1. #151
    MVC Lid

    Reacties
    105
    22-01-2014

    Bijna 2000 woorden, hoop dat ik het goed heb gemaakt
    Nou geniet ervan!
    liefs,

  2. #152
    MVC Lid

    Reacties
    38
    03-02-2013

    kom op meissie
    schrijf die vervolgieess
    upupupupupupupupup

  3. #153
    MVC Lid

    Reacties
    105
    22-01-2014

    We zijn bezig dames
    Sorry dat het zolang duurde!

    Liefs,

  4. #154
    MVC Lid

    Reacties
    105
    22-01-2014

    Ouassima's perspectief :

    Door al die gedachtes viel ik in slaap.
    De volgende ochtend werd ik vroeger wakker dan normaal. Dat komt omdat ik niet meer in mijn bedje slaap waar ik aan gewend ben. Ik sta snel op trek mijn pantoffels aan en loop richting de badkamer. Ik deed de wassing , verichtte het gebed. Nadat ik klaar was plofte ik neer op mijn bed , ik liep naar mijn kast en zag dat al mijn kleren enz. al waren uitgepakt. Ik trok een zwarte rok , een donker spijkerblousje aan. Ik deed mijn hijab om en pakte een goude statement ketting en deed die ook om. Ik deed ook wat mascara , bb creme en eye liner op. Ik pakte de welbekende groene lipstift en deed die tenslotte ook op. Ik pakte mijn iphone en liep naar beneden. Ik liep naar de keuken zoals ik thuis was gewend en maakte een ontbijt. Ik had echt geen zin om Marouan's gezicht te zien. Ik warmde wat havermout met melk op en gooide er framboosjes bij. Ik pakte mijn havermout en een glas thee. Ik liep naar de woonkamer en ging zitten op de bank met de tv aan. Ik hoorde na een paar minuten iemand naar beneden te komen. '' Sba7 elghair habibti '' zei Marouan. Ik keek hem aan en begon weer verder te eten. '' Zozo iemand is vandaag chagrijnig , heb jij je maandelijkse vrouwen ding ofzo '' zei hij. 'Ha - Ha - Ha '' zei ik zo droog mogelijk en Marouan liep weer naar boven. Na een paar seconden kwam hij weer terug. '' We moeten straks naar de consulaat '' zei hij. '' Is goed '' zei ik terug. Ik pakte de schaal en liep naar de keuken. Marouan moest weer irritant doen door in de deur opening te staan. Ik zuchte en duwde hem een beetje opzij en liep naar de keuken. Ik wastte snel alles af, via mijn ooghoeken zag ik Marouan kijken. '' Wat wil je van me '''zei ik. ''Ik wil dat jij mij accepteert als man '' zei hij. Ik negeerde wat hij zei want hij wist dat dat ik geen keuze had. Ik liep naar boven en pakte mijn iphone. Marouan had mij zovaak geappt stinds ik weg was maar ik negeerde het gewoon. Ik liep naar mijn tas en pakte de brief die hij had gegeven. Ik las hem opnieuw en kreeg tranen. Plotseling kwam Marouane binnen. '' Mag ik mijn eigen privacy of moet jij dat ook uitmaken '' zei ik bot. '' Oh sorry habibti '' zei hij. Hij kwam naar mij toelopen en snel verbergde ik het briefje maar hij had me door en pakte het af. Hij las alles en zag de foto. Hij keek mij aan en legde het blaadje neer en ging weg. Ik kon hem niet zo zien lijden dus ik liep achter hem aan. Totdat hij zijn kamerdeur dicht knalde. '' Marouan doe nu de deur open ik meen het. '' zei ik. '' ... '' '' Is goed joh , dan ga ik wel weg '' zei ik. Ik liep naar mijn kamer en knalde mijn deur zo hard mogelijk dicht en deed hem opslot. Ik ging liggen op mijn bed en viel in slaap.

    Na een paar uur hoorde ik heel hard gebonk op de deur. Ik werd wakker en stond met moeite op. '' Wat moet je ? '' schreeuwde ik. '' Doe de deur open '' zei hij. Ik deed de deur open en sloeg mijn handen over elkaar. '' Ik weet dat je dit niet wou. Ik weet ook dat je liever met die andere Marouan was gebleven. Maar geef mij alsjeblieft een kans om je te overtuigen '' zei hij. Ergens wou ik het ook maar toch wou ik eindigen met Marouan ( mijn toekomstige ). Maar toch besloot ik hem een kans te geven. Ik knikte en glimlachte hij knuffelde mij uit blijheid. Hij vertelde mij dat ik over 5 minuten beneden moest zijn. Ik pakte mijn tas deed al mijn spullen erin , ik werkte mijn mascara wat bij. Deed mijn sperry's aan en liep naar beneden.

