Hehe, kwil nie veel zegge hoor, maar ADO heeft Kankergoed gespeeld!
Feyenoord is echt minder geworden...wij hebben nu dan wel een puntje te pakken en feyenoord ook, alleen zijn wij tog blijven staan op nr. 15 en feyenoord op 4..zit voorlopig niet bij de top 3! Ohja, is 2-2 geworden!
Enuhh het "Haags Kwartiertje" heeft blijkbaar een invloed gehad op de wedstrijd wantuh daar werd de gelijkmaker gemaakt!
Maar goed, was een goede wedstrijd voor Ado! Ik voorspelde een overwinning, maar een gelijk spel is ook nie erg( )!
:boogie:AdO DeN HaAg!:boogie:
Kan de foto´s nie plaaten helaas, alleen het wedstrijdverslag, komt trouwens van www.adodenhaag.nl:
Wedstrijdverslag
Het Zuiderpark zag zondagmiddag een zinderende wedstrijd. ADO Den Haag ontwikkelde een ware furie en perste uit het zelfvertrouwen grote delen van de wedstrijd zelfs ook nog een technisch overwicht. En Feyenoord mocht blij zijn met de eindscore van 2-2 en daardoor nog een punt in de bagage mee mocht nemen naar Rotterdam.
ADO Den Haag streed in de meest letterlijke zin, kreeg met de twee treffers daarvoor de terechte beloning. Echter, het gaf ook letterlijk ruimte weg waardoor Feyenoord tweemaal kon scoren en de Haagse voorsprong in de laatste acht minuten van de eerste helft transformeerde in een achterstand. En daarmee in de pauze de aanhang op de tribune beduusd achterliet. Na rust leek ADO Den Haag de subtopper in plaats van de Rotterdammers. Weliswaar waren de bezoekers in de 39e minuut Christian Gyan kwijt geraakt door een rode kaart. De Ghanees Romeo Castelen tackelde Romeo Castelen van achteren op de achillespees, waardoor scheidsrechter Jack van Hulten formeel geheel in zijn recht stond rood te trekken. Wel een situatie waar vele andere scheidsrechters volstaan met geel of enkel een vrije trap voor de geslachtofferde partij. Direct was de numerieke minderheid van Feyenoord niet zicht- of voelbaar, want het kwam zelfs vlak voor de rust op voorsprong.
Juist die voorsprong was voor Feyenoord kennelijk aanleiding om na de rust een puur afwachtende houding aan te nemen. ADO Den Haag maakte gretig gebruik van die ‘uitnodiging’. Het ging op een meeslepende fanatieke – Engels aandoende – wijze op jacht naar de gelijkmaker. En wat nadrukkelijk een rol ging spelen was het technische en taktische overwicht, waarmee de thuisclub veel respect en waardering afdwong bij de aanhang en neutrale bezoekers. Het was volkomen logisch dat trainer Bert van Marwijk in de rust zijn maatregelen nam om zijn verdediging enigszins te versterken door aanvaller Ebi Smolarek te vervangen door verdediger Peter van den Berg, maar dat Feyenoord het initiatief volledig aan de gastheren overliet mocht verrassend heten. Juist, omdat ADO Den Haag in de eerste helft de Rotterdammers ook al zo fanatiek bestreed en regelmatig de aanval zocht. De thuisclub was daarvoor al in de 19e minuut beloond door een treffer van Romeo Castelen die door Alberto Saavedra op avontuur was gestuurd.
In het eerste bedrijf lukte het Feyenoord een korte periode ADO Den Haag terug te dringen op eigen helft. Passie en precisie ontbraken om de juist geestdriftige gastheren te ontmoedigen. Alleen bij vrije trappen die Robin van Persie fraaie curves meegaf moest de Haagse defensie uiterst alert zijn. Juist als ‘hoofd’ van de Haagse laatste lijn maakte Jan Paul Saeijs zijn debuut als eredivisiespeler. Zijn laatste competitieduel speelde hij op 31 mei, de dag waarop ADO Den Haag met een zege van 1-0 op Haarlem afscheid nam van de Gouden Gids Divisie. Toen begon voor Saeijs slepend blessureleed. Met de Spanjaard Alberto Saavedra vormde hij een secuur optredend centraal verdedigingsduo. Alleen ontbrak bij de twee Rotterdamse treffers de regie, want Robin van Persie had alle vrijheid om de pass naar de verste doelpaal in ontvangst te nemen en de bal achter de van een knieblessure herstelde doelman Dorus de Vries te jagen. En vlak voor de rust verzuimde ADO Den Haag adequaat uit te verdedigen en stelde Roy Stroeve Feyenoorder Thomas Buffel in de gelegenheid 1-2 te scoren.
Die in feite zo maar uit de lucht vallende en – door Haagse ogen gezien - onnodige Rotterdamse treffers vormden een vroegtijdige domper. Het in twijfel verkerende Feyenoord gaf ADO Den Haag alle tijd en ruimte om de schade te herstellen. In de jacht op de gelijkmaker groeide Tom van der Leegte als regisseur op het middenveld zowel bal veroverend als spel verdelend uit tot uitblinker. In zijn slipstream ging Youssef El Akchoui mee door onberekenbaar voor zijn opponenten wisselend binnen- en buitendoor te passeren, gave voorzetten rond te strooien en gevaarlijke vrije trappen uit de voeten te laten vloeien.
Romeo Castelen en Cedric van der Gun bestormden vanaf de flanken de Rotterdamse verdediging en Regillio Simons trachtte al kaatsend en penetrerend de jacht naar succes vaste vorm te geven. De doelpogingen (12, tegen Feyenoord 1!) en het aantal hoekschoppen (11 tegen Feyenoord 2!) illustreerden het Haagse overwicht in de tweede helft. Toch duurde het nog lang eer de Rotterdamse verdediging bezweek onder de alsmaar toenemende druk. Na een voorzet van de voor Regillio Simons ingevallen Leonardo verscheen Cedric van der Gun voor doelman Edwin Zoetebier (al in de 33e ingevallen voor de geblesseerde Patrick Lodewijks), passeerde hem beheerst en bezorgde ADO Den Haag de al lang verdiende gelijkmaker. De formatie van trainer Lex Schoenmaker verdiende eigenlijk meer en had daarvoor ook de mogelijkheden. Zoals Romeo Castelen en Leonardo, die misschien wel te zeer verrast waren door de perspectieven die zich voordeden en daardoor de vereiste koelbloedigheid bezaten. Dat zou ADO Den Haag aan twee punten meer hebben geholpen dan dat ene in de strijd tegen de degradatie. Dit, hoewel de Haagse ploeg zich tegen Feyenoord manifesteerde als een lekker in de Eredivisie meedraaiende ploeg. Die indruk mag het bevestigen in het eerstkomende karwei, op woensdag 25 februari, weer in het Zuiderpark, tegen Roda JC.