De imanversterktopic♥

[Nerdette.]

De zwarte vrouw

cAtaa' bin Abi Rabah overlevert: "Ibn cAbbaas zei tegen mij: ,,Zal ik jou een vrouw van de mensen van het paradijs laten zien?" Ik zei: "Jazeker." Hij zei: "Deze zwarte vrouw kwam naar de Profeet (vrede zij met hem) en zei: "Ik lijd aan epileptische aanvallen (die veroorzaakt worden door djinn) en mijn lichaam raakt ontbloot. Roep Allah voor mij aan (om mij te genezen)!" De Profeet (vrede zij met hem) zei tegen haar: "Als je wilt, wees geduldig en jij zult het paradijs betreden; en anders roep ik Allah aan om jou te genezen." Zij zei: "Ik zal geduldig blijven (en voegde toe), maar ik raak ontbloot. Roep Allah dan (alleen) aan dat ik niet ontbloot wordt." Hierop riep hij (vrede zij met hem) Allah voor haar aan. (al-Boechari)

De zwarte vrouw van deze overlevering is niet bekend bij haar naam of haar exacte afkomst. Zij is daarentegen bekend vanwege haar daden, geloof, bescheidenheid, kuisheid en vanwege het feit dat zij behoort tot de bewoners van het Paradijs. Toen cAbd Allah ibn cAbbaas (moge Allah tevreden met hem zijn) naar deze vrouw refereerde als zijnde 'een zwarte vrouw', doelde hij hiermee niet op haar ras en ook was het niet zijn bedoeling om haar op enige manier te kleineren. Hij wilde de mensen om zich heen daarentegen een geweldige les van de Islam leren. De Profeet (vrede zij met hem) zei namelijk: “Waarlijk, Allah kijkt niet naar jullie lichamen en uiterlijk, maar hij kijkt naar jullie harten en daden." (Moeslim)

Deze zwarte vrouw was lichamelijk ziek, toch zocht zij genezing door middel van de Doecaa' van de Profeet (vrede zij met hem). Zij wist dat Allah de Enige is Die geneest, en dat Allah de doecaa' van zijn Boodschapper (vrede zij met hem) verhoort.

Het feit dat de Profeet (vrede zij met hem) zei: “Als je wilt, wees geduldig en jij zult het paradijs betreden”, is een bewijs voor de grote deugd en de beloning voor het hebben van geduld tijdens ziekten. In een andere overlevering zegt de Profeet (vrede zij met hem): “Wanneer een moslim getroffen wordt door een tegenslag, zal hij vergeven worden, zelfs als hij (slechts) door een doorn wordt geprikt." (Moeslim)

De zwarte vrouw koos het lijden in dit wereldse leven om daarmee de eeuwige beloning van het Paradijs te verkrijgen. Zij leed aan een ziekte, maar haar pijn en ongemak heeft haar er niet van weerhouden Allah te behagen. Het is nu eenmaal zo dat een persoon die het Pad van Allah bewandelt moeilijkheden zal ervaren, want het Paradijs is omringd door ontberingen. Als dingen makkelijk en rooskleurig zijn, dan moet een persoon bij zichzelf te rade gaan en zichzelf afvragen: "Volg ik wel de Ware Islam?"

Vooral in deze Westerse samenleving kan het moeilijk zijn voor (jonge) moslimvrouwen om zich bescheiden te kleden, de correcte hidjaab te dragen, niet met mannen te praten behalve als het nodig is. Dit alles kan in het begin moeilijk zijn om te bereiken, maar wanneer iemand haar of zijn eigen begeerten weet te overwinnen omwille van Allah, de Verhevene, dan zullen de obstakels makkelijk te overwinnen zijn. Dus hoe overwint iemand? Door Allah, de Verhevene, bij Zijn Schone Namen en Zijn Verheven Eigenschappen te kennen. Door van Hem en Zijn boodschapper (vrede zij met hem) te houden. Dan zal Allah’s Hulp komen, inshaa Allah.

Zij, de zwarte vrouw, verkoos geduld, maar kon het niet tolereren dat haar eer, bescheidenheid en kuisheid aangetast zouden worden of dat een lichaamsdeel van haar ontbloot zou worden, ondanks het feit dat zij hier geen controle over had en hier zelf niets aan kon doen. Zij was zeker een ware slavin en dienares van Allah, de Verhevene. Zij was een gelovige vrouw, een moslima, een rechtschapen en vrome vrouw, een eerlijke vrouw en zij was trouw aan Allah, de Verhevene en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem).

Niet alleen bezat zij deze ontzagwekkende kwaliteiten, maar zij was ook een wijze en geweldige vrouw, zoals is op te merken aan haar gedenkwaardige woorden: "Maar ik raak ontbloot. Roept Allah dan (alleen) aan dat ik niet ontbloot wordt." Er kan ook geconcludeerd worden dat de rechtschapen moslimvrouw er van nature van houdt zich te bedekken. Zij houdt van bescheidenheid, kuisheid en haat het om haar lichaam en schoonheid te tonen aan niet-mahram mannen. De zwarte vrouw kon de pijn van haar ziekte verdragen, maar ze kon het niet verdragen om voor de mensen onbedekt te zijn.

Het punt dat eenieder moet begrijpen is dat het hier niet gaat om zwart of wit, Arabisch of niet-Arabisch, rijk of arm, adel of voetvolk, het gaat daarentegen om een overtuiging die zo diep in de harten van de moslims verankerd ligt en als bloed door de aders van de mensen stroomt. Zij zijn het die helemaal toegewijd zijn aan de Islam. Veertienhonderd jaar aan Islamitische geschiedenis toont aan dat de moslimvrouw honger, armoede en ziekte heeft kunnen weerstaan, maar niet kon leven met het ongehoorzaam zijn tegenover Allah, de Verhevene. En gedenkt de vrouw wiens man op het punt stond om naar zijn werk te gaan, en zij tegen hem zei: “Vrees Allah, de Verhevene, ten aanzien van ons onderhoud, want wij kunnen honger en dorst verdragen, maar niet de Hel." Met andere woorden: "Kom niet thuis met datgene wat op een haraam wijze is verkregen!"

Inshaa Allah kunnen wij allemaal, zowel mannen en vrouwen, een diepe en rijke les hieruit trekken, opdat wij ook tot de inwoners van het Paradijs mogen behoren.

En vrede en zegeningen zij met de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem).

[Nerdette.]

De geur van muskus kwam uit haar neus

Een zuster vertelt in een interview dat zij had met het tijdschrift ‘al-Yamaamah’: “Een meisje van twintig jaar verongelukte. Ogenblikken voordat zij stierf werd haar nog gevraagd naar haar toestand. Zij antwoordde: ,,Het gaat goed. Alle Lof zij Allah.” Maar kort daarna stierf zij. Zij werd vervolgens gebracht naar een kamer waar de dodenwassing voor haar werd verricht. Toen wij haar op een houten plank legden en begonnen met het verrichten van de wassing merkten wij op dat haar gezicht straalde en opgesierd werd door een glimlach. Het leek alsof zij sliep. Er waren geen verwondingen, botbreuken of bloedingen te zien. Het vreemde was dat toen wij haar wilden optillen om de wassing te voltooien een wit vloeistof uit haar neus droop dat de kamer opvulde met de geur van muskus. Verheven zij Allah! Het was werkelijk de geur van muskus. Allen riepen we: ,,Allaahoe Akbar!” Mijn dochter die een vriendin was van het meisje dat was overleden begon te huilen.

