Geplaatst door
Haageneesz ik was onderweg terug naar huis naar mijn plaatje waar niemand me nog wat kon maken, mijn tranen rolde over mijn wangen en ik was helemaal overstuur, hoe kon hij zoiets doen, het was niet rechtvaardig en niet eerlijk het was gemeen.
fikri was ook overstuur hij lag nog altijd op de achterbank aan het krijsen zijn gehuil drong door in mijn hersens waarvan ik knettergek werd, ik stopte bij een tankstation en haalde hem uit de auto en ging op de moterkap zitten en wiegde hem heen en weer, na een paar minuten werd hij stil, hij keek me met zijn groene ogen aan en lachte naar me, mijn kleine wonder door hem had ik een rede om te leven..
huilend zette ik hem weer terug op zijn plaats, ik trok een sigaret tevoorschijn en mijn eerste trek kwam zo heerlijk aan,
ik zat huilend op de moterkap en nu wist ik dat een leven met appie onmogelijk zou zijn, hij was verloofd zijn familie haten mij en ik en appie werden verleden tijd, na mijn sigaret stapte ik terug de auto in, terug naar mijn huisje waar het zo veilig aanvoelde,
ik keek achterom en zag de kleine naar me staren, hij liet me een kleine glimlach zien en begon met zijn handjes te spelen, ik kietelde hem en gaf hem een kus op zijn neusje en reed vervolgens weer verder, ik kon het nog altijd niet hervatten wat er daarnet was gebeurt, het was oneerlijk.
thuis aangekomen voelde het hoe het hoorde te voelen, dit was mijn huisje en hier voelde ik mij veilig en thuis,
ik polfte neer op de bank en nam fikri op mijn schoot, ik heb veel moeten meemaken maar vanaf vandaag ga ik het heel anders aanpakken.
ik liep naar boven en trok mijn andere pyama aan, liep vervolgens terug naar de keuken en maakte wat te eten voor mezelf.
ik zag hoe fikri naar me keek hij was trots dat ik zijn moeder was en ik was trots dat ik zijn moeder mocht zijn,
ik nam plaats op aan de grote tafel en at terwijl mijn ogen gericht waren op fikri en mijn gedachten afdwaalde naar appie, ik kon het nog altijd niet hervatte wat er daarnet was gebeurt maar ik wist nu zeker dat een toekomst met hem onmogelijk zou zijn het deed pijn in mijn hart als ik eraan dacht dat ik de marokkaanse scheiding ook moest ondertekenen, dat betekende dat het voorbij was, echt voorbij
ik stond op en nam de kleine mee naar boven, ik deed de was en vouwde mijn kleren en die van fikri op en ging vervolgens in bed liggen met de dekens over ons heen, ik kon hem horen lachen, hij had wat weg van me broer en ook wel weer wat van appie.
hoe kon hij nou afstand van ons nemen, wij waren een onderdeel van zijn leven, ik was een stuk van zijn hart en fikri was zijn vlees en zijn bloed.
ik trok fikri dicht tegen me aan ik kon zijn ademhaling horen, het deed zijn oogjes dicht en viel in slaap.
Dit was de reden dat ik nog leefde.
ik zal me even voorstellen ik ben salima en ik ben momenteel 23jaar ik wordt binnenkort 24 jaar en heb een zoontje van 3 genaamd fikri hij werd vernoemd na mijn oudere broer die beide een speciale plekje in mijn hart kregen,
ik ben uit eindelijk gescheiden van appie en de gehele voodij heb ik gelukkig gewonnen, ik ben een alleen staande moeder van een kind van 3 jaar.
hij is mij alles en mijn kleine luchtpuntje in het leven, ik heb fouten gemaakt en zondes ondergaan maar allah vergeeft heb ik gelezen in zijn boeken,
ik heb berouw getoond en ben gaan leven naar de regels van de islam, ik ben niet sterker geworden door wat ik heb moeten meemaken maar ik ben sterker gemaakt door de islam, ik draag alhamdoelilah mijn hijab, op werk hoef ik hem gelukkig niet uit te doen,
ik ben gestopt met roken en ben verhuist naar een flatje met 2 kamers, appie is uiteindelijk getrouwd met zijn nicht en onze wegen zijn gescheiden, ik heb er nog veel moeite mee had gehad maar ik heb het eindelijk een plaatje in mijn hart kunnen geven,
mijn zus is zwanger van een tweeling en is dolgelukkig met haar man, mijn broer is mijn alles mijn steun en toeverlaat,
hij krijgt de voogdij over het kind als ik er niet meer ben of plotesling niet meer voor hem kan zorgen,
mijn ouders maken het alhamdoelilah allebei goed, mijn moeder is een sterke vrouw die af en toe nog wel eens tranen laat om het feit dat ik alleen voor fikri moet zorgen, zij doet elke dag een dou3a voor mij dat het inschallah helemaal goed komt,
mijn vader heeft vrede gesloten met de vader van appie en hun boden hun excuses aan hem om het feit dat ze mij als vuil hebben behandelt,
appie heeft voor zijn bruiloft nog contact met mij proberen op te nemen via mijn broer maar ik weigerde om nog ooit in contact met hem te komen, hij schreef mij een brief die hij via me broer aan mij gaf, ik heb er dagen over gedaan voordat ik de brief echt werkelijk kon openen maar ik nam alle moed en opende hem en begon met lezen
''Lieve salima''
ik heb je proberen te zoeken maar helaas zonder resultaat, ik heb gevraagd naar je nummer en woonadres maar die werd mij helaas niet gegeven dus ik probeer het via deze manier, ik wil je leven niet komen verstoren en ik wil je absoluut niet kwetsen,
ik wil alleen een paar dingen aan je kwijt zodat ik ook met een gerust hart kan verder gaan zoals jij het hebt gedaan,
we hebben samen veel meegemaakt en jij was mijn eerste echte liefde je bent nog altijd het enige meisje die mij zo knettergek heeft gemaakt, je zat diep in mijn hart en dat zul je ook altijd blijven, ik weet dat ik in onze huwelijk veel ben verandert ik was iemand geworden die ik niet wilde zijn, maar ik kon er niets aan doen ik werd zo en ik ben nu zo geworden ik kan niet meer veranderen hoe graag ik het ook wil.
