Make the good chose!

[Iki-Riffia]

In dit verhaal moet iedereen proberen de juiste keuze te maken. Maar doen ze dit wel???? Daar kom je achter in 'Make the good choice!

[Iki-Riffia]

Make the good choice!

Een goede keuze maken is erg moeilijk.
Wanneer is het goed? Dat vraag je jezelf af.
Soms is een keuze maken net een straf.
Je kan een ander veel pijn en verdriet bezorgen,
Maar dat heb je niet door.
Totdat je in diegene zijn schoenen staat!

Hij ziet haar en voelt zich zwaar.
Zwaar door alle schuldgevoelens en pijn die hij haar heeft bezorgd.
Zijn trots komt bovenop.
Maar zijn hart zegt: “Stop!”

Make the good choice! Gaat over de 21-jarige Mounir, de 19-jarige Eya en de 22-jarige Anouar.

Mounir is stoer, knap en slim. Hij kan elk meisje krijgen die hij maar wil. Hij is een echte player. Vele harten heeft hij gebroken zonder dat hij er iets bij voelde. Geen schuldgevoelens, niets! Maar dan stapt zij in zijn leven, hoe zal dat aflopen?

Eya is een lieve meid die bij Mounir in de klas zit. Vroeger waren zij dikke vrienden maar daar kwam verandering in. Nu kijkt ze hem niet meer aan en ziet ze hem niet als een vriend, het is alleen niet wederzijds.

Anouar was ook een goede vriend van Mounir. Hij is op zich een goede jongen maar hij heeft het verkeerde pad genomen. Hij moet natuurlijk terugkeren op het goede pad, maar doet hij dit wel?

Alledrie staan ze voor een grote beslissing. Ze moeten proberen de juiste keuzes te maken. De keuzes waar iedereen tevreden mee is. Mounir, Eya, Anouar en de rest uit dit verhaal. “Make the good choice!”

[Iki-Riffia]

geef maar een gil als ik verder moet gaan!

[Iki-Riffia]

Mounir:

“Mounir en Eya,” zei meneer Bos. Hij was de groepjes aan het opnoemen voor een gezamenlijk opdracht. Eya werd lijkbleek. Dit wilde Eya absoluut niet. Ik stak mijn vinger op en vertelde dat Eya en ik niet samen mogen werken. Meneer Bos wilde Eya en mij na de les even spreken. Eya was woedend, ik kon het uit haar ogen aflezen. Zoals meneer Bos vroeg kwamen Eya en ik na de les naar hem toe. Ik nam het woord op me en begon een smoesje te vertellen. “Eya’s ouders vinden dat ik een slechte invloed op haar heb.” Eya keek me met opgetrokken wenkbrauw aan. De meester geloofde er helemaal niks van en barstte in lachen uit. Ik wist dat het hopeloos was om hem te overtuigen. Niemand behalve de beste vriendin van Eya wist van de breuk van onze vriendschap. Daarom vond ik het ook niet raar dat de meester mij niet geloofde. Eya liep het klaslokaal uit. Buiten stond haar broer Younes op haar te wachten.
Ik besloot even langs de stad te gaan. Terwijl ik mijn auto daar parkeerde hoorde ik getoeter. Ik keek naast me en zag Eya met paniek in haar ogen. Younes stapte uit en kwam op me af. “Hey Mounir, lang niet meer gezien! Hoe gaat het man?” vroeg Younes. “Hé man, ja gaat prima! En met jou?” vroeg ik. “Goed hoor. Ewa ga je met ons mee wat drinken?” vroeg Younes. Wat moest ik hierop antwoordde? Ik wilde dol graag wat gaan drinken met Younes en Eya maar dan zou ze me nog meer haten! “Nee sorry, moet even wat halen en daarna ga ik even naar me zus.” Ik loog niet tegen hem want ik zou echt bij mijn zus langs gaan. Maar eigenlijk zou ik ook nog wat gaan drinken in de stad. Nou dat feestje gaat dus even niet door. Ik gaf ze allebei een hand en begon door de stad te dwalen. Ik haalde snel iets voor het zoontje van me zus Karima. Hij heet Amine en is bijna 3 jaar. Elke keer als ik bij haar langs ga kan ik het gewoon niet laten om een cadeautje voor hem mee te nemen. Aangekomen bij Karima belde ik aan en maakte zij open. Ik drukte een kus op haar wang en liep de woonkamer in. Karima is mijn enige zus en ik vertel haar altijd alles. Ze weet zelfs bijna alles over Eya en mij. Alleen weet ze niet precies wat de aanleiding tot onze ruzie is.
Ik liep naar Amine en tilde hem op. “Hey Amine hoe gaat het jongen?” vroeg ik. Hij gaf héél schattig antwoord en vertelde dat het goed ging. Ik zag hem al naar het cadeautje kijken dat ik voor hem had meegebracht. “Amine even wachten!” zei Karima lachend toen ze zag dat Amine niet kon wachten. Ik gaf hem zijn cadeau en hoorde hem zachtjes ‘Dankje’ zeggen. “Alsjeblieft Amine, ik wil natuurlijk het allerbeste voor mijn stoere neefje!” Zijn ogen glinsterden als diamanten. Later na het eten nam ik afscheid van iedereen. “Dag lieverd, dankjewel dat je langs kwam,” zei Karima. Ik gaf haar een knuffel en vertrok.

