Poll resultaten: Wie ben jij?

Stemmers
77. Je mag niet stemmen op deze poll
  • Actieve lezer

    14 18,18%
  • Stille lezer

    63 81,82%
  1. #16
    Meerdere gebruikers.

    Reacties
    673
    04-02-2012

    Hoofdstuk 1.2

    'Nora, kun jij even naar de winkel voor me gaan? Ik krijg straks een paar vriendinnen over de vloer.' Knikkend loop ik naar de gang om m'n jas en schoenen aan te trekken. 'Ik ga even geld en het boodschappenlijstje voor je pakken.' Als ze me het geld wilt geven, druk ik het terug in haar hand. 'Noor, neem nou aan.' Ik schud m'n hoofd. 'Dat ik stil liggend geld heb, betekend niet dat ik geen geld heb. En het betekend al helemaal niet dat jij je zorgen hoeft te maken over geld.' Ze knikt, ik weet dat ze iets gaat zeggen. 'Is dit dan jouw leven? Je bent een knappe vrouw, slim, waarom ga je toch niet aan de man Noortje? Kijk naar Dounya, die heeft het super naar haar zin. Een gezin, een man in je leven, gaat je zoveel goed doen.' Kort glimlach ik naar haar. 'Maak je geen zorgen om mij, ik red me wel.' Nog zonder wat te zeggen loop ik de deur uit.
    'Nora!' Ik kijk op en zie dat Marouane vanaf de flat aan de overkant me roept. Ik glimlach en steek m'n hand in de lucht. 'Ga je naar de appie?' 'Ga je mee?' Roep ik terug.
    'Wat ga je halen?' Vraagt hij me als we allebei beneden op de parkeerplaats staan. 'Paar dingetjes voor m'n moeder, wat ga jij doen?' Hij rolt een jointje, terwijl hij zijn schouders ophaalt. 'Ik weet het niet, eigenlijk wacht ik op Marcel. Maar die laat niets van zich horen.' Weer haalt hij zijn schouders op, 'kom we gaan boodschappen doen.' 'Denk maar niet, dat je die bij mij in de auto opsteekt.' Hij trekt een zuur gezicht. 'Gaan we weer ingewikkeld doen?' Ik reageer verder niet op hem. Als ik mijn auto voor de buurtsuper parkeer, zie ik aan Marouane's houding dat hij gespannen is. 'Ik wacht anders wel in de auto.' Zegt hij terwijl hij zijn capuchon over zijn hoofd trekt. Verontwaardigd kijk ik hem aan. 'Is er iets dat ik moet weten?' Hij schudt zijn hoofd. 'Nee, nee. Dus ga maar, ik blijf hier.' Ik weet dat er wat is, maar ik reageer er verder niet op. Hij heeft blijkbaar geen behoefte aan om het met mij te delen.
    Als ik bij de kassa aankom, voel ik me bekeken. De spanning lijkt niet alleen mij te bereiken, het meisje achter de kassa kijkt me angstig aan. Argwanend kijk ik haar aan. Bijna wil ik haar vragen of er iets is, maar dan bedenk ik me, alsof dat iets zou opleveren. Met de boodschappentassen loop ik naar mijn auto. Maar nog voordat ik de auto bereik, laat ik de tassen vallen en ren naar de auto. Een man trekt aan het handvat maar krijgt mijn portier niet open. Nog een andere man probeert mijn ruit in te slaan. 'Waar zijn jullie in godsnaam mee bezig?' Er wordt niet op mij gereageerd. Ik loop op een van de heren af en trek hem bij zijn kraag achteruit, en duw hem met snelheid weer terug tegen mijn auto aan, waardoor hij met een klap op de grond valt. Nog voor hij op kan staan, blijf ik hem na trappen. De andere man trekt aan mijn haar, maar ik negeer hem. Voor ik er erg in heb, lig ik op de grond en zie ik dat er een voet op mijn gezicht afkomt. Snel rol ik weg en probeer ik op te staan. Marouane komt nu ook uit de auto. Veel mensen komen om ons heen staan, uit angst rennen de twee mannen weg. Mijn neus bloed, uit mijn mond komt bloed, mijn haar staat overeind. Ik hoor dat mensen aan me vragen hoe ik me voel, of het wel gaat. Maar ik reageer op niemand. Ik loop mank langs de mensen heen, pak mijn tassen van de grond en gooi ze in de kofferbak. Voordat ik mijn straat inrijd, parkeer ik mijn auto en kijk Marouane aan. 'Ga je me nog vertellen waarom ik klappen heb gevangen of vind je het prima zo?' Hij zucht. 'Sorry, ik weet het niet.' 'Lul niet.' Zeg ik kortaf. 'Ik ben ze geld schuldig.' 'Hoeveel?' Hij haalt zijn schouders op. 'Vijftienhonderd euro.' Ik begin te lachen. 'Oké, dus ik moet thuis nu ruzie maken over mijn verschijning voor niet eens twee kop?' Verontwaardigd schud ik met mijn hoofd. 'Paar gram.' Zegt hij. Fronsend kijk ik hem aan. 'Sinds wanneer doe je dit?' 'Niets bijzonders.' Zegt hij luchtig. 'Nee, dat snap ik, vijftienhonderd euro is inderdaad niets spannends. Maar dat was mijn vraag niet. Laat ook maar Marouane. Doe wat je vooral niet laten kan. Maar denk niet dat je spul kunt stelen zonder daar gezeik over te krijgen. Paar gram of niet, het draait allemaal om vertrouwen en loyaliteit. Zo kom je nooit boven, maar goed. Laat me je een wijze les geven, hosselen moet je alleen doen als je alternatief, op straat komen te staan is. Geloof me, al dat geld is het niet waard.' Hij kijkt strak voor zich uit, hij balt zijn hand tot een vuist. Ik herken iets in mezelf in hem. De overmacht van armoede. Alleen zal hij er te laat achter komen dat hij stom bezig is, of hij komt er nooit achter en wordt gevonden in een sloot. Ze geloven half niet hoe ernstig zwaar geld verdienen is.

