1. #16
    =)

    Reacties
    304
    30-11-2008

    MVC Premium MVC Premium
    gaa verder .


  2. #17
    MVC Lid

    Reacties
    379
    04-03-2009

    Voor de tweede keer deze ochtend kwam ik doodmoe thuis. Ik heb Aya net naar school gebracht. Zij is echt het zonnetje in mijn leven. Haar vader gaf net na de dood van mijn zus toe dat hij niet in zijn eentje voor haar kon zorgen. Ik vroeg of ik haar mocht meenemen naar Marokko, en hij stemde in. Het bedroeft me, dat hij haar sindsdien nooit is komen opzoeken. De eerste drie jaar hier woonde ik bij oma Nana in een klein dorpje. We leefden van de erfenis van mijn opa. Zij leerde me voor Aya zorgen. Net nadat ze was overleden zijn Aya en ik naar de stad getrokken. Ik moest werk zoeken om voor haar te zorgen. Die vond ik pas maanden later in het plaatselijke ziekenhuis. Het is heel moeilijk als alleenstaande vrouw met kind te overleven in Marokko. Het vervelendste hier zijn al die bemoeizuchtige mensen die hun mening al klaar hebben en je met de nek aankijken.

    Ik werk al twee en een half jaar in het ziekenhuis en ik moet zeggen dat het me goed bevalt. Hier hebben mensen je harder nodig dan in Nederland. Ik draai voornamelijk nachtdiensten. Dit omdat ik niet altijd een oppas voor Aya heb. Eerst durfde ik haar ’s nachts nooit alleen te laten. Maar mijn buurvrouw beloofde me elk uurtje bij haar te gaan kijken. Ik loop mijn slaapkamer in en ontdoe me van mijn Djellaba, ik trek een groot T-shirt aan en spring mijn bed in. Ik was bijna vergeten de wekker te zetten, om Aya straks op te halen. En nadat ik dit heb gedaan val ik al snel in een droomloze slaap.

    Met een zingende Aya aan mijn arm loop ik door de smalle straatjes van Meknes. Ik besluit even langs de markt te gaan om wat groenten te kopen voor het eten vanavond. ‘’Mag ik een ijsje?’’ En ze kijkt me met haar grote oogjes aan. ‘’Hoe kan ik jou nou iets weigeren kleine deugniet.’’ Blij springt ze op en neer. ‘’Tante Safa, mòet je vanavond weer werken?’’ Ik keek haar even aan. ‘’Ja liefje, ik moet weer werken. Maar omdat ik een dubbele dienst moet draaien en pas morgenmiddag thuis ben, blijf je vandaag bij tante Layla slapen.’’ Weer springt de kleine op en neer. Ik ben ontzettend blij dat Aya af en toe bij Layla terecht kan. Ze is een enorme steun voor me en ik ben blij dat ik in ieder geval één vriendin heb. Na het kopen van alle groenten en het ijsje natuurlijk lopen Aya en ik onze straat in. We wonen in een klein appartementje en ook al is dit een armoedige wijk ik ben blij dat we wat hebben kunnen vinden. De huur is niet erg veel, maar ik moet wel zuinig met het geld omgaan.

