1. #1
    MVC Lid

    Reacties
    466
    11-09-2010

    Verwacht Het Onverwachte.....

    Daar lag ik dan. Op mijn rug starend naar de blauwe lucht. Ik voelde de plantjes onder mijn rug priemen. Ik hoorde in de verte wat vogelgeluiden en een vage uitlaat van een bus. Mijn ouders waren er niet, een weekendje weg. Dat hadden ze hard nodig. Ze stressen om de kleinste dingen, en onbewust ga ik het probleempje dan groter zien om dan vervolgens met hun mee te stressen. Terwijl mijn broer walid het tegendeel doet. Z’n benen kruisen en je dan vervolgens vierkant in je gezicht uit te lachen waarna je je vervolgens heel dom gaat voelen. ‘amal!’ hoorde ik vanuit de keuken. Ja dag, als hij denkt dat ik voor het eten ga zorgen mag hij een eindje gaan fietsen. Ik trok mezelf moeizaam overeind en liep met tegenzin naar binnen. altijd als me broer met vrienden is doet hij stoer. Dan probeert hij je neer te halen en zwart te maken. En dan doe je alles fout in zijn ogen. En met hun op vakantie? Dat is een pure marteling! Je wenst jezelf dood dan dat je drie fucking hele dagen met hun in een vierkante bak zit opgescheept. En dan niet alleen dat. Je moet naar hun muziek luisteren, naar hun gezeik. En o ja. Droom maar verder dat je voorin mag zitten. Nee dat is voor mij, amal een sprookje. Ja gewoon een sprookje. En als je dat vraagt dan kijken ze je spottend aan en zeggen: ‘het is te gevaarlijk voor meisjes om voorin te zitten, weet je wat voor grote risico het is.’ en dan gaan ze je gezamenlijk uitlachen.
    ‘haloo ik vroeg je wat?!’haalde walid me uit mijn gepeins. Ik schrok op en keek hem aan.
    ‘ja, wat?’
    ‘we gaan uit eten, we hebben geen zin om te koken, ga je mee of niet?’ vroeg walid ongeduldig. Zijn vriend hatim had al zijn jas aan. Het drong tot me door dat ik nog in me pyjama stond en dat zij alles behalve een half uur op mij gaan wachten.
    ‘ja hallo! Waarom kom je er nu pas mee, kijk hoe ik erbij loop!’ riep ik verontwaardigd.
    ‘alsof je er aantrekkelijker uit ziet met normale kleding. Niet dat jij normale kleding hebt. Ga snel, ik moet nog even wat doen als ik aanbel sta je binnen 5 seconde bij de deur anders ben ik weg, begrepen?’ zei walid vastbesloten. Hatim stond nog na te lachen over de opmerking die walid mij toewierp. Ik knikte boos en liep stampvoetend naar boven. Alsof uit eten gaan met hun een pretje is. alleen het idee al om samen met hun aan een tafel te zitten is een nachtmerrie. Maar toen bedacht ik me iets. Ik ga er lekker mijn dagje van maken en doe wat ik wil.
    ik keek mezelf glimlachend aan toen ik aangekleed en opgemaakt voor de spiegel stond. Ik trok me uggs aan en liep naar beneden met me telefoon in me hand. Me sleutels in de andere en sloot snel alle deuren. Van de balkon en de tuin waarna ik vervolgens de huisdeur achter me in het slot gooide. Walid had nog niet gebeld maar ik ga dus mooi niet wachten tot hij aanbelt.
    me telefoon ging af. ‘wat!’ riep ik zonder eerst naar mijn display te kijken.
    ‘jij ook een goedeavond jonge dame.’ Zei samir. Samir was een schat van een jonge. We zaten al 5 jaar samen in de klas en deden zowat alles samen.
    ‘ow, sorry ik dacht dat je dat flikkertje van me was.’ Zei ik met afschuw in mijn stem. hij schoot in de lach. ‘je krijgt letterlijk 500 euro van me als je het 1 dag met hem uit kan houden zonder ruzie. Ik durf het gewoon te wedden met je, omdat ik toch weet dat dat je niet gaat lukken.’ Ik schoot in de lach.
    ‘je weet dat je je geld niet kwijt gaat raken aan deze weddenschap he.’
    ‘yep, wat ga je doen vandaag?’
    ‘geloof het of niet, ik ga uit eten met walid en hatim.’ Zei ik nog chagrijniger.
    ‘hatim? Is dat niet die vriend van hem die nog erger is?’
    ‘yep, twee keer zo erg. Maar ik zie hem al aanrijden, ik moet hangen. Spreek je gauw.’