    'Wat is er met jou gebeurd?' Ik zie hoe lijkbleek ze wordt. 'Ik haalde twee vechtende mensen uit elkaar.' Haar ogen staan groot. Ze gelooft me niet. 'Nora' ik hoor de bezorgde ondertoon in haar stem. 'Mam, waarom geloof je me niet als ik je vertel dat het niets voorstelt?' Haar ogen worden vochtig. 'Je hebt me vijf jaar verlaten. Van mijn omgeving moest ik me erbij neerleggen dat je dood was, vermoord of gegijzeld. Als je mij die brief niet had gestuurd, was ik verlamd Nora. Het mentale ging over tot het fysieke. Wie belooft me dat je niet nog eens verdwijnt.' Met een servetje veegt ze haar tranen weg. Ik leg de boodschappen op het aanrecht en loop naar de badkamer om mezelf op te frissen.

    Later in de avond lig ik in mijn bed, starend naar het plafond. Ik denk even nergens aan. Een momentje rust. Even helemaal niks. Tot dat ik mijn mobiel voel trillen onder mijn kussen. Een sms. 'Noor, ze rijden rondjes in de straat. Een wapen, is dat te regelen?'

    Geef me een paar jaar en ik ben weg uit de hood.


  2. #17
    MVC Lid

    Reacties
    9
    07-12-2013

    Yess deel 2 ga snel verder

  3. #18
    Meerdere gebruikers.

    Reacties
    673
    04-02-2012

    Inleiding

    Beste lezer,

    Welkom bij het tweede deel van Hoodmodel. Ik zie al een paar oude lezers in mijn topic en dat doet mij deugd!

    'Een tweede deel, niet verwacht.' Die opmerking heb ik voorbij zien komen. Een opmerking waar ik me volledig in kan vinden. Sinds het moment dat ik Hoodmodel heb afgeschreven, schreeuwde mijn onderbewustzijnde om een tweede deel, een lange tijd heb ik daar niet aan toegegeven. Ik ben destijds zelfs aan een nieuw verhaal begonnen genaamd: Houden van, is loslaten.

    Nu voel ik de vraag branden, wat gaat er met dat verhaal gebeuren? Op het moment niets, maar dat wordt later, ik denk als Hoodmodel 2 is afgeschreven, afgemaakt. Waarom dan pas? Omdat ik op het moment bruis van de energie voor een volgend deel van Hoodmodel.

