1. #1
    I wish...

    Reacties
    1.722
    13-04-2002

    ALLES 1 gRoTe LEUGEN!

    hoi iedereen ik ben Samira en ik ga jullie mijn levensverhaal vertellen..DAt doe ik om een aantal redenen, 1 daarvan is omdat ik jullie wil waarschuwen voor bepaalde types mensen. En geloof mij er zijn er genoeg van. als jullie mijn verhaal hebben gelezen zullen jullie mij beter begrijpen met wat voor types ik bedoel.
    oke hier gaat ie dan, believe me mijn leven was een hel dus ga er goed voor zitten en lees mee over mijn ellende........


    Ik ben 20 jaar. je zou denken ohh dat is nog maar een chikkey die net uit de luiers komt en dat ik nog nog maar net begin met het echte leven..maar bij mij is het iets anders gegaan. ik heb in die 20 jaar vanalles meegemaakt.
    Het begon allemaal toen mijnvader mijn moeder mishandelde! ik zag als 5 jarige kleuter hoe mijn vader mijn moeder toetakelde. Ik wist niet wat er precies gebeurde maar ik dacht dat het normaal was en dat het bij ieder gezin gebeurden. Op een dag toen mijn moeder weer in elkaar werd geslagen door mijn vader probeerde mijn broer rachid mijn vader tegen te houden! Mijn vader werd erg boos en begon toen met mijn broer te vechten. die dag was zo erg! Mijn had een blauw oog en een gebroken neus! en mijn broer tjah hij deed erg stoer en het leek net of hij niks had maar ik zag aan hem dat hij erg moeilijk liep. vind je het gek als je vader je met een bezemsteel slaat!!! mijn broer werd die dag nog het huis uit gekickd! Jarenlang heb ik hem toen niet meer gezien! mijn broer ging het foute pad op! omte overleven moest hij in het crimenele circuit..alleen zo verdiende hij makkelijk geld! maar al snel zat hij in een wereldje waar die niet zomaar uitkwam! Maar dat wilde hij zelf ook niet het beviel hem allemaal erg goed.Hij had een eigen huis en eigen auto. Kortom mijn broer was een echte vreemde voor mij geworden.....
    ...Innig in elkaar verstrengeld kijk ik met grote ogen toe wat er met mij gaat gebeuren.....

    * Verloren Hart *

  2. #2
    I wish...

    Reacties
    1.722
    13-04-2002

    Thuis hadden we nog steeds een rot leven. Mijn vader mishandelde nu niet alleen mijn moeder maar mij er ook bij. Ik was toen 15 jaar. In die tijd begon ik ook erg te puberen! dus het botste heel erg met mijn vader! Ik haatte mijn leven thuis, ik wilde weg, ik hield het niet meer vol! en op een dag was het zover mijn vader had zijn riem weer eens tevoorschijn gehaald ik was weer bont en blauw geslagen! Ik had zo'n pijn en niet alleen van buiten maar ook van binnen! Ik pakte mijn spullen en ging weg. 3 dagen zat ik bij een vriendin. ik ging toen met haar voor het eerst in mijn leven uit...zij wilde me vermaken en al mijn problemen thuis te laten vergeten! vreemd genoeg lukte haar dat nog ook. Tijdens het uitgaan leerde ik mo kennen. hij was een stoere jongen met veel goud, een gouden ketting en ring, en tand! hij zag er heel verzorgd uit, maar hij had een bepaalde uitstraling dat mensen afschrikte maar gek genoeg trok het mij juist aan.Toen mo mij voor het eerst zag liep hij al meteen op me af! hij wist mijn naam en waar ik vandaan kwam enz hij wist het gewoon allemaal...ik vond het een beetje vaag allemaal maar dacht er verder niet bij na. ik vond hem al meteen erg leuk en dat liet ik merken. hij begon me te versieren en na 3 dagen was ik helemaal verliefd op hem. Ik hield van hem, hij was de eerste in mijn leven die aardig tegen me deed. hij gaf me een bijzonder gevoel!al snel wist hij van mijn problemen thuis. ik dacht dat hij me niet meer wou maar gek genoeg bleef hij bij me.
    Hij zei samira het komt allemaal goed zonder je ouders kan je ook gelukkig worden! hij stelde me gerust. Mo woonde op zichzelf in een flatje, ik mocht bij hem wonen.
    het ging een tijd goed! ik zorgde voor het huishouden en hij zorgde voor het geld! Ik wist niet precies wat ie deed maar hij vertelde dat hij bij de politie werkte, als een undercoveragent niemand mocht het weten en daarom deed hij er zo geheimzinnig over.maar het maakte me niks uit ik vertrouwde hem! we waren gelukkig samen ik zag hem als mijn ware....hij was mijn leven, mijn ouders waren voor mijn gevoel dood. ik kwam af en toe mijn tante tegen maar ik haatte haar..ik haat heel mijn familie nooit zijn ze voor mij of mijn moeder opgekomen. ze deden net of ze van niks wisten maar ondertussen roddelen ze wel allemaal over ons.maar het kon me allemaal niks meer schelen, ik had nu een ander leven samen met mo!!!
    ...Innig in elkaar verstrengeld kijk ik met grote ogen toe wat er met mij gaat gebeuren.....

