Glass killer heel

[azoza]

Dus fahd was ex verloofd van noran en Rosa en Siraj zijn kinderen van fahd als ik het goed begrijp!!

[salma83]

Ondertussen had Fahd Annes meegenomen om te gaan golven. Fahd bood mij buiten een plaats aan op zijn terras. Om mij duidelijk te makken dat hij alleen wilt zijn met Annes. En dat gelde ook voor zijn zoon. Die had meteen ook begrepen dat hij niet welkom was om mee te gaan. Kwaad liep hij ook weg van de beide mannen. Hij wilde nog een poging wagen om Victoria op andere gedachten te brengen. Mijn telefoon ging plots over en ik schrok er even van. Ik nam op. Ik hoorde onmiddellijk aan zijn stem dat hij het was. “Blijf gewoon zitten waar je bent, ik rond het hier snel af”. “Komt in orde, antwoorde ik”. Hij legde op. Ik genoot van het mooie weer en prachtige uitzicht. Heel wat mannen die kwamen golven keken me aan als ze langs mijn tafel passeerden. Zoekend naar een beetje aandacht. Er waren heel wat vrouwen aanwezig met vriendinnen. De rijken, en al behoorden wij tot één van de machtigste families in de wereld en de rijksten kon ik mij niet vergelijken met deze mensen.
Mensen die neerkijken op de armen daar hield ik niet van.
Ik zag Siraj plots buiten staan rondkijkend of hij iemand van ons kon vinden. Ik probeerde te doen alsof ik hem niet zag en hoopte dat hij mij niet zou zien. Tot hij aan mijn tafel stond. “Waar is jou klote baas?”
Bij jou klote vader, wilde ik antwoorden. Maar ik haalde gewoon mijn schouders op. “Luister missy, jou baas is een dief en een bedrieger en ik zet het hem nog betaald”. “Ik geloof in karma”. Ik fronste mijn wenkbrauwen. “Heb je zwijgplicht siste hij”. “Heeft die dictator jou de mond dicht gesnoerd”.
“Meneer Baikan is een zakenman”. “Natuurlijk, jij werkt voor een oplichter”. “Buiten die mooie snoet van jou, heb je duidelijk geen brains, om te beseffen voor wie je werkt”.
Hij vind mij mooi dat ik bij mezelf. Ik voelde mij zo gevleid.
“Je bent nog jong om als zijn knecht te werken”. “Dat ben ik van Baikan niet gewoon”.
Ik gaf er geen antwoord op. “Ik schat jou 21, zei hij”. Ik had moeite om mijn glimlach te verstoppen.
Hij had dit gezien en zette zich voor mij neer. “Ben ik juist , vroeg hij”. “ Nooit geleerd dat het onbeleefd is om een leeftijd van een vrouw te vragen”? Hij knikte, onbeleefd als je 40+ bent, maar niet als je in de fleur van je leven zit antwoorde hij. “ Ik keek lachend op, schrijf je de 40 plussers al uit , vroeg ik”.
“Die beleven dan hun midlifecrisis, zei hij grappend”. “ Je hebt een mooie glimlacht , zei hij plots”.
“Oh, god mij kan je niet charmeren hoor”. “Ik denk het wel zei hij”.
“Hoelang werk je al voor Baikan?” “Lang genoeg om te weten dat hij een oprechte zakenman is, gaf ik als antwoord”. “Je klinkt net een Robot, is er een bepaalde script die je moet volgen en niet van mag afwijken?” Ik schoot in de lach. En deze keer ook. “Jou naam, mag ik die weten of is dat ook onbeleefd”.
“Lolita, antwoorde ik snel”. “Lolita bonita, zei hij”. “OOoh pliessss hou op”.
We zagen Victoria buiten komen met de documenten, ze belde met haar gsm. Ik zag dat Siraj zijn vuisten balde. Hij was echt tegen de verkoop. Ze kwam zelf naar ons toe gewandeld en zette zich neer. Goed, ze komen blijkbaar naar hier zei ze. “Ik hoop dat je weet , met wat je bezig bent siste Siraj”. Victoria gaf geen antwoord en gooide hem gewoon een moordend blik. Als ze na een kwartier nog niet terug waren stond ze zenuwachtig op en liep terug naar binnen. Siraj slaakte een diepe zucht. “Ze wilt niet verkopen, daar ken ik haar te goed voor”. Ik wilde vragen waarom ze het dan verkoopt , maar realiseerde mij dat ik best geen vragen kon stellen”.