Ik vroeg de tante van het overleden meisje hoe zij tijdens haar leven was. Ze antwoordde: ,,Vanaf jongs af aan ging zij zorgvuldig om met haar gebeden. Zij keek nooit naar films en series. Zij keek überhaupt geen tv. Ook luisterde zij niet naar muziek en sinds haar dertiende vastte zij iedere maandag en donderdag. Ook wilde zij heel graag helpen bij het wassen van de doden. Maar daar is zij helaas nooit aan toe gekomen. Zij wordt nu zelf gewassen. Haar leraressen en vriendinnen spraken altijd over haar godsvrucht, goede manieren en gedragscode en zij wist indruk te maken op haar vriendinnen en leraressen, zowel tijdens haar leven als na haar dood.”

De dichter sprak de waarheid toen hij zei:

Net alsof het kloppen van het hart tegen de persoon zegt: ,,Waarlijk het leven bestaat slechts uit minuten en seconden. Zorg er dus voor dat je voor jouw ziel bekendheid werft voordat je sterft. Want bekendheid onder de mensen (na jou dood) is als een tweede leven.”

[Nerdette.]

Achtenswaardig was zij!

Onderweg naar mijn werk zag ik een auto-ongeluk, waarschijnlijk een auto die van de weg was geraakt. Ik was er als eerste bij. Ik stopte mijn auto, snelde richting de verongelukte wagen en bekeek deze van alle kanten. Ik keek naar binnen. Ik keek goed. Mijn hart ging tekeer, mijn handen trilden en mijn voeten waren aan de grond genageld. Ik had geen greep meer op mezelf.Mijn ogen schoten eerst vol, daarna brak ik in huilen uit. Een vreemd gezicht…de bestuurder van de auto lag dood bovenop het stuur. Zijn wijsvingerwas opgeheven, zijn ogen waren wijd open en naar de hemel gericht en de mooie glimlach op zijn door een vol baard omringd gezicht deed hem op de zon lijken… Nog vreemder was de kleine dochter die het leven al reeds achter zich had gelaten en die boven de rug van haar vader lag, met haar
handen rondom zijn nek!

O! God, Allermachtige! Laa ilaaha illallah! Ik heb nog nooit een dode gezien die al die reinheid, rust en eerbied uitstraalde… een gezicht die van rechtschapenheid getuigt en een wijsvinger die de eenheid van Allah erkent alvorens het verlaten van het leven. Ik dwaalde steeds verder af met mijn gedachten. Ik dacht aan dit goede eind. Het werd steeds drukker in mijn hoofd. De volgende vraag hield me bezig: hoe zullen mijn laatste momenten zijn...? Hoe zal ik de dood vinden?

Deze vraag hield mij alsmaar bezig en schudde mij van mijn achteloosheid wakker. Tranen van angst begonnen over mijn wangen te lopen. Het gejank werd steeds luider en luider. Je zou denken dat ik hem kende of dat ik misschien een verwante van hem ben. Ik leek wel een vrouw die haar man had verloren. Ik was niet meer bewust van wat om me heen gebeurde. Mijn verbazing werd groter toen een overtuigende stem weerklonk en mij terug bij zinnen bracht: “Broeder! Huil niet om hem, hij is een goede man. Kom op! Help ons hier uit, moge Allah jou belonen”. Ik keek om en zag een vrouw zitten op de achterbank. Zij drukte twee kleine kinderen, die niets mankeerden, tegen haar borst.

Achtenswaardig was zij in haar hijaab… Ze bleef al die tijd rustig! Geen gehuil, geen geschreeuw! Wij hielpen haar en de kinderen uit de auto. Als je mij en haar zag, dan zou je denken dat ik het slachtoffer was en niet zij. Zij zei, terwijl zij haar hijaab in orde maakte, op een wijze die duidt op het feit dat zij de voorbeschikking van Allah volledig had geaccepteerd: “Zouden jullie mijn man en mijn dochter naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis willen brengen, hen zo snel mogelijk laten wassen en begraven en mij en de kinderen naar huis brengen, moge Allah jullie daarvoor belonen”. Een aantal mensen zorgden ervoor dat de man en zijn dochter naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis werden gebracht en daarna naar de dichtstbijzijnde begraafplaats. En toen wij haar een lift naar huis wilden geven, antwoordde zij verlegen, maar vastberaden: “Nee, ik zweer bij Allah, ik zal alleen in een auto stappen, waar ook andere vrouwen in zitten”, waarna zij op een afstand van ons ging staan en haar beide kinderen vasthield, in afwachting van wat wij zouden doen. Er restte ons niets anders dan haar verzoek in te willigen, haar standpunt bewonderend.

Wij moesten op dit verlaten stuk land, in een ondraaglijke toestand, wachten op een auto waar ook vrouwen in zitten. We moesten erg lang wachten, terwijl zij standvastig volhieldaan haar Islamitische principes. Er waren twee uur verstreken, toen eindelijk een automobilist met zijn echtgenote en kinderen ons naderde. Wij lieten hem stoppen, vertelden hem over de vrouw in kwestie en vroegen hem of hij de vrouw naar huis wilde brengen. Hij had er geen bezwaar tegen. Ik keerde terug naar mijn auto, verwonderd door deze overweldigende standvastigheid. Een man die tijdens zijn laatste ademsnik nog weet vast te houden aan zijn geloof en een vrouw die de klap van haar leven te verwerken krijgt en toch standvastig blijft in het omgaan met haar hijaab en haar zedelijkheid. En om maar niet te vergeten, het geduld dat zij kon opbrengen in een nare situatie zoals deze. Het is de imaan (geloof), het is de ware imaan, die haar zo standvastig maakte.

Allah zegt wat als volgt vertaald kan worden:

“Allah maakt degenen die geloven standvastig met de vaste uitspraak in het wereldse leven en het hiernamaals, en Allah doet de onrechtplegers afdwalen en Allah doet wat Hij wil.”
(Soerat Ibrahim: 27)

Allaho Akbar, dit is een vrouw met de grootse eigenschappen, een vrouw met standvastigheid, geduld, schaamte en zedelijkheid. Deze vrouw heeft al deze eigenschappen verzameld in haar karakter. Een vrouw die zelfs de sterkste mannen versteld doet staan. Dit is het licht van het geloof (imaan) en de zekerheid (yaqeen) die zij bezit. Wat een wilskracht! Wat een geduld! Is er een sterkere overtuiging dan deze? Ik hoop dat de volgende woorden van Allah op haar van toepassing mogen zijn:

“Breng het goede nieuws over aan de geduldigen, degenen die als een rampspoed hen treft, zeggen: ,,Voorwaar, wij behoren aan Allah, en voorwaar, wij zullen tot Hem terugkeren ” Zij zijn degenen aan wie de Salawaat [1] van Allah zijn toebedeeld, en (Zijn) Barmhartigheid, en zij zijn degenen die geleid zijn.” (Soerat al-Baqarah: 155 -157)





--------------------------------------------------------------------------------

[1] Salawaat: het noemen van de dienaren (door Allah) in een hoogstaand gezelschap (de Engelen).

[Nerdette.]

Gouden adviezen aan de getrouwden

Hier volgt een aantal gouden adviezen aan de getrouwden om hun huwelijk op te fleuren of nieuw leven in te blazen:

1. Het is fout van de vrouw om te denken dat de liefde van de man bepaald wordt door de hoeveelheid geld die hij aan haar besteedt.