    * Verloren Hart *

  3. #3
    MVC Lid

    Reacties
    520
    23-11-2001

    Leuk verhaal meid ga verder, maar laat het geen verhaal worden waarbij hij haar ontmaagd en dat ze dan moet werken voor hem omdat ze toch niemand anders heeft.

    Love ya girl

    liefs fatima

  4. #4
    Allahu-Akhbar

    Reacties
    300
    03-01-2002

    keep up the good stuff!!!

    In the Name of Allah the Beneficent the Merciful

    ....~The Path Of Allah Swt Is The One I Walk Patiently~....

  5. #5
    I wish...

    Reacties
    1.722
    13-04-2002

    thanx!!!! en ja angelfatima....er gebeuren een aantal dingen in dit verhaal....en jah wie weet wat zeallemaal wel niet gaat doen hahah!!!!!
    beslama ik ga zo weer verder met een stukje schrijven
    ...Innig in elkaar verstrengeld kijk ik met grote ogen toe wat er met mij gaat gebeuren.....

    * Verloren Hart *

  6. #6
    I wish...

    Reacties
    1.722
    13-04-2002

    Ik ging af en toe met mo mee naar zijn ouders, het waren schatten van mensen, mo heeft ook een broertje soufjan hij is een jaar jonger dan mij! Ik voelde me daar erg thuis. zijn ouders mochten mij en wilde dat mo en ik gingen trouwen'maar mo wilde niet. hij zei altijd als reden Samira is nog maar 15 jaar ze is veels te jong! we wachten wel tot ze wat ouder is.Ik vond het prima zolang hij maar toekomst plannen met mij had dan was ik al blij!!!
    En zo leefde we samen. mo was vaak s'avonds weg hij zei dat het voor zijn werk was en ik geloofde hem. Na een halfjaar begonnen we sexueel contakt te krijgen. Ik wilde het zelf niet maar ik hield van hem dus ik deed alles om hem gelukkig te maken...dus ik gaf mezelf gewoon helemaal aan hem. Soms moest ik daar weleens om huilen omdat ik niet zo''n persoon ben! ik wilde altijd wachten tot dat ik getrouwd was. Maar ja het was nu eenmaal gebeurd en hij wilde het en dat was voor mij het belangrijkste. Toen ik net een paar maanden 16 was gebeurde iets waar ik al die tijd bang voor was geweest.Het was op een ochtend ik voelde me zo misselijk...dat gevoel had ik nog nooit gehad! Ik ging die ochtend nog naar een dokter en daar kreeg ik het geweldige nieuws te horen. Samira je bent zwanger.....ik wist niet wat ik hoorde! nEEEEEEEEEEHHH dat kan niet ik ben nog zo jong ging het door mijn hoofd en wat zou mo er wel niet van vinden?! Zou hij blij zijn of juist niet? ik wist het niet.
    toen ik thuiskwam zat mo gewoon thuis hij was net wakker. hij vroeg waar ik was geweest en ik durfde het hem niet te vertellen.Ik hield mijn mond.
    4 maanden lang heb ik het verzwegen. ik durfde het niet te vertellen..mo was er zelf achtergekomen..doordat ik 1 keer in de maand naar de dokter ging en de 4e maand ging ik niet omdat mo wilde niet dat ik die ochtend weg ging. ik moest van hem thuis blijven.Mo was in een korte tijd erg veranderd, ik mocht niks meer van hem. hij was soms gewoon boos om niks en dan schreeuwde hij naar me.....ik was bang van hem!!!
    maar in iedergeval die ochtend werd ik gebeld door de dokter...mo nam op, ik hoorde hem ineens schreeuwen: Waaaattt dat kan niet! en na een paar minuten hing hij op. hij kwam naar de keuken en hij liep op me af! Samira waarom heb je niks gezegd? heh ? waarom...ik keek naar het aanrecht en durfde hem niet in de ogen te kijken....hij gaf een klap in me gezicht IK PRAAT TEGEN JE, zei die toen...ik begon te huilen mo het spijt me ik had het je eerder moeten zeggen maar ik wist het niet! mo werd nog bozer ; wat wist je niet??? dat je zwanger was? het is allemaal jou fout....je hebt het expres gedaan he! je wilde gewoon zwanger worden....en voor ik iets kon zeggen had hij me geslagen en lag ik op de grond......
    en toen ik op de grond zo'n pijn had liet mo me gewoon liggen, hij liep weg! Ik werd erg misselijk en verzamelde al mijn kracht en liep naar de wc, ik kon het nog maar net halen. De rest van de dag bleef ik me rot voelen toen mo thuis was kwam hij met bloemen hij had spijt!
    ...Innig in elkaar verstrengeld kijk ik met grote ogen toe wat er met mij gaat gebeuren.....

