke centimeter - dicht bij de bovengrens voor zowel Neanderthalers als moderne mensen -, en een neanderthal-achtige holte in een been aan de achterkant van de schedel. De beide schedels hebben uitspringende wenkbrauwbogen en beentjes uit het binnenoor die lijken op die van neanderthalers en niet op die van de moderne mens.

    De schedels verschillen echter ook van die van de westelijke neanderthalers uit Europa en het Midden-Oosten. Zo hebben ze dunnere wenkbrauwbogen en minder stevige schedelbeenderen, die overeenkomen met die van vroege moderne mensen en enkele andere Aziatische fossielen. "Het zijn niet ten volle neanderthalers", zei mede-auteur Erik Trinkaus in Science. Trinkaus is paleontoloog aan de Washington University in St. Louis, Missouri.

    En de nieuwe fossielen zijn evenmin laat voorkomende exemplaren van andere, oudere archaïsche mensensoorten zoals Homo erectus of Homo heidelbergensis, twee soorten die voorouders zijn van de neanderthalers, moderne mensen en denisovamensen.

    Andere Oost-Aziatische fossielen

    Wel hebben ze een aantal kenmerken gemeen met andere fossielen uit Oost-Azië, die dateren van 600.000 tot 100.000 jaar geleden, en die niet makkelijk te klasseren zijn, zei paleo-anthropoloog Rick Potts van het Smithsonian Museum of Natural History in Washington D.C. Tot die kenmerken behoort een brede schedelbasis op het punt waar de schedel op de ruggengraat zit, en een lage platte plaat op de bovenkant van de schedel.

    De schedels uit Lingjing lijken ook op een andere archaïsche menselijke schedel van zo'n 100.000 jaar oud uit Xujiayao in het Nihewan-bassin in China, zo'n 850 kilometer meer naar het noorden, zei medeauteur Xiu-Jie Wu, een paleo-anthropoloog aan het IVPP.

    In de publicatie van de schedels in "Science" zegt Wu dat die oudere vondsten en de nieuwe schedels "een soort van onbekende of nieuwe archaïsche mens zijn, die in Oost-Azië overleefd heeft tot 100.000 jaar geleden". Op basis van de gelijkenissen met een aantal andere Aziatische fossielen, denkt zij en haar collega's dat de nieuwe schedels toebehoren aan regionale leden van een populatie in het oosten van Azië die generaties lang lokale kenmerken doorgegeven heeft, in wat de onderzoekers "regionale continuïteit" noemen. Tegelijkertijd wijzen de gelijkenissen met zowel de neanderthalers als de moderne mensen er op dat deze archaïsche Aziaten zich minstens "op een laag niveau" vermengd moeten hebben met andere archaïsche mensen.


    De Xuchang 2 schedel: (A) voorkant, (B) linker zijkant, (C) rechter zijkant, (D) achterkant onderaanzicht, (E) bovenkant, (F) onderkant. (Foto: Z. Li et al / Science 355, 6328)

    Denisovamens

    Zelf gebruiken de onderzoekers in hun publicatie van de nieuwe schedels in Science het woord "denisovamens" niet, maar andere wetenschappers doen dat wel en Ann Gibbons van Science zet ze in hetzelfde nummer op een rijtje.

    "Iedereen anders zou zich afvragen of dit denisovamensen zouden kunnen zijn", zei paleo-anthropoloog Chris Stringer van het Natural History Museum in Londen.

    De nieuwe schedels passen "absoluut" in het plaatje van wat men zou verwachten van een denisovamens, zei paleo-anthropoloog María Martinón-Torres van het University College London, - "iets met een Aziatische smaak maar nauw verwant aan neanderthalers". Maar omdat de onderzoekers geen DNA uit de schedels gehaald hebben, "blijft de mogelijkheid een speculatie". Paleogeneticus Qiaomei Fu van het IVPP zegt dat ze geprobeerd heeft DNA te extraheren uit drie verschillende stukken van de schedels, maar dat het niet gelukt is.