De volgende ochtend begon de opdracht die Eya en ik samen moesten uitvoeren. In de klas aangekomen zag ik Eya zitten. Ik nam plaats naast haar. “Hey Eya,” zei ik. Het was een tijdje stil totdat Eya kortaf antwoordde. “Hey.” Eerlijk gezegd verwachtte ik niet dat ze terug zou groetten maar toch deed ze het wel. Ze zette haar trots opzij en groette mij. Dat is iets wat ik vroeger nooit zou doen. En als ik in haar schoenen zou staan zou ik dat ook niet doen. Ze gaf me een lijstje met de takenverdeling erop. Toen de bel ging liep ze het klaslokaal uit. Op weg naar haar fiets. Ik liep haar richting op. Ze keek me verward aan. “Hey. Kunnen we deze opdracht niet beter helemaal samen maken?” vroeg ik. “Nee,” antwoordde ze snel. Aan haar antwoord kon je horen dat ze erg vastbesloten was maar toch bleef ik het proberen. “Waarom niet?” vroeg ik daarna. “Waarom wel?” Ik loog en zei dat het een erg moeilijke opdracht is. Waarschijnlijk kon ze het uit mijn ogen aflezen dat ik loog want ze werd woedend. “Begrijp je dan nog steeds niet dat je niet tegen mij kan liegen?” vroeg ze fel. Ik kon de woede in haar stem horen. Ze heeft inderdaad gelijk, ik kan niet tegen haar liegen! Ik besloot om haar gewoon de waarheid te vertellen. “Eya ik wil gewoon weer tijd met je doorbrengen net als vroeger.” Ze keek verward voor zich. Je kon duidelijk zien dat ze diep in haar gedachtes was gezonken. Ze kwam terug tot de realiteiten reageerde woedend. “Wil je weer hetzelfde als toen? Mij weer zoveel pijn bezorgen! Mijn hart heeft al meer dan genoeg moeten lijden! Mijn hart kan niet nog zo’n klap verdragen. De wonden die jij hebt achtergelaten zullen zich verdubbelen. Wil je dat? Ik hield van je maar toch speelde je het spel verder! En dan mij nog wijs maken dat je ook van mij bent gaan houden. Argg…rot toch op Mounir! Stop met het beheersen van mijn leven. Stap uit mijn leven zodat ik voor altijd van je af ben! Ik hield zoveel van je. Al die liefde is omgetoverd in haat. Want weet je Mounir, ik haat je!” schreeuwde Eya huilend. Ik was degene die dit keer verward opkeek. Ik had geen idee dat ze zoveel haat voor mij voelde. Zonder dat ik het door had liet ik een traan vallen. Als je die traan zou ontleden zou je schuldgevoelens tegen over Eya krijgen en alle pijn die ik haar heb aangedaan! Ik ben een monster! Langzamerhand kreeg Mounir door dat bijna de hele school om hun heen stond. Niemand kon hem op dit moment schelen, behalve Eya! Eya pakte haar fiets en fietste met tranen in haar ogen weg.
Ik werd door heel wat meisjes omringd die me wilden troostten. Ik sloeg ze van me af en liep naar mijn auto. Eya was zeker naar het park gegaan om daar uit te huilen. Ik reed naar het park en zag haar net naar het bankje fietsen. Ze gooide haar fiets keihard op de grond en begon er tegen aan te schoppen. De tranen maakten nog steeds plaats in haar ogen. Ik kon het niet langer aanzien. Snel reed ik naar huis en pakte was kleren en schreef snel een brief voor Eya. Ik reed terug naar het parkje waar Eya zich nog steeds bevond. Ik stapte uit en liep naar haar toe. Ik legde mijn handen op haar schouder. Het voelde zo vertrouwd, net als vroeger. Jammer genoeg had het niet zo mogen zijn net als vroeger toen ik zielsveel van haar hield. Nu houd ik nog steeds evenveel van haar maar blijkbaar is dat niet wederzijds. Ik had hoop dat het goed zou komen maar na de gebeurtenis van vandaag heb ik geen sprankje hoop meer over. Ze keek op en ik keek in twee rode, betraande ogen. Mijn hart brak in duizend stukken! Waarom heb ik haar leven kapotgemaakt?! Ik wist wel waarom, ik wilde bewijzen dat ik een echte player was.

