1. #31
    MVC Lid

    Reacties
    764
    06-03-2014

    Citaat Geplaatst door Triumphant Bekijk reactie
    'Hoop dat je geen depressie gaat meemaken in je leven...' vertaling naar wat je echt bedoelde = 'Ik hoop dat je een depressie zult krijgen strontwijf zodat je gaat voelen...' Ah wat cute, je wenst me een depressie.

    Ik zal nooit van mijn leven een depressie meemaken. Mensen die depressief zijn hangen met hun herinneringen in het verleden en willen/kunnen niet vergeven. Daarom zei ik ook in het begin van dit topic 'Acceptatie van wat is.' en 'Schatkist zit tussen je oren.' maar ik verwacht dat jij noch je buurvrouw dit zullen begrijpen. Het is een kunst en ik heb hem mij eigen gemaakt.

    Dus eigenlijk ben ik degene die moet zeggen; 'Ik hoop niet dat je een depressie zult krijgen Victoria18.'



    mnl_oma heeft ook gelijk. Ik had geen grap erover moeten maken. Wij vrouwen zijn emotionele wezentjes. Ik was gewoon even ongesteld en liet me als de shaytaan uitspreken.

    Het spijt me mnl_oma.
    Hoezo richt je je excuses aan oma? Je moet mij je excuses aanbieden. Niet haar.
    I am not alone -
    the truth is
    I befriended my loneliness

  2. #32
    MVC Lid

    Reacties
    764
    06-03-2014

    Citaat Geplaatst door Triumphant Bekijk reactie
    De reden waarom ik het aan haar richt is omdat zij er emotioneler onder was. Jij bent nu slechts aangestoken door haar en bent erdoor gaan denken; 'Hey ja inderdaad. Het is inderdaad een misplaatste grap en ik begrijp mnl_oma volledig *girlpower showen*'.
    zo goed ken je me dus niet. Zag je niet mijn "haha, erg grappig"? Ik was eigenlijk aan het huilen, aan het denken over het verleden, hoe het mij veranderde in wie ik nu ben.

    zeg gewoon sorry..
    I am not alone -
    the truth is
    I befriended my loneliness

  3. #33
    MVC Lid

    Reacties
    96
    18-11-2012

    Citaat Geplaatst door Riffijn87 Bekijk reactie
    Dat zijn nuttige tips. Gelukkig (of heels; het is maar net hoe je het bekijkt) is depressie bij mij niet het probleem, maar meer angst en dwang gedachten.

    Loop nu bij een psycholoog, maar blijft nog een beetje vaag allemaal. Zit daarnaast op een lage dosis pillen om de therapie meer kans te geven. Ik ben ook geen fan van de pillen, maarja...hele dag hardkloppingen en een steen in je maag is ook niet echt een leuk alternatief.
    Het spijt me om dat te horen. Dat klinkt vreselijk..

    Hoe lang ben je al bij die psycholoog? En ben je tevreden met hem/haar?
    De Geliefde, Subhanahu wa Ta’ala, laat ons Zijn Liefde zien. De Geliefde Boodschapper, sallallahu alayhi wa aalihi wa sallam, is een Boodschapper van Liefde. De Qur’an is een Boek van Liefde en het universum speelt de melodie van Liefde, en de gehele test is een test van Liefde. Het hart dat zonder ware liefde is, is zonder ware leven.’

    -Shaykh Muhammad bin Yahya an-Ninowy

  4. #34
    MVC Lid

    Reacties
    1.541
    16-10-2008

    Citaat Geplaatst door Triumphant Bekijk reactie
    Holy shit, dit had ik niet eens gelezen. Dus je hebt gewoon een depressie. Bevestigd weer eens van hetgeen wat ik al dacht. Maar ik wens je niets toe hoor.

    Hopelijk kom je er gauw uit.
    Ja dank je wel. Ik heb inderdaad al een ernstige depressie.