  2. #2
    MVC Lid

    Reacties
    466
    11-09-2010

    Na uppiess ga ik door......

  3. #3
    Utrecht♥

    Reacties
    1.346
    14-01-2011

    Upjjjesss, eerste fann xx

  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    466
    11-09-2010

    Citaat Geplaatst door Maghrabiiaa9 Bekijk reactie
    Upjjjesss, eerste fann xx
    voor jou

    Walid reed met hoge snelheid de oprit op.
    ‘zaken?’ zei hatim met opgetrokken wenkbrauw. Hij had me blijkbaar zien bellen toen ik afscheid nam. ‘ik heb tenminste zaken, wat heb jij?’ zei ik minachtend. Hij begon triomfantelijk te lachen. Alsof het hem niks deed.
    ‘zeg maar niks. Je brand vanbinnen, ik raakte je als een speer in zijn punt. Ik leef met je mee, zeg maar niets.’ Zei ik smalend. Hier was ik goed in. Walid keek mij fronsend aan. Nu ging hij voor zijn vriend opkomen. Ik ken de hele routine al.
    ‘ey of je stapt in of je gaat maar huppelend naar die restaurant.’ Zei hij me scheef aankijkend. Ik rolde met mijn ogen en stapte in. Ik deed expres de portier overdreven hard.
    ‘eey doe rustig met mijn auto man!’ zei hij. hij wreef overdreven lief over het dashboard alsof het zijn kindje is. ‘taaaazzz, begin te rijden ofzo.’ Zei ik afkeurend. Hij behandelde zijn auto beter dan mij. Echt waar.
    bij dat restaurant aan te zijn gekomen liep ik alvast voor me uit. Meteen toen ik binnenkwam voelde ik dat mijn mond begon te watertanden. Nu pas voelde ik wat voor een honger ik heb. Je broer en zijn vriend pesten, daar krijg je honger van. Ik zag een klasgenoot van mij achter de toonbank. Hij werkte hier, dat had hij al gezegd. Want hij vroeg me keer op keer af wanneer ik een keer langs zou komen. Ze waren nieuw geopend en deze zaak was van zijn ouders.
    ik deed alsof walid en hatim lucht waren en stapte op maikel af. Mijn klasgenoot.
    ‘heey amal!’ riep hij verrast. Hij legde zijn vaatdoek neer en liep mijn richting op.
    ‘alles goed?’
    ‘goed hoor met jou? Eindelijk, je bent er?’
    ‘ja, sorry. Ik ben nu tijdelijk alleen thuis met mijn nachtmerrie dus dachten we dat we beter uit eten konden gaan.’ Hij knikte begripvol. Ineens voelde ik een ruwe greep om mijn arm. Ik keek in de woedende ogen van walid.
    ‘ja, zijn we uitgepraat, dan kunnen we nu doorlopen.’ Zei hij scherp. Hatim keek me minachtend aan en liep voor ons uit naar een tafel. ‘doe even normaal man, het is maar een klasgenoot. Ik heb niks met hem of zo!’ beet ik hem toe.
    ‘nee dat moest er nog bijkomen! Dat jij wat met hem had. Ga je ons hier schande geven, kijk hoeveel Marokkanen hier rondlopen en dan kom jij even met die kaas daar praten! Heb je geen manieren ofzo?!’ riep hij boos.
    ‘die kaas daar heeft tenminste wel respect voor meisjes en is gemanierd. Dat kunnen we van die marokkaanse junkies niet zeggen he!’ kaatste ik terug. Hij perste zijn lippen op elkaar en keek woedend de andere kant op.
    ‘klaar hou gewoon die grote mond van je man, je hebt altijd wel wat te zeggen jij. Respect voor je brada man.’ Zei hatim in de hoop walid een beetje te kalmeren.
    ‘sorry maar ik kan geen respect hebben voor een vieze kwijlende hond, en jij vast ook niet. Ewa zo zie ik walid. En trouwens, waar bemoei jij je mee eh meelopertje ik bedoel jij bent geen haar beter dan die hond en hoe…..’ ‘en nou ga jij je bek onmiddellijk houden voordat je al je tanden gaat verliezen, heb je mij begrepen! Geen woord! Geen letter!.’ Onderbrak walid mij woedend. Hij keek me vol haat aan. Ik begreep dat ik nu onmiddellijk moest stoppen voordat de bom af ging. Ik keek hem diep aan en zocht naar een spatje medelijden. Of begrip. Een heel klein beetje maar. Maar welou. Alleen haat en nog eens haat. Klaar amal begrijpt het. Het zal nooit goed komen tussen hun. Nooit. Dus leer er maar mee leven. Ik keek de andere kant op en hield de hele avond mijn mond. Ik zei alleen wat toen de serveerster de bestelling op nam. En om te zeggen dat ik naar de wc ging.
    zwijgen liep ik naar mijn kamer en sloot me daar op. ik trok mijn lekker zittende broek aan en liep naar de keuken om wat cola voor mezelf te pakken. Ik trof hatim aan in de keuken. Hij trok de koelkastdeur open en stak zijn hand uit naar het laatste blikje cola. Ik keek teleurgesteld en trok mijn uitgestoken hand terug. Hij keek naar me op. ‘hier, neem jij de laatste maar.’ Zei hij vriendelijk. Wat? Vriendelijk. Hatim en vriendelijk! Dit kan niet. Hij heeft gewoon slaap. Of hij is net keihard op zijn achterhoofd gevallen. Ik keek hem verward aan terwijl ik het koude blikje aannam.
    ‘uhm…bedankt’ zei ik snel. Hij pakte Fanta en knikte kortaf zonder me aan te kijken. Ik draaide me snel om en liep de trappen op. een tel later hoorde ik zijn voetstappen achter me waarna walids kamerdeur vervolgens met een klap dichtsloeg. Ik hoorde vreemde geluiden. Ze waren film aan het kijken
    .

