1. #181
    2 gebruikers.!!!

    Reacties
    388
    06-06-2008

    MVC Premium MVC Premium
    prachtige verhaal
    je hebt tallent go on

  2. #182
    x

    Reacties
    334
    31-08-2007

    MVC Premium MVC Premium
    Citaat Geplaatst door Diizaa Bekijk reactie
    prachtige verhaal
    je hebt tallent go on
    Dit is echt gébeurd hé.

    Maar echt vréselijk, ik wil weten hoe het verder gaat!

  3. #183
    .

    Reacties
    1.467
    26-05-2008

    ik krijg tranen van deze verhaal

  4. #184
    MVC Lid

    Reacties
    863
    23-09-2001

    even raden je was zwanger van een tweeëiige tweeling waarvan er 1 bleef zitten???????? ga gauw verder

    groetjes
    Net als de Marokkaanse vlag rood is mijn bloed en groen zijn mijn aders!!!!

  5. #185
    MVC Lid

    Reacties
    23
    30-06-2008

    DAmn ga snel verder k kan me ogen niet van het verhaal af halen

  6. #186
    punt

    Reacties
    434
    18-02-2007

    ik verliet de ruimte en stapte bij appie in de auto, ik had geen idee wat er zou gebeuren alleen dat ik werd nagekeken.
    mijn hart begon sneller te bonzen toen we bij het ziekenhuis aankwamen,
    appie wist waar we moesten zijn dus ik liep hem achterna, het ziekenhuis gaf me zo'n akelig gevoel.
    eenmaal bij de dokter aangekomen wilde hij eerst een soort van een echo maken, mijn bloed werd geprikt.
    ik moest even wachten in de wachtkamer na een kleine kwartier werd ik bij hem geroepen, hij had een rare blik in zijn ogen dat ik bang werd,
    ik dacht dat ik dood zou gaan, ik wist niet wat er op mij te wachten stond,
    appie probeerde mij gerust te stellen wat helaas niet werkte, ik werd onrustig en nam plaats in zijn kantoortje.
    appie had mijn hand vast en kneep er af en toe in,
    de dokter vertelde dat hij de uitslag van de echo had, maar wat betreft mijn bloed daar zou ik pas later voor moeten terug komen,
    hij vertelde mij dat ik wat resten over had gehouden in mijn baarmoeder van het kindje dat ik had weg laten halen, hij was er zelf geshokeerd over omdat zoiets bijna nooit kan voorkomen, dat verklaarde ook de pijn in mijn buik,
    ''Nou dan haal je die resten uit me baarmoeder'' zei ik cool,
    hij keek me vragend aan want ik wist niet wat de gevolgen ervan waren van de resten die in mij buik waren achtergebleven,
    hij deed zijn verhaal en het werd zwart voor me ik dwaalde weg, mijn eierstokken waren ontstoken, eentje was niet meer te redden en die zouden ze moeten weghalen, de andere eierstok was zwaar onstoken maar die zou misschien voor 50%kunnen herstellen, de kans op een zwangerschap voor mij was heel klein.
    ik kreeg het benauwd, het drong nog niet helemaal door me heen, ik zag appie naast me zitten en zijn hand gleed langzaam uit mijn hand,
    ik liet mij tranen gaan, ik was woedend! ik was boos, boos op iedereen.
    ap keek met een mond vol tanden de dokter aan.
    ''Hoe kon dat wijf zo dom zijn, dacht ik bij me zelf.
    ik stond op en verliet de kamer, ik rende zo hard weg ik draaide me nog om, om te kijken of ap me achterna zou lopen maar hij was blijkbaar bij de dokter op kantoor gebeleven, ik kon het niet meer aan, mij grote droom was in stukken gevallen.
    dit was mijn straf die ik kreeg, omdat ik een onschuldig kindje had vermoord.
    ik was er zo kapot van dat ik niet meer in de buurt van het ziekenhuis wilde zijn, ik ben gaan lopen en belde laila op.
    ik was zo verdrietig dat ik niet meer verder kon lopen, ik werd moe en ben maar ergens gaan zitten wachten op laila, ik voelde mijn telefoon trilllen maar ik had de kracht er niet meer voor om hem op te nemen,
    ik zag laila al in de verte aankomen rijden, ik stapte in en ze reed weg, in de auto kon ik mijn verhaal niet doen,
    de tranen bleven stromen en ik huilde als een klein meisje, ze reed naar haar huis en daar zaten we bij haar op de bank,
    weer voelde ik mijn telefoon trillen, laila nam de telefoon op, het was appie hij zou naar ons toekomen, haar moeder was niet thuis dus hij kon gewoon naar binnen komen, na een kleine halfuur stond hij voor de deur.
    ik kon hem niet meer onder ogen zien, ik was zo boos op hem, laila liet hem binnen.
    toen ik hem zag werd ik zo boos dat ik opstond en tegen hem begon te schreeuwen.
    ik begon hem te slaan, ik bleef maar slaan tegen ze borstkas, hij bewoog niet en nu moest ik nog harder huilen, ik kon niet meer stoppen en had mezelf niet meer in de hand
    ik was er kapot van, mijn droom en mijn grootste wens werd mij afgepakt.
    Allah had mij gestarft, dit was mijn straf voor het doden van mijn eigen kind.