  5. #35
    MVC Lid

    Reacties
    764
    06-03-2014

    Ik zeg je eerlijk, je puntje is geel en/dus niks waard. De bijbehorende tekst is wat meer waard als je me belt en dat in mijn oor fluistert.
    I am not alone -
    the truth is
    I befriended my loneliness

  6. #36
    MVC Lid

    Reacties
    1.541
    16-10-2008

    Citaat Geplaatst door Triumphant Bekijk reactie
    Hoelang al? Ik heb een persoon gekend die ook depressief was. Maar die was nog wel iets verder dan jij want die kon niets meer. Als je naar die persoon keek was het alsof er geen ziel meer in zat.
    Het gaat nu beter met mij maar ik kon een lange tijd niet functioneren. Ik leek wel een gek. Ik ga je voorbeeld geven wat hoe ik me voelde en wat er door me heen ging.

    Angst die je niet kunt verklaren
    Angst jezelf en je kind iets aan te doen
    Angst om gek te worden
    Angst dat het nooit meer over gaat
    Depressie
    Somberheid
    Prikkelbaarheid
    Snel geïrriteerd zijn
    Grote onzekerheid
    Rusteloosheid/opgejaagd gevoel
    Gedachten aan zelfdoding (suïcidale gedachten)
    Hyperventilatie
    Concentratieverlies
    Agressiviteit b.v. tegenover anderen: je man, je buurvrouw, huisdier...
    Transpireren (opvliegers) vaak ook in de nacht
    Slapeloosheid of juist heel veel slapen
    Slecht eten of juist veel eten
    Vermoeidheid
    Lethargie (lusteloosheid), nergens meer toe komen
    Overbezorgdheid met name gericht op de baby
    Onscherp zien
    Concentratieverlies (vergeetachtigheid)
    Sociale contacten mijden
    Dérealisatie (je onwerkelijk voelen)
    Dépersonalisatie (je kijkt in de spiegel en je vraagt je af: ben ik dat wel?)
    Overal pijn hebben
    Duizeligheid
    Labiliteit (snel huilen)
    Meer dan normaal hoofdpijn
    De neiging om jezelf de schuld te geven van je PND
    Paniekaanvallen
    Het gevoel dingen niet meer in de hand te hebben
    Het gevoel dat alles je ontglipt
    Je diep ongelukkig voelen
    Je nergens meer op kunnen verheugen
    Geen toekomst meer zien, angst om te falen als vrouw en moeder
    Verlies van alle gevoel, ook seksueel (libidoverlies)
    Enorm schuldgevoel naar partner en kind.


    Sinds de geboorte van mijn dochtertje, dus 20 april 6 maanden....