2. Het getuigt niet van verstandigheid als de vrouw en de man redelijk zijn in hun omgang met andere mensen, maar niet met elkaar.

3. Het motto van de getrouwden moet luiden: ‘Verdraagzaamheid en vergevensgezindheid’.

4. De getrouwden moeten achterdocht zien te schuwen, want achterdocht leidt naar echtscheiding.

5. Vertelt jullie geheimen niet verder aan anderen.

6. Vele huwelijksproblemen zijn het gevolg van een tekortkoming van de kant van één van de partners op lichamelijk en/of emotioneel vlak.

7. Een verstandige vrouw hoeft niet alles te geloven wanneer andere vrouwen bijzonder lovenswaardig over hun mannen spreken, om dit vervolgens steeds onder de neus van haar eigen man te wrijven, want het kan zijn dat deze vrouwen hiermee slechts haat willen zaaien tussen haar en d’r man.

8. Toen een huwelijksexpert werd gevraagd hoe de getrouwden hun liefde levend konden houden, antwoordde hij:

v Het steeds geven van cadeau’s aan elkaar. En het beste cadeau is een liefkozend woord.

v Tussen nu en dan even bellen om te vragen hoe het met de andere gaat.

v Van tijd tot tijd een wandeling samen gaan maken.

9. Het huwelijksleven vergt van beide betrokkenen heel veel geduld, wijsheid, verdraagzaamheid, loyaliteit, liefde, vertrouwen en het corrigeren van elkaar volgens de Islamitische richtlijnen.

Veel vrouwen klagen over het feit dat hun mannen veel te weinig thuis zijn, maar vergeten dat zij de oorzaak daarvan zijn. Dit omdat zij het huis tot een hel op aarde hebben gemaakt voor hun mannen en het onmogelijk voor hen hebben gemaakt om thuis te blijven.

[Nerdette.]

Het huwelijk zet aan tot betere gedragscode

Het huwelijk kan dienen ter verbetering van het gedrag van een gehuwd paar indien zij beiden over een goed gedrag beschikken of tenminste één van hen met zijn goede gedragscode invloed kan uitoefenen op de wederhelft.

Dat het huwelijk binnen de Islam een zedenschool is, wordt duidelijk gemaakt in verscheidene overleveringen waarin opgeroepen wordt de vrouw niet te slaan, uit te schelden of te grieven. De Profeet (vrede zij met hem) zei zelfs: “Laat een gelovige man geen afschuw hebben van (zijn) gelovige vrouw, en als hij één van haar gedragingen niet kan uitstaan, laat hem dan tevreden zijn met één van haar andere (goede) gedragingen.” (Moeslim)

Ook zegt de Profeet (vrede zij met hem): “Degene onder de gelovigen met het meest volledige geloof is degene met de beste gedragscode. En de beste onder jullie is degene die zich het beste gedraagt tegenover zijn vrouwen.” (Aboe Dawoed en at-Tirmidhi)

Verder overlevert cAa’ishah (moge Allah tevreden zijn met haar): “De Boodschapper van Allah heeft nooit ofte nimmer iets met zijn hand geslagen, nog een vrouw, nog een bediende…” (Moeslim en Ibnoe Maadjah)

Ook zei de Profeet (vrede zij met hem) tegen Moecaawiyah ibnoe Haydah toen hij naar de rechten van de vrouw informeerde: “Sla haar niet!”
(Aboe Dawoed, Ibnoe Maadjah en sahih verklaard door al-Albaanie)

Het hebben van een goede gedragscode is een tweerichtingsverkeer, zowel de man als de vrouw dienen zich correct te gedragen tegenover elkaar. Dus gescheld, getier en geweld moeten vermeden worden binnen een relatie. En de mannen die hun vrouwen slecht behandelen zijn zich kennelijk niet bewust van de gunst die Allah hen heeft geschonken. En hetgeen wat ons het meeste stoort is dat sommige mannen zich zeer vriendelijk en welgezind opstellen tegenover hun vrienden, buren en collega’s, maar thuis schijnen zij in een meedogenloos monster te veranderen en het leven van hun vrouwen ondraaglijk te maken. Tegen dit soort mensen wil wij zeggen: “Het zijn jouw vrouw en kinderen die de voorkeur genieten op jouw goede gezindheid, beminnelijkheid, begrip, gezelligheid, kalmte en glimlach.” De Profeet (vrede zij met hem) zegt namelijk: “En de beste onder jullie is degene die zich het beste gedraagt tegenover zijn vrouwen.” (Aboe Dawoed en at-Tirmidhi)

Hoe kan het zijn dat de Profeet (vrede zij met hem) op een hoffelijke wijze omging met zijn vrouwen en hen altijd aansprak op een zoete, liefkozende toon, terwijl de meeste mannen van tegenwoordig hun vrouwen als grofvuil behandelen. Het wordt tijd dat de moslimmannen bij zichzelf te rade gaan en aan hun gedrag beginnen te werken!

[Nerdette.]

Het kiezen van de ideale echtgenoot - deel 1

Eén van de manieren waarop de Islam de vrouw eert, is door haar het recht toe te kennen om zelf een echtgenoot te kiezen. Haar ouders hebben het recht niet haar te dwingen met iemand te trouwen. De gelovige vrouw kent dit recht, maar zij slaat het advies en de leiding van haar ouders niet zomaar in de wind als een potentiële gegadigde langskomt. Dit omdat haar ouders het beste met haar voor hebben en omdat zij meer levenservaring en mensenkennis hebben. Tegelijkertijd verspilt zij dit recht niet vanwege haar vader’s wensen die hem ertoe kunnen brengen dat hij zijn dochter dwingt te trouwen met iemand die zij niet wilt.

De volgende overlevering kan hier worden aangehaald: dat de vader van Al-Khansaa’ bintoe Khidaam haar uithuwde nadat zij eerder getrouwd was geweest. Zij accepteerde dit niet en ging naar de Profeet die dit huwelijk vervolgens ongeldig verklaarde. (al-Boechari)

De Islam wenst geen ondraaglijke last op de vrouw te plaatsen door haar te laten trouwen met een man waar zij niets voor voelt. Dit omdat het huwelijk volgens de Islam gebaseerd dient te zijn op wederzijdse gevoelens van aantrekking qua uiterlijk, karakter enz. Als er iets verkeerd gaat in het huwelijk, waardoor de vrouw het gevoel krijgt dat zij niet meer oprecht van haar man kan houden en zij vreest dat zij de zonde van ongehoorzaamheid tegenover haar man zal plegen, dan mag zij vragen om een echtscheiding. Dit wordt bevestigd door de volgende overlevering waarin de vrouw van Thaabit bnoe Qays naar de Profeet (vrede zij met hem) kwam en zei: “O Boodschapper ik heb niets tegen Thaabit bnoe Qays als het aankomt op zijn geloof of gedrag, maar ik ben bang dat ik (uit felle haat voor mijn man) daden van Koefr (ongeloof) zal begaan, terwijl ik moslim ben.” De Profeet zei: “Zul je hem zijn palmgaard terug geven? (dit was haar bruidschat)” Zij zei: “Ja.” De Boodschapper van Allah zei (tegen Thaabit bnoe Qays): “Neem je palmgaard terug en scheidt haar.” (al-Boechari)