[Iki-Riffia]

Ohjah ff voor de duidelijkheid dit verhaal is al helemaal af! Ik moet het alleen nog helemaal uittypen.

[c-star17]

waah kapot mooi echt ene mooi begin zid zi d ga verder nieuwe fan derbij zid typen met die vingers

[Iki-Riffia]

Die tijd zocht mij weer op (paar jaar terug):

“Kom op jongen, vraag het nou maar!” zei Anouar de grootste player van de school en ook nog eens mijn beste vriend. Ik stapte op haar af. Ik moet nu gaan bewijzen dat ik Eya ook tot mijn vrouwtje kan maken. Eya is een goede vriendin van mij. Als ze erachter komt dat dit alleen goed is voor mijn status wordt ze woedend! Maar mijn status is belangrijk dan vrienden. “Hey schat!” zei ik. Ze keek me aan en lachte vriendelijk. “Hey Moun! Hoe gaat het?” vroeg ze. “Het gaat prima en met jou?” “Kan niet beter!” zei ze vrolijk. We raakte verder in gesprek. Ik keek naar Anouar die gebaarde dat het nu moest vragen. Ik deed wat hij me vroeg anders kon ik mijn status wel vergeten! “Eh…Eya zou je…misschien…mijn vrouwtje willen worden?” zei ik zogenaamd verlegen. Oh wat kan ik toch goed acteren! Ze keek me verbaasd aan, wat best wel raar was omdat zij het mooiste en liefste meisje van de school is. “Ja,” antwoordde ze nadat mijn vraag tot haar doordrong. We kregen dus een relatie na 3 jaar vriendschap. Alleen zag ik het in het begin als een spel. Maar ik werd echt verliefd. Ik kreeg gevoelens, gevoelens die ik nooit eerder had gevoeld. Ik vertelde Anouar dat ik stopte met playen en echt voor Eya ging. Hij was woedend! Ik begreep niet waarom en liet het maar voor wat het was. Dat schooljaar haalde Anouar zijn diploma en ging van school af. Sindsdien heb ik hem niet meer gezien of gesproken. Nu moest ik Eya nog vertellen dat ik een spel met haar speelde maar dat ik echt van haar ben gaan houden. Toen ik het haar vertelde reageerde ze niet. Ze had een paar dagen voor haar zelf nodig. Ze stapte op een dag op me af en vertelde me dat ze niet verder met mij kon gaan. Dat kwam doordat ze me niet meer vertrouwde. Met tranen in haar ogen liet ze mij achter met mijn gevoelens.