    Je mag wel even televisie kijken, dan maak ik alvast het eten klaar. Ik waste mijn handen en begon met de groenten snijden. De prijzen zijn weer gestegen dus ik heb niet veel gekocht. Ik besluit rijst met een groentesaus te maken. Een half uur later zitten we zwijgend aan tafel. Daar ben ik wel streng in. Tijdens het eten wil ik niet de hele tijd kletsen anders eet ze niet goed. Het is wel een kleine kwebbeltante. Maar Aya eet niet door. Ze prikt met haar vork in het eten en ondersteund haar hoofd met haar hand. ‘’Vind je het niet lekker?’’ Vraag ik voorzichtig. ‘’Jawel.’’ Zegt ze zonder me aan te kijken. ‘’Tante Safa..?’’ Na een korte zucht gaat ze verder. ‘’Waarom heb ik ook geen papa? Senae heeft er wel één. Een hele lieve.’’ Ik wist dat deze vraag vroeg of laat zou komen, maar niet nu al. ‘’Liefje, je papa was heel verdrietig. Hij was nog jong en kon niet goed voor je zorgen.’’ Ze knikte rustig. ‘’Waarom komt hij dan nooit op bezoek?’’ Keer op keer bewees de kleine Aya me dat ze slim was. En waar ze zich als zevenjarige al allemaal mee bezig houdt. ‘’Ik denk dat hij dit niet durft. Maar ik weet zeker dat hij je op een dag op zal komen zoeken.’’ En ik aaide haar over haar bol. ‘’En nu snel dooreten, dan gaan we zometeen naar Tante Layla.’’ Bij het horen van deze woorden at ze alsof ze dat in dagen niet had gedaan. Met volle mond zei ze: ‘’Klaa, gawn we noe?’’ Ik knikte lachend.

    Aya was samen met Layla’s dochtertje Senae in haar kamer aan het spelen. En ik zat met Layla op de bank. ‘’Ik vindt het zo moeilijk om haar verdrietig te zien. Ze heeft het gevoel dat iedereen haar in de steek laat.’’ Verdrietig keek ik door de deuropening naar Aya. ‘’Dat is onzin Safa. Jij bent haar steun en toeverlaat. Dat Hassan niet benieuwd is naar zijn dochter is zijn probleem, maar jij zorgt al haar hele leven voor haar. En als er iets is wat Aya niet is, is het wel ongelukkig. Ze mag echt blij zijn met jou als suggoraat-moeder.’’ Dat was Layla, hoe down ik me ook voelde, zij toverde me altijd een lach op mijn gezicht. ‘’Dat is lief van je Layla.’’ Ik stond op en omhelsde haar. ‘’Nou ik ga maar naar mijn werk. Als er iets is bel je me meteen!’’ Layla draaide met haar ogen. ‘’Ja mama, ga nou maar. Wij redden ons wel.’’ Ik riep Aya en gaf haar een kus. ‘’Zul je braaf zijn?’’ ‘’Ja tante Safa.’’ Zei ze lachend. ‘’Goed, geef me een dikke kus.’’ Toen stond ik op, zei Senae nog gedag en liep de deur uit. ‘’Dankjewel Layla.’’ ‘’Graag gedaan lieverd, en nu snel weg anders kom je nog te laat!’’ Zei ze bazig. ‘’Ja baas!’’ En ik deed de deur dicht.



    _______________________________


  3. #18
    Kettlebell Queen!

    Reacties
    9.953
    08-05-2008

    Nieuwe fan

    Up!
    Sport jij ook? Doe mee: Klik

  4. #19
    MVC Lid

    Reacties
    379
    04-03-2009

    Citaat Geplaatst door KRULLEBOL- Bekijk reactie
    gaa verder .
    Citaat Geplaatst door mardia_ Bekijk reactie
    Oeppa
    Citaat Geplaatst door PaRaSoNiCa Bekijk reactie
    Nieuwe fan

    Up!

    Welkom Parasonica

    En jullie krijgen over een paar tellen nog een vervolgje .

  5. #20
    Mrs.

    Reacties
    2.856
    19-08-2008

    Leuk, up!

    Oh Allaah, don't make this world our biggest concern.


  6. #21
    MVC Lid

    Reacties
    116
    28-12-2008

    wauwww echt mooi geschreven.


  7. #22
    MVC Lid

    Reacties
    116
    28-12-2008

    Okee, Upp met die vervolgje.!


  8. #23
    Kettlebell Queen!

    Reacties
    9.953
    08-05-2008

    Citaat Geplaatst door Safs__ Bekijk reactie
    Welkom Parasonica

    En jullie krijgen over een paar tellen nog een vervolgje .
    Thanks meid!

