Hoodmodel

[Sisterhood.]

oepppaaaa

[iesiej]

Uuuupppsaaa

[Bentmmekness]

Ups..

[hanan1989]

Nieuwe fan!!
Up!!

[HOOD]

De regenbui sloeg toe, ik voelde nu zelfs de druppels langs mijn nek glijden. We gingen onder een boom staan. Er viel een akelige maar toch een aangename stilte, het geris van de bladeren en het getik van de regendruppels is het enige wat klonk. Hij pakt mijn hand vast en houdt deze stevig beet. We kijken beide voor ons uit, een moment van onbegrip, duizenden gedachte die in je omgaan maar geen een die je werkelijk kunt plaatsen. Hij verbreekt de stilte. "Je houdt niet van me, bent niet verliefd op me en hebt geen zwak voor me. En mocht dit ooit toch wel gebeuren, zullen je gevoelens niet sterk genoeg zijn. Ondanks dat ik hiervan op de hoogte ben, kan ik je niet loslaten. Ik kan het niet." Zijn woorden neem ik in me op terwijl ik strak voor me uit blijf kijken. Weer valt er een stilte van enkele minuten. Dit keer ben ik het die de stilte verbreekt, Safouane het is beter om door te gaan met je leven. Ik zal je op elke mogelijke manier breken, even kijk ik hem recht in de ogen aan. Het is iets wat ik niet zelf in de hand heb, je verdient het niet Safouane. Laat me los, ga verder met je leven. Zijn ademhaling wordt zwaarder, zijn ogen nemen een rare vorm aan terwijl hij mijn hand steviger vast pakt.

Ik sta in de lift op naar de derde verdieping, de zus van Marcel is al een tijdje moeder. Haar feliciteren moet ook gebeuren. "Ik waardeer het Noortje, ik waardeer het enorm!" Daar zijn we vrienden voor. "Ja maar toch, ze heeft je nooit gemogen en heeft dat duidelijk laten merken in het verleden." Heel goed gezegd Marcel, in het verleden. We stappen de lift uit en lopen naar de woning van Miranda, de zus van Marcel. Het lijkt erop dat ze schrikt van mijn bezoek. Ze laat ons binnen, ik feliciteer haar en neem de kleine in mijn armen. Nog steeds lijkt Miranda geschrokken, als Marcel buiten staat te roken neem ik het heft in handen. Je staat ervan te kijken dat ik je kom bezoeken? Met grote ogen kijkt ze me aan. "Nou uh ja wat moet ik zeggen, ik bedoel ja. Uhm we waren niet echt dikke maatjes. Dus uh ja." Het feit dat ze stotterd geeft aan dat ze niet weet te handelen. Met gespleten ogen kijk ik haar aan. Ik druk een kus op de voorhoofd van de kleine die ik in mijn armen heb liggen en leg de baby in zijn bedje. Inderdaad Miranda, dat waren we niet en dat zullen we nooit worden ook. Maar je bent de zus van mijn maatje en een baby die ontvangen we uiteraard met open armen. Ik ben blij voor je meis, je zult het vast goed doen als moeder. Ik druk een envelop in haar handen en zeg haar glimlachend gedag.

Slaperig neem ik mijn telefoon op, ja hallo? "Met Zakaria. Luister, Ismail komt op verlof." Zo snel? "Ja, maar dit hou je voor je. Kom even naar de gracht van vorige keer. Leg ik het je even uit." Nu? "Ja." Droom verder, ik ga slapen. "Shahira, dit is belangrijk!" Zal vast, bel zijn vrouw ofzo. Bel me alleen als we geld kunnen maken, anders niet. Zonder op zijn reactie te wachten hang ik op.

Tentamenweek, dat betekende dus minder werken. Veel minder werken. Maar dit moest ik halen, kosten wat het kost. In de kantine zie ik Melisa en Soraya, ze wenken dat ik bij hun moet komen zitten. Ook Samir en Jordy zitten bij hun. Ik groet iedereen en neem plaats. We praten over koetjes en kalfjes tot de klok aangeeft dat het tijd is voor tentamen. Met een bonkend hoofd kom ik thuis, ik neem vier asperientjes en neem gelijk plaats achter het bureau in mijn kamer. Na enkele uren flink te hebben geleerd besluit ik om een rondje te gaan lopen. De klok staat op 01.00 uur, ik kleed me makkelijk aan verlaat stiltjes mijn huis.

[Bentmmekness]

Nog één..

[Undercover1991]

UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP UP

YOU'RE THE BEST. <3 Snel verder gaan mop

[HOOD]

Beste lezers,

Graag wil ik jullie alle bedanken voor alle lieve pm's en comments . De nieuwe lezers wil ik van harte welkom heten en iedereen wens ik nog veel leesplezier.

Er komt jullie gauw een vervolgje tegemoet .

HOOD.

