Zijn geliefde... !

[kabdani12]

Uuuuppppp je schrijft geweldig

[Always-Sad]

Wauw!!!. Zeer mooi geschreven .

[halfbloed]

Lieve schatjes, bedankt voor jullie reacties!
Ik zal zo een vervolg voor jullie plaatsen.

[halfbloed]

Sara
Thuis aangekomen na dat ik eigenlijk best een leuk avond gehad heb, loop ik naar de woonkamer. Me ouders zitten op de bank tv te kijken en Maissa speelt in de hoek van de woonkamer. Neem plaats op de bank nadat ik mijn ouders gegroet heb. Kleed je om zegt me moeder doe wat aan wat comfortabeler zit je bent toch thuis. Knikkend kijk ik haar aan en zeg even zitten dan ga ik naar boven.
Ik besluit net naar boven te gaan voor er piepende banden hoorbaar buiten remmen. Vreemd denk ik zeker jongeren die stoer willen rijden zogenaamd denk ik. Opeens kei hard gebonk op de deur. POLITIE! OPENEN NU OF WE BREKEN DE DEUR KAPOT! geschrokken loop ik naar de deur me ouders zijn ook opgestaan. Doe de deur open en wordt hard tegen de muur aan geduwd. Ben jij Sara zegt een mannelijke agent fel. Trillend bevestig ik zijn vraag en wordt gelijk naar het bevestigen in de handboeien geplaatst. Gefouilleerd door een vrouwelijke agent wordt er tussendoor gevraagd heb je iets bij je waar ik me aan kan verwonden. Nee agent zeg ik trillend. Mijn ouders zijn geschrokken de weg voor hun wordt geblokkeerd. Ze mogen niet in mijn buurt komen, ze mogen niet spreken of iets zeggen tegen mij. Je wordt meegenomen voor verklaring Sara zegt een wat jonger agent die volgens mij net nieuw is in de groep. Twijfelend en of hij het nog spannend vind verteld hij mij wat me rechten zijn. En nog ik hem kan bevestigen of bedanken weet niet eens wat ik dan moet doen als iemand me mijn recht verteld. Wordt ik meegenomen. Ik wordt in een normaal auto geplaatst met donkere ramen. Een politie wagen voor ons rijdt als eerst een motor rijdt aan de zijkant van de auto. Twee motors achter de auto waar ik zit. Er zijn nog agenten thuis als ik wegrijdt wat ik nog kan zien. Zie hoe me vader met veel handgebaren met een agent spreekt. Mijn moeder heeft mijn zusje in haar handen en beide huilen ze. In de auto wordt me verteld dat het om Marouan gaat en dat ze mee hebben genomen omdat ik als laatst met hem gesproken heb. Wat is er met Marouan vraag ik gelijk. Hij zat in een vechtpartij zegt de agent die de auto bestuurt. Maar gaat het goed met hem vraag ik nu. Ik krijg geen antwoord terug van geen enkel agent. Even denk ik dat ze mij niet gehoord heb en herhaal mijn vraag. Je zal zo meteen met iemand op het bureau gaan praten dus bewaar je vragen maar voor zo meteen. Na dat had ik het gevoel dat Marouan vermoord is. Dat was het enige wat ik nu kon denken en met die gedachten kreeg ik tranen in me ogen. Ik zat te snikken wat maar luider werd. Maar geen enkel agent die zich zorgen daarover maakte. Ruw werd ik uit de auto gehaald en mee gesleurd naar binnen in een verhoorkamer. Op tafel lagen de kleding van Marouan zijn shirt zat onder het bloed. Dat gaf mij een bevestiging hij is vermoord en daarom hebben ze mij meegenomen. Ik zat te huilen en gaf mezelf de schuld. Als ik hem vandaag niet zag was dit niet gebeurd. Na een tijd kwam er een oudere man naar binnen. Hij groette mij en stelde zich voor ik kon niks mee krijgen wat hij zei. Tot hij me vroeg of ik er wel bij ben. Ik keek hem aan en vroeg waar Marouan is. Een arts is Marouan nu aan het controleren zegt hij. Maar zijn kleding zit onder het bloed hoe komt dat en wijs naar de kleding. Er is geschoten op hem en ja wat er allemaal gespeeld werd daar zijn wij nu aan het onderzoeken. Maar je kent je vriend en in wat voor werk hij zit. Strak kijk ik hem nu aan en bedenk wat ik moet zeggen en denk aan de momenten dat Marouan serieus met mij in gesprek ging en mij vertelde wat ik allemaal moest zeggen. Meneer ik weet niet wat u bedoeld. Dus door zijn internationale bedrijf die hij runt zit hij in de nesten. Dus zijn zakenpartners is hij geschoten? Hij kijkt me nu doordringend aan en zegt ik heb het niet over het bedrijf ik heb het over zijn criminele leven waar hij een rol in speelt zegt hij en komt wat dichter in de buurt en kijkt me aan. Marouan heeft