    Bij de consulaat aangekomen parkeerde hij de auto en deed de deur voor me open. “Dankjewel” piepte ik. Hij pakte mijn hand vast en liep met mij aan zijn zij naar binnen. Marouan liep door en zei voor wat we kwamen. “Jullie kunnen die richting op” hoorde ik een meneer achter de balie zeggen. Hij pakt mijn hand weer vast en we lopen naar binnen. “U kunt u handtekening hier zetten” hoor ik de mevrouw roepen. Ik pak de pen vast maar heb een naar gevoel. Ik zet toch mijn handtekening en Marouan glimlacht naar mij. Hij pakt ook de pen vast en zet zijn handtekening er direct op. “Jullie zijn nu schriftelijk man en vrouw, ik wens jullie veel geluk” zei de man. Nou ik hoop van niet denk ik bij mezelf. Marouan glimlacht naar mij en hij bedankt hem. We lopen weer terug naar de auto en zijn glimlach is van oor tot oor te bekennen. Hij houdt de deur voor me open ik bedank hem. Hij stopte het sleutel in het contact maar de auto start niet. De auto is kapot? “Marouan wat is er” vroeg ik hem. “ De motor is beschadigt denk ik” antwoord hij. “Maar geen zorgen habibti ik bel onze chauffeur op” zegt hij er nog snel achter aan. Ik kijk hem gechoqueerd aan. “Hebben wij een chauffeur?” vroeg ik hem met grote ogen. “Ja hihi” grapte hij. Hij pakte zijn telefoon en ik hoorde hem bellen. “Ja, is goed” eindigde hij het gesprek. Hij belde ook nog de sleepbedrijf om de auto mee te slepen. “Habibti je kan alvast de andere auto instappen, ik ga wachten op de sleepauto”. Ik knikte en zag een donkerblauwe Mercedes staan. Ik stapte zo snel mogelijk de auto in zodat de chauffeur niet uit hoeft te stappen. “Hallo, ik ben Anouar” en zag dat hij zijn hand uitstak. Ik keek op en gaf hem een hand. “Insgelijks, ik ben Ouassima” zei ik. Is hij niet? Of toch niet, ik heb het vast verkeerd en dan sta ik voor paal. “Moet ik u eerst brengen naar huis en daarna Marouan of apart?” vroeg hij lief. “Uhh, doe maar apart” zei ik zelfverzekerd. Hij glimlachte en bracht me naar huis. “Bedankt” zei ik en wou uitstappen. “Je vergeet je telefoon” “Ooh bedankt” zeg ik beschaamd en pakte mijn telefoon. “Nog een fijne dag verder” “Hetzelfde” zei k en hij deed de autodeur dicht. Bediende Yasmina leidde me naar binnen en nodigde me uit voor een gesprek. Ik stemde toe en we besloten om in de woonkamer te zitten. “En hoelang kennen jullie elkaar?” vroeg ze me nieuwsgierig. “Nou eigenlijk is het mijn neef, dus heel mijn leven” zei ik. Ze keek me raar aan maar knikte toch. De voordeur ging open en ik hoorde Marouan naar binnen komen. “Waarom heb je niet op mij gewacht?” vroeg hij. “Ik moest nodig plassen” loog ik. “Ooh maar voortaan op mij wachten habibi” zei hij en liep mijn richting op. Hij plantte een kus op mijn wang en dit keer liet ik het toe. Moet ik liefde voor hem tonen? Moet ik de andere Marouan gewoon vergeten? Ik zei dat ik woeddoe ging doen en liep naar boven. Na het gebed liep ik weer naar beneden. “Het diner kan zo worden opgediend” hoorden Marouan en ik. Ik knikte en we liepen naar de eetkamer. Ik nam een plek naar mijn gewenste plek en nam plaats. Ik hoorde Marouan aanlopen en hij nam naast mij plaats. Pff waarom, ik word al zenuwachtig als hij naar mij kijkt laat staan als ik eet. Bediende Yasmina legde de borden neer en liep weg. “Eet je niet mee?” vroeg ik. “Ik heb geen trek” zei ze en liep weer weg. “De bruiloft zal over 3 dagen plaats vinden” zei hij. Ik maakte mijn ogen groot en liet mijn vork vallen.



    liefs,

  5. #155
    MVC Lid

    Reacties
    105
    22-01-2014

    Bedankt voor het geduld dames!

    liefs,

  6. #156
    MVC Lid

    Reacties
    105
    22-01-2014

    Bij meer lezers komt er een vervolg!
    Dus stille lezers kom tevoorschijn!

