Proloog:
Ik voel de hitte afkomstig van het huis tegen me gezicht slaan. Kijk toe hoe de oranje vlammen
zich uit de ramen strekken en met elke seconden hoger klimmen, net armen die alles wat in hun bereik is hebberig naar zich toe willen trekken om het een dodelijke omhelzing te geven.
Zoals een ziekte een lichaam opvreet van binnen beginnen de vlammen het huis op te zwelgen.
Ik krimp in elkaar bij het horen van het geluid van brekend glas, het ruiken van de verstikkende geur van brandende meubels en lichamen. Probeer het geschreeuw gevuld met pijn van de mensen die binnen gevangen zitten buiten te sluiten.
Mensen van wie ik hou. Mensen die mijn familie naam dragen mijn ouders. Mijn broers, ooms, tantes, neefjes en nichtjes.
Ik kijk naar hun van pijn en angst verwrongen gezichten terwijl ze proberen de ramen te breken naar buiten te geraken via de twee kamers die nog niet omhelsd waren door de hitte, de smerige zwarte rook en de vlammen.
De pijn. Het overweldigende gevoel van pijn alsof iemand me hart uit zijn plek aan het rukken is bij het zien van het huis laat me er harder naartoe rennen.
Terwijl emoties als angst, wanhoop en ongeloof controle over me nemen me opslokten net zoals de vlammen het huis en de mensen van wie ik houdt verzwolg.
Ik was er bijna nog een paar meter en ik zou bij het huis zijn de deur misschien kunnen openen een raam breken. Als ik voel hoe twee armen me tegenhouden en zich om mijn middel draaien als ijzeren banden terwijl ze me weg trekken.
Ik schreeuw tegen ze om me los te laten, smeek om mij naar ze toe te laten gaan mij niet zonder ze te laten leven terwijl tranen over me wangen glijden.
Ik voel hoe een tweede paar armen de eerste helpt om me weg te trekken als ik nog een knal hoor en verslagen in elkaar krimp.
En voel hoe ze me steeds verder en verder van het huis wegtrekken maar me ogen er als gehypnotiseerd naar blijven staren.
Terwijl de geluid van een met pijn gevulde jank die een gewond dier gelijkt mijn oren vult en ik me pas minuten later als de ambulancebroeder mij een spuitje in de arm steekt besef dat ik het ben.
Compleet onder het zweet schrik ik wakker en ga rechtop zitten in me bed terwijl ik trillend om me heen kijk probeer me te oriënteren als ik de slapende gestalte van Dameon in het oog krijg en me ogen trillend met een opgeluchte zucht sluit.
Het is maar een droom eentje die ik al een tijdje niet meer heb gehad maar aangezien de vierde jaardag van hun dood dichterbij kruipt had ik moet weten dat ze weer zouden opkomen.
Ik slik en draai me weer op mijn zij schuif mezelf dichter tegen Dameon aan en voel hoe hij zijn armen automatisch in zijn slaap om me heen draait en de rust mijn gespannen lichaam weer betreed voor ik me ogen weer sluit en hoop dat me dromen me niet weer terug naar het verleden zouden leiden.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nota:
Welkom allemaal bij mijn nieuwe/oude verhaal
Mijn lezers zullen deze verhaal het beste kennen onder de titel "Met geduld komt overwinning"
Wat mijn tweede verhaal was die ik op Marokko.nl heb geschreven.
Nu bijna 8 jaar verder en na het verhaal nogmaals gelezen te hebben zo wie het gevoel te hebben dat het beter kan, liet mij eindelijk beslissen het verhaal te herschrijven en in een nieuwe jasje en titel te steken. Zodra ik de herziening af heb zal het de originele versie vervangen, tot dan staat het in een nieuwe topic.
Ik hoop dat het jullie zal bevallen en er van zullen genieten.
Ps vergeten jullie alstublieft niet dat dit werk auteursrechtelijk beschermd is.
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd,
opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand
of openbaar gemaakt worden in enige vorm of op enige
wijze, hetzij elektronisch, mechanisch of door
fotokopieën, opname, of op enige andere manier, zonder
voorafgaande schriftelijke toestemming van mij de
auteur.
© Camelia 22 | 2014.
Dus vraag om toestemming vooraleer het te kopiëren of op een andere forum te plaatsen.
Kusjes Cami mwuaaaa
Geplaatst door radia0101 
