Simcha, welke resoluties lapt Israel niet aan zijn laars. Is de westbank (inclusief oost jeruzalem) en gaza bezet gebied of niet? Probeer eens een keer een vraag te beantwoorden, i.p.v een wedervraag te stellen. Daarmee geef je aan dat je geenzins open staat voor dialoog.
Wat sky betreft, zal het een keer doen omdat types als jij juist topics als deze willen laten vervallen in moddergevechten. 600 man zijn in opdracht van een van de militaire leiders van het verdedigingsleger van onze profeet vzmh conform de straffen die toen golden (OT en bevestigd door NT) verdoordeeld tot de doodstraf. Volgens mij lees je te veel uit de talmud. Daar staat o.a dat de romeinen miljarden joden hadden vermoord. Als je een beetje kan rekenen dan weet je dat het aantal niet klopt Omdat Abraham en Jezus beide profeten zijn die de Islam lief heeft, zal ik ik die buiten schot laten. Maar laten we het eens over koning David hebben.
King David. 2 Samuel 2:4 After defeating the Moabite army in battle he makes the survivors lay down in rowes on the ground...he then gets a mesuring tape and mesures each row killing two out of three survivors! He then takes the over 1,000 war Horses and "hamstrings" them, cutting the tendons on the back legs making them cripple.
Archaeologist William G. Dever, in his book, What Did the Biblical Authors Know and When Did They Know It? comes to the conclusion that David and his united monarchy did indeed exist even if its extent in the biblical account is exaggerated. Dever opines that David probably ruled approximately from Tel Dan in northern Israel to the area south of Beer-Sheba in Judah. On the other hand, archaeologist Israel Finkelstein, in his book, The Bible Unearthed, provides evidence that Jerusalem must have been only a small, fortified village in days when it was David's capital. In his view, David was probably only a particularly gifted Judean war chief with a limited record of success in relating to the northern Israelite and Canaanite tribes; not the "king" of a unified nation extending from Dan to Beer-Sheba. Finkelstein's claim is challenged by Israeli archaeologist Eilat Mazar, who in August 2005 announced that she uncovered what she believes to be David's palace in the biblical City of David, and that it is indeed a very large structure appropriate to a great king.
Scholars take a more skeptical view to David's authorship of the Psalms. Most allow that he may have written several psalms, but certainly not all of the psalms traditionally attributed to him. Many of the psalms that are specifically denoted as "Psalms of David" have content describing a later time. For example, some describe the Temple as already in operation, while others describe Jerusalem as having been invaded by gentile forces, neither of which was the case in David's time. This leaves even some of the most pious Christian scholars to conclude that "of David" is more likely to be a designation added by later scribes meaning "in the spirit of David" rather than actually having been written by him.
More problematic still are modern depictions of David's character. Many twentieth century exegetes and writers are skeptical of his piety. They portray David as a man motivated by naked political ambition, who lets others take the blame for his dirty work. Ever politically astute, he cultivates the reputation of a God-fearing leader, even as his underlings assassinate his rivals.
In grote lijnen kan ik me hier wel in vinden. Ik vind echter dat Israel en Palestina een gezamenlijk leger moeten vormen.
Controle aan beide grenzen zal noodzakelijk blijven, ook voor Palestina.
Teveel dictators/groepen mensen zullen niet gebaat zijn bij vrede en zullen er alles aan doen om dit te dwarsbomen.
Ik denk namelijk dat niet iedereen het de Palestijnen in dank zullen afnemen dat ze vrede sluiten met Israel.
Pseu, Met het laatste ben ik het eens. Regime van Mubarak gesteund door SA wilde om meerdere redenen geen vrede. Immers wat zou er met het suez kanaal gebeuren wanneer olierijke landen een pijpleiding doortrekken naar Palesreal of Irsaelitine. Maar ik verwacht eerlijke gezegd dat de meeste arabische regimes eerder verdwijnen dan het israelisch regime, en we helaas eerst na veel bloedvergieten een totaal andere situatie krijgen. Daar draagt de zionistische ideologie aan bij gevoedt en gesteund door honderden miljoenen evangalisten. Gaat israel door met koloniseren van palestijns land, dan zal er geen plaats voor Israel zijn.