  5. #5
    Utrecht♥

    Reacties
    1.346
    14-01-2011

    Uppss , dankjewel

  6. #6
    MVC Lid

    Reacties
    56
    17-08-2010

    Wauww wat een mooi verhaal! Ga gauw verder

  7. #7
    Geen 13

    Reacties
    1.007
    20-03-2008

    Yoooeeeehoooeee mijn schatje is er weer met haar prachtige schrijftalent
    uupppppaaaaa liefje mooi begin wollah en is t wat ik denk dat t is
    xxxxxxxx jwz wie sws
    roh etnekzed

  8. #8
    MVC Lid

    Reacties
    307
    14-06-2005

    ga verder upppppp

  9. #9
    Off.

    Reacties
    2.421
    13-11-2009

    'up!'

  10. #10
    MVC Lid

    Reacties
    466
    11-09-2010

    heey meiden!
    dank jullie wel voor jullie upps, zo wordt ik alsmaar gemotiveerd.
    ik zal meteen een paar vervolgen voor jullie neerzetten.
    veel lees plezier!
    xxxx

  11. #11
    MVC Lid

    Reacties
    466
    11-09-2010

    Citaat Geplaatst door marokkaantje_13 Bekijk reactie
    Yoooeeeehoooeee mijn schatje is er weer met haar prachtige schrijftalent
    uupppppaaaaa liefje mooi begin wollah en is t wat ik denk dat t is
    xxxxxxxx jwz wie sws

    heeey schattjee!!
    jaa schat, het is precies wat je denkt dat het is ahaha
    het vuur is nog niet geblust!
    xxx hvj

  12. #12
    Geen 13

    Reacties
    1.007
    20-03-2008

    Citaat Geplaatst door inthehouse Bekijk reactie
    heeey schattjee!!
    jaa schat, het is precies wat je denkt dat het is ahaha
    het vuur is nog niet geblust!
    xxx hvj
    ahahah aaaah Inshallah komt t goed liefje
    Jallah zied UPPPPPPAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
    roh etnekzed