Terug in het heden:

“Eya lieverd, het spijt me voor alles wat ik je heb aangedaan. Ik heb even een paar maanden voor mezelf nodig om alles op een rijtje te zetten. Eya je zult niet langer met mij te maken hebben. Ik ga naar een andere school en ik ontwijk de plekken waar wij beiden graag naartoe gaan. Ik hou van je! En ik hield toen ook echt van je ookal geloof je dat niet, het is en het blijft wel zo. Vaarwel lieve Eya!” Nog nooit had ik voor een meisje een traan laten vallen. Alleen voor Eya! Ik gaf haar de brief en liep daarna naar mijn auto. Ik zag Eya voor zich staren met haar hoofd in haar handen. Waarom heb ik haar dit toch aangedaan?

Eya:

Dit keer was ik het die me schuldig voelde. Dankzij mijn woorden kan hij zijn normale leven niet meer lijden. Dankzij mij gaat hij naar een andere school en zie ik hem nooit meer. Dat is toch ook wat ik wou? Hem uit mijn leven! Ineens voelde ik een hand op mijn schouder. Ik keek om en zag Anouar. Verbaasd keek ik hem aan. “Hey Eya wat is er aan de hand?” vroeg hij. “Hey,” zei ik kortaf. In zijn bijzijn voelde ik me niet zo op mijn gemak. Hij was zo veranderd. “Er is niks, ik dacht gewoon aan hoe goed wij het hebben in dit leven.” Hij knikte. “Hoe gaat het met jou en Mounir?” Deze vraag wilde ik op dit moment liever niet beantwoorden. Hij was erg begripvol. “Eya ik moet weer gaan, we zullen elkaar wel weer zien. Dag, tot later.” Hij gaf me een hand en liep weg.
Ik pakte de brief die ik van Mounir had gekregen. Op de voorkant stond, ‘Lees deze brief als je thuis bent’. Ik werd nieuwsgierig naar wat er in de brief stond. Ik stond op en stapte op mijn fiets. Toen ik thuis aankwam liep ik direct naar boven. Daar spoelde ik mijn gezicht om met water. Ik was alleen thuis dus kon ik de brief in alle rust lezen. Ik ging op mijn bed zitten en opende de brief.

Lieve Eya,

Ik heb je veel pijn en verdriet gedaan. Ik zal het mezelf nooit vergeven voordat jij mij hebt vergeven. Ik was jong en naïef. Ik geef toe ik was een echte player. Jou heb ik ook geplayd maar toch was het anders ik ben van jou gaan houden. Jij hebt mij veranderd. Je hebt me laten inzien dat echte liefde bestaat. Mijn status was vroeger belangrijker dan dat jij voor mij was. Maar je werd het belangrijkste deel in mijn leven. In onze relatie kwam ik erachter dat ik al jaren van je hou. Ik heb vele malen geprobeerd om je dit duidelijk te maken maar je bleef volhouden dat ik loog. Je kon ook niet anders. Ik hoop dat je het me ooit kan vergeven, insha’allah! Ik hou van je met héél mijn hart.

Mounir

[Iki-Riffia]

waah kapot mooi echt ene mooi begin zid zi d ga verder nieuwe fan derbij zid typen met die vingers

Dankjewel

[Iki-Riffia]

*Gil*

Hahahaah jij hebt echt letterlijk gedaan wat ik zei! Gillluuuhhh!!!