    Moet ik deel 1 van Hoodmodel hebben gelezen om deel 2 te kunnen begrijpen? In principe niet. Het is natuurlijk handig als je het eerste deel leest, voor je aan het tweede deel begint. Dan snap je de verhaallijn iets beter en snap je de gebeurtenissen en karaktereigenschappen. Echter wordt Hoodmodel 2 iets anders dan het eerste deel. Wat er precies veranderd, daar kom je achter tijdens het lezen!

    Ik hoop op een betere verhaal, dan de eerste. En uiterraard hoop ik dat mensen zullen genieten van het verhaal.

    Veel leesplezier en erg bedankt voor alle lieve reacties. Dit heb ik zeker als een warm welkom ervaren.

    Back in the hood.

    HOOD

    Geef me een paar jaar en ik ben weg uit de hood.


  4. #19
    MVC Lid

    Reacties
    9
    07-12-2013

    Vond houden van is loslaten ook een heel,mooi verhaal. Maar ga snel,verder kan nu al,nier wachten

  5. #20
    MVC Lid

    Reacties
    1.417
    10-08-2011

    uppppppppppppppppppppp
    Iesiej MIJN Zonneschijntje

  6. #21
    MVC Lid

    Reacties
    110
    29-07-2013

    Mooi verhaal, deel 1 was al prachtig dus heb wel hoge verwachtingen

  7. #22
    Bijna Lid

    Reacties
    120
    24-01-2013

    Oepaaa , ik heb hoodmodel helemaal uitgelezen wauww ♡♡
    En nu deel 2 wauw alleen al het begin is al geweldig
    Complimenten meid ♡

  8. #23
    -Princesse-

    Reacties
    339
    27-10-2010

    oude fan! up x


  9. #24
    Meerdere gebruikers.

    Reacties
    673
    04-02-2012

    Ik ben aan het typen.. Tot zo

    Geef me een paar jaar en ik ben weg uit de hood.


  10. #25
    Meerdere gebruikers.

    Reacties
    673
    04-02-2012

    Hoofdstuk 1.3

    Even blijf ik naar mijn mobiel staren. Marouane is iemand uit de buurt waar ik goed mee omga, maar dit is te bizar voor woorden. Een wapen? Waar ziet hij me vooraan? Als een wapen-dealer? En hoe stom kun je zijn door mij te sms'en met zo duidelijk taalgebruik. Geen codewoord, geen signaalwoord, helemaal niets. Vooral mijn volledige naam hierin vermelden, ergens word ik gewoon boos om dit. Omdat hij slordig werk verricht moet ik daar voor opdraaien? Mij betrekken in een zaak waar ik niets mee te maken heb en ook zeker niets mee te maken wil hebben, hoe haalt hij het in zijn hoofd? Nog steeds staar ik naar mijn mobieltje, inmiddels is de sms vervangen door het zwarte beeld. Ik weet niet zo goed wat ik moet denken hiervan. Hem helpen gaat me een hoop ellende bezorgen. Maar hem laten zitten kan niet. Voordat ik een beslissing kan nemen, zie ik dat het zwarte beeld verdwijnt. Een inkomende oproep, privé. Zal ik opnemen, of zal ik mijn telefoon op stil zetten en proberen te slapen? De inkomende oproep verdwijnt. Gelukkig. Toch houd ik er een naar gevoel aan over. Weer heb ik een inkomend gesprek. Na twee keer overgaan, besluit ik toch op te nemen. 'Noor, kom alsjeblieft met drieduizend euro naar het schoolplein.' De gelegenheid om te antwoorden is er niet, er wordt vrijwel direct weer opgehangen. Fuck! Ik moet hem vrij kopen, dat weet ik zeker. Hij wordt vastgehouden. Ik hoor het aan zijn stem. Hij wordt onderdrukt. Maar het schoolplein? Iemand vrij kopen op een schoolplein? Meestal zijn de locatie van geldoverdracht en het vasthouden van iemand verschillend. Ben ik te lang weggeweest of gaat dit om onervaren gasten? Argwaan is het enige waar ik op dit moment last van heb. Op zoek naar een zwarte broek, zwarte coltrui en een zwartleer jasje. Snel verhul ik mezelf in de zwarte kleding. Drieduizend euro, voor de zekerheid tel ik het na. Zoveel contant geld ligt hier niet, hij heeft geluk dat het niet om een torenhoog bedrag gaat. Al het geld ligt of in een kuis of staat op de bank ergens in het buitenland. Tijdens het tellen van de drieduizend euro besef ik me, dat ik geld moet ophalen, zoveel ligt hier niet meer. Een snelle blik werp ik in de spiegel. Ik vind het een beetje moeilijk om zo naar mezelf te moeten kijken, de voornemens waren om nooit meer deel te nemen aan iets wat ook maar een beetje rook naar criminaliteit. En nu dringt het echt tot me door, ik ga gewoon geld brengen naar een snotaap die grammetjes verkoopt. Hoogstwaarschijnlijk een loopjochie dat zichzelf niet wil laten kennen en denkt dat hij de baas van deze wijken is. Loopjongen of niet, iemand onbewapend vrijkopen, kan je duur komen te staan. Daar breek ik alweer een regel. Ik steek het wapen in de binnenzak van mijn jasje en loop zo stilletjes mogelijk de deur uit.

