I remember the first time I met you

[aitsaidiaanse13]

De volgende ochtend ging mijn wekker om half 7 af. Ik ben altijd al een traag persoontje geweest en had het dus echt nodig om vroeg op te staan. Ik liep direct naar de badkamer om
te douchen. Daarna bad ik het fadjr gebed en ging voor mijn kast staan. Mijn kast was zowat half leeg. Ik had alles meegenomen. Op het laatste
moment hadden mijn ouders besloten om ons voor een maand naar marokko te laten gaan. Ik koos voor een koningsblauw blousje tot op mijn knie met een lichte spijkerbroek, een druk gebloemt blazertje en een witte hoofdoek met zalmroze balarina's.
Ondertussen was mijn vader ook wakker geworden. Normaal gesproken is hij best wel een slaapkop maar gekgenoeg was hij vandaag vroeg wakker, sterker nog hij had ontbijt gemaakt! Ik ging bij hem aan tafel zitten. Ik was echt gek op mijn vader. Ik was vanaf jongs afaan een Papa's kindje. Mijn doel is altijd geweest om hem trots te maken. En als ik hem moest geloven was dat goed gelukt. Tijdens het eten kreeg ik een hele vloed aan waarschuwingen over me heen. "Jij bent mijn enige dochter e benti, geen gekke dingen doen in marokko, zorg ervoor dat ik trots kan zijn he" zei hij met een knipoog. Ik zei hem dat ik dat zeker zou doen. Ik liep naar boven om mijn handtas en koffers te pakken. Bijna viel ik van de trap af. Papa lachte: " vrouwen nemen ook altijd heel hun hebben en houden mee"
" ach ja Papa dat is ook nodig he"
Mama was ook wakker geworden van


het lawaai. Glimlachent zei ze:" je
maakt al ongelukkej voordat je

[halloooo]

Upppaaaa

[aitsaidiaanse13]

Mama was ook wakker geworden van het lawaai. Glimlachend zegt ze: "je maakt al problemen voor je überhaupt weg bent." Nadat mijn moeder ook had ontbeten bracht papa ons naar het vliegveld. Daar stond hind al te wachten. We namen afscheid van onze ouders, waarbij ik het niet kon laten een traantje te laten vallen. We checkten in en gingen alvast de douane door zodat we dat gehad hadden. Daarna gingen de Victoria's secret in. Ik kocht een roze hoesje voor mijn Iphone. En toen was het alweer tijd om in te stappen. Van de reis herinner ik me niet veel meer. We hadden beide de hele reis geslapen.


We werden wakker gemaakt door een stewardess, we waren in Marokko. Zo gauw we konden sprongen we uit het vliegtuig. Na alle problemen van het uitchecken en het vinden van de koffers, stonden we eindelijk buiten. Ik rook de geur van mijn vaderland, voelde de zon branden en voelde me meteen helemaal thuis. We namen een taxi naar het huis van mijn ouders in Nador, waar we de eerste 2 weken gaan doorbrengen. Daarna verblijven we in een hotel aan de rand van Marrakech. Het beloofde een mooie vakantie te worden.

[aitsaidiaanse13]

Ik genoot van het prachtige uitzicht, en van mijn kleinschalige aantal familieleden in nador. Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden om samen met Hind, en mijn Nicht khadija de trappen te dweilen. We discussieerde om de gedachtengang van khadija, die heel graag naar Nederland wilde. We hebben geprobeerd om zoveel mogelijk uit onze vakantie te halen. Zo zijn we naar Al Hoceima geweest. En hebben we ons stuk gelachen om winkels zoals Marjane waar ze letterlijk alles verkopen. En s'avonds, nadat we rond hebben geslenterd op de boulevard van Sidi Ali gingen we iets drinken in De Molen of andere restaurantjes. Vaak namen we khadija mee. En we verwende haar zoveel we maar konden, ik wist dat zij het niet zo breed hebben en ik gunde haar die 2 weken om ook een beetje te genieten. Kortom we hebben alles uit die eerste 2 weken gehaald.