Siraj sloeg met zijn hand op tafel dat ik er even van schrok. “Sorry, zei hij snel”. Dit maakt mij gewoon razend. Ik gaf geen reactie. Dit was ook allemaal nieuw voor mij. Ik ben nog nooit betrokken geweest in zaken. Een nieuw leven ging voor mij open. En het boeide mij wel. Ik besefte als te meer hoe machtig Annes Baikan wel niet leek te zijn. Niet te geloven fluisterde Siraj keer op keer. “Geen raadsmannen, geen adviesbureaus waar die kloot voor werkt”. “Hij doet het allemaal zelf”. Je kan bij niemand terecht die jou een woordje uitleg kan geven om te weten hoe Baikan werkt”. In zijn bedrijven weten ze amper wie hij is. Hij bekeek mij deze keer grondig aan. “U gaat het mij ook niet vertellen lachte hij nu”.
Ik lachte terug als ik plots Annes schaduw over mij heen kreeg. Er kon geen glimlach af. Zijn ogen waren kil. Ik had het gevoel dat hij niet happy was dat Siraj zich bij mij had neergezet. Ik was dan ook even blij dat Victoria naar buiten kwam. Ze kwam voor Annes staan. Kunnen we dit binnen snel afronden? Onopgemerkt keek hij even naar mij en dan naar Siraj. Ik wist niet wat ik van zijn blik moest denken. Hij vertrouwde mij niet. Ik stond op als Victoria zich naar mij richtte. Geen pottenkijkers, ik kan dit rustig afhandelen met hem. Ik keek naar Annes die knikte. Ik bleef staan, als ik plots Siraj arm rond mijn schouders voelde die Annes had gezien. Hij bleef even staan als ik de hand van Siraj snel wegduwde. Fahd trok Annes onopvallend mee die amper iets doorhad. Ik draaide mij boos om naar Siraj.
Je blijft met jou poten van mijn lijf. “Er is iets aan jou zei hij”. “Ofwel ben je een groentje, of wel hebben jullie twee iets samen”. “ Ik zie het aan de manier waarop Baikan naar je kijkt”.
“Wat , vroeg ik verbaasd”. Hij bekeek mij van top tot teen.
Je bent een superknappe griet Loilta, als je niets hebt met Baikan, wil ik jou best beter leren kennen.
“We gaan hoorde ik plots Annes zeggen”. Denk erover na fluisterde Siraj in mijn oor. Hij stopte zijn visitekaart in mijn hand. Annes bleef heel koel aan de deur staan. Zonder om te kijken naar Siraj wandelde ik naar Annes. Victoria en Fahd konden hun ogen niet van mij afhouden. Ook naar hen keek ik niet meer. Ik deed mij zo koel voor als mijn baas.
Waarom was ik nu bang voor een uitbrander van Annes?
Met grote stappen liep hij naar de wagen. Zijn chauffeur opende de deur. Ik stapte in. Annes kwam naast mij zitten. Hij begon onmiddellijk te bellen. Ik besefte dat ik Siraj kaartje in mijn handen had.
En Annes die er naar keek. Moest ik hem scheuren of wegstoppen. Ik had geen flauw idee. Waarom zou ik hem moeten houden? En waarom zou ik hem moeten scheuren? Hij deed de ene telefoon na de andere. Ik was zelf bezig op mijn tablet. Of deed alsof ik bezig was om toch mijn zenuwen onder controle te houden. Ik legde Siraj kaart gewoon naast mij neer niet wetend wat ermee te doen. Tot op een gegeven moment Annes het raam opendeed en Siraj kaart naar buiten smeet. Ik deed alsof ik het niet eens had opgemerkt. Ik had slimmer moeten zijn en het zelf doen. Ik vervloekte mezelf.