    Liefs,

  7. #157
    MVC Lid

    Reacties
    105
    22-01-2014

    Vervolgje komt er zo aan dames!

    Liefs,

  8. #158
    MVC Lid

    Reacties
    105
    22-01-2014

    Ouassima’s perspectief


    Ik keek hem geschrokken aan en liet de vork op de grond en liep zo snel als ik kon weg. Hij riep nog mijn naam maar ik negeerde hem. Hoe durft hij zomaar iets te doen zonder dat ik er akkoord mee ben gegaan? Ik gooide de deur achter me dicht en deed de deur op slot. Ik keek om mij heen maar zag mijn telefoon niet. Die zal vast in de woonkamer zitten. Ik pakte mijn pyjama en liep zo stilletjes mogelijk naar de badkamer. “Ouassima, blijf staan” hoorde ik hem zeggen. Ik negeerde hem en liep verder. Hij pakte mij bij mijn middel en ik draaide met een ruk om. “Laat me los” eiste ik. “Nee” zei hij quasi boos. Ik probeerde hem van me af te duwen. Hij tilde mij op naar de woonkamer, totdat hij mij losliet op de bank. “Wat is er?” bijtte ik hem toe. “Beloof dat je eerst zal luisteren” zei hij. Ik knikte en keek hem recht in de ogen aan. “We kunnen het beste de bruiloft snel houden zodat we er vanaf zijn” zei hij. Ik wou hem onderbreken maar hij legde zijn wijsvinger op mijn lip. Ik haalde zijn vinger ervan af en gaf hem een gebaar dat hij verder kon gaan. “Ik heb alles al geregeld, het is in Nederland” zei hij. Ik knikte en wou opstaan maar hij hield mij zoals verwacht tegen. “Wat is er?” vroeg ik hem. “Niks” zei hij en stond op en plantte een kusje op mijn wang. Ik liep zonder gevoel weg naar de douche.

    Ik keek op mijn wekker en zag dat het 10:00 is. Ik draaide me om en zag Marouan slapen. Ik moet even wennen aan het feit dat ik niet meer alleen wakker word. Ik liep met een raar gevoel uit mijn bed richting de badkamer. Ik wrijfde wel zo een vijf keer in mijn ogen. Totdat ik tegen Yasmina aankwam. “Ooh sorry mijn fout” zei ze. “Maakt niet uit” zei ik terug. “Wat wil je ontbijten?” vroeg ze me vriendelijk. “Uhm, doe maar een omelet” “Wat te drinken?” vroeg ze me weer. “Doe maar een glaasje melk” zei ik en liep de badkamer binnen.

    Na het gebed riep Yasmina me naar beneden dat het ontbijt opgediend kon worden. “Eet Marouan niet met je mee?” vroeg ze me. “Laat hem maar slapen” zei ik kortaf en liep naar het ontbijtje. Ik at het rustig op en keek in de krant. Mijn Frans is best wel goed merkte ik. Ik bladerde door en mijn ontbijt was al op. Ik liep naar mijn telefoon en schrok toen ik gelijk het gesprek tussen mij en Marouan zag. Ik schrok nog erger naar de berichten die ik had gestuurd, ik? Ik heb niks gestuurd? Wie heeft deze nare berichtjes gister avond allemaal gestuurd?
    Ik haat je 20:56