Toen braken de laatste dagen in het huis van mijn ouders aan. Mijn moeder belde om te zeggen dat onze oppas in de avond arriveerde. Morgen was tevens ook mijn verjaardag. Ik zou eindelijk 20 worden. We maakten voor de laatste keer het huis en de trappen schoon, en pakte onze koffers in.
Rond half 11 kwamen hind en ik uitgeput thuis van onze laatste dag in nador. Bepakt met vele zakjes pipa's en flessen hawaii en poms gingen we op het dak zitten. We kletsten honderduit over ons hotel waar we vanaf morgen in zouden zitten. Gek genoeg noemde ze mijn verjaardag niet terwijl ze normaal gesproken grootse ideeën had voor mijn verjaardag. Om half 2 hoorde ik opeens vanonder het huis een stem.

" Zo volgens mij is het in heel mijn leven nog nooit zo schoon geweest in dit huis."

Ik herkende die stem uit duizenden! Het was Yassin! Zo snel ik kon rende ik de trap af. Gelukkig had ik van tevoren eraan gedacht om een hoofddoek om te doen, ik had ook een simpele blauwe Marokkaanse maxi-jurk aan met daarop een witte hoofddoek. Zodra ik mijn oom in het oog kreeg vloog ik op hem af om hem te knuffelen. Ik was gek op mijn oom Yassin. Hij was pas 24 en hij was helemaal niet streng. Ik had niet gezien dat er nog iemand bij hem was. Want achter zijn rug verscheen...

[Ibsie]

Uppppppppppppppppppppp

[aitsaidiaanse13]

Ik had niet gezien dat er nog iemand bij hem was. Want achter zijn rug verscheen Adil. Ik kreeg de schrik van mijn leven. Ik had niet eens door dat ik hem met grote ogen aan zat te staren. Totdat yassin mij uit mijn gedachte haalde.
"Oja nora, dit is Adil. Hij vergezelt mij deze vakantie."
Omdat ik wist dat yassin dat verwachtte gaf ik Adil een hand. Ik voelde dat hij zacht in mijn hand kneep, ik bloosde en keek naar mijn voeten.
Daarna liepen wij naar boven ik liep de keuken in die 1 verdieping hoger was, terwijl Yassin en Adil alvast doorliepen naar het dak. Ik plaatste een theepot met na3na3 op het fornuis. Nadat ik de theepot met de glazen op een dienblad had gezet liep ik met trillende benen het dak weer op. Ik nam plaats naast Hind. Gelukkig kletste Yassin altijd al veel dus hoefde ik niet perse iets te zeggen. Na verloop van tijd liep het gesprek los. We lachten om de raarste dingen en ik zag dat Hind en Yassin het goed konden vinden. Toen kwam het onderwerp mijn verjaardag naar boven. Ik zag dat Hind, Yassin en Adil opeens heel zenuwachtig deden. Hind probeerde eroverheen te praten en wilde opeens gaan slapen. We namen afscheid van Adil en Yassin en gingen naar onze etage. Ik viel met moeite in slaap. Ik had het gevoel dat er morgen iets heel vreemds ging gebeuren.

[aitsaidiaanse13]

Op de ochtend van mijn verjaardag werden Hind en ik wakker door geklop op onze deur. Met mijn hoofd nog half in slaap keek ik op de klok. Het was pas half 8! In de deuropening verscheen Yassin met een een stuk of 5 enveloppen, waarvan er eentje opvallend dik en groot was. Yassin vroeg of Hind alvast thee wilde gaan zetten en ze vertrok. Yassin ging op de bank tegenover mij zitten en keek me een halve minut in volledige stilte aan. Het leek alsof hij, wat hij nou ook ging zeggen, er heel veel moeite mee had. Hij pakte de grootste envelop en gaf 'm aan mij. Ik bekeek de afzender en moest glimlachen toen ik de naam van mijn moeder zag staan. Als eerste kwam er een brief uit de envelop.