[salma83]

Dus fahd was ex verloofd van noran en Rosa en Siraj zijn kinderen van fahd als ik het goed begrijp!!

Neen het is toeval dat de naam Fahd en Siraj voorkomen in Rosa suarez.
Fahd is een ex van Noran, een zakenman, Siraj is zijn zoon, maar dat gaat duidelijk worden in het verhaal

[azoza]

Neen het is toeval dat de naam Fahd en Siraj voorkomen in Rosa suarez.
Fahd is een ex van Noran, een zakenman, Siraj is zijn zoon, maar dat gaat duidelijk worden in het verhaal

Okee. Ik wacht geduldig af

Heel mooooooi trouwens, je doet het heel goed

[salma83]

Ik voelde dat Annes echt niet goed gezind was. En dat stoorde mij. Ik wilde dat hij op kan rekenen. Op mij kan vertrouwen. Ik wilde meer weten en ontdekken. Ik wilde dat hij mijn interesse kon zien. Maar hij bleef zich koel en afstandelijk houden. We arriveerden aan een restaurant. Hij zei niets. Onze chauffeur hielp mij uit de wagen. Ik volgde Annes naar binnen. De zaakvoerder die Annes duidelijk leek te kennen verwelkomde ons hartelijk. Hij begeleide ons naar een tafel waar een vrouw, iets jonger dan hem direct opstond als ze hem zag. Ze zag er fantastisch uit in een knal gele kokerjurk en bijhorende jimmy shoes die ik onmiddellijk herkent heb omdat mijn moeder ze ook heeft. Haar zwarte haren die ze mooi had opgestoken en lippen die ze ook rood geverfd had stak helemaal uit. Haar outfit paste haar compleet. En ik wilde haar dat bijna zeggen dat ik het top vond. Ik realiseerde mij dat ik moet stoppen met staren. Hij drukte een kus op haar wang. Maar het was bijna op haar lippen. Ze hield ook zijn hand vast. Mijn hart ging plots razend te keer.
Ze gooide hem een blik , ze leek verbaasd te zijn van mijn komst. Ramona-Sophia-Sophia –Ramona zei hij. Hij zei mijn naam tegen haar. Ze mocht weten wie ik ben. We zetten ons neer aan op een hoek in de chique restaurant. Het is ok zei hij tegen haar. Ze is de dochter van de majesteit van Aburaïs. Seif, vroeg ze verbaasd? Annes knikte. “Aangenaam prinses, zei ze vriendelijk”. “Aangenaam , zegt u gewoon maar Sophia”. Ze keek niet begrijpend naar Annes. “ Lang verhaal zei hij tegen haar.” Ik luister antwoorde ze terug. Mijn hart begon razend snel te kloppen. Ik voelde mij zo ambetant. “De majesteit heeft Zeyn de opdracht gegeven haar in te werken en haar een maand lang mee te laten werken”. Zodat ze werkelijk leert hoe de wereld echt draait. “ Jij bent Zeyn niet, merkte Ramona op”. Ik keek van Annes naar Ramona. Ik voelde mij plots erg te veel. “Zeyn heeft andere verplichtingen antwoorde Annes koel”. “Ze heeft jou dus opgezadeld”. Ik kon mijn oren niet geloven. Ze had ook onmiddellijk door dat ze te ver is gegaan. En ze bekeek mij verontschuldigend aan. “Begrijp mij niet verkeerd, zei ze snel nadat Annes haar ook een blik gooide dat ze haar boekje te buiten ging”. “We hebben andere verplichtingen, zei ze vriendelijk”. “Dingen die dringend moeten besproken worden Annes, het is gewoon onverantwoord haar hier heen te brengen”. “ Het is niet veilig voegde ze eraan toe”. “Het spijt me zei ze nu tegen mij. “ Denk niet dat ik u beledig, u bent een prinses en jou veiligheid is prioriteit”. De zaakvoerder kwam zelf de lunch opnemen. “Zoals u gewend bent zei Annes snel”. De zaakvoerder begreep dat hij ons alleen moest laten. “Ik heb geen andere keuze het zijn orders van de majesteit zei Annes”. Ramona was hier niet over te spreken. “U beseft toch dat ik hier geen zaken met jou kan bespreken siste ze Annes toe”. “ U kan mij 200% vertrouwen