Ow nu zijn het de evangelisten, en dan nog wel 100 miljoenen? Jij accepteert gewoon geen joodse staat, moet je niet onduidelijk over doen.of vergis ik me? Jij accepteerd de originele VN resolutie zelf niet.
Verder heeft Israel eigenlijk de W-Banks al geannexeerd, ze zijn het nu aan't consumeren door er nederzttingen te bouwen.
En of er geen plaats meer voor Israel zal zijn dat zal de toekomst uitwijzen. Israel heeft ervaring met het racisme van molims als jij, ik vermoed dat ze ook de volgende confrontatie naar hun hand zetten.
Om eerlijk te zijn denk ik dat dat het probleem niet is, de vraag is of er wel nog ergens een plek te vinden zal zijn voor de palestijnen.Er is eigenlijk geen land die ze wil, Jordanie wil ervan af, Egypte houdt zijn grens dicht, de rest heeft andere problemen, De enigen waar ze hun hoop kunnen op vestigen is Israel, maar dan moeten ze die umah moslims als jij wandelen sturen, anders vrees ik dat ze gezien de wereldwijde crisis zware tijden tegemoet gaan.
Ik heb even voor je gezocht en deze gevonden, het probleem is volgesn mij de interpretatie van de resoluties die problemen geven..en de werkelijke waarde die deze resoluties hebben voor het betrokken land....
De VN-resoluties
Boycot-activisten wijzen vaak op de vele VN-resoluties en het internationaal recht dat Israël schendt, en het feit dat deze resoluties door Israël worden genegeerd. De resoluties die door de Veiligheidsraad zijn aangenomen en waarnaar veelvuldig wordt verwezen, worden hierbij nogal eenzijdig geïnterpreteerd.
Zo wordt Resolutie 194, aangenomen in 1949, vaak aangehaald om het recht op terugkeer te rechtvaardigen. Deze resolutie zegt dat de vluchtelingen die dit wensen naar Israël moeten kunnen terugkeren om er in vrede met hun buren te leven. Dat is wat anders dan bijna 60 jaar later te stellen dat alle vluchtelingen en hun nakomelingen (slechts een klein deel van de huidige ruim 4 miljoen vluchtelingen is indertijd daadwerkelijk gevlucht of verdreven) een onvervreemdbaar recht op terugkeer hebben.
Resolutie 242, aangenomen na de Zesdaagse Oorlog in 1967, spreekt van terugtrekking uit bezette gebieden en het recht van alle staten in de regio op erkende en veilige grenzen, en onderhandelingen om tot een rechtvaardige oplossing van het conflict te komen. Dit is duidelijk iets anders dan dat Israël zich eenzijdig uit alle in 1967 veroverde gebieden moet terugtrekken zonder erkenning en veiligheidsgaranties en zonder eisen aan de Palestijnen en Arabische landen wat betreft hun steun aan het terrorisme.
Er zijn inderdaad talloze resoluties door de Algemene Vergadering van de VN aangenomen die van Israël eisen dat het zich eenzijdig terugtrekt, de muur afbreekt, en zelfs alle vluchtelingen toelaat, maar deze zijn geen onderdeel van het internationaal recht. Alleen resoluties van de Veiligheidsraad zijn bindend. In de VN vormen de Arabische en islamitische staten een groot blok, en de meeste niet-geaffilieerde staten (met name Afrikaanse maar ook enkele Zuid-Amerikaanse landen) stemmen mee met het islamitische blok. Zo blijkt het bijna onmogelijk om bijvoorbeeld Soedan veroordeeld te krijgen, waar miljoenen mensen zijn gedood en gevlucht, omdat het islamitische blok dit tegenhoudt. Ook China’s bezettingspolitiek in Tibet of de Russische misdragingen in Tsjetsjenië gaan in de VN veelal vrijuit.
In de Algemene Vergadering worden resoluties aangenomen op basis van aantallen (en de machtspositie van) landen, niet op grond van objectieve criteria betreffende aard, ernst en oorzaken van mensenrechtenschendingen of aantallen doden die zijn gevallen. Evenzo wordt de VN-Mensenrechtenraad, waarvan ook grootste mensenrechtenschenders lid zijn, gekenmerkt door ‘koehandel’ waardoor schurkenstaten de dans ontspringen. Pogingen om dit te veranderen zijn tot nu toe vrijwel zonder resultaat.