De Islam beschermt de eerbaarheid en de waardigheid van de vrouw en respecteert haar wensen met betrekking tot welke man zij wilt trouwen en de rest van haar leven mee wil delen. Het is voor niemand toegestaan, wie hij dan ook is, om een vrouw te dwingen in een huwelijk met een man waar zij niets voor voelt! Er is geen duidelijker verhaal die dit kan illustreren dan het verhaal van Barirah, een Ethiopische slavin die toebehoorde aan cOetbah bnoe Aboe Lahab. cOetbah dwong haar te trouwen met een andere slaaf, Moeghieth genaamd. Zij zou nooit met hem getrouwd zijn geweest als zij vrij zou zijn. cAa’ieshah (moge Allah tevreden zijn met haar) kreeg medelijden met haar en kocht haar vrij. Toen Barirah vrij was eistte ze een echtscheiding van haar man. Haar man volgde haar huilend terwijl zij hem afwees. De Profeet (vrede zij met hem) deed een poging om te bemiddelen. Ibn cAbbas overlevert: “Barirah’s man was een slaaf, Moeghieth genaamd. Het is net alsof ik hem zie, terwijl hij achter haar aan rent en huilt, met tranen die over zijn baard vallen. De Profeet (vrede zij met hem) zei tegen cAbbas: ,,O cAbbas, vind je het niet vreemd hoeveel Moeghieth van Barirah houdt en hoeveel Barirah een hekel heeft aan Moeghieth?” De Profeet (vrede zij met hem) zei (tegen Barirah): ,,Waarom neem je hem niet terug?” Zij zei: ,,O Boodschapper van Allah, draag je mij op (dit te doen)?” Hij zei: ,,Ik probeer slechts (voor hem) te bemiddelen.” Zij zei: ,,Ik heb geen behoefte aan hem.” (al-Boechari)

De Profeet (vrede zij met hem) was diep geraakt door deze vertoning van menselijke emoties: overweldigende liefde aan de kant van de echtgenoot en een sterke afkeur aan de kant van de echtgenote. De Profeet (vrede zij met hem) kon niet anders dan haar te adviseren en haar eraan te gedenken, dat Moeghieth haar man was en de vader van haar kind. Deze gelovige vrouw vroeg de Profeet (vrede zij met hem) of hij haar opdroeg om terug te gaan: was dit een bevel, een bindende verplichting? De Profeet (vrede zij met hem) antwoordde dat hij slechts probeerde te bemiddelen tussen beide echtgenoten en dat hij niemand wilde dwingen om iets tegen diens zin te doen. Laten de eigenwijze vaders met versteende harten die hun eigen dochters onderdrukken luisteren naar deze woorden van de Profeet (vrede zij met hem)!

De moslimvrouw die de leerstellingen van haar geloof begrijpt, hanteert een verstandige en correcte standaard als het aankomt op het kiezen van de geschikte echtgenoot. Zij laat zich niet verleiden door uiterlijk, hoge status, luxe of soortgelijke zaken die een vrouw gewoonlijk aantrekken. Zij kijkt echter naar de mate van zijn gehoorzaamheid aan de bevelen van Allah en zijn gedrag omdat deze zaken de basis vormen voor een succesvol huwelijk. De Islam onderschrijft het belang van deze kwaliteiten in een potentiële echtgenoot. De Boodschapper van Allah zei: “Als iemand over wiens geloof en karakter jullie tevreden zijn (om de hand van één van jullie dochters) vraagt, huwt (jullie dochter) dan aan hem, want als jullie dit niet doen zal Fitnah (morele verval) zich voordoen op de aarde en zal zedenloosheid zich wijd verspreiden.” (Sahih Soenan Tirmidhi)

Ook de jonge moslimmannen laten zich niet verleiden door mooie meisjes die zijn verdorven door hun omgeving. De moslimsvrouw die zich laat leiden door haar geloof, zal zich niet aangetrokken voelen tot oppervlakkige playboys. Daarentegen zal zij zich aangetrokken voelen tot een man met een standvastig geloof en goed gedrag. Niemand is een betere partner voor de gelovige vrouw, dan een gelovige man en niemand is een betere partner voor de verdorven vrouw, dan de verdorven man. Allah zegt wat als volgt vertaald kan worden:

“De verdorven vrouwen zijn er voor de verdorven mannen en de verdorven mannen zijn er voor de verdorven vrouwen en de goede vrouwen zijn er voor de goede mannen en de goede mannen zijn er voor de goede vrouwen.” (Soerat an-Noer: 26)

Dit betekent echter niet dat de moslimvrouw in zijn geheel geen acht moet slaan op uiterlijkheden en maar genoegen moet nemen met een voor haar onaantrekkelijke man. Het is haar recht om te trouwen met een man voor wie haar hart gevuld is met liefde en wiens uiterlijk zij aantrekkelijk vindt. Een vrouw dient een man te kiezen tot wie zij zich in alle aspecten voelt aangetrokken en die haar respect en bewondering verdient. Daarnaast weet zij dat de man het recht van Qiwaamah (toezichthouderschap) heeft over zijn vrouw, zoals Allah in de Koran zegt (vertaling van de interpretatie):

“De mannen zijn de toezichthouders over de vrouwen omdat Allah de één boven de andere bevoorrecht heeft en omdat zij van hun eigendommen uitgeven (aan de vrouwen). De deugdzame vrouwen zijn dus gehoorzaam, waakzaam over het verborgene (zichzelf, de kinderen en de eigendommen van hun echtgenoten in hun afwezigheid).” (Soerat an-Nisaa’: 34)

Daarom wenst zij te trouwen met een man wiens qiwaamah haar een gevoel van trots geeft, met wie zij graag wil trouwen en wie haar niet het gevoel van spijt zal geven vanwege haar keuze. Zij wilt een man die haar hand in de zijne neemt en haar leidt in deze wereld. Een man met wie zij een nieuw moslimhuishouden zal opbouwen, een nieuwe generatie van intelligente en zorgzame moslimkinderen. Dit alles in een atmosfeer van liefde en harmonie die vrij is van botsende karakters en conflicterende religies. Gelovige mannen en gelovige vrouwen worden in de Islam geacht om met zijn tweeën deze zware taak te vervullen:

“Voorwaar de mannen die zich hebben overgegeven (aan Allah) en de vrouwen die zich hebben overgegeven, en de gelovige mannen en de gelovige vrouwen, en de gehoorzame mannen en de gehoorzame vrouwen en de waarachtige mannen en de waarachtige vrouwen en de geduldige mannen en de geduldige vrouwen en de ootmoedige mannen en de ootmoedige vrouwen en de liefdadigheden gevende mannen en de liefdadigheden gevende vrouwen en de vastende mannen en de vastende vrouwen en de mannen die over hun kuisheid waken en de vrouwen die (daarover) waken en de mannen die Allah veelvuldig gedenken en de vrouwen die gedenken: Allah heeft voor hen vergeving bereid en een geweldige beloning.”
(Soerat al-Ahzab: 35)

Om de belangrijke taak, namelijk het versterken van de huwelijksbanden uit te voeren, is het essentieel om de juiste partner te vinden. Onder de grote moslimvrouwen die bekend staan om hun sterke karakter behoort Oem Soelaym bint Milhan, die één van de eerste Ansar (letterlijk; helpers, hiermee worden de oorspronkelijke bewoners van Medina bedoeld) vrouwen was om de Islam te omarmen. Zij was getrouwd met Maalik bnoe Nadar en had een zoon van hem, Anas genaamd. Toen zij de Islam omarmde was haar man woedend en verliet haar, maar ondanks dit bleef ze volharden in de Islam. Kort daarna vernam zij dat hij was gestorven. Zij droeg dit alles met gepastheid, hopende op de beloning van Allah. Zij wijdde haar tijd toe aan de opvoeding van haar zoon Anas en bracht haar zoon naar de Profeet (vrede zij met hem) om hem te dienen en om van hem te leren.