    * Verloren Hart *

  7. #7
    MVC Lid

    Reacties
    520
    23-11-2001

    prachtig verhaal meid, mijn complimeneten meid.


    dikke kus fatima

  8. #8
    MVC Lid

    Reacties
    43
    05-08-2002

    Salaam

    Zinalady is het een waargebeurd verhaal? Het is toch jouw niet overkomen hé?

    El moheem het is een heel mooi verhaal ik veronderstel dat het nog niet gedaan is.

    Groetjes

  9. #9
    I wish...

    Reacties
    1.722
    13-04-2002

    Ik vergaf het hem.....ik hield hem van hem ik kon niet anders!!!! hij zei die dag dat hij geen kinderen wilde maar aangezien het nu toch te laat was om het weg te halen accepteerde hij het.Ik wist bijna zeker dat als hij zijn kind zou zien dat hij er dan van zou gaan houden.
    het ging een tijdje goed, nu ik zwanger van hem was wilde ik met hem trouwen, maar hij wilde nog steeds niet! hij gaf dit keer als reden dat een zwangere bruid niet mooi was en dus zei hij dat als het kind 2 jaar zou zijn dat we dan zouden gaan trouwen...ik geloofde hem!!!!

    Maandelang heb ik me rot en misselijk gevoeld. zwanger zijn was iets moois maar in mijn geval merkte ik niet veel moois en bijzonders aan mijn zwangerschap. mo toonde geen emoties aan mij. Hij hielp me niet met het huishouden en zelfs als ik moest kotsen en niet meer op mijn eigen benen kon staan moest ik mezelf nog naar de keuken sleuren en gaan koken, omdat hij anders boos zou worden.
    en zijn ouders waren erg boos om het feit dat ik zwanger was. want zij wisten niet dat wij s..e..ks samen hadden. ze vonden het te erg voor woorden! en dat reageerde ze dus op mij af! Ik voelde me daarom alleen maar nog rotter.
    Maar ja ik droomde dat het kind weer alles goed zou maken....de hele situatie!!
    maardat dat slechts alleen bij dromen zou blijven had ik toen niet in de gaten!
    Na een paar maanden was het eindelijk zo ver.Mijn bevalling was heel erg emotioneel voor mij! Ik had zo veel pijn en hoopte dat mo mij zou steunen maar mo was nergens te bekennen. het was 2 uur snachts en hij was niet thuis! ik ben thuis bevallen! de enige persoon die bij me was was de vroedvrouw.het was een hele aardige vrouw.
    Mina was haar naam. het was al best een wat oudere vrouw. zo rond de eind 50. ze bleef 2 dagen bij me, omdat mo pas na 2 dagen thuiskwam het was op een donderdagmiddag! hij kwam binnen en begon meteen te schreeuwen waarom ik geen eten had gemaakt.....ik wou hem uitleggen dat ik was bevallen maar ik kreeg de kans niet. pas toen hij een baby hoorde huilen kwam hij naar de slaapkamer! hij zag mij in bed liggen en mina was met de baby bezig.Mo liep er opaf en hij begon te lachen en zei: samira heb een dochter....het was een meisje ik had mo nog nooit zo blij gezien. hij bleef maar lachen en pakte haar op! Ik heb haar Yasmina genoemd omdat mina een bijzondere vrouw was en omdat ze mij goed heeft geholpen om mijn kleine meid op de wereld te zetten! dus daarom vernoemde ik haar ernaar.......Mina voelde zich erg vereerd,ze bleef elke week langskomen en ze nam dan vanalles mee!
    Mo was de eerste paar maanden erg blij met de nieuwe situatie. hij was ook veel vaker thuis. hij hield echt van haar.Hij hield meer van haar dan van mij! het liefste wilde hij dat ik zo min mogelijk met yasmina bemoeide, het was erg vreemd allemaal! Het leek net of het alleen zijn dochter was en niet de mijne.....maar ik zocht er niks achter ik dacht dat hij gewoon veel van haar hield!!!!!
    ...Innig in elkaar verstrengeld kijk ik met grote ogen toe wat er met mij gaat gebeuren.....

