Heb het nooit echt zwaar gevonden, maar toen we een kind kregen, legde dat wel een soort druk op ons huwelijk.
Vond het moeilijk om een balans te vinden tussen moeder en echtgenote zijn en nog tijd hebben voor jezelf.
Heb het nooit echt zwaar gevonden, maar toen we een kind kregen, legde dat wel een soort druk op ons huwelijk.
Vond het moeilijk om een balans te vinden tussen moeder en echtgenote zijn en nog tijd hebben voor jezelf.
Het eerste jaar was voor mij best pittig, maar dat kwam door mijn eigen omstandigheden en de situatie waar ik vandaan kwam. Mijn man was toen juist mijn rots in de branding: zoveel geduld en zoveel energie en aandacht stak hij erin. Hamdulilah. Het huwelijk is niet elke week bloemen krijgen, weekendjes weg aan de lopende band en elke week luxe uit eten. Dat gebeurd echt alleen in hollywoodfilms. Maar echte rust, liefde, respect, waardering en heel veel humor heb ik wel in mijn huwelijk gevonden. Eerlijk waar, ik prijs mezelf oprecht elke dag gelukkig en bedank Allah elke dag voor deze gunst.
Overigens was dit niet wat ik van te voren van het huwelijk verwachtte. Ik zag om me heen velen struggelen, tijdjes uit elkaar gaan, onrechtvaardigheden....ik ging er al van uit dat ik voor een goed huwelijk moest vechten. Niks was minder waar gek genoeg!
Ze zeggen dat het eerste jaar het moeilijkste is... Ik ben heel eerlijk als ik zeg dat ik het huwelijksleven heb onderschat... Het leek me leuk trouwen met de man van mijn dromen hmdl!! Ik ben ook heel dankbaar hmd, maar het is zwaar, fulltime werken het zorgen voor je man, eten maken zwanger zijn.. Ik wil niet klagen hmdl, maar het is gewoon eerlijk men moeder die ik mis. Maar goed het wordt alleen maar beter.. Huwelijk wordt idd vaak over geromantiseerd maar eigenlijk is het elke dag kei hard werken. Maar zou het niet anders willen
daarom worden aan ons vrouwe minder voorwaarden gesteld om het paradijs te kunnen betrede
-bidden
-ramadan vasten
-echtgenoot gehoorzamen (in het goede)
ben ik nog wat vergete?
salaam,
Een huwelijk werkt als man en vrouw dezelfde levensdoelen hebben.
Ben de eerste 3 maanden gelukkig geweest met hem, daarna ging het allemaal slechter.
Ik ontdekte dat hij graag drinkt met zijn vrienden en nog graag uitgaat. Nu na 10 jaar huwelijk, moet ik hem elke zaterdag rond 3 uur smorgens beginnen bellen zodat meneer thuiskomt om 7 uur smorgens.......
Dus mijn ervaring is echt super mega hel, elke week opnieuw
Voor meiden die willen trouwen, goed nadenken, de beste tijd is en blijft wonen onder je ouders hun dak
geen prive berichten van mannen AUB
Dat jij het niet hebt getroffen met de man van je leven, hoeft niet te betekenen dat op anderen ook zo een man staat te wachten.
mijn vrouw heeft (in mijn ogen niks te klagen). ze heeft onderdak, eet en drinkt wat ze wilt en heeft een leuke vent naast zich die enkel tussen 7u en 17u buitenshuis is voor werk (en soms voor sporten). daarnaast heeft ze het leuk, lacht ze veel, verwelkomt me hartelijk als ik thuiskom, verwend mij enorm (ik haar zoveel als ik kan) kortom hamdolillah niks te klagen.
een huwelijk kan super zijn
Heel herkenbaar Hayat.
Ooit was ik gelukkig toen ik nog bij mijn ouders woonde en droomde over een mooi en liefdevol huwelijk.
Totdat ik daadwerkelijk huwde en een nachtmerrie werkelijkheid werd.
Ook ik was net als jij hooguit de eerste 3 maanden gelukkig.
Daarna ging het bergafwaarts.
Nu ben ik gescheiden.
Heb mijn eigen leven weer herpakt, maar als ik terugdenk aan de momenten in dat huwelijk, denk ik echt jeetje.
Het maakt een emotioneel wrak van je, zo'n huwelijk.
Moge Allah alle vrouwen bijstaan in dezelfde situatie. Ameen ya Yarabie.
Heb het als zeer zwaar ervaren. Hoop en wens voor iedereen al het geluk Incha Allah!