Weet je, ik heb soms medelijden met sommige ouders, vooral Tata's, wanneer zij machteloos zijn tegenover hun gillende kind midden op straat of in een supermarkt. Het ergste van al is dat iedereen naar jou als ouder staat te kijken, benieuwd naar wat jij gaat doen. Bij tata moeders zie ik vaak dat hoe hoger zij hun stem verheffen des te harder haar kind gilt. Amma vaders, pfffff
de wanhoop in hun gezicht spreekt boekdelen. (zie youtube filmpe in 2de reactie).
Hey maar dames, wat zouden jullie doen als je kind buiten zomaar uit het niets begint te gillen, of omdat je niet ingaat op wat je kind wil? En thuis, hoe pak je de lbsalaat van je kind aan?
Afgelopen week was ik in de bus met mijn 18 maanden oude dochter, en toen ik iets van haar af had gegpakt begon zij plotselling als een gek te gillen en met haar voeten te slaan. Ik was woedend, ik kookte van de woede en het was dat iedereen naar mij stond te kijken anders had ik haar wa7ed klap gegeven. Ik dacht ghier belati totdat we thuis zijn.
Thuis als zij stout doet, als zij niet luistert of zo dan geef ik haar een waarschuwing. Doet zij het opnieuw dan krijgt zij 3 klappen op haar hand (tot alle ergernis van haar vader. Die is bang dat ik haar pols breek). En als zij heeft uitgehuild dan vraag ik haar of zij dat weer opnieuw zou doen of niet. alhamdulillaah veel van de dingen waar zij klappen voor heeft gehad doet zij niet meer.
Soms heeft zij ook van die huilbuien (aanstellerij) en dan breng ik haar naar haar strafhoek op de gang. Bij die programma over moeilijke kinderen heeft een nanny laten zien dat het helpt, en echt, het helpt inderdaad. in het begin wilde zij niet blijven, maar ik bracht haar gelijk terug naar haar plek, en nu voila, zij blijft daar zitten totdat ik haar haal. Het laat hun ook korter huilen.
De nanny heeft wel gezegd dat de strafhoek niet haar bed mag zijn anders krijg je haar nooit meer in slaap haha