Geplaatst door
charazad Ik dacht dat ik een halfbloedje was. Marokkaans Indisch maar dat is helemaal niet zo, heeft een vrouw gezegd in Marokko toen ik twee jaar terug naar Marokko op vakantie was. Hoe het allemaal was gebeurd het ging zo…….
Ik was 16jr en ik was 3jr niet naar Marokko geweest, mijn opa was aan het sterven en ik moest hem zien (lai ragmo). Mijn vader kon niet met mij mee en ging een week later. Dus ik ging alleen naar Tanger, op een vrijdag ochtend was ik aan gekomen in Tanger en ging naar mijn opa’s huis. Voor dat ik belde hoorde ik al geschreeuw in mijn opa’s huis. O jee dacht ik en vreesde voor het ergste, ik belde aan en de huismeisje opende de deur en groette me. Ik dauwde haar weg en zocht naar mijn opa, ik dacht dat hij dood was want ik hoorde het geschreeuw. Ik ging zijn slaapkamer binnen en hij lag daar “levend”. Opa riep ik en omhelsde hem, en ik vroeg waarom er werd geschreeuwd. Hij antwoordde, je oma gaf een pak slaag aan je oom. Ha ha ha lachte opa en zei ga naar je familie en zeg dat je er bent en bel je vader. Okay zei ik verbaast, mijn opa dat aan het sterven was leek nog gezonder dan ik. Ik de stach (daktuin) op waar mijn oma en oom waren groette ze en mijn tantes ook. Na de middag eten ging ik douchen en de buurt verkennen, voordat ik naar buiten ging bleef ik een uurtje bij mijn opa. Hij keek me zo raar aan en zei je bent nawara (roosje) van iedereen. Hij streelde mijn wang en ging slapen. Het huis was echt eng stil, alle mannen waren in de moskee ( je hoorde buiten het gebed) mijn oma en tantes waren aan het voorbeiden voor het eten. Maar goed ik ging naar buiten en keek een beetje rond. Ben naar de sok casabarata geweest en kocht een paar bandjes (cheb khaled, je weet toch mensen). Ik op weg naar huis, pakte een taxi, ongeveer 20 meter van mijn opa’s huis zag ik allemaal mannen staan in het wit. En ook twee imans, ik rende naar het huis zag mijn oma en tantes huilen, mijn opa is heen gegaan. Een brok had ik een keel en tranen rolde over mijn wangen heen. Echt vreselijk was het………..
Okay…..
Mijn opa was begraven en er kwamen mensen ons condoleren de volgende dag, familie, familie en nog eens familie. Dus ik zat in de saloon en zo’n oud vrouwtje vroeg of ik naast haar wou zitten, dus ik ging naast haar zitten. Toen begon ze aan mijn haren te zitten, ik dacht gaat ze me voelen ofzo. Ze zei je lijkt echt op mijn dochter Salima. Salima wie is Salima vroeg ik aan haar. Dat is je achter nicht van je vader. Dochter van zijn nicht, hier is een foto van haar kijk maar. Naaaaaaaaah mensen het leek of ik het was. Precies die ogen en de wenkbrauwen echt ik. Kreeg het kippenvel. Mijn opa heeft ook een keer gezegd dat ik helemaal niet op mijn Indische moeder leek. Maar goed, ik gaf de foto terug aan de mevrouw en ging naar mijn tante helpen in de keuken en ik vroeg aan haar wie is Salima. Wajawwwwwwwwwwwww ze liet de hele pot groen thee vallen en zei niemand, niemand, niemand. En stuurde mij de keuken uit, MAROKKANEN RARE VOLK zei ik altijd. Maar ik moest weten wie die Salima is en als zij de familie van ons is WAAR IS ZE DAN?? Ik keek terug naar die vrouw en vroeg komt je dochter straks? NEE, ze is in Rabat en komt over twee dagen terug. Ik vroeg weer als ze echt mijn vaders nicht is waarom heb ik haar nog nooit gezien?? Kindje antwoordde ze, ze is heel druk bezig met haar eigen gezin en is niet vaak in Tanger. Zij is getrouwd met een Rabatie en je weet hoe die gasten zijn. O o dus over twee dagen komt ze naar hier naar toe, waar woon je eigenlijk vroeg ik weer. Uuuuuuuh ja de ene keer daar en de keer weer anders zei ze, ik heb geen huis en woon en beetje bij mijn alle kinderen. MENSEN je moet eens weten hoeveel goudstukken in der mond had, zij wou het gewoon niet vertellen.
Okay……
Ik heb een tante ( yasmina) van 20 echt een super lieve meid, ik vroeg aan of ze wist waar dat oud vrouwtje woonde, ja zei ze woon in char dieban (zoiets). Ik ken haar niet zo goed, ik wil haar graag leren kennen dus zullen we 2 daagjes haar bezoeken zei ik. Jaaaaa zei Yasmina je oma wil dat niet hebben ze mogen elkaar niet zo. Nou en zeg ik, ik zie haar toch niet elke dag.
Wij, ik en Yasmina gingen ze bezoeken in char dieban, wij aan bellen en dat vrouwtje deed de deur open. Geschrokken keek ze me aan en heel sluw naar mijn tante. En vroeg wat doe jij hier kind, om jouw te zien zei ik. Rabi galik zei ze, wij 5 min voor de deur staan en ik vragend wanneer wij binnen mogen. SKOEN FE BEB hoorde ik een stem boven, laat ze binnen. Wij binnen, vrouwtje helemaal geel geworden, ik nam de trap naar links deed de deur op en daar was Salima. Helemaal stil….