    Volgens Jean-Jacques Hublin van het Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology in Leipzig voldoen de denisovamensen aan de beschrijving die de auteurs geven van de mensen aan wie de schedels hebben toebehoord, als een populatie archaïsche mensen die generaties lang lokale kenmerken hebben doorgegeven en zich ook vermengd hebben met neanderthalers en moderne mensen. "Dat is precies wat het DNA ons vertelt als je probeert wijs te worden uit de Denisova-ontdekkingen", zei hij in Science. "Deze Chinese fossielen bevinden zich op de juiste plaats op de juiste tijd, en ze hebben de juiste kenmerken."

    Wu en Trinkaus die de vondsten gepubliceerd hebben, zeggen echter dat ze de fossielen niet in een groep kunnen plaatsen die enkel gedefinieerd wordt door DNA. "Ik heb er geen idee van wat een denisovamens is", zei Trinkaus. "En ook niemand anders weet het. Het is een DNA-sequentie."

    "Out of Africa"

    Wat de juiste identificatie van de nieuwe schedels ook moge zijn, ze tonen een veel meer verward beeld dan het algemeen aanvaarde idee van aparte populaties, die grotendeels onafhankelijk van elkaar en naast elkaar geleefd hebben, en ze werpt nieuwe vragen op bij de "out of Africa"-theorie, die zegt dat Homo sapiens in Afrika ontstaan is en zich tussen 100.000 en 50.000 jaar geleden van daaruit over de wereld verspreid heeft.

    Sommige wetenschappers stellen dat de moderne mens tegelijk ontstaan is in Afrika en op verschillende plaatsen in Eurazië door vermenging met gemeenschappelijke voorouders, en dat de moderne mens dus een "hybride" is.

    “Ik beschouw deze fossielen niet graag als hybriden", zei Erik Trinkaus aan News.com.au. “Hybridisering houdt in dat al deze groepen apart en afzonderlijk waren, en slechts occasioneel interacties kenden. Wat deze fossielen tonen is dat deze groepen in essentie niet apart stonden. Het idee dat er afzonderlijke afstammingslijnen waren in verschillende delen van de wereld, wordt meer en meer tegengesproken door de aanwijzingen die we opgraven."

    "China herschrijft het verhaal van de menselijke evolutie", zei Martinón-Torres. "Ik vind dat enorm opwindend."
    “Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.”
    ― Albert Einstein

  15. #120
    Sysiphus

    Reacties
    9.981
    23-10-2013

    Morphological mosaics in early Asian humans
    Excavations in eastern Asia are yielding information on human evolution and migration. Li et al. analyzed two fossil human skulls from central China, dated to 100,000 to 130,000 years ago. The crania elucidate the pattern of human morphological evolution in eastern Eurasia. Some features are ancestral and similar to those of earlier eastern Eurasian humans, some are derived and shared with contemporaneous or later humans elsewhere, and some are closer to those of Neandertals. The analysis illuminates shared long-term trends in human adaptive biology and suggests the existence of interconnections between populations across Eurasia during the later Pleistocene.

    Abstract
    Two early Late Pleistocene (~105,000- to 125,000-year-old) crania from Lingjing, Xuchang, China, exhibit a morphological mosaic with differences from and similarities to their western contemporaries. They share pan–Old World trends in encephalization and in supraorbital, neurocranial vault, and nuchal gracilization. They reflect eastern Eurasian ancestry in having low, sagittally flat, and inferiorly broad neurocrania. They share occipital (suprainiac and nuchal torus) and temporal labyrinthine (semicircular canal) morphology with the Neandertals. This morphological combination reflects Pleistocene human evolutionary patterns in general biology, as well as both regional continuity and interregional population dynamics.

    http://science.sciencemag.org/content/355/6328/969
    “Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe.”
    ― Albert Einstein