  13. #13
    Geen 13

    Reacties
    1.007
    20-03-2008

    Kom Opp met die vingertjes Jallah hahahah
    roh etnekzed

  14. #14
    MVC Lid

    Reacties
    466
    11-09-2010

    Ze waren film aan het kijken. Ik zuchtte en sloot ook mijn deur. Ik belde samir op. ik vertelde hem alles over het etentje.
    ‘je lokte hem wel uit amal.’ Zei samir lachend.
    ‘ja maar daar gaat het nu niet om, het gaat om meerdere momenten. Hij kijkt me echt vol haat aan, alsof ik niks voor hem beteken. Alsof ik hem echt niks doe. Ik snap het gewoon niet. Ik mag hem ook niet maar als het erop aan komt dan hou ik gewoon van hem. Je begrijpt me toch wel? En me ouders blijven misschien drie maanden weg. En dan als het zomervakantie is moet ik met hun die drie dagen gaan reizen naar marokko. Dit is toch niet meer normaal!’ riep ik half snikkend uit.
    ‘he meisje, doe nou rustig. Het komt wel goed schat. Vertrouw me. Ik denk dat het komt doordat jij ook heel hard tegen hun bent, je laat zien dat het je niks doet, oftewel je doet alsof het je niks doet en daar gaan zij zo op reageren. Begrijp je. Als jij laat zien van, klaar je doet me pijn. Dan denk ik echt wel dat hij zijn excuses gaat aanbieden. Of desnoods stoppen met pesten.’ Moedigde hij me aan. ‘het komt wel weer goed lieverd. Echt.’ Zei hij zacht. Ik werd er een beetje rustiger van.
    ‘sorry dat ik zo laat belde, ik moest het er even uit schreeuwen.’
    ‘doe normaal amal, je weet dat ik altijd voor je klaar sta, ga maar slapen, je gaat je morgen vast beter voelen.’ Stelde hij me gerust.
    ‘oke, samir, shoukran schat. Slaaplekker.
    ik poetste me tanden en ging vervolgens liggen onder mijn koele dekbed. Meteen toen mijn hoofd mijn kussen raakte voelde ik dat mijn hoofd tot rust kwam. Ik sloot me ogen en probeerde aan alles behalve aan vanavond te denken.
    Iedereen sliep nog. Ik liep naar de keuken en maakte een heerlijk ontbijt. En niet voor mezelf alleen zoals ik elke dag heb gedaan sinds mijn ouders weg zijn, maar ook voor walid en hatim. Toen ze een half uur later naar beneden kwamen zagen ze de tafel gedekt staan. Walid zei geen woord en nam plaats aan tafel. Hatim volgde zijn voorbeeld en begon met eten. Ik staarde naar de tuin terwijl ik dromerig mijn croissant naar binnen werkte. Het was heerlijk weer.
    ‘gaan we vandaag naar belgië?’ vroeg walid ineens. Ik wist dat hij het tegen hatim had dus ik bleef stug naar de tuin staren. Na het ontbijt stonden ze op en liepen naar de kamer. Ik hoorde walid een douche nemen. ‘bedankt, amal. Voor je heerlijke ontbijt.’ Mompelde ik sarcastische in mezelf terwijl ik opstond om alles af te ruimen. Hatim stond ineens in de deuropening en pakte wat glazen borden van de tafel. Ik bleef verstijfd staan. Was hij me nou aan het helpen? Kon niet waar zijn. Maar het levende bewijs stond voor me. Ik negeerde het en begon de vaatwasser te vullen. Hij veegde van de tafel en veegde de vloer. Ik maakte het aanrecht schoon en deed de vaatwasser aan. Toen ik klaar was zag ik dat hij het hoopje afval onhandig aan het opvegen was met een stoffer en blik.
    ‘waarom help je me?’ vroeg ik. Hij kwam half overeind en gooide de troep in de vuilnisbak. Hij keek me even aan en richtte zich weer op de stoffer en blik.
    ‘ik vroeg je wat?’ vroeg ik iets zachter. Hij haalde zijn schouders op en keek fronsend naar de tuin, zoals ik naar de tuin staarde toen we aan het ontbijten waren.