    Op het schoolplein aangekomen, kijk ik om me heen. Niemand te bekennen. Het is middernacht zie ik op mijn horloge. Ik loop een rondje, maar er is niemand. "Marouane bellen", galmt er door mijn hoofd. Als ik mijn mobieltje uit mijn broekzak wil hijsen zegt mijn intuïtie dat ik moet omkijken. De spanning in mijn lijf heb ik niet meer onder controle. Het is zo donker, de lantaarnpalen staan uit. Er is geen verlichting. Ik draai me om en voel dan een enorme klap op mijn achterhoofd. Stilte.

    Hoofdpijn. Fuck ik heb hoofdpijn. Ik voel mijn achterhoofd tintelen. Mijn ogen krijg ik met veel moeite open. Het is erg donker hier. Waar ben ik? Wat is er gebeurd? Marouane. Schoolplein. Geld. Ik was onderweg naar Marouane. Wat doe ik hier? Ik voel dat ik weer weg begin te doezelen. Vaag hoor ik stemmen. De personen komen of dichterbij, of ik word helder. 'Wat moet ik met ze doen?' 'Hebben ze het geld?' Wordt er boos gevraagd. 'We hebben ze nog niet onderzocht.' Er wordt iemand hard tegen de muur geduwd en nog geen seconden later wordt de deur van de ruimte waarin ik me bevind open gegooid. Het licht gaat aan. 'Deze twee?' 'Ja.' Ik kijk naast me en zie dat Marouane naast me ligt. Hij is nog buiten westen. Mijn handen en voeten zijn vastgebonden en met mijn gezicht lig ik naar de muur toe. Ik voel de blikken op mijn rug branden. Ruw word ik overeind gehaald. Nog voordat ik de persoon aankijk, die me vast heeft, word ik losgelaten. 'Shahira?’

    Geef me een paar jaar en ik ben weg uit de hood.


  11. #26
    MVC Lid

    Reacties
    339
    13-01-2011

    Wooott uppp
    So many things have happened along my path of life, It wasn't always glory Sometimes it was even pretty hard. But I can truly say right now ...That whatever comes my way, I know that I'll be strong And will handle it okay. My past has made me strong and wise and I am not so bad, I realize...

  12. #27
    MVC Lid

    Reacties
    47
    18-05-2012

    Geweldig dat je weer bent begonnen, kijk er zeeer zeker op uit om al je vervolgjes weer eens te lezen !

    Hamdoulillah ten alle tijden x


  13. #28
    Meerdere gebruikers.

    Reacties
    67
    10-07-2011

    Dat is onze Safouannnnnnn

  14. #29
    ♥ Al Walideen ♥

    Reacties
    26.692
    08-11-2005

    MVC Premium MVC Premium
    Uuupppsssaaa

    Marmita 15♥ Poppetjee inouu

    If uu wanna be strong ; Learn to fight alone♥

    ❦Yemma♥ Shem tament an our inou❦


  15. #30
    MVC Lid

    Reacties
    13
    23-12-2011

    Omggggg upppppp