  7. #37
    MVC Lid

    Reacties
    1.541
    16-10-2008

    Je voelt je overweldigend. Nee niet zoals “He moeder zijn is best moeilijk” Maar meer iets als “Ik kan dit niet, en ik zal dit ook nooit kunnen.” Je hebt het gevoel dat je het niet aankan om een moeder te zijn. Het is zelfs zo dat je je begint af te vragen of je überhaupt moeder had moet worden.
    Je voelt je schuldig, je bent namelijk van mening dat je het beter moet kunnen dan je nu doet. Je voelt je zo dat je zelfs denkt dat je baby beter verdient. Je maakt je zorgen of de baby zal voelen dat jij je zo slecht voelt of dat de baby zich afvraagt waarom je zoveel huilt. Of waarom je baby zich afvraagt waarom je geen blijdschap ervaart of een connectie heeft met jou.
    Je voelt je niet verbonden met je baby. Je hebt niet de typische mama gevoelens die je zou moeten hebben. Iets wat je waarschijnlijk wel hebt gezien op tv of hebt gelezen in de vele kinderbladen die je hebt gelezen. Niet iedereen voelt zich zo, maar de meesten wel.
    Je voelt je geïrriteerd of zelfs boos. Je hebt geen geduld en alles irriteert je. Je voelt wrok tegen je baby of je partner of zelfs tegenover vrienden die geen baby’s hebben. Je voelt jezelf alsof je de controle verliest.
    Je snapt niet waarom dit gebeurt, en je bent erg in de war en bang.
    Je voelt niks. Je bent verdoofd en je voelt je leeg. Je doet dingen op de automatische piloot.
    Je voelt je verdrietig tot diep in je hart. Je kan niet stoppen met huilen zelfs als er geen echte reden is om te huilen.
    Je voelt je hopeloos, in de zin van deze situatie wordt nooit meer beter. Je voelt je zwak en een echte mislukkeling.
    Je kan je zelf er niet toe zetten om te eten, of misschien is het zelfs wel het tegenovergestelde. Alleen eten maakt je nog een beetje blij.
    Je kan niet slapen wanneer de baby slaapt. Of je kan zelfs helemaal niet slapen. Of misschien kun je wel in slaap vallen maar wordt je midden in de nacht wakker en kun je niet verder slapen, hoe moe je ook eigenlijk bent. Ook is het mogelijk dat je alleen maar slaapt en je kunt helemaal niet wakker blijven om de meest kleine dingetjes te doen. Het komt er op neer je slaappatroon klopt niet. En dat komt niet alleen omdat je een kleine baby hebt.
    Je kan je niet concentreren of focussen, je kan niet op de woorden komen die je eigenlijk wilt zeggen. En je kan je niet bedenken wat je eigenlijk had willen doen. Je kan geen beslissingen nemen. Je voelt je alsof je hoofd is omhult met mist.
    Je voelt je afgesloten. Je voelt je als een vreemde van je eigen vrienden en familie. Het is alsof er een onzichtbare muur staat tussen jou en de rest van de wereld.
    Misschien doe je alles wel goed. Je sport, je neemt je vitamines je voelt je geestelijk gezond doet aan yoga en denkt “Waarom kom ik hier niet overheen?” je voelt je alsof je je er makkelijk overheen kunt zetten, maar eigenlijk lukt dit niet.
    Je hebt gedachten om weg te lopen en je familie achter te laten. Of je hebt gedacht om van de weg af te rijden of misschien wel te veel medicijnen te nemen of een andere manier om deze ellende achter je te laten.
    Je weet dat er iets mis is. Maar je weet niet dat je een postnatale depressie hebt. Maar je weet dat hoe je je voelt niet klopt en dat je misschien wel gek bent geworden.
    Je bent bang dat dit de nieuwe realiteit is en dat je oude ik niet langer bestaat.
    Je bent bang om hulp te vragen of bang dat andere mensen je het kwalijk zullen nemen. Of dat de baby misschien wel van je wordt afgepakt.

  8. #38
    MVC Lid

    Reacties
    1.541
    16-10-2008

    Lees het even Triumphant

  9. #39
    MVC Lid

    Reacties
    142
    23-02-2015

    Citaat Geplaatst door Victoria18 Bekijk reactie
    Jij hebt duidelijk een depressie, ik heb ook een depressie. Ik herken me in jou...die vreselijke angst...daardoor heb je ook maagklachten! Onduidelijke angst...angst om gek te worden...angst om alles te verliezen. Ik herken je.

    Ik heb een postnatale depressie, loop bij 2 psychologen, 1tje in Marokko... voor als ik daar ben 1tje in Nederland... plus ik gebruik medicatie. Fluoxetine 20 mg(prozac), 80 procent van de problemen zijn verholpen...Ik heb na 3 maanden een dosisverhoging gekregen, 3 dagen geleden, dus nu slik ik 30 mg om boven de depressie te komen...daarna nog 6 maanden gebruiken totdat de depressie vanzelf over is. Zeer goede ervaring mee. Heeft heel snel gewerkt bij mij!
    ben blij voor je dat je weer rust hebt gevonden, alhemdoelila. Bij mij was de depressie ook verdwenen bij lage dosis...nu blijft de continue angst over. Is jouw angst wel weg met die medicijnen? Ik vind het overigens wel heftige medicijnen!