    ‘vreemd. Maar bedankt.’ Ik liet het hierbij. Ik ken hatims blik goed genoeg om te weten dat hij niets meer ging zeggen. Ik gooide de handdoek op de tafel en liep naar mijn kamer. Ik pakte me laptop en ging wat surfen. Alles was droog. En saai. Toen ik ineens de huistelefoon hoorde overgaan. Ik sprintte naar beneden gevolgd door walid achter me aan. Ik pakte de hoorn. Walid duwde het ruw uit me hand. Ik gaf de hoorn een klap waardoor het op de bank terecht kwam en nam snel hijgend op.
    ‘ja?’ vroeg ik kort. Ik moest nog nahijgen. Ik voelde walid’s hand op mijn schouder. Hij wou mij slaan maar doordat ik ‘WAT’ schreeuwde stopte hij aprubt en liet zijn hand onbewust daar.
    ‘ja lieverd, je oma is nog ziek schat. We willen bij haar blijven, en jij kan toch met je broer naar marokko komen?’ zei me moeder alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Terwijl ze weet hoe erg ik walid niet kon uitstaan.
    ‘yema doe normaal, dat is een marteling voor mij!’
    ‘schat het kan nu even niks anders oke, je oma heeft me nodig. Saffii? Geef je walid een kus van me. Beslama lieverd.’ Me moeder deed altijd zogenaamd haastig als ik iets niet wilde. Zogenaamd om te voorkomen dat ik haar weer ga overhalen. ‘ik doe alles behalve een kus geven, doei mama!’ zei ik teleurgesteld. Toen pas voelde ik zijn hand op mijn schouder branden. Ik keek hem onwennig aan en keek vervolgens naar zijn hand. Hij staarde me nog boos aan maar zijn hand bleef waar het was. Ik besefte nu pas dat ik hem niet eens kende, van zo dichtbij. Ik trok me schouder terug en gaf hem de hoorn. ‘wat wil ze?’ vroeg walid schor.
    ‘ze wilt mij dood hebben, dat wil ze.’ Zei ik kil. Hatim keek ons van een afstandje aan.
    ‘wat wil ze zei ik!’ riep hij kwaad uit.
    ‘ze komt niet! Ze laat mij aan me lot over en jullie moeten er maar heen.’
    ‘mag jij niet gaan?’ zei walid verbaasd. Ik schudde me hoofd.
    ‘ik ga niet mee.’
    ‘maar jij moest met ons mee, dat zei ze of niet?’
    ‘ja, maar ik ga niet.’
    ‘en waarom wou ze je dood hebben?’ hij keek me met een stomme grijns aan die ik al te goed kende. Hij stond op het punt mij uit te lachen. Hij wachtte alleen op wat ik ging zeggen.
    ‘omdat ik met jullie mee moet! Ben je traag van begrip ofzo! Tfoe!’ riep ik verontwaardigd uit. Als hij nu ging lachen, dan zou hij ze voelen. Maar die lach kwam niet. Hij keek me indringend en verward aan. ‘was dat die marteling?’
    ‘hé meneer begrijpt me! Ja dat is een marteling ja!’ riep ik boos. Hij stak zijn arm uit en liet het wezenloos in de lucht hangen. ‘pff je overdrijft man!’ ik keek hem dodelijk aan en liep naar mijn kamer. Ik begreep eerst niet waarom hij me niet had uitgelachen. Maar later begreep ik het. Ik heb hem zo laten zien wat ik voelde als ik bij hun was. Hoe ik me voelde. En normaal deed ik dat nooit. Ik had altijd een pokerface op. ze konden nooit wat aan me zien. Misschien was dat het. Nee ik weet het bijna zeker. Ik hoorde hard gelach en gedreun in de woonkamer. Ze zouden zo vertrekken naar belgië en dan had ik rust. Ik keek mezelf een tijdje aan in de spiegel en ging vervolgens liggen op me bed.

  15. #15
    Geen 13

    Reacties
    1.007
    20-03-2008

    MMMMEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEERRRRRRRRRR RRRRRRRRRRRRRRRRR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!
    TOPPPIIIIIEEE
    roh etnekzed