[Nerdette.]

Het kiezen van de ideale echtgenoot - deel 2

Eén van de beste, meest aantrekkelijke, rijkste en sterkste jongemannen van Madinah, Aboe Talha kwam om haar hand vragen, dit voordat hij moslim was geworden. Veel van de jonge vrouwen van Madinah wilden graag met Aboe Talha trouwen vanwege zijn rijkdom, kracht, mooie uiterlijk enz. Hij dacht dan ook dat Oem Soelaym gelijk zou toehappen als hij haar zou vragen om met hem te huwen. Hij was dan ook verbaasd dat zij hem vertelde: “O Aboe Talha, weet je dan niet dat jouw god die jij aanbidt slechts een boom was die in de grond groeide en door de slaaf van die en die stam gemaakt is. Hij zei: “Natuurlijk weet ik dat!” Ze zei: “Schaam je je dan niet dat je buigt voor een stuk hout dat door de slaaf van die en die stam in vorm is gesneden?” Aboe Talha was volhardend en stelde haar een grote bruidsgave en een luxe leven in het vooruitzicht, maar Oem Soelaym was standvasig en zei hem eerlijk: “O Aboe Talha een man als jij kan eigelijk niet afgewezen worden, maar jij bent een ongelovige en ik ben een moslimvrouw, het is voor mij niet toegestaan om met jou te trouwen. Maar als jij je zou bekeren tot de Islam, zal ik dit als bruidsgave van je accepteren en ik zou je niet meer dan dat vragen.”

Aboe Talha kwam de volgende dag terug om haar te verleiden met nog een groter bedrag aan bruidsgave. Zij bleef echter volharden en haar standvastigheid deed haar schoonheid alleen maar toenemen in de ogen van Aboe Talha. Ze zei: “O Aboe Talha, weet je dan niet dat jouw god die jij aanbidt in vorm is gesneden door de slaaf van die en die stam en dat als je deze zou aansteken, het in brand zou vliegen!” Haar woorden maakten indruk op Aboe Talha, hij vroeg zichzelf af: “Vliegt mijn god in de brand?” Kort hierop zei hij: “Ik getuig dat er geen god is, behalve Allah en ik getuig dat Mohammed de Boodschapper is van Allah.” Daarna zei Oem Soelaym in alle blijdschap tegen haar zoon: “O Anas, huw mij aan Aboe Talha.” Hierop bracht Anas getuigen en het huwelijk werd ingewijd.

Aboe Talha was zo blij dat hij erop stond dat Oem Soelaym al zijn bezittingen mocht hebben, maar haar karakter was als die van een gelovige, oprechte en trotse vrouw. Zij zei tegen hem: “O Aboe Talha, ik trouwde met jou omwille van Allah en ik zal geen bruidsgave van jou nemen.” Zij wist dat toen Aboe Talha zich had bekeerd tot de Islam, zij niet alleen een waardige man had gekregen maar dat ze ook een beloning van Allah had verdiend.

Dit soort kaliber moslimvrouwen zijn het waard om als voorbeeld genomen te worden en de huidige moslimvrouw kan veel van het sterke geloof, standvastigheid en wijsheid van deze vrouwen leren met betrekking tot het kiezen van haar geschikte echtgenoot.

[Nerdette.]

Het huwelijk bestaat uit geven en nemen

Een man kwam eens bij de leider der gelovigen; cOmar ibnoe al-Khattaab, om beklag te doen over zijn eigen vrouw. De man wachtte voor de deur totdat cOmar naar buiten zou komen, maar hij hoorde dat de vrouw van cOmar haar man een grote mond gaf en hem tegensprak, terwijl cOmar stil was en niets terug zei. De man vertrok daarop en zei: “Als dit de toestand is van cOmar met al zijn kracht en felheid, wat heb ik dan nog te zeggen.” Daarna kwam cOmar naar buiten en zag de man weglopen, hij zei: “Waarmee kan ik je van dienst zijn?” De man zei: “O leider der gelovigen, ik ben gekomen om mijn beklag te doen over mijn vrouw en haar grote mond. Toen ik bij je voor de deur stond, hoorde ik jouw vrouw zo tekeer gaan tegen je en ik zei tegen mijzelf: ,,Als dit de toestand is van cOmar met al zijn kracht en felheid, wat heb ik dan nog te zeggen.” Hierop zei cOmar: “O broeder, ik verdraag het vanwege de rechten die zij op mij heeft. Zij bereidt mijn eten, bakt mijn brood, wast mijn kleren en borstvoedt mijn kind, terwijl zij niet verplicht is dit allemaal te doen! En zij weerhoudt mij van het begaan van haraam (hiermee wordt bedoeld het neerslaan van de blik en het begaan van overspel).” De man zei: “O leider der gelovigen, dit geldt ook voor mijn vrouw.” Hierop zei cOmar: “Verdraag haar dan.”

[Nerdette.]

De Islamitische opvoeding - deel 1

In de Naam van Allah de Erbarmer de Meest Barmhartige
De Islamitische opvoeding gedurende de eerste ontwikkelings-periode

De methode waarmee we onze jeugd opvoeden is het waard onze volle aandacht te krijgen want opvoeden is één van de belangrijkste taken die we hebben, en één die de grootste nauwkeurigheid vereist.

Allah heeft kinderen aan hun ouders toevertrouwd. De reinheid van hun harten is een uniek juweel. Hun harten zijn onschuldig en vrij van enig vooroordeel of voorstelling. Zij verlangen ernaar om indrukken op te doen en houden van alles wat we hen laten waarderen. Als ze gewend raken aan het goede en het leren herkennen, dan wordt het goede hun tweede natuur en verblijdt het hun leven, hier en in het hiernamaals.

De ouders delen dan mee in hun verdiensten, net als hun leraren en hun opvoeders. Als hen echter het kwade wordt aangeleerd, en zij worden verwaarloosd, dan zullen ze ongelukkig worden en verloren gaan.

De opvoeders en de mensen die verantwoordelijk waren voor het kind, nemen daarmee deel aan het kwaad dat zij zullen bedrijven.

Allah, de Verhevene, heeft hierover gezegd wat te vertalen is met het volgende: ”O gelovigen! Beschermt uzelf en uw familie tegen een Vuur, waarvan de brandstof uit mensen en stenen bestaat,...” (Koran. Soerat at-Tahriem)

En ook al beschermt de vader het kind tegen het vuur van deze wereld, is het eigenlijk veel meer zijn taak om het tegen het vuur in het hiernamaals te beschermen. De bescherming van de jeugd bestaat uit het geven van een goede opvoeding en het bijbrengen van discipline, het aanleren van hoge morele waarden door hen weg te houden van slecht gezelschap en hen niet te laten wennen aan een gemakkelijk leventje. De liefde voor pracht, praal en luxe zou nooit in hen op een overdreven manier mogen ontwaken, anders zullen ze, eenmaal volwassen, al hun tijd verdoen aan het najagen van dergelijke dingen, om zodoende hun eeuwig leven te verspelen. Het is daarom beter van het begin af aandacht te schenken aan een goede opvoeding.