zei ik plots”. Zowel Ramona als Annes bekeken mij aan. “Ik ben te vertrouwen en ik wil mij bewijzen zei ik zelfzeker. “ Daar twijfel ik ook niet aan, Sophia”. “ U lijkt mij een zeer aardig meisje”. “Mijn wereld is niet die van jou”. “Mijn job is om jou wereld te beschermen, kan u dat begrijpen”. “Ik ben verantwoordelijk voor jou”. “En Annes had beter moeten weten”. “Annes, bleef koel zitten”. “Het voorgerecht werd net geserveerd, als zij aanstalten maakte om te vertrekken”. Aan Annes gezicht was hij hier niet echt mee gediend. Ik pakte mijn bord op. Ik ga elders zitten, dan kunnen jullie praten. Annes wilde protesteren als ik duidelijk aangaf dat het niet erg is. Ramona stond recht. “Het spijt me Sophia, ik kom misschien niet vriendelijk voor maar…- “U hoeft mijn wereld niet te beschermen Ramona onderbrak ik haar, ik ben hier om juist de uwe te leren kennen”. “Mijn titel heb ik in Aburais achtergelaten, ik ben hier gewoon een wereldburger. “Een mens van vlees en bloed, net als u en Annes”. Ik draaide mij om en zette mij enkele tafels verder. Ik gaf hen ook de rug, ik wilde niet zien dat ze mijn gezicht zagen. Ik zat vol vol emoties. Ik had er genoeg van. Ik at mijn voorgerecht op en nadien werd mijn hoofdgerecht geserveerd. Ik heb zeker een uur alleen gezeten als Annes aan mijn tafel stond. “We zijn klaar hier, zei hij”. Ramona nam afscheid van mij, en verontschuldigde zich nog. Ze wandelde met ons mee. Buiten in de hal drukte ze een kus op Annes lippen. Hij hield zich op de één of andere manier nog afstandelijk. Maar dat lag gewoon aan zijn karakter. Het was duidelijk dat ze een koppel vormde met hem. Ik voelde mij echt een peuter op hoge hielen. Want zo zagen ze mij. Deze keer was hij het die de deur van de wagen opende. Ik zette mij neer en draaide mijn gezicht direct om naar de raam. Ik voelde hem naast mij zitten. Ik wilde niet dat hij mijn gezicht kon zien. Want ik had moeite om mijn tranen in te houden. Ik voelde mij verdrietig. Niet echt wetend waarom. “We gaan naar huis, zei hij bot”. Vanavond gaan we naar een belangrijke diner, je hebt thuis een uur om je klaar te maken”. “Als het is om alleen aan te tafel te gaan zitten dan kan je mij beter thuis laten”. Hij trok deze keer aan mijn arm, maar liet mij snel los als hij besefte dat hij dit niet kon maken. “Het was jou keuze viel hij uit”. “Jij bent opgestaan”. “Het was jou voorstel”. Mijn ogen vulden zich met tranen. En hij leek te blokkeren. Ik draaide mij onmiddellijk terug naar de raam. Ik hoorde hem zuchten. Ik haatte mezelf , wat moest hij nu wel niet denken van mij. Een klein kind die begint te huilen. Ok, zei ik zacht.
“Ok, wat antwoorde hij rustig”. “Ik ga mee, zei ik zonder om te kijken”.

[redbandje]

Ga gauw verder

[salma83]

wie herinnert zich Ramona?

[redbandje]

wie herinnert zich Ramona?

Van Chemsi & de prins toch? Ramona uit Amerika haha

[Love.you]

Waauw leuk verhaal ga verder

[rourou]

Nee ik herinner mij haar echt niet..

[Purple-Silver]

Wauw geweldige vervolgen!!
Ik had niet verwacht dat Ramona zo mooi zou zijn hahah. Dit beloofd wat .... Die schurk van Fahd is back en in combi met Victoria pff!
Volgens mijj gaat er heeeel wat gebeuren!

[marwaninou]

Prachtige..........

[Mileila_moslima]

Wauw. Ik vind Aness en Sophia goed bij elkaar passen.

[139039]

Uuupppaaaaaa sophia laat zien wie je echt bent en dat er niet valt te sollen met jou

[salma83]

Van Chemsi & de prins toch? Ramona uit Amerika haha

goed gelezen hoor topieeee