Lieve Nora,
Als eerste eerste wil ik je feliciteren met je 20e verjaardag. Je moet weten dat ik en je vader heel trots op je zijn. Je bent nou oud genoeg om te weten dat jij niet onze enige dochter bent. Ja ik weet dat dit raar klinkt maar toch is het waar. Je hebt nog een oudere zus gehad. Ze heette Sara. Ze was net zo knap als jij bent. Maar toen ze ongeveer 9 jaar oud was verdween ze. Je vader en ik hebben er alles aan gedaan om haar terug te vinden. Maar tevergeefs. Ze heeft jou nooit gekend. Ondanks dat jou vader vurig tegen is, denk ik dat jou tante Amal hier iets mee te maken heeft. Ik weet dit natuurlijk niet zeker maar alle onderzoeken wijzen op haar.
Het is natuurlijk niet onze bedoeling om jou verjaardag te verpesten maar we konden dit niet langer voor je verbergen. In het mintgroene zakje in deze envelop zit jou cadeautje. Het heeft een grote waarde voor ons gezin, het is namelijk van je zus geweest.

Geniet van deze mooie dag eh benti. Pas goed op jezelf.
Wa 3laikoemoe salaam.
Papa en mama


Ondertussen rolden de tranen over mijn gezicht. Ik haalde het zakje eruit en er viel een dun zilver kettinkje in mijn hand. Aan het kettinkje zat een klein hartje waarin haar geboortedatum en naam ingegraveerd was. Als laatste zat er een foto van mijn zus in het pakketje. Ze stond er lachend op terwijl ze op papa's school zat. Ik was ontroerd. Ik had dus gewoon een zus. Een oudere versie van mij. Iemand naar wie ik zou kunnen opkijken als ik zou weten waar ze was. Was ze veilig? Was ze gelukkig? Leefde ze überhaupt nog wel?! Yassin zag hoe gechoqueerd ik was en stelde mij gerust.
Toen ik eindelijk weer een beetje rustig was geworden gaf hij mij de rest van de brieven. Het waren allemaal brieven uit Nederland. Ik moest een beetje lachen, de infrastructuur in Nador is niet al te best ik vroeg me af hoe die brieven hier kwamen.
"Gelukkig mijn lieve nichtje lacht weer, ik ben deze morgen speciaal voor jou de post gaan halen in al Hoceima."
Van blijdschap gaf ik hem een dikke knuffel.

[aitsaidiaanse13]

Toen we naderhand samen de woonkamer inliepen gaf Hind mij een vragende blik. Ik gebaarde dat ik alles later wel zou uitleggen. Ik nam de inmiddels koude theepot mee naar de keuken om op te warmen. Ik was diep in gedachten verzonken toen ik opeens Adil hoorde. "Sabah al gair Nora, gefeliciteerd![emoji1]"
- " sabah al gair Adil. Wat leuk dat je dat nog weet"-
Ik vond het kapot schattig dat hij dat nog wist.
- " ga maar alvast zitten bij Yassin ik breng zo ontbijt"-
- " Mashallah je kan wel zien dat je een goede opvoeding hebt gehad." Zei Adil en liep daarna door de deur.

Ik maakte het ontbijt verder af en liep naar de woonkamer. Zodra ik een stap in de woonkamer zette hoorde ik Hind, Yassin en Adil luidkeels Happy Birthday zingen. Ik werd helemaal rood. En bedankte ze alledrie met een knuffel. Het viel op dat Adil mij telkens zo lang mogelijk vast probeerde te houden. Uit schaamte liet ik hem snel los. Yassin kon het zo te zien niet laten om mij een knipoog te geven. Hij vroeg mij of ik langs hem kwam zitten. Dat deed ik en hij nam een klein doosje in zijn hand. Hij gaf 'm aan mij en vroeg mij om het pas open te maken als we in het hotel waren. Dat was ik haast vergeten, we hebben een hotel geboekt! Ik nam Hind bij de hand om zo snel mogelijk alles op te ruimen.