Het kind zou moeten worden verzorgd en gevoed door een Islamitische vrouw, die zelf uitsluitend door de Islam toegestaan voedsel gebruikt, want er rust geen zegen op borstvoeding die voortkomt uit verboden voedsel.

Wanneer het kind de kracht van zijn jeugd bereikt, zou zich in dat geval een mengelmoes van tegenstrijdigheden in zijn lichaam bevinden, en zal het de neiging hebben uit te voeren wat in hem/haar leeft. Vanaf het moment dat de eerste tekenen zichtbaar worden dat het in staat is onderscheid te maken tussen goed en kwaad, moet het kind extra begeleid worden.

Deze tekenen manifesteren zich met de eerste symptomen van verlegenheid. Want als het kind verlegen is of schuchter, en aan bepaalde activiteiten niet mee doet, betekent dat slechts dat het licht van de rede in hem/haar begint te schijnen. Door dit licht onderscheidt het kind het afschuwelijke van sommige daden, en het verschil tussen de ene daad en de andere, zodat het beter voorbereid is dergelijke daden niet te begaan. Dit is een gave van Allah en een aanwijzing voor de rechtgeaardheid van zijn/haar karakter en de zuiverheid van zijn/haar hart. Het betekent ook een aanwijzing voor de gezondheid van zijn geest als hij/zij volwassen zal zijn.

Verlegen kinderen mogen nooit verwaarloosd worden, zij zouden getraind moeten worden door in te spelen op die schuchterheid en hun onderscheidingsvermogen.

Het voedsel
De eerste ondeugd die het kind bedreigt, is gulzigheid bij het eten, dus zou het geholpen moeten worden om die te overwinnen door het bijvoorbeeld alleen met de rechterhand te laten eten. Door het “Bismillaah” (in naam van Allah) te laten zeggen vòòr het met eten begint; door het te laten eten wat zich voor hem/haar bevindt en het te laten beginnen nadat anderen al met eten begonnen zijn. Ook is het van belang niet naar het eten of naar het eten van anderen te blijven staren, het eten niet naar binnen te schrokken maar goed te kauwen, geen eten op de kleding te morsen of de handen vol te smeren, soms genoegen te nemen met een eenvoudige broodmaaltijd en uitgebreide maaltijden of dagelijkse vleesconsumptie niet als noodzakelijk te laten ervaren. We moeten onze kinderen uitleggen hoe slecht het is meer te eten dan je op kunt en dat mensen die zichzelf overeten op dieren lijken; door aanmerkingen te maken op kinderen die netjes en weinig eten te prijzen in hun bijzijn.

Van jongs af aan moet het kind ervan houden andere mensen te eten te geven en niet alleen aan zichzelf te denken, het dient ook genoegen te nemen met wat er op tafel komt en niet te vragen naar dingen die er niet zijn. Zo zal de aandacht voor voedsel afnemen en tevredenheid ontstaan met eenvoudig voedsel, wat het ook moge zijn.

De kleding
Op het gebied van kleding is het aan te bevelen eenvoudige kleding te dragen. Geen kleding met opvallende kleuren; aan jongens moet van het begin af aan duidelijk gemaakt worden dat meisjes wel zijde mogen dragen en dat jongens daar niet van houden of anders voor verwijfd aangezien worden. Een kind moet zoveel mogelijk worden gestimuleerd eenvoudige, maar nette kleding te dragen, omdat overdreven dure en luxe kleding dragen geldverspilling is en vaak een teken is van de aandacht op je willen vestigen om de verkeerde eigenschap.

In plaats van dit laatste kan een kind beter gestimuleerd worden tot het willen vestigen van de aandacht op een goed karakter.

Het is beter als een kind meer waarde hecht aan zijn/haar eigen innerlijk en aan dat van andere mensen, dan aan uiterlijkheden.

[Nerdette.]

De Islamitische opvoeding - deel 2

Lectuur

We dienen het kind op een school te plaatsen waar het kan leren Koran lezen, de overleveringen van de Profeet te horen krijgt en vertellingen hoort over de mensen die dichtbij Allah leefden. Hierdoor zal de liefde van het kind voor goede, gelovige mensen toenemen. Het is dan ook beter het kind uit de invloedsfeer van gedichten en verhalen over liefdesavonturen weg te houden.

Een goedkoop soort schrijvers doet het overkomen alsof het de gevoeligheid van het hart vergroot, terwijl ze daarmee alleen maar corruptie zaaien in de harten van de kinderen.

Beloning en straf
Wanneer zich prijzenswaardige karaktertrekken bij het kind manifesteren, dienen we deze te prijzen en aan te moedigen en te belonen met iets waarvan we weten dat het kind er veel van houdt. We zouden het kind zelfs publiekelijk moeten prijzen zodat het goed begrijpt dat zijn gedrag gewaardeerd wordt.

Dit zal het in zijn houding versterken. Als het fouten maakt en het laat af en toe een steek vallen, moeten we het kind daarmee niet meteen confronteren; we dienen dat door de vingers te zien en niet nog eens alle verborgen onvolkomenheden te gaan onderzoeken. Ook hoeven we het niet ter sprake te brengen op een manier van, ‘dat kan een ieder overkomen’ om het hem/haar toch te laten voelen. Wanneer we zien dat het kind zich er van bewust is maar er het liefst zelf helemaal niet over spreekt en het verborgen wil houden, brengen we het niet ter sprake. Als we dat wel zouden doen, put het kind daar moed uit en herhaalt het steeds dezelfde fouten en trekt zich niets aan van wat er ook gezegd wordt. Wanneer het kind doorgaat dezelfde vergissing te begaan, is het beter om het onder vier ogen te corrigeren en de nadelen van zijn/haar gedrag aan hem/haar uit te leggen. In zwaardere gevallen moet het gewaarschuwd worden dit niet meer te doen, want indien dit soort dingen bekend worden over hem/haar zou het hem/haar beschamen. Het is niet goed om een kind langdurig of herhaaldelijk te berispen, want dat moedigt het kind juist aan niet meer te luisteren en tegen die woorden in te gaan. Ook vermindert het de invloed van het goedgemeende advies.

De moeder (of vader) moet zich het gewicht van die woorden beseffen en zich zoveel mogelijk onthouden van voortdurende reprimandes. De moeder dient het kind respect voor de vader bij te brengen, dit kan een bijdrage zijn om te voorkomen dat het kind zich slecht gaat gedragen.

Soberheid
Het is aan te bevelen het kind langzamerhand te ontwennen om overdag te slapen, want dat leidt tot luiheid, behalve de siësta, omdat de Profeet zijn oemmah heeft aangeraden om siësta te houden. Wel moet het goed aan zijn/haar nachtrust komen, maar niet op een te zacht bed, zodat zijn/haar lichaam gehard wordt en bij hem/haar geen vetvorming optreedt. Een kind dat met teveel comfort opgroeit, wil daarna niet meer op een hard bed slapen en wordt gemakzuchtig.

Daarom is het beter het kind te laten wennen aan soberheid bij slapen, kleding en voedsel. We moeten zien te voorkomen dat het kind dingen in het verborgene wil doen, want hij/zij verbergt het alleen omdat hij/zij denkt dat het iets is om zich voor te schamen. Als het steeds verhinderd wordt bepaalde dingen te doen, wordt het zijn/haar tweede natuur ze te laten.