    Jippie, ik hou je topic in de gaten
    Sport jij ook? Doe mee: Klik

  9. #24
    MVC Lid

    Reacties
    379
    04-03-2009

    Citaat Geplaatst door GeleSokken Bekijk reactie
    Leuk, up!
    Citaat Geplaatst door Sweet19. Bekijk reactie
    wauwww echt mooi geschreven.

    Bedankt voor de complimenten meiden.
    Zie hieronder nog een vervolg.

  10. #25
    MVC Lid

    Reacties
    379
    04-03-2009

    In het ziekenhuis aangekomen loop ik direct naar de garderobe, waar ik me omkleed. Mijn haar bind ik in een staart bijeen. Dan start ik mijn ronde voor de avond. Ik ben blij dat mijn patiënten altijd blij reageren als ik bij ze langs ga. De enige die dat niet doet, kan dat ook niet. Net als ik naar hem toe wil gaan gaat mijn pieper. Ik moet naar de spoedeisende hulp.

    Beneden aangekomen zie ik Omar. Hij is arts-assistent en tevens mijn leidinggevende. ‘’Hallo Safa, fijn dat je er bent. Er is een vrouw binnengekomen die een diepe snee heeft en ze wil graag door een vrouw geholpen worden.’’ Ik knik. ‘’Geen probleem, waar zit ze?’’ ‘’Kamer 10.21.’’ Als ik weg wil lopen roept hij me terug. ‘’Is er nog wat veranderd aan de situatie van onze dromer?’’ Ik trek mijn wenkbrauw op. ‘’Ik heb liever dat je hem bij zijn naam noemt, want het is nog steeds een mens. En nee, meneer BenNabil’s toestand is nog steeds hetzelfde. Goedenavond.’’ En ik been bij hem weg. Als ik ergens een hekel aan heb, is het als mensen onrespectvol over patiënten praten. Omar is een aardige man, maar soms ziet hij de patiënten als getallen, in plaats van mensen.

    Als ik kamer 10.21 inloop zie ik een vrouw zitten, die van top tot teen is bedenkt. Het enige wat ik zie zijn haar mooie amandelvormige ogen. Naast haar zit een man met een lange baard. Ik heb groot respect voor mensen die zich voor 100% inzetten voor hun geloof. Als ik binnenloop groet ik het paar en stel me voor. Dan wend ik me tot de vrouw. ‘’Waar heeft u zich gesneden mevrouw?’’ Ze kijkt van mij naar de man. Hij begrijpt de hint en staat op. ‘’Ik ben in de wachtkamer.’’ Zei hij. Het viel me op dat hij een prettige stem had om naar te luisteren. Toen hij weg was vroeg ik het opnieuw. Als antwoord deed de vrouw haar sluier af. Ik moet zeggen dat ik dat prettiger praten vond. ‘’Zeg maar Naziha.’’ Zei de vrouw. Toen werd ze rood. ‘’O, ik schaam me zo.’’ ‘’Mevr... Ik bedoel Naziha.’’ Zei ik lachend. ‘’Ik heb werkelijk al van alles meegemaakt. U hoeft zich echt niet te schamen. Ik behandel elke patiënt zo discreet mogelijk. Dus u kunt me alles vertellen. Dan staat ze moeilijk op doet haar lange gewaad uit en kijkt me met een pijnlijk gezicht aan. ‘’Ik was me aan het scheren en toen haalde ik me open. Het bloed al een flinke tijd en het houd ook niet op. Ik raakte een beetje in paniek vandaar dat ik hier ben.’’ Toen keek ze beschaamd weg. Wat ik zag was een diepe snee aan de binnenkant van haar dijbeen. ‘’Oké, nou dit heb ik ook een keer meegemaakt.’’ Zei ik om haar gerust te stellen. ‘’Wilt u op de behandeltafel gaan liggen, dan kijk ik of u gehecht moet worden. Bij het onderzoeken van de wond stelde ik vast dat het niet gehecht hoefde te worden. Ik maakte de wond schoon en plakte er een gaasje en grote pleister op. Uit mijn ooghoeken, zag ik dat ze me nauwlettend bekeek. ‘’Het komt goed, heb geduld Allah helpt je.’’ Zei ze plotseling. Ik keek haar aan. ‘’Wat bedoelt u.’’ Vroeg ik, al wist ik heel goed wat ze bedoelde. ‘’Dat weet je. Ik zie droevigheid in je ogen. Het komt goed, je bent een wijze vrouw.’’ Ik was verbaasd over de kalmte waarmee ze sprak, en nog meer over hoe ze dit wist. Wist dat ik de laatste dagen radeloos was. Angstig over de toekomst. Maar haar woorden stelden me gerust. En al had ik de vrouw nooit eerder gezien, ik geloofde haar. ‘’Zo, ik denk dat de wond zo mooi zal genezen. Mocht dit niet het geval zijn, twijfel dan niet maar kom direct terug.’’ Ze knikte en deed haar lange gewaad weer aan en haar sluier weer om. Ik bleef haar aankijken. Ze intrigeerde me. Deze vrouw bezat een immense schoonheid. Toen ze de wachtkamer in liep stond haar man meteen op, pakte haar hand vast en keek haar liefdevol aan. Dit is voor mij de definitie van liefde. Nog één keer keek ze om en de blik in haar ogen zeiden meer dan een duizend woorden.