[Iki-Riffia]

“Ik ook van jou, Mounir!” piepte ik. Terwijl de tranen over mijn wangen rolden las ik de brief nog een keer. Ik geloofde alles wat in de brief stond en wat Mounir tegen me zei in het park. Maar ik wilde het niet toegeven. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door mijn telefoon die afging. “Hallo met Eya.” “Hey schat met Naoual. Ik sta voor je deur ben je thuis?” “Ja, ik kom voor je open doen.” Ik liep naar beneden en opende de deur voor Naoual. Ze hield me stevig vast en zo bleven we een tijdje staan. Ondertussen was ik nog steeds aan het huilen. Ik kon altijd al in Naouals armen uithuilen. Het gaf me een goed gevoel. “Oh lieverdje toch, ik heb alles gezien en gehoord vandaag. Ik kon alleen niet bij je komen door al die mensen die om jullie heen stonden.” “Het geeft niks Naoual,” zei ik. Ik vertelde alles aan haar en liet haar de brief zien. Met tranen in haar ogen had Naoual naar mij geluisterd. Ik zelf liet natuurlijk ook heel veel tranen vallen. Naoual wist dat ik nog van Mounir hou. Maar ook dat ik het nooit zat vergeten.



Maar misschien is er een kans dat Eya hem ooit zal vergeven. Zoals vele zeggen:

‘Een vrouw vergeeft, maar vergeet nooit!’

Mounir;
2 maanden later:

Ik probeer de woorden van Eya te vergeten maar ze spoken nog altijd door mijn hoofd. Ik ben bij mijn broer Redouan ingetrokken voor een tijdje. Hij is 26 jaar en woont op zichzelf. Ik heb hem verteld dat ik alles even op een rijtje moet zetten. Gelukkig begrijpt hij me en vraagt niet verder. Ik besloot om vandaag even langs Karima te gaan. Ik stapte snel onder de douche en deed wat gel in mijn haar. Daarna trok ik een spijkerbroek aan met een paarse T-shirt. Ik trok snel mijn slippers aan en stapte in mijn auto. Bij Karima aangekomen belde ik aan. Toen ze open deed gaf ik haar een kus op haar wang. Ik gaf me zwager een hand. Amine kwam rennend op me af. Op dat moment besefte ik dat ik niks voor hem had meegenomen. “Karima ik heb even je zoontje nodig, je krijgt hem straks terug.” “Hahahaha oké. Wel terug komen hé!” “Natuurlijk tot straks.” “Dag mama,” riep Amine. Gelukkig hadden ze een winkelcentrum om de hoek. Samen met Amine liep ik ernaartoe. Hij rende gelijk de Intertoys in. Hij keek heel rustig rond en klapte in zijn handen als hij iets mooi vond. Ik observeerde hem, hij raakte niks aan en zei ook niet wat hij allemaal zou willen hebben. Hij is zeker goed gemanierd. “Amine wil je wat hebben?” vroeg ik. Hij keek me verlegen aan. “Je mag alles kiezen wat je maar wilt maar je moet oom Mounir niet blut maken oké!” Hij moest hard lachen. Hij koos samen met mij een paar dingen uit en daarna liepen we naar de kassa om te betalen. Achter de kassa stond Naoual, ik wist niet dat ze hier werkte. “Hey Naoual, hoe gaat het?” vroeg ik aarzelend.Ik was bang dat ze mij ook haatte. “Hey Mounir, gaat prima en met jou?” “Kan natuurlijk beter.” Ze knikte begripvol. Ik betaalde de spullen van Amine. “Gelukkig Amine, je hebt je oompje niet blut gemaakt!” zei ik zogenaamd opgelucht. Amine glimlachte vrolijk. Naoual keek ons lachend aan. “Mounir ik moet je wat vertellen. Ik ben zo vrij dus als je tijd hebt kunnen we ergens een terrasje pakken.” “Is goed ik breng deze jongen even naar huis,” zei ik. Naoual en Amine namen afscheid van elkaar en ik bracht hem naar huis. “Hey Karima, hier is je kleine Aminetje terug. Ik ga even weg kom straks terug.” “Is goed schat!” riep ze vanuit de keuken. “Ohjah hier is je speelgoed Amine,” zei ik. “Dankjewel,” zei Amine. Ik gaf hem een knipoog en verliet het huis. Ik liep naar Naoual die voor de deur van de Intertoys stond. Toen ze me opmerkte liep ze met me naar het restaurant aan de overkant. We bestelde wat te drinken en namen boven op het terras plaats. Het was heerlijk weer. Naoual keek me doordringend aan. Ik werd er zenuwachtig van en werd ook nieuwsgierig naar wat ze me wilde vertellen. “Eh…wat wou je me vertellen?” “Nou Mounir, het gaat om Eya.” Ik onderbrak haar. “Wat is er met haar? Is er wat met haar gebeurd?” vroeg ik hysterisch.