    meerdere gebruikers


  7. #187
    MVC Lid

    Reacties
    863
    23-09-2001

    wat erg!!!!
    Net als de Marokkaanse vlag rood is mijn bloed en groen zijn mijn aders!!!!

  8. #188
    .

    Reacties
    1.467
    26-05-2008

    o my god ga snel verder

  9. #189
    *Beni Znassen*

    Reacties
    1.400
    12-01-2006

    MVC Premium MVC Premium
    o god wat zieliggg ga verder man!! hihihi

  10. #190
    punt

    Reacties
    434
    18-02-2007

    ik zal zometeen weer een vervlogje plaasten

    meerdere gebruikers


  11. #191
    .

    Reacties
    1.467
    26-05-2008

    Citaat Geplaatst door Haageneesz Bekijk reactie
    ik zal zometeen weer een vervlogje plaasten
    ja pliees

  12. #192
    punt

    Reacties
    434
    18-02-2007

    de abortusklinkiek had een fout gemaakt waaronder ik nu leed.
    ik bleef maar slaan op zijn borstkast, en hij deed niets terug, hij greep me vast en nam mij in zijn armen, ik huilde als een klein kind, mijn tranen vielen over op zijn shirt, hij had mij stevig vast en ik duwde hem weg,
    ''Het is jou schuld'' zei ik huilend
    ik ging op de bank zitten met mij hoofd gebogen naar beneden, ik had mijn handen op mijn gezicht en snikte.
    ik voelde de arm van laila over me rug heen gaan, ze begreep er niet van.
    ik hoorde de woorden van de dokter terug komen die appie herhaalde voor laila,
    ze zij geen woord en bleef wrijven over mijn rug heen, ik wilde een einde maken aan mij leven en stond op, ik wilde hier weg, ergens verweg van iedereen vandaan ik ben toen een rondje gaan lopen,
    voor mij stond een een flat van 13hoog, ik ben naar binnen gegaan tot de laatste etage.
    ik genoot van de uitzicht en liet mij tranen vallen naar beneden, ik ging op de rails zitten van het flatgebouw,
    ik wilde springen en terug naar me kindje gaan.
    ik heb een paar uur boven aangestaan maar ik drufde niet te springen,
    ik ben naar buiten gelopen en liep richting huis,
    thuis aangekomen plofte ik huilend neer op me bed.
    ik voelde me eenzaam en zeer ongelukkig.
    het leven was een examen zonder her-examen, ik kon niets goeds doen, alles wat ik deed ging fout, ik werd gestraft, keer op keer,
    ik leerde niet van me fouten.
    de dagen erna leken langzaam en pijnlijk voorbij te gaan,
    vandaag had ik een sfapraak bij de dokter, appie zou meegaan.
    de dagen ervoor negeerde ik hem,
    Ik was nog altijd boos, op kantoor bij de dokter negeerde ik hem nog altijd, mijn bloeduitslag was binnen ik leed aan bloedarmoede.
    maar dat deed mij vrij weinig ik had zoveel andere vragen.
    ik kreeg wat pillen tegen de bloedarmoede.
    mijn eierstok zou zo spoedig mogelijk worden verwijderd, de ander zou zich moeten herstellen, de overige resten werden verwijderd.
    de dokter stelde me gerust, maar ik wist bij voorbaat al dat een kind niet voor mij was voorbestemd.
    mijn eierstok werd verwijderd en de ander werd hersteld, ik kreeg wat pilletjes, waarvan ik niet eens wist waarom ik ze in moest slikken,
    de dagen erna begon mijn ander eirstok zich te herstellen,
    ik moest vaak naar de dokter voor controle,
    ik nam een advocaat en klaagde de abortuskliniek aan.
    ik wilde een schadevergoeding, ik wist dat ik me kind daar niet terug van zal krijgen, ik kreeg me eierstok er niet van terug, maar ik kon iemand de schuld geven, dat gaf een opluchting.
    appie stond nog altijd achter me.

