.Geplaatst door LatifahHolland
ja
nee
misschien ooit
nooit
rot op met ze !!
weetje wel wat ze 20 jaar daar voor hebben gedaan met hun eigen marokkaanse rif broeders ?
wees maar trots op deze slaafjes die voor 2 euro in het franse en spaanse leger ginnen. en 20 jaar daar voor de RIF broeders hebben afgeslacht ....
moslims die rome hebben bevrijd. de islaam heeft dus de christelijke hoofdstad bevrijd van de nazi's.
wat nieti n het stukje voorkomt maar wat ik wel weet is dat de marokkaanse soldaten werden teruggeroepen toen ze de duitsers daar hadden verslagen. ze mochten niet de stad asl eerste in marcheren omdat het niet echt mooi stond dat moslims Rome in marcheerden als bevrijders.
zoek zoek en gij zult vinden voor wie mij niet geloofd
Dankzij de dappere inzet van de Marokkanen werd de belangrijkste hoeksteen uit de Gustav-linie (Mount Faito in de Aurunci bergen) doorbroken en dat leidde uiteindelijk tot de hele ineenstorting van de hele verdegingslinie in Italie. De Marokkanen mochten de zware strijd verrichten en de Polen en Britten zijn er met de glorie vandoor gegaan. De geschiedenis heeft ons 1 les geleerd en dat is dat Westerse mogendheden niet te vertrouwen zijn. Keer op keer zijn Moslims bedrogen en opgelicht door de Westerse mogendheden.
Most Profound Man in Iraq — an unidentified farmer in a fairly remote area who, after being asked by Reconnaissance Marines if he had seen any foreign fighters in the area replied; "Yes, you."
Dat waren allemaal collabo's die met frankrijk meevochten. ze deden het voor het geld. sommigen voor de belofte dat marokko onafhankelijk zou worden en anderen gewoon omdat ze niets te doen hadden. ik denk persoonlijk dat marokkanen het echt geen zak kon schelen of heel europa onder hitler of stalin of roosevelt was
Na veel drammen zal in Zeeland tijdens de dodenherdenking het Marokkaanse volkslied worden gespeeld. Enkel en alleen omdat daar 19 Marokkanen liggen begraven die tegen de Duitsers vochten.
Op het Overijssels Verzetsmonument op de Markelose berg staan de namen gebeiteld van 500 Nederlandse verzetsmensen die hun leven lieten in de strijd tegen de Duitse bezetter. Maar niks hoor, wij gaan het Marokkaanse volkslied spelen omdat niet meer dan een handjevol verdwaalde Marokkanen, hoe bewonderenswaardig ook, hun leven liet bij de bevrijding van Nederland. Als er iets is dat het gebrek aan gevoel voor verhoudingen weergeeft, dan is het wel het spelen van het Marokkaanse volkslied bij de dodenherdenking.
Door Harmen van der Werf KAPELLE -
Dat hij zich eraan ergert, is te zwaar uitgedrukt. Archivaris Frank de Klerk vindt wel dat er zo langzamerhand te veel indianenverhalen rondzingen over de rol van Marokkaanse soldaten tijdens de oorlog in Zeeland.
En dat terwijl een onderzoeker, J. Hey uit Hengelo, de geschiedenis van bijna al die in Nederland gedode soldaten in kaart heeft gebracht.In deze dagen dat de bevrijding van het overgrote deel van Zeeland wordt herdacht, komt het van pas die historische bladzijde eens op te slaan. Zeker sinds in Nederland, met name in de Marokkaanse gemeenschap, de belangstelling voor Marokkaanse militairen in de Tweede Wereldoorlog is toegenomen. De Klerk juicht dit toe. Enig historisch bewustzijn is nooit weg, maar, luidt zijn oproep, hou het alstublieft bij de feiten.
In de mooie leeszaal van het archief van de gemeente Kapelle haalt De Klerk een tekst van het internet tevoorschijn, van Mohamed Achahboun. Het is de weergave van een lezing die hij mei vorig jaar in de Laurenskerk in Rotterdam heeft gehouden. Achahboun is in Nederland de drijvende kracht achter de herdenking van Marokkaanse soldaten die tegen de Duitsers hebben gevochten én van wie er negentien - plus een Algerijn - begraven liggen op het Franse militaire kerkhof in Kapelle. Volgens Achahboun hebben die Marokkanen ook zeker bij Kapelle tegen de Duitsers gestreden, in de meidagen van 1940. Hij verhaalt zelfs dat er na de Tweede Wereldoorlog massagraven zijn afgegraven 'waarin drieënzestig soldaten lagen, allemaal van Marokkaanse afkomst'.
Dat er in Kapelle 'slechts' negentien Marokkanen op de begraafplaats te vinden zijn, wordt door Achahboun verklaard: alleen zij konden geïdentificeerd worden. Het woord 'onzin' neemt De Klerk niet in de mond, dat zou te ver voeren. Zeker omdat de eerste geschiedschrijver van Zeeland 1940-1945, W. L. de Bree, ook iets over 'koloniale soldaten' schrijft in de meidagen van 1940. Zij waren meegekomen met het Franse leger en zouden aan het Kanaal door Zuid-Beveland 'hardnekkig' weerstand hebben geboden tegen de oprukkende Duitse troepen. 'Twaalf Afrikaanse Fransen verloren daarbij het leven', aldus De Bree."Maar waar hij dat op baseert, is onduidelijk", stelt De Klerk. "Een voetnoot waarin staat op welke historische bron dit is gegrond, ontbreekt."
Bij het Zeeuws Archief in Middelburg, waar het originele werkmateriaal van De Bree ligt, wordt het momenteel uitgezocht. De kans dat dit iets oplevert, is klein, denkt De Klerk. Van praktisch alle Marokkaanse en Franse militairen die in Kapelle begraven liggen, is bekend waar en wanneer zij zijn omgekomen óf aangespoeld. Dé deskundige op dit terrein in Nederland, J. Hey uit Hengelo, heeft dat uitgeplozen. "Omdat een oorlog uit meer dan veldslagen bestaat", verklaart hij zijn drijfveer voor dit monnikenwerk. Uit Heys navorsingen blijkt dat niet één Marokkaan bij oorlogshandelingen in Zeeland is omgekomen. De meeste Marokkanen die in Kapelle zijn begraven - vijftien van de negentien - zijn in de zomermaanden van 1940 op Nederlandse stranden aangespoeld.
Zij zaten waarschijnlijk op schepen die onderweg van Frankrijk naar Engeland door de Duitsers zijn getorpedeerd. Met de stroming dreven zij mee, richting het noorden. Op de Waddeneilanden zijn er veel aangespoeld en ook twee op de Zeeuwse kust, bij Vlissingen en Scharendijke. Pas na 1945 zijn ze met praktisch alle in Nederland gesneuvelde Franse militairen naar Kapelle gekomen. Kapelle kreeg dé Franse militaire begraafplaats voor Nederland toegewezen, omdat de gemeente zo goed had gezorgd voor ruim tachtig Fransen die in mei 1940 bij Kapelle werden gedood. Dat verhaal is genoegzaam bekend. Toch duikt steeds weer een ander beeld van de geschiedenis op. Op zoek naar een verklaring, denkt archivaris De Klerk dat er feiten door elkaar worden gehaald. Marokkanen hebben in Zeeland niet meegevochten, ze hebben wél in de oorlog op diverse plaatsen in krijgsgevangenkampjes gezeten