    Nog helemaal in gedachten verzonken deed ik de deur van zijn kamer open. ‘’Goedenavond meneer BenNabil, hoe gaat het vandaag met u?’’ Die arme man wordt hier echt verwaarloosd. Ik liep naar het raam en deed deze open. Het was hier bloed heet. ‘’Als u eens wist hoe mooi de ondergaande zon eruitziet, zou u zeker wakker worden. Ik wist dat hij niets terug kon zeggen, maar dat hield mij niet tegen. Fahd BenNabil ligt al bijna een anderhalf jaar in coma. De man was hier voor een zakenreis en is tijdens een rechtzaak neergeschoten. Daarbij kwam hij ongelukkig op zijn hoofd neer. Het stond in elke krant. BenNabil was een bekende advocaat in Nederland, maar deed ook vaak zaken in Marokko, omdat veel van zijn klanten hiervandaan komen. De dader is opgepakt, maar het schijnt dat hij slechts de opdracht had gekregen, maar van wie is tot op de dag van vandaag nog onbekend.

    Al vanaf de dag dat hij hier binnen is gebracht verzorg ik hem. De buitenwereld denkt dat hij bij de aanslag is omgekomen. Dit om eventuele nieuwe pogingen te voorkomen. Alleen Omar, ik en het bestuur van het ziekenhuis weten hiervan. O en zijn ouders en twee broers uit Nederland. Die kwamen vooral het eerste jaar heel vaak. Maar nu is hij al een half jaar alleen. Vandaar dat ik hem tijdens mijn rondes zo vaak mogelijk bezoek. Want als er iets is dat ik weet, is het wel hoe het is om helemaal alleen te zijn. En dat gevoel wens ik niemand toe.


    __________________________


  11. #26
    MVC Lid

    Reacties
    379
    04-03-2009

    Citaat Geplaatst door PaRaSoNiCa Bekijk reactie
    Thanks meid!

    Jippie, ik hou je topic in de gaten


    Leuk om te horen, ik ga zeker mijn best doen elke dag een vervolgje neer te zetten. Mocht dit niet lukken dan geef ik het aan. Maar voorlopig heb ik even heel veel vrije tijd dus

    Lees ze

  12. #27
    Rustaaagh

    Reacties
    10.688
    15-02-2009

    Zo heet toch ook een echt boek, geschreven door Arthur Japin..?

  13. #28
    Kettlebell Queen!

    Reacties
    9.953
    08-05-2008

    Mooi, mooi!
    Sport jij ook? Doe mee: Klik

  14. #29
    MVC Lid

    Reacties
    246
    27-03-2008

    prachtig maar kan dat kind ook nederlands en hoe oux is safa

  15. #30
    MVC Lid

    Reacties
    116
    28-12-2008

    upppp.