fikri is een deel van mij en hij zal altijd een deel van mij zijn, je hebt hem meegenomen en afgepakt wat ik je helaas nooit zou kunnen vergeven,
Maar we worden later allemaal gestraft voor de dingen die we hebben uitgespookt en gedaan op deze wereld,
je bent verder gegaan met je leven en ik neem het je niet kwalijk je hebt je keuze gemaakt,
ik bedank je voor alles wat je voor mij hebt gedaan, ik bedank je voor het wonder die jij op de wereld in je eentje bracht.
ik bedank je voor het feit dat je een goede moeder was en een goede vrouw, daar valt niet over te discusseren want dat was je nu èènmaal, we hebben beide getekend voor de scheidings formulier en we hebben elkaar losgelaten,
het is beter zo, kijk in de toekomst en kijk nooit meer achteruit.
zorg a.u.b goed voor de kleine en zorg goed voor jezelf, ik heb het contact met je helemaal verbroken ik heb onze foto's verscheurd en verbrand.
je hoort nu ook bij mij in de verleden, ik ben nu getrouwd en ik hou van mij vrouw zoals ik van haar hoor te houden,
maar zij zal jou plek nooit in kunnen nemen dat is èèn ding wat zeker is, ze is nu zwanger van een meisje, maar ze zal nooit mijn fikri kunnen baren dat heb jij alleen maar kunnen doen.
terwijl ik dit schrijf maakt mijn hart vage sprongetjes mijn handen trillen en mijn vingers doen het werk maar mijn hart spreekt
ik wil je verder niet afhouden vanwaar je mee bezig was, ik wens je een fijne leven toe.
Het spijt me voor alles, het spijt me voor me moeder en het spijt me voor het gene wat ik je heb aangedaan.
ik hou van je en geef om je en dat zal nooit maar dan ook nooit meer weg kunnen varen.
Pas goed op jezelf.
afz appie
Ik heb deze verhaal op marokko .nl geplaats in de hoop dat veel meiden van mijn fouten kunnen leren,
liefde overwint namelijk niet alles, aan alleen liefde heb je niets.
het zit namelijk in je hart en je denkt met je verstand en niet met je hart.
het gaat nu elhamdoelilah goed met mij en ook met mij kleine wonder, alles wat mij is overkomen was gebeurt met een reden,
ik heb een kind op de wereld gebracht die mij gezelschap houd en door hem voel ik me gelukkig nooit meer eenzaam.
ik heb nog altijd moeite om naar de stad te gaan waar mij moeder woon omdat het niet ver is van waar appie woont, ik heb hem sinds de rechtzaak niet meer gezien, hij was er kapot van en ik kon het zien,
ik heb nadat ik van hem vandaan kwam aangifte gedaan tegen mishandeling, voor zowel voor hem als zijn moeder,
dat kwam goed uit voor mijn rechtzaak, zijn moeder kreeg een taakstraf die ze moest uitvoeren, ik heb er geen spijt van dat ik het had gedaan,
het was immers haar verdiende loon,
ik ben nu wijzer geworden over het gebied liefde, ik had alles gegeven wat hij van mij verlande ik heb me bloot gegeven letterlijk en figuurlijk
ik heb alles een plaatje in mijn hart gegeven en nu dat ik het aan onbekende mensen ook heb verteld heb ik het van me losgelaten
ik ben salima een vrouw van 23jaar en ik verzorg mijn kindje alleen.
ik ben gelukkig en gezond en ik mag niet klagen, ik ben bekeerd tot de islam en heb berouw getoond.
ik hoop dat de meiden hier inschallah een les uit hebbe gemaakt en van mijn fouten kunnen leren
Want liefde is niet alles, volg altijd je verstand want je hart is een verleider.
Einde