    * Verloren Hart *

  10. #10
    I wish...

    Reacties
    1.722
    13-04-2002

    thanx allemaal......en bentdialnador....nee het is niet echt gebeurd...dus ik ben het ook niet!!!! Ik heb het verhaal verzonnen...het is mijn fantasie maar ik weet dat dit soort dingen in werkelijkheid ook gebeurden!!!!!!
    bye bye
    ...Innig in elkaar verstrengeld kijk ik met grote ogen toe wat er met mij gaat gebeuren.....

    * Verloren Hart *

  11. #11
    MVC Lid

    Reacties
    43
    05-08-2002

    Nou zinalady dan heb je wel een hele goeie fantasie kan niet wachten op het vervolg van het verhaal.


    groetjes

  12. #12
    I wish...

    Reacties
    1.722
    13-04-2002

    Toen yasmina 1 jaar was kwamen de grote problemen. Mo had ineens geen geld meer. hij zei dat het zijn werk niet zo goed ging maar toch ging hij elkde dag zogenaamd wel naar zijn werk. Ik begreep er niks van dus begon ik steeds meer aan hem te vragen, en hij werd daar erg boos om. 'het gaat je niks aan'zei die steeds! maar ik bleef doorzeuren want mijn dochtertje moest ik ook nog in leven houden. Mo begon me zat te raken. elke dag schreeuwde hij naar me. het ging niet goed met ons! Ik was nog maar 17 jaar maar ik had al zoveel ellende meegemaakt. het ging niet meer zo, ik had haast geen geld meer om kleren en eten voor mijn dochtertje te halen. op een dag vond ik in de krant een baantje het was bij een kledingzaak! ik ging er die middag meteen naartoe..ik nam yasmina met me mee. het was een hele aardige meid fatima heette ze. ze was erg spontaan ze vroegwat dingetjes aan me..en ik zou snel worden teruggebeld!
    ik had er nog niks over tegen mo gezegd pas toen ik 2 dagen later een telefoontje kreeg van fatima was aangenomen was ik zo blij! voor het eerst in mijn leven was ik trots opmezelf.ik had eindelijk eens een keer in mijn leven iets waar ik zelf onafhankelijk van kon worden. Ik wilde dat yasmina een goed leventje had en daar deed ik het voor!
    en omdat ik het voor haar deed verzamelde ik al mijn moed tijdens het eten en zei toen tegen mo; mo ik heb een baan gevonden en ik ga werken of je nou wilt of niet! mo verslikte zich in zijn eten. hij was dit keer zo boos geworden dat ie niet eens meer schreeuwde of wat dan ook het enigste wat die zei was: je doet maar wat je wilt maar als ik merk dat je ook andere dingen doet dan werken dan zal het je merken......hij stond op en liep weg!
    ik nam Yasmina op me schoot en deed mijn armen om haar heen; Lieverd het komt wel goed met ons, daar ga ik voor zorgen......en zo hield ik haar nog heel lang vast........
    ...Innig in elkaar verstrengeld kijk ik met grote ogen toe wat er met mij gaat gebeuren.....

    * Verloren Hart *

  13. #13
    MVC Lid

    Reacties
    520
    23-11-2001

    voel me vereerd, ik hoop dat fatima nog veel goeds gaat betekenen voor haar en yasmina.

    liefs fatima

  14. #14
    MVC Lid

    Reacties
    255
    02-06-2002

    Alsjeblieft ga verder!
    Het is echt een mooi verhaal!

  15. #15
    I wish...

    Reacties
    1.722
    13-04-2002

    hey angel fatima.....die persoon gaat net zo als jou worden met dezelfde karakter.....dus only jij en ik