geen criminele leven, Marouan runt een groot bedrijf waar hij veel tijd in steekt. Ik heb geen enkel idee wanneer hij dan met iets strafbaar bezig zou zijn zeg ik nu met de hoop zo vertrouwelijk mogelijk over te komen. Hij pakt het mapje van het tafel en opent het. Dus Sara je hebt je studie afgerond zie ik een tijd geleden. Met dat diploma kan je een baan bij Marouan krijgen, kan je controleren wat voor dames er allemaal in het bedrijf rondlopen. Want van de laatste telefoongesprekken die ik heb getraceerd van de mobiel van Marouan is hij vreemd gegaan met de vriendin van je nicht zegt hij nu met ogen die enthousiast mij kant op kijken. Ik wil niet in hetzelfde bedrijf werken waar mijn vriend werkt. Ik wil wat onderscheid tussen ons maken en anders hangen we de hele dag door aan elkaar. Maar ook voor zijn medewerkers is het niet leuk als de eigenaar zijn vriendin bij alles zal betrekken. Hij leunt nu achterover en doet zijn armen over elkaar. Ik heb gemerkt dat jij een mooie auto in bezit hebt het staat op je naam en het leukste van alles is dat jij de eerste eigenaar van de voertuig bent. Het heeft je bakken geld gekost in de tijd dat jij nog studenten was en geen breed inkomen had. Ik heb de auto als cadeau gekregen van mijn vriend toen ik mijn rijbewijs gehaald had. In die tijd had Marouan een ongelooflijke winst gemaakt in het bedrijf. Dat kunt u zich wel herinneringen aangezien jullie toen der tijd een beslag hadden gemaakt in het bedrijf. Jullie hadden alles uitgezocht van het hele bedrijf, zelfs de klanten en inkomen van banken gecontroleerd. Jullie hadden toen niks kunnen vinden en dat was dat moment toen ik mijn auto gekregen had. Voor het beslag van het bedrijf. Maar dat had u ook al gecontroleerd, tenminste daar ga ik wel vanuit. Met een blik dat hij mijn verklaring niet verwacht had kijkt hij me aan en zwijgt. Je bent wel gelukkig dat je zo een vriend hebt die je van alles geeft. Knikkend kijk ik hem en zeg ben blij met een persoon als Marouan die van me houdt. Natuurlijk hou ik ook super veel van hem en ben ik zeker gelukkig dat hij een groot rol in me leven speelt. Wie waren de schutters zegt hij kil tegen mij. Dat weet ik niet ik weet niet wat er gebeurd is, ik ben meegenomen uit huis alsof ik een verdachte was zeg ik nu boos. Laat me raden, je weet ook niet hoezo er geschoten is? je kan je niks bedenken want Marouan die flikt niks zegt hij fel. Marouan heeft niks gedaan dat weet ik 100% zeker en ik weet niet waarom zij op hem geschoten hebben zeg ik vol zelfvertrouwen. Hij staat op pakt zijn spullen loopt naar buiten en knalt de deur dicht. Zuchtend leun ik naar achteren en bendenk me nu wat ik thuis moet gaan zeggen. Wat zullen mijn ouders denken, weten ze misschien al wat er aan de hand is. Even later komt er een vrouwelijke agent naar binnen. Sara je mag gaan zegt ze vriendelijk. De eerste agent die tenminste normaal praat dacht ik. Ik wil op Marouan wachten als het kan. Twijfelend kijkt ze me aan en zegt loop alvast na de receptie en neem daar plaats. Ik zal zo komen met een antwoordt of het mogelijk is. Knikkend loop ik de kamer uit en loop naar de eerste beste stoel en neem plaats. Voor ik het weet begon ik te janken en kon ik het niet verbergen. Ik huil zacht mijn hoofd gericht naar de grond en me handen voor me gezicht. De vrouwelijke agent loopt mijn kant op en zegt of het wel met me gaat. Knikkend zeg ik dat het gaat. Kan ik je wat te drinken aanbieden vraagt ze. Nee bedankt zeg ik snikkend. Ik heb goed nieuws Sara, je kan nog even wachten want Marouan moet nog alleen zijn spullen krijgen en mag dan weg gaan. Dus als je hier wacht zal hij zo deze kant op komen. Dankjewel zeg ik snel en glimlach. Ze loopt weg en ik blijf naar de grond kijken wil niet dat mensen mij zien huilen. Snikkend voel ik dat iemand een hand op mijn been plaats. Ik schrik op en zie dat het Marouan is. Ik omhels hem en ben blij dat het goed met hem gaat en dat er niks ernstig aan de hand is. Ik ben bang en dat vertel ik hem en zie dat hij zijn shirt aan heeft die bebloed is en begin weer tranen in mijn ogen te krijgen. Snikkend hou ik hem vast en wil hem niet los laten.

[Elabdeslami]

Uuuup, prachtig verhaal!!

[sissie_maroc]

uup ga snel verder mooie verhaal

[halfbloed]

Bedankt voor de reacties dames ik weet niet of het lukt om vandaag nog een vervolg op te zetten.
Ik moet nog wat verslagen schrijven en dat gaat even voor

[halfbloed]

Kom we gaan hier weg zegt hij. We staan op en lopen naar buiten hij houdt me stevig vast en zo lopen we door naar een park in het buurt en gaan op een bank zitten. Ik kijk hem aan en mijn handen gaan naar zijn jaszak en pak zijn pakje sigaretten en steek er 1 op hij doet hetzelfde en steekt er ook 1 op. Marouan ik weet niet wat ik thuis moet zeggen, mijn ouders hebben alles meegemaakt. Hij blijft me aankijken en ik zie aan hem dat hij aan het denken is. Vlug gaat zijn hand naar zijn zak en pakt zijn telefoon. Zonder wat te zeggen belt hij en vraagt hij waar de persoon is en snel zijn kant op moet komen. Dan hangt hij op naar het te vertellen waar hij is en kijkt me aan. Ik heb je oom gebeld ik zal hem zo vertellen wat er allemaal gebeurd is en dan gaan we kijken wat je kan doen. Knikkend kijk ik hem aan en schuif naar hem toe en plaats mijn hoofd op zijn schouder. Het was even een stilte moment beide in onze eigen gedachtes, Ik onderbrak de stilte en vroeg wat er nou precies gebeurd was. Hij trekt me omhoog zodat ik plaats neem op zijn schoot. En fluistert in mijn oren dat hij het ook niet weet en dat iemand hem wou vermoorden. De jongens hadden een achtervolging met de politie eindstand zijn ze aangehouden. Ik zal wel in de zitting zien wie het zijn tot nu weet ik het ook niet Sara zegt hij en houdt me stevig vast. Ik kijk hem in zijn ogen aan en zie dat hij verward kijkt. Hij is aan het denken denk over wat er gebeurd is. Ik doe me armen om zijn nek en kus hem op zijn lippen en fluister zacht ik wil je niet kwijt. En ik voel de tranen plaats nemen in me ogen en mijn ogen worden vochtig. Ik zal er alles aan doen om niet om te komen door iemand die me wilt vermoorden. Dat beloof ik je, vooral nu ik je terug heb wil ik genieten van ons twee. De auto van me oom is al in de zicht. Hij parkeert het tegenover ons en loopt ons kant op. Snel ga ik van de schoot van Maraouan af en sta op. Omar mijn oom geeft mij een hand en zegt gaat het en kijkt bezorgt. Knikkend bevestig dat het met me goed gaat. Marouan staat op en groet me oom en begint hem in het berbers te vertellen wat er gebeurd is. Ik ben zelf Arabisch opgevoed maar in de tijd dat ik Marouan leerde kennen heb ik wat berbers opgevat maar beheers het niet helemaal. Daarna seint hij me kant op en weet dat nu het onderwerp over mij en mijn ouders gaat. Na het discussiëren wat ze gaan doen lopen ze mijn kant op. Sara ik bel even je ouders kijken wat ze gaan zeggen en bedenk dan wat ik ga vertellen oké? zegt Omar. Knikkend kijk ik angstig naar hem en wat er gaat gebeuren. Marouan komt voor me staan en zegt kom we gaan wat verder op staan. Hij pakt zijn sigaretten en biedt me er 1 aan. Opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan en sein naar mijn oom. Grinnikend kijkt hij me aan en zegt hij weet van alles. Hij heeft je wel eens zien roken aangezien jij schijt hebt en op straat rookt. Even twijfel ik en pak een sigaret van Marouan. Hij steekt mijn sigaret en die van hem. Dan komt me oom mijn oom mijn kant op. Ze hebben gezegd dat je een verklaring af moest leggen omdat je getuige bent van een schietpartij. Ik heb gezegd hebben ze gezegd waarom. Maar dat wisten ze niet want ze mochten niet al te veel vertellen. Dus ik heb gezegd dat het om mij gaat omdat ik geroepen werd voor verklaring en jij de laatste persoon was die telefonisch contact met me had. Ik heb verteld dat het goed gaat met je en dat ik jou zo naar huis zal brengen. Dan schrik ik even van mijn gedachten dat ik mijn tas thuis heb staan in de gang. Daar zit mijn sigaretten in en een stapel geld en wil niet dat mijn ouders dat zien. Ik vertel het mijn oom en hij zegt dat is dom van je Sara. Ik laat wel even onze neefje daar heen gaan en pakt je tas omdat het dan van mij moet. Niet stressen als ze wat zeggen of al gezien hebben zal hij wel zeggen dat het van mij is en jij het moest bewaren oké? Zuchtend knik ik en doe me hand op hoofd wordt ziek van jullie zeg ik gestrest. Kom we gaan vertrekken even weg van hier naar mijn huis, niet bang zijn je oom is er bij zegt hij lachend en houdt me vast. In de auto vraagt mijn oom waar zijn auto is en Marouan geeft aan die werker van de garage heeft het meegenomen. Ze hebben al genoeg bewijzen dus ze zeiden neem maar mee er is niks van over gebleven. Overal is er op geschoten lichten, ruiten, spiegels en de dak. Zuchtend kijken ze elkaar aan en bedenken wie het is. Zou het die flikker uit België zijn zegt mijn oom. Ik weet het niet, heb die mensen niet eens kunnen zien wie het waren.

[halfbloed]

Ik probeer zo nog een vervolg te plaatsen en als het niet lukt wordt het pas morgen

Alvast heel veel leesplezier en hoor graag wat jullie ervan vinden.

[Always-Sad]

Spannend!!!. Benieuwd naar nog meer .

[halfbloed]

Spannend!!!. Benieuwd naar nog meer .

Ik zal proberen zo nog een vervolg te zetten maar beloof niks

Uppsa

Ligt het aan mij of heb ik je lang niet meer in dit topic gezien

[rifia-]

Uuuupp SUPER goed !!

[kaoutar_030]

Spannend ga snel verder

[Always-Sad]

Ik zal proberen zo nog een vervolg te zetten maar beloof niks


Ligt het aan mij of heb ik je lang niet meer in dit topic gezien

Dat is goed schat. Doe maar rustig aan .

[kaoutar_030]

Nog steeds geen vervolg