    Verdwijn gewoon uit mijn leven 20:56

    Ik wil je nooit meer zien 20:57


    Ik liep naar de kamer van Yasmina en ze zat op haar laptop. “Yasmina heb jij aan mijn telefoon gezeten?” vroeg ik haar. “Nee, dat zou ik niet durven” zei ze. Dan zal het Marouan zijn. Ik verlaatte haar kamer zonder gedag en liep naar de woonkamer.
    Ik staarde voor me uit totdat ik me de foto herinner. Ik haastte me naar boven en liep naar mijn klerenkast. Ik haalde het kleine briefje eruit. ‘Rue de Rivolli 85’ stond er op. Ik pakte mijn kleren voor vandaag en trok ze aan. “Waar gaat mevrouw heen?” vroeg hij. Ik negeerde hem en deed mijn zwarte sandalen aan. “Ouassima, waar ga je heen?” vroeg hij weer. “Naar de supermarkt” loog ik. Ik gooide de deur achter me dicht zonder gedag. Oke, waar moet ik deze straat vinden? Ik liep de stad in en ik zag steeds meer mensen. Totdat ik een oude vrouw zag lopen. Ik liep naar haar toe “Bonjour madame, vous pouvez me montrer le chemin? (kunt u mij de weg wijzen?)” vroeg ik haar. “Bien sûr où aller ( tuurlijk waar moet je naartoe)” vroeg ze met een mooi accent. Ik pakte het briefje en liet het haar zien. Ze glimlachte en keek me aan “ce sont mes voisins ( dat zijn mijn buren)” zei ze vriendelijk. Ze? Wonen er meer mensen? “Je vais maintenant, vous pouvez marcher avec moi (ik ga daar nu naartoe, je kunt met me meelopen)” zei ze. “volontiers (graag)” zei ik vriendelijk terug. Ik liep rustig aan haar zij totdat ze het gesprek begon. “ils ont un très joli bébé (ze hebben een hele schattige baby)” zei ze. Hij heeft een gezin? We bleven doorpraten over koetjes en kalfjes. “ici il est( hier is het)” zei ze en wees naar een best wel groot huis. Ik bedankte haar en we namen afscheid. Ik stond nu voor de deur en keek nog voor de zekerheid op het briefje. Dit was het adres dat me moeder me heeft opgegeven. Zal ik kloppen? Of toch niet? Straks wilt hij helemaal niks meer met zijn familie te maken hebben. Met kleine stappen liep ik naar de bel en belde aan. De deur werd opengemaakt door een klein schattig jongetje. “est votre maison de père (is je vader thuis)” vroeg ik hem. Hij knikte hevig “Oui” zei hij nog. Hij riep zijn vader en ik keek recht in de ogen van Anouar aan. “Ouassima, wat doe je hier?” vroeg hij mij in het Nederlands. Ik schrok bij het feit dat mijn chauffeur mijn broer is. “Anouar Ziani”vroeg ik. Hij knikte en wou wat zeggen. Maar ik onderbreekte hem met mijn omhelzing. “Anouar Anouar, ik ben het je zusje” zei ik snel. Bij die woorden was hij degene die mij een omhelzing gaf. We bleven elkaar een lange tijd omhelzen totdat hij beviel om naar binnen te komen. “Anouar, iedereen mist je” zei ik. Hij schudde nee. “Ouassima, ze hebben me zelf weggestuurd” zei hij. “Anouar ben je nog..” “Nee, daar ben ik al jaren vanaf” zei hij en wist gelijk waar ik het over had. “Waarom ben je nooit teruggekeerd” vroeg ik hem. “Omdat ik toen iemand speciaals ben tegen gekomen” “Wie dan?” vroeg ik nieuwsgierig. “Een hele mooie vrouw, Nora, correctie mijn vrouw” zei hij met een glimlach. “Wollah Anouar ik ben echt blij voor je” “Dankjewel” zei hij en liep naar me toe. “ Ik mis iedereen Ouassima, iedereen” zei hij en omhelsde me weer. Ik pinkte een paar tranen weg. “Over 2 dagen ga ik trouwen, kom je ook?” vroeg ik hem. “Ouassima… ik weet het niet” “Alsjeblieft Anouar, dan kan je iedereen weer zien” smeekte ik hem. “Ik zal erover nadenken”zei hij.
