1. #1
    MVC Lid

    Reacties
    46
    05-02-2017

    geen einde aan de ellende

    Dat is lang geleden..wat raar dat ik dit weer doe na een hele lange tijd, ik schrijf dit dan ook met tranen in mijn ogen.
    Schrijven is uiteindelijk mijn enige redder in nood, als ik even weet niet wat ik met mezelf aan moet dan schrijf ik het van af.
    Het is niet dat het altijd helpt maar op dit moment weet ik niet wat ik kan doen om de pijn die in mij ziet te laten doven.

    Het knaagt aan mij en het beïnvloed mij in mijn dagelijks leven, ik wil dat deze pijn ophoudt want er lijkt geen einde meer te komen aan hoe ik mezelf kwel.
    ik bid elke dag naar Allah subhana wa tala dat hij mij hieruit helpt en mij het teken geeft want ik geef het langzaam op.


    Perspectief vanuit mezelf

    ik kijk naar mijn polsen en heb gelijk spijt van mijn daad..het leek heel even te zijn dat de pijn verdween maar nu voel ik mij nog ellendiger dan voorheen.
    wat walg ik ontzettend van mij zelf, ik durf mezelf geeneens meer aan te kijken..
    maar ik ga wel door met alles..ik wil dat andere het goed hebben maar ik zelf zit zo diep in een put en niemand die mij zijn hand geeft.
    ik begin te huilen en veeg mijn tranen snel weg..de stemmen in mijn lijken langzaam op te houden.
    en beter ook want nu kan ik helder nadenken..

    Dit is geen manier om de pijn te laten verdwijnen en dat weet ik wel hoor. De buitenwereld mag mijn pijn niet zien.
    ze mogen niet zien dat ik echt kapot ga en dat ik niet weet wie mij hiermee kan helpen, misschien wordt ik langzaam gewoon gek in mijn hoofd.
    ik weet het ook gewoon echt niet meer, zelfmoord is geen uitweg..denk ik hard op.
    vaak heb ik het overwogen..maar ik kon het niet maken tegenover mijn dierbaren om mij heen, ik weet dat ze kapot zouden gaan.
    Als ik opeens in mijn kamer zou gevonden worden en dan opgehangen..ik weet hoeveel pijn ze zouden hebben.
    ik zou nog erger spijt hebben als ik de in hel zou zijn vanwege zoiets..

    Ik besef nu ook..het is het tijdelijk leven, wat grauw is en zwaar. Dat geluk dat ik ooit wil voelen ga ik nooit voelen hier op aarde.
    wil ik het paradijs opofferen omdat ik mij zo nu voel?
    k begin weer te huilen tijdens het schrijven van dit stuk..
    Het heeft mij best wat moeite gekost om dit niet te verwijderen, ik moest en zou dit gewoon plaatsen.
    ik weet niet wat ik moet beschrijven en wat ik voel..op dit moment voel ik gewoon niks, je gaat op een gegeven moment emotieloos zijn.
    Alles op je laten afkomen net alsof het niks is.

    weet je ik weet het ook niet meer..dit heb ik geschreven omdat ik mij nu zo voel en het kostte nauwelijks moeite..
    nog steeds blijf ik denken aan zelfmoord..oh wat walg ik van mezelf, wat erg dat ik mij zo erg voel dat ik zo heftig begin te denken..

  2. #2
    ♡wahrania♡

    Reacties
    1.684
    26-02-2014

    Komt er een vervolg xmies?
    "Ik heb geen talent voor ondergeschiktheid"
    ~Wie in je afwezigheid kwaad spreekt, vreest je aanwezigheid~

  3. #3
    Verbannen

    Reacties
    454
    19-03-2020

    Vrouwen

  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    46
    05-02-2017

    is het nodig om zoiets te plaatsen?

  5. #5
    Verbannen

    Reacties
    454
    19-03-2020

    Ja zoek een psycholoog

  6. #6
    MVC Lid

    Reacties
    46
    05-02-2017

    is goed x omdat jij het zegt ga ik het zeker doen. je hebt mij direct opgevrolijkt ha ha not hele fijne dag