[iesiej]

Uuuupppsaaa

[Undercover1991]

upppppppppppppppppppppppppp

[iesiej]

Uuupppssaaa

[HOOD]

De wind snijdt me fel in mijn gezicht, ik snuif de buitenlucht in me op terwijl mijn ogen de buitenwereld bewonderen. Ik loop langs de speeltuin, flashbacks. Ik zie mezelf gillend en al rond spelen, elke dag met mijn haar door de war, gaten in mijn broek thuis komen. Nu komen Nouhaila en Katieba zo thuis, ook Dounya kwam zo thuis en ook Khalid zal ooit zo thuis komen. Mijn oog ontdekt een zwart gedaante, iemand is me aan het bekijken. Blijkbaar voelt het zwarte gedaante zich betrapt. Niets in me zegt dat ik er bang voor hoef te zijn, het blijft tenslotte mijn buurt. Algauw ben ik aan het bedenken hoe ik mijn leerwerk ga aanpakken. Terwijl ik plaatsneem tegenover de vijfer voel ik dat ik wordt bekeken, iets of iemand komt dichterbij. 'Verdomme Noor je hebt niet eens wat bij je!' Praat ik in mezelf. Opeens schieten de woorden van Ismail me te binnen, "zorg ervoor dat iemand in de buurt hem voor je draagt." Ik hoor voetstappen, even weet ik niet te handelen. Fuck it, laat het allemaal maar komen. Angst, iets wat ik aan het afleren ben.
Een jongenman neemt naast me plaats. "Hoi." Ik reageer niet. "Lekker he stilte. Ondanks die hangjongeren dan." Weer reageer ik niet. "Jij bent toch de dochter van Zina?" Wat kom je doen? Vraag ik hem terwijl ik hem nog steeds niet heb aangekeken. Even blijft hij stil, "ik wil niet vervelend zijn.." Ik vroeg je wat je komt doen, niet wat je wilt zijn. "Met je praten." Ik draai mijn hoofd naar hem om en zie een jongeman die ik wel vaker in de buurt zie. Hij stelt zich voor als Marouane. Dus vertel me Marouane, wat kom je doen? Hij haalt zijn schouders op, "ik zie je wel vaker, je bent alleen altijd zo snel weer weg." Klopt. "Hoe komt dat?" Moet ik dan ook de hele dag gaan nietsen op straat als jullie? "Au." Niets persoonlijks. "Dat zal vast niet, maar dat voelde dus als een platte hand recht in mijn gezicht." Ik begin zwakjes te lachen. "Maar we staan in iedergeval niet te nietsen." Oh nee? "Nee, heel de dag aan de hossel." Every day I'm hustlin. "Klasse, echt. Luister je Rick Ross?" Ik knik. Lopen de zaken een beetje? Hij kijkt moeilijk, "valt mee." Ik knik. "En jij, wat doe jij?" Ik studeer. "Voor de kost bedoel ik." Ik maak geld, dat is wat ik doe. Vraag me niet hoe, kunnen we samen geld maken, praten we dan verder. "Klinkt interessant." Geloof me, alles behalve. "Iedereen hier vraagt zich af wat je doet voor die flappen. Iedereen heeft zo zijn eigen gedachte gang." Zo zo, paparazzi. Ach mensen, als ze iets slechts horen schreeuwen ze het uit, als ze iets goeds horen verbergen ze het en als ze niets horen, dan verzinnen ze een leugen. Hij begint te lachen, "nieuwsgierig." Jullie ja. "Jij niet dan?" Het boeit me echt niet wat jullie doen, echt niet. Zolang mijn familie er maar geen last van heeft is het oké.

Je weet mijn moeders naam, hoe komt dat? "Je moeder is een pracht van een vrouw, ze is er wel eens als ik mijn zusje naar de speeltuin breng." Ik knik. "Je hebt je niet voorgesteld." Hoeft niet, dit is mijn buurt. Iedereen kent me, wil je beweren van niet? Hij begint te lachen en klapt in zijn handen. "Kapsones hoor." Glimlachend kijk ik hem aan. Elke wezen op deze aarde heeft toch een beetje kapsones in zich? Hij knikt. Marouane, ik ga er weer van door, hou je rustig. "Was leuk Nora, echt. Ik had je anders ingeschat." Vooroordelen, vooroordelen. En zie je, ik hoef me niet voor te stellen. You know about me. "Every body here does." I know. Ik zwaai nog even naar hem en ga naar huis.

De eerste tentamenweek zat erop, nog twee te gaan. De dagen dat ik niet zo vaak naar het pand ging lieten me realiseren wat ik wel niet miste. Khalid is in de volle groei, de tweeling waren zeer slimme leerlingen en mijn moeder had een vriendin die regelmatig langs kwam. Ze deed zelfs aan vrouwen zwemmen, alles en iedereen leek een sociaal leventje te hebben. Dounya, ze hield wat verborgen..

[Sisterhood.]

oepppsss

[HOOD]

Beste lezers,

Erg bedankt voor alle lieve pm's, comments en uiteraard voor alle lieve groene puntjes!

De nieuwe lezers wil ik van harte welkom heten en ieder wil ik nog veel leesplezier wensen.

Uiteraard wil ik jullie bedanken voor jullie geduld .

HOOD.

[iesiej]

Uuupppssaaa