    meerdere gebruikers


  13. #193
    .

    Reacties
    1.467
    26-05-2008

    Citaat Geplaatst door Haageneesz Bekijk reactie

    de abortusklinkiek had een fout gemaakt waaronder ik nu leed.
    ik bleef maar slaan op zijn borstkast, en hij deed niets terug, hij greep me vast en nam mij in zijn armen, ik huilde als een klein kind, mijn tranen vielen over op zijn shirt, hij had mij stevig vast en ik duwde hem weg,
    ''Het is jou schuld'' zei ik huilend
    ik ging op de bank zitten met mij hoofd gebogen naar beneden, ik had mijn handen op mijn gezicht en snikte.
    ik voelde de arm van laila over me rug heen gaan, ze begreep er niet van.
    ik hoorde de woorden van de dokter terug komen die appie herhaalde voor laila,
    ze zij geen woorden en bleef wrijven over mijn rug heen, ik wilde een einde maken aan mij leven en stond op, ik wilde hier weg, ergens verweg van iedereen vandaan ik ben toen een rondje gaan lopen,
    voor mij stond een een flat van 13hoog, ik ben naar binnen gegaan tot de laatste etgae.
    ik genoot van de uitzicht en liet mij tranen vallen naar beneden, ik ging op de rails zitten van het flatgebouw,
    ik wilde springen en terug naar me kindje gaan.
    ik heb een paar uur boven aangestaan maar ik drufde niet te spingen,
    ik ben naar buiten gelopen en liep richting huis,
    thuis aangekomen plofte ik huilend neer op me bed.
    ik voelde me eenzaam en zeer ongelukkig.
    het leven was een examen zonder her-examen, ik kon niets goeds doen, alles wat ik deed ging fout, ik werd gestraft, keer op keer,
    ik leerde niet van me fouten.
    de dagen erna leken langzaam en pijnlijk voorbij te gaan,
    vandaag had ik een sfapraak bij de dokter, appie zou meegaan.
    de dagen ervoor negeerde ik hem,
    Ik was nog altijd boos, op kantoor bij de dokter negeerde ik hem nog altijd, mijn bloeduitslag was binnen ik leed aan bloedarmoede.
    maar dat deed mij vrij weinig ik had zoveel andere vragen.
    ik kreeg wat pillen tegen de bloedarmoede.
    mijn eierstok zou zo spoedig mogelijk worden verwijderd, de ander zou zich moeten herstellen, de overige resten werden verwijderd.
    de dokter stelde me gerust, maar ik wist bij voorbaat al dat een kind niet voor mij was voorbestemd.
    mijn eierstok werd verwijderd en de ander werd hersteld, ik kreeg wat pilletjes, waarvan ik niet eens wist waarom ik ze in moest slikken,
    de dagen erna begon mijn ander eirstok zich te herstellen,
    ik moest vaak naar de dokter voor controle,
    ik nam een advocaat en klaagde de abortuskliniek aan.
    ik wilde een schadevergoeding, ik wist dat ik me kind daar niet terug van zal krijgen, ik kreeg me eierstok er niet van terug, mar ik kon iemand de schuld geven, dat gaf een opluchting.
    appie stond nog altijd achter me.



    is dit de einde nee toch

  14. #194
    Bijna Lid

    Reacties
    14.354
    17-12-2003

    ga verder meid

  15. #195
    Subliem.

    Reacties
    5.133
    17-02-2007

    echt erg!

    Always wondering how..