Gedurende een bepaald deel van de dag zou het kind lichaamsoefeningen moeten doen, zodat het niet lui en stijf wordt. Het moet hem/haar verteld worden dat hij/zij zich daarbij niet teveel ontbloot; niet overdreven hard rent of teveel met de armen zwaait. Er moet geen gelegenheid aan het kind geboden worden op te scheppen over dingen die het heeft vanwege de welstand van de ouders, zoals de kwaliteit van zijn/haar voedsel, kleding, tas, pen en speelgoed, maar het moet juist leren bescheiden te zijn, makkelijk iets weg te geven aan vriendjes en vriendelijk met hen om te gaan. Het kind moet niet vragen naar alles wat het bij vriendjes ziet en zou willen bezitten. Als kind van goede ouders moet het geleerd worden dat geven altijd beter is dan ontvangen en dat het zelfs niet moet laten merken dat het iets zou willen hebben dat aan een vriendje toebehoort.

Als het kind uit een arm gezin zou komen, moet het geleerd worden het hoofd niet te buigen en niet dringend te vragen of te smeken om iets te mogen hebben. Hebzucht leidt tot onderwerping en vernedering en het behoort tot de aard van de hond, die kwispelstaartend op een kluif wacht met hebzucht in de ogen.

Over het algemeen moeten we bij onze kinderen de overwaardering voor geld en het verkrijgen daarvan voorkomen en eigenlijk zouden ze een afkeer van het aardse slijk moeten hebben alsof het om gevaarlijke adders ging of de steek van een schorpioen. Want de liefde voor goud en zilver is ernstiger dan de invloed van een vergiftiging. Dit geldt natuurlijk precies zo voor volwassenen als voor kinderen.

Manieren
Het behoort ook tot de moslimopvoeding niet zo maar te spugen op de plaats waar je zit, of de neus te snuiten (zonder zakdoek), niet te geeuwen in gezelschap, of met de rug naar iemand toe te gaan zitten noch met de benen over elkaar geslagen. Het is ook afkeurenswaardig met een hand onder het hoofd te zitten of voorover met het hoofd op zijn armen, want dit zijn allemaal tekenen van luiheid.

Het kind moet dus geleerd worden hoe het zich moet gedragen en dat het niet teveel moet praten in gezelschap omdat het een vorm van brutaliteit is. Ook moet het afgeleerd worden te zweren, zodat het geen gewoonte gaat worden als het volwassen is. Het gesprek moet niet door het kind geopend worden, maar het moet leren aandachtig te luisteren en dan antwoord te geven. In gezelschap dienen kinderen plaats te maken voor volwassenen, en een houding van respect aan te nemen in hun gezelschap. Het kind moet ervan weerhouden worden dwaze en lelijke woorden te gebruiken en vriendjes die die taal gebruiken te vermijden. Het is onvermijdelijk dat het kind dit soort gewoonten ontwikkelt zolang het in slecht gezelschap verkeert. Daarom is het een van de essentiële punten bij het opvoeden van de jeugd hen tegen slecht gezelschap te beschermen.

Indien de leraar het nodig vindt hem/haar hard aan te pakken, hoeft hij/zij niet tegen hem in te gaan om er een zaak van te maken door te gaan schreeuwen en huilen en naar iemand te gaan zoeken die het voor hem/haar opneemt, hij/zij dient het moedig te verdragen.

Speeltijd
Na de les krijgt het kind toestemming om te spelen, zodat het de vermoeidheid van de school van zich af kan schudden. Maar het spel mag niet te vermoeiend zijn. Als het kind geen gelegenheid tot spelen zou krijgen en er van hem/haar verwacht wordt dat hij/zij voortdurend met leren bezig is, dan dooft zijn/haar leergierigheid en vermindert zijn/haar verstandelijke ontwikkeling en hij/zij wordt teneergeslagen. Dit kan er zelfs toe leiden dat het helemaal met leren wil stoppen. Het kind moet leren dat het zijn ouders, leraren en alle mensen die ouder zijn dan hijzelf, dient te gehoorzamen, of het familie is of niet.

Met wijsheid
Als het kind Sinnoet-tamyiez (de leeftijd des onderscheids) heeft bereikt moeten de ouders het niet langer door de vingers zien als het de gebeden of de lichamelijke reiniging verzuimt. Het dient aangemoedigd te worden enige dagen van de Ramadan te vasten1), en lessen te ontvangen in wat het nodig heeft van de Islamitische leefregels. Ook moet het geleerd worden nooit te stelen en zich ver van verboden voedsel, onbetrouwbaarheid en liegen te houden. De schade die het ondervindt wanneer het zich inlaat met onzedelijkheid en alles wat daar toe leidt, moet het kind goed begrijpen. Om tot dat begrip te komen moet alles goed aan het kind uitgelegd worden, dus met de wijze redenen die er achter elk gebod en verbod schuilen. Bijvoorbeeld dat eten een voedingsstof is die we tot ons nemen om Allah te kunnen dienen, dat de wereld in zijn geheel geen vastigheid te bieden heeft omdat hij niet eeuwig zal bestaan en dat de dood aan al het ‘wereldlijke’ een eind maakt, dat de wereld geen eeuwige verblijfplaats is, maar een doorgangshuis, en dat de werkelijke verblijfplaats het hiernamaals is. Daar de dood ons elk ogenblik kan overvallen, bereiden verstandige mensen zich voor op het hiernamaals door hier op aarde hun “proviand” voor dáár op te slaan. Zo kunnen zij de nabijheid van Allah ervaren en Zijn eeuwige zegeningen ondergaan in de hemel.

Fitrah
Als we het kind op deze wijze grootbrengen, zullen deze woorden hun invloed krijgen als het volwassen wordt. Ze zullen hun sporen in het hart nalaten, zoals de letters die een graveur in steen beitelt. Maar als in die belangrijke levensperiode het kind geen gerichte opvoeding ontvangt, slechte taal en gewoonten aanleert en de dagen met amusement en spelletjes vult, eet en drinkt waar het zin in heeft en zich kleedt zoals het hem of haar uitkomt, zal het hart net zo min deze levenswaarheden aanvaarden als een muur zand vasthoudt, als we dat er tegenaan smeren in plaats van pleisterwerk.

Het belangrijkste is, kinderen al in de jongste jaren vertrouwd te maken met de basisprincipes en er aandacht aan te schenken dat ze zich die eigen maken. De essentiële aard van de mens is in staat zowel goed als kwaad te bevatten; het zijn de ouders die het kind tot één van die twee kanten aantrekken. Daarom heeft de Profeet gezegd:

“Elk kind wordt geboren met de Fitrah (natuurlijke aanleg), het zijn zijn ouders die het tot een Jood, Christen of Magiër maken.”2)

__________________________________________

1) De boodschapper heeft gezegd: “Laat uw kind vanaf het zevende jaar meedoen met het gebed, en vanaf het tiende jaar dwingt u het.” Het kind wordt niet gedwongen te vasten in deze periode van groei en ontwikkeling, maar als het zelf wil vasten (meestal een paar uur per dag) dan wordt dat niet verboden.

2) al-Buchari en Moeslim, overgeleverd door Abu Hurairah.

[Nerdette.]

De positie van de vrouw in de Islam

Enkele feiten met betrekking tot de vrouw

Niemand ontkent dat de vrouw in de loop der tijd veel heeft geleden. Sterker nog, de vrouw heeft als zondebok moeten fungeren binnen vele beschavingen. Er werden her en der zelfs bijeenkomsten gehouden om de ware aard van de vrouw te onderzoeken. Dit gegeven is een smet op het blazoen van de mensheid. Er is immers geen beschaving geweest of deze heeft de vrouw onderdrukt en allerlei vormen van leed toegebracht.