Met een klein beetje verdriet in mijn hart sloot ik de deur van het huis. Ik ging het hier zeker missen. Maar vandaag moest ik blij zijn. Ik draaide me om en ving Adil's blik, snel keken we naar de grond.

Na bijna 2,5 uur rijden kwamen we aan bij hotel "el Sabah" het zag er prachtig uit. En dan zagen we alleen nog de buitenkant. Ik wilde wedden dat het binnen nog 10 keer mooier was....

[aitsaidiaanse13]

Al bijna 10 minuten draaide ik rondjes voor de spiegel. Ik was vandaag natuurlijk jarig en ik wilde er perfect uitzien. Yassin had een etentje voor ons 4 geregeld, en had erbij vermeld dat het een zeer chice gelegenheid zou worden.
Ik had daarom een lange bordeaux rode jurk, met licht gepofte mouwen aangetrokken. Daarbij een witte hoofddoek en een zilveren statement ketting. Het geheel had ik afgemaakt met mijn zwarte sandalen met hoge hak. Ik klopte op de deur van de badkamer, waar hind al bijna een uur in zat.

" Hind!! Schiet op eh lella! We moeten zo gaan. Yassin word boos."

Eindelijk was ze ook klaar. We liepen samen naar het restaurant. Onderweg kwamen we Adil tegen. Hij liep met ons mee.
"Waar is Yassin?" Vroeg ik.
- Hij is al eerder gegaan om alles klaar te leggen.
"Oh"
Verder zei ik niks meer. Ik liet Adil en Hind een stukje vooruit lopen. Ik was diep in gedachten verzonken. Ik kon het allemaal nog niet bevatten. Maar diep van binnen had ik een gevoel dat de verdwijning van mijn zus iets te maken had met Khallil. Maar Allah weet het beste.
Ik was zo in mijn eigen wereldje dat ik Adil helemaal vergat. We waren ondertussen al bij de deur van het restaurant waar Yassin net de deur uitkwam. Heel charmant reikte Adil mij zijn arm, en Yassin deed het zelfde bij Hind. Ik kon een glimlach niet onderdrukken. Met z'n vieren liepen we het restaurant binnen.

Het was er helemaal leeg! Op een mooi verlichte tafel in het midden na. Er brandde allemaal kaarsen en het licht was gedempt. Zo ontstond er een mysterieuze sfeer. Aan Adil's hand liep ik naar de tafel toe. Toen pas merkte ik de vele cadeau's op. Als een echte gentleman schoof hij mijn stoel naar achter en liet mij zitten. Daarna nam hij plaats op de stoel tegenover mij. Hij had een zwart bloesje aan dat zijn gespierde bovenlichaam mooi omsloot. Gewoonweg een plaatje.
Maar jammergenoeg kon ik ondanks zijn aanwezigheid mijn aandacht er niet bijhouden. Yassin begreep mij duidelijk en knipoogde dat het goed was.
Ik had niet door dat Hind al de hele tijd tegen mij aan het praten was totdat ze haar geduld kwijt raakte.
"NORA!! Praat ik tegen de muur ofzo. Wat is er zo belangrijk dat je mij negeert!!? "
- "Euhm sorry, ik... Ik."
Ik stond op en liep naar de deur. Ik voelde me schuldig, zij deden al die moeite en ik deed gemeen tegen ze. Gelukkig schenen Yassin en Adil het te begrijpen.

[bouchraatje_]

pfff niks beters te doen

[aitsaidiaanse13]

pfff niks beters te doen

Wie heeft jou gevraagd om het te lezen?