De glinstering in haar ogen kan ik nog als de dag van vandaag herinneren. Ze was zo mooi. De eerste dag dat ik haar zag was ze met mijn beste vriend jamal. Ze kwamen langs het restaurant waar ik toen nog werkzaam was. Ik groette jamal en hij stelde me voor aan de wonderbaarlijke schoonheid die hij bij zich had "Nadia, dit is nou Amin waar ik je over verteld heb". ik keek haar in haar schitterrende groene ogen en gaf haar een hand, vanaf dat moment wist ik gewoon dat ze iets los maakte in me. ik was stiekem een klein beetje jaloers op jamal. Ik wist nog niet precies wie dat was en wat ze bij jamal deed, hij heeft mij namelijk nooit iets verteld over Nadia. maar toch... Als ik nu terug kijk, wens ik dat moment nooit zou zijn geweest. De ellende dat die dag met zich meebracht zoueen zware invloed hebben gehad op mijn verdere leven. Hoe heeft het zover kunnen komen, ik geef nog steeds mezelf de schuld ook al denken veel mensen daar anders over.....
Wordt vervolgd