Zo werd een vrouw in het verleden in het water gegooid wanneer zij haar man niet gehoorzaamde en bezat de man het recht om zijn vrouw te verkopen. In andere beschavingen werd een vrouw, wanneer zij beschuldigd werd van ontucht, in de rivier gegooid. Als zij vervolgens verdronk werd ze schuldig geacht en anders vrijgesproken. Dit is slechts een aantal voorbeelden waaruit opgemaakt kan worden hoe de vrouw in het verleden werd behandeld.

Enkele uitspraken

Zelfs filosofen, die de meeste mensen hoog in het vaandel hebben, die van grote invloed waren op de geschiedenis en waarvan de leer tot vandaag de dag wordt gedoceerd aan allerlei universiteiten, hebben zich schuldig gemaakt aan de meest verschrikkelijke uitspraken over de vrouw. Zo heeft de welbekende filosoof Aristoteles (384-322 v.Chr.), die als vader der filosofen wordt beschouwd, gezegd:

“De vrouw voor een man is te verglijken met slavin en haar meester, en is te verglijken met handwerk en rationeel werk, en met een barbaar en een Griek. De vrouw is een minderwaardige man die is achtergebleven op de tree van ontwikkeling.”1

Schopenhauer(1788-1860) heeft gezegd:

“Zij (vrouwen) zijn geschikt voor het functioneren als verpleegsters en leraressen in onze vroege jeugd, gezien het feit dat zij zelf kinderachtig, onbeduidend en kortzichtig zijn; in één zin zijn ze zelf grote kinderen gedurende hun hele leven. Zij zijn een ondermaatse, smal geschouderd, breedheupig en kortbenig ras, zij hebben geen geschikte kennis en hebben geen genialiteit.”2

Een andere bekende filosoof Friedrich Nietzsche (1844-1900) heeft op zijn beurt gezegd:

"De vrouw heeft zoveel om zich voor te schamen; er steekt zoveel pedanterie, zoveel oppervlakkigheid, zoveel bedilzucht, kleinzielige aanmatiging, bandeloosheid en onbescheidenheid in de vrouw, die tot dusver nog het best in bedwang werd gehouden en werd beheerst door de vrees voor de man."3

Voor de komst van de Islam plachten de Arabieren hun dochters levend te begraven uit vrees voor schande en oneer. Kleine meisjes hielpen nietsvermoedend mee met het graven van hun eigen grafkuil en veegden het zweet van het voorhoofd van hun vaders. Over hen zegt de Koran (interpretatie van de betekenis):

“En wanneer het levend begraven meisje gevraagd wordt. Voor welke zonde zij gedood werd.”
(Soerat at-Takwier: 8-9)

De sporen van vrouwenonderdrukking kunnen nog steeds bezichtigd worden in allerlei burgerlijke wetboeken die in het verleden opgesteld zijn door landen die vandaag de dag de durf hebben om de Islam van vrouwenonderdrukking te betichten. Zo lezen wij in het oude BW, welke gedurende de 19e eeuw in Nederland nog van toepassing was, dat de vrouw gelijkgesteld werd aan een minderjarige en een handelingsonbekwame.

En toen kwam de Islam

De Islam is gekomen om de vrouw te bevrijden van deze onderdrukking en terreur, en tegen de algehele mensheid te zeggen (interpretatie van de betekenis):

“En voor hen (de vrouwen) zijn er rechten overeenkomstig hun plichten.”
(Soerat al-Baqarah: 228)

De Islam is gekomen om tegen de man te zeggen (interpretatie van de betekenis):

“En behandel hen op een goede wijze en mochten jullie een afkeer van hen hebben, dan kan het zijn dat jullie een afkeer hebben van iets, terwijl Allah daarin veel goeds gelegd heeft.”
(Soerat an-Nisaa’: 19)

En (interpretatie van de betekenis):

“Laat hen (gedurende de wachttijd) wonen zoals jullie wonen, naar jullie vermogen en kwelt hen niet om hen in het nauw te drijven.”
(Soerat at-Talaaq: 6)

En (interpretatie van de betekenis):

“En geeft hun (de vrouwen) van de rijkdom die Allah jullie gaf.”
(Soerat an-Noer: 33)

En (interpretatie van de betekenis):

“Zij (vrouwen) zijn als kleding voor jullie en jullie zijn (als) kleding voor hen.”
(Soerat al-Baqarah: 187)

Onze Profeet (vrede zij met hem) is gekomen om de ware positie van de vrouw uit de doeken te doen. Toen hij (vrede zij met hem) werd gevraagd naar degene die het dichtst bij zijn hart lag, antwoordde hij onverwijld: “cAa’ishah!”

Ook heeft hij (vrede zij met hem) gezegd: “Wees goed voor jullie vrouwen!”
(al-Boekhaari en Moeslim)

En:

“De beste onder jullie is hij die zijn vrouwen goed behandelt en ik ben de beste onder jullie voor zijn vrouw!”
(at-Tirmidhi)

Desondanks

Desondanks heb je vandaag de dag een aantal hersenloze, haatzaaiende en blindvolgende figuren dat beweert dat een moslimvrouw, die zich conform de Islamitische Voorschriften kleedt en gedraagt, onderdrukt wordt. Wie wordt er nou werkelijk onderdrukt?

Een vrouw die in allerlei reclamespots van producten wordt gebruikt die in negen van de tien gevallen niets met haar lichaam te maken hebben of een vrouw die als een koningin door iedereen wordt behandeld?

Een vrouw die zich genoodzaakt voelt om de prostitutie in te gaan om zichzelf te kunnen onderhouden of een vrouw die te allen tijde door haar mannelijke familieleden onderhouden dient te worden?

Uit een recent onderzoek van de Rutgers Nisso Groep, in opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport blijkt dat maar liefst 12% van de Nederlandse vrouwen met seksueel geweld te maken hebben gehad4. Hier schuilt de werkelijke onderdrukking en minachting!

Conclusie

We hebben hierboven een schets gegeven van de positie van de vrouw buiten de Islam en daaropvolgend hebben we aangegeven hoe de Islam tegen vrouwen aankijkt. Tegen hen die nog steeds beweren dat de vrouw in de Islam onderdrukt, minacht en verwaarloosd wordt, zouden wij het volgende willen zeggen:

“De vrouw heeft in jullie beschavingen duizenden jaren moeten lijden. Het is dan ook niet vreemd dat jullie het vandaag de dag voor haar opnemen en haar rechten proberen te waarborgen. Daarentegen heeft de Islam van begin af aan de vrouw haar werkelijke waarde en status gegeven en haar rechten tot aan de Dag des Oordeels gewaarborgd!”

Team al-Yaqeen



1. The story of Philosophy, Will Durant.
2. Zie: Henry Alphern's An Outline History of PhilosophyDurant's werk over Schopenhauer. en Russell's werk over Schopenhaueren
3. "Geschiedenis van de westerse filosofie", B.Russell, blz. 794
4. Rapport Seksuele gezondheid in Nederland 2009

[Nerdette.]

Kamal Uddin - dagelijkse smeekbedes

[Nerdette.]

Het verhaal van Soumaya bint Elkhayaat



Link

[Nerdette.]

De dag dat jouw moeder jou zal verlaten



Link

[Smiahc]

En dood mijn hart niet tweemaal op dezelfde wijze



Link

Ik huil keer om keer om dit filmpje ma sha allah