    “Maar Ouassima ik moet je iets vertellen, die man van jou” begon hij. “Hij is slecht Ouassima” “Hoe bedoel je slecht?” vroeg ik hem. “Hij is een drugsdealer, maar niet zomaar één, hij is ook de baas van een maffiabende” bij die woorden vergat ik alles om me heen. Marouan is de baas van een maffiabende en een drugsdealer? Waarom heb ik me nooit afgevraagd hoe hij aan al dat geld kwam? “Ik moet naar huis” zei ik tegen hem. “Waarom Ouassima, wat ga je doen?” vroeg hij mij opdringerig. “Ik weet het niet Anouar” “Kom ik breng je wel” zei hij. “Nee het hoeft niet” zei ik snel. “Weet je het zeker?” vroeg hij nog. “Nee het hoeft echt niet” zei ik. “Als er iets is moet je me bellen” zei hij en pakte een blaadje en schreef daar zijn nummer op. Ik bedankte hem en zei hem dat hij wel moet komen. Ik nam afscheid en het begon al te schemeren. Ik liep rustig naar huis totdat ik voetstappen achter me hoorde. Ik draaide me om maar zie niemand. Ik loop verder en hoor weer voetstappen, als ik me omdraai zie ik een gedaante net achter de boom gaan staan. Ik besloot het daarbij te laten. Ik liep verder totdat ik werd meegetrokken door Marouan ( Neef ) de auto in. Ik stribbelde tegen maar uit eindelijk lukte het hem toch om mij in de auto te krijgen. We reden naar ergens toe.. de bestemming was onbekend. '' Waar gaan we naar toe ? '' vroeg ik. Hij keek me aan en negeerde me. Is goed dacht ik bij mezelf. Na een paar uurtjes in de auto hebben gezeten zag ik aan de bordjes dat we richting mijn huis gingen. Toen we de straat in reden zag ik Marouan <3 en Bilal voor de deur staan. Ik wou zo graag in zijn armen springen maar dat kon helaas niet. Marouan parkeerde voor de deur en deed de deur voor mij open. Ik stapte uit en zag ze naar mij staren. Marouan ( Neef ) laadde de koffers uit en deed de kofferbak dicht. Ik liep hem achterna en zag Marouan's <3 blik die ik een tijdje niet had gezien en hij was niet al te blij. Ik keek hem aan maar na een paar seconden keek ik weer naar de grond. We werden hartelijk ontvangen door mijn moeder. Ik lachte maar van binnen ging ik kapot. Mijn moeder had door dat er iets was , haar glimlach veranderde al snel. Via mijn ooghoeken zag ik dat we door Marouan en Bilal naar binnen werden gevolgd. Ik nam plaats op de bank, Marouan <3 zocht contact met me.. Ik keek hem aan en al gauw kreeg ik een blik van Marouan ( Neef ). Mijn vader besloot om de stilte te verbreken, hij begon een gesprek met Marouan ( Neef ). '' Overmorgen zal de bruiloft In sha Allah plaatsvinden , jullie zijn allemaal van harte welkom '' zei hij. Ik probeerde een lach op te zetten maar het lukte niet, snel liep ik naar de keuken. Huilend knuffelde ik mijn moeder. '' Ik heb Anouar gesproken '' '' Hekef mli7 emie inou ? ( Gaat het goed met mijn zoon ? ) '' zei ze. '' Weh , ghas temgaaf. ( Ja hij heeft een vrouw) '' zei ik. '' Hamdoullilah '' '' 3awegf tieuwsjeh ( Ik heb hem over morgen uitgenodigt naar de bruiloft ) '' zei ik. '' Ewa mli7 '' zei ze. Het was even stil. '' Ouassima ased denitie (Kom is hier) '' hoorde ik mijn broer van boven zeggen. Ik liep naar boven daar zag ik Marouan <3 en Bilal. '' Hoe is het met me zusje , heeft hij je wat aangedaan ? '' zei hij. '' Het gaat goed , hamdoullilah '' zei ik zacht. Er bevond zich een akelige stilte, '' Mag ik je even spreken , onder 4 ogen '' zei Marouan <3. '' Sorry ik was niet diegene die nare berichtjes had gestuurd.. '' '' Het zal wel '' '' Marouan geloof me, ik wil verder met je maar het kan niet '' '' Ware liefde kan alles verbreken toch.. '' zei hij. Daarop kon ik niks zeggen . Er rolden een paar tranen over mijn wang, Marouan keek mij aan. '' Ik geloof je '' . Hij veegde mijn tranen weg.. Hij kwam iets te dichtbij. Close together waren we nu. En op dat moment ging de deur open..

  9. #159
    MVC Lid

    Reacties
    105
    22-01-2014

    Bedankt voor jullie geduld dames!
    Stille lezers kom tevoorschijn!
    Reacties zijn welkom
    Groene puntjes zijn welkom

    liefs,

  10. #160
    MVC Lid

    Reacties
    5
    11-04-2014

    ga je nog verder ?

  11. #161
    MVC Lid

    Reacties
    15
    25-12-2015

    Ik vind zo een leuk verhaal ga door aub kan niet wachten op de volgende vervolg