[Iki-Riffia]

geef maar weer een gil als ik verder moet gaan!

[PlasaToro_Girl]

Tip: het zou prettiger zijn als je van lettertype verandert en de letters wat groter maakt

[bloem2013]

upza

[Iki-Riffia]

Ik weet niet hoe ik lettertype moet veranderen

[Iki-Riffia]

“Rustig Mounir, er is niks aan de hand. Eya wil je graag wat zeggen. Ze weet alleen niet zo goed hoe. Uiteindelijk heeft ze een brief voor je geschreven en aan mij gevraagd of ik even met je wilde gaan praten. Ik weet niet precies wat ik tegen jou moet zeggen maar ik zeg je dat Eya zielsveel van je hield en nu volgens mij nog steeds. Ik weet ook dat het wederzijds is,” zei Naoual. “Dat is inderdaad zo. Ik hou zoveel van haar dat het gewoon pijn doet.” “Dat weet ik en Eya ook. Haar liefde voor jou heeft haar veel pijn bezorgd. Jullie hebben veel moeten doorstaan. De tijd komt insha’allah dat jullie weer bij elkaar komen. Weet je waarom Mounir? Omdat jullie voor elkaar bestemd zijn,” zei Naoual. “Insha’allah,” antwoordde ik. Ze gaf me de brief van Eya en ging weer weg. Ik besloot om even naar een parkje te gaan om de brief rustig te kunnen lezen, voordat ik terug ga naar Karima. Ik zocht een rustig plekje op en ging op een bankje zitten. Ik opende de brief die door Eya was geschreven.

Hey Mounir,

Ik weet niet zo goed hoe ik jou moet vertellen hoe ik me voel en wat ik voel voor jou, dus doe ik dat in deze brief. Wat ik 2 maanden geleden tegen je zei over dat ik je haat, dat is niet zo. Toen der tijd dacht ik dat het wel zo was. Maar de liefde die ik voor je voelde is alleen maar sterker en meer geworden. Ik heb je alles vergeven en ik hoop dat jij dit ook doet. Ik moet wel eerlijk zijn dat ik het zomaar kan vergeten. Ik wil niet de schuldige zijn die jou normale leventje van je afneemt. Dus Moun ik vraag je om terug te komen. Ik wild niet dat mijn beste vriend/geliefde zo ver van mij vandaan ongelukkig is. We beginnen opnieuw, als jij dit ook wilt. Mounir ik hou van je!

Groetjes Eya

Wat? Ze houdt van me? Ik kon mijn vreugde niet meet op. We beginnen zeker opnieuw! Ik pakte me telefoon en stuurde Eya een smsje. Ik hoop dat ze nog steeds hetzelfde nummer heeft.

Hey ik ben Mounir.
Zullen we een keertje afspreken?
X Mounir

Ik drukte op verzenden en liep naar mijn auto. Bij Karima aangekomen merkte ze dat ik héél vrolijk was. “Wat is er met jou gebeurd?” vroeg ze. “Hahaha niks hoor. Nog altijd even nieuwsgierig?” “Ja natuurlijk. En trouwens ik kom er toch wel achter.” Dat is waar, Karima komt er altijd achter. Hoe dan ook! Onderweg naar Redouan ontving ik een bericht.

Hoi Mounir,
Ik ben Eya aangenaam.
Komt morgen goed uit
in het parkje?
X Eyaa

Ik stuurde snel wat terug.

Heey!
Morgen, parkje.
Klinkt goed!
Cioa! X