Ik was op een feestje en daar werd als eerste ronde tekrisht geserveerd. Ik moet niets hebben van teksrisht, het liefst zie en/of ruik ik het niet, maar enfin. Ik ging dus een stukje naar achteren zitten, zodat de mensen die wel wilden eten er makkelijk bij konden, en at wat van mijn stukje brood met limonade. Ik wachtte op de volgende ronde (op zulke momenten ben ik het 3 á 4 gangenmenu zo dankbaar
)
Een vrouw aan tafel vroeg aan mij waarom ik niet mee at, dus ik antwoordde dat ik geen tekrisht lust. Vervolgens stelde zij mij de vraag of ik toevallig ook geen andere organen lust. Ik zei tegen haar dat dat inderdaad het geval was. Haar ogen werden groot en vertelde mij lachend dat mijn moeder mij niet zo goed had opgevoed wat eten betreft en dat de meiden uit Marokko wat het eten betreft beter zijn dan de meiden s7ab elghariezj, omdat zij geen 'zboen' doen met eten.
Want wat moet ik doen als ik later in een schoonfamilie terecht kom en ik eet het niet of ik kan het niet maken, o wee dan ben ik geen goede schoondochter.
Ze zei het een beetje op een manier waarbij het als een grap moest overkomen, maar ik stond weer eens versteld van sommige beredeneringen die men kan maken. Er bestaat zoiets als smaak en dingen gewoonweg niet lusten, bovendien is het geen meetwaarde voor een goede vrouw/schoondochter.