  10. #40
    MVC Lid

    Reacties
    1.541
    16-10-2008

    Citaat Geplaatst door Riffijn87 Bekijk reactie
    ben blij voor je dat je weer rust hebt gevonden, alhemdoelila. Bij mij was de depressie ook verdwenen bij lage dosis...nu blijft de continue angst over. Is jouw angst wel weg met die medicijnen? Ik vind het overigens wel heftige medicijnen!
    Ik vind het niet heftig. Sommige mensen hebben het gewoon nodig. 400 miljoen mensen wereldwijd gebruiken het...welke medicijnen gebruik jij?

    Ik krijg ook bromazepam tegen de angst...die ben ik nu aan het afbouwen... Is een kalmeringsmiddel.

  11. #41
    MVC Lid

    Reacties
    6.651
    09-12-2005

    Medicijnen tegen bepaalde symptomen en therapie kunnen helpen. Het is hard werken en hoop incha allah dat je eroverheen komt. Bij mij in de familie is het erfelijk. Gelukkig heb ik er geen last van, maar als familielid heb ik het wel zwaar gehad om 24/7 depressieve mensen om je heen te hebben.
    Down To Earth..

  12. #42
    Verbannen

    Reacties
    5.878
    27-03-2014

    Citaat Geplaatst door Riffijn87 Bekijk reactie
    Ik zoek lotgenoten of ex-lotgenoten die met succes hun psychische klachten hebben overwonnen. Post je verhaal!
    Heb je laten onderzoeken?
    Kan zijn dat je manisch depressief bent.
    Middels de islaam kan je er ook beter mee omgaan,een leven zonder aanbidding en het gedenken van Allaah maakt de mens depressief.

  13. #43
    MVC Lid

    Reacties
    282
    08-10-2013

    Ruqia. Dagelijks zelf na je salat ook doen. Salat op tijd bidde. Voeding vitamines checken asnvullen. Trainen. Regelmaat. Veel lezen

  14. #44
    MVC Lid

    Reacties
    1.175
    13-04-2013

    Citaat Geplaatst door Victoria18 Bekijk reactie
    Jij hebt duidelijk een depressie, ik heb ook een depressie. Ik herken me in jou...die vreselijke angst...daardoor heb je ook maagklachten! Onduidelijke angst...angst om gek te worden...angst om alles te verliezen. Ik herken je.

    Ik heb een postnatale depressie, loop bij 2 psychologen, 1tje in Marokko... voor als ik daar ben 1tje in Nederland... plus ik gebruik medicatie. Fluoxetine 20 mg(prozac), 80 procent van de problemen zijn verholpen...Ik heb na 3 maanden een dosisverhoging gekregen, 3 dagen geleden, dus nu slik ik 30 mg om boven de depressie te komen...daarna nog 6 maanden gebruiken totdat de depressie vanzelf over is. Zeer goede ervaring mee. Heeft heel snel gewerkt bij mij!
    Die slik ik ook, de 30 mg.
    Het heeft bij mij nog steeds niet aangeslagen jammer genoeg. Had jij ook last van concentratie problemen erdoor, dat het voelde alsof mist op je hersens drukte en alles wazig was?

  15. #45
    MVC Lid

    Reacties
    142
    23-02-2015

    Citaat Geplaatst door Victoria18 Bekijk reactie
    Ik vind het niet heftig. Sommige mensen hebben het gewoon nodig. 400 miljoen mensen wereldwijd gebruiken het...welke medicijnen gebruik jij?

    Ik krijg ook bromazepam tegen de angst...die ben ik nu aan het afbouwen... Is een kalmeringsmiddel.
    Ik krijg effexor...dat schijnt een goede te zijn tegen angst en word vaak voor mensen met een angststoornis of paniekstoornis voorgeschreven. De dokter heeft mij ook een medicijn voorgeschreven die eindigd op "pam". Heb het pakje nog niet aangeraakt, want heb er verschrikkelijke verhalen over gelezen. Je kan er verslaafd aan raken zodat als je ermee stopt je klachten dubbel terug komen. Daarnaast moet je steeds meer slikken voor hetzelfde effect. Zorg ervoor dat je het niet langer slikt dan op de bijsluiter staat... Hoe bevalt die therapie trouwens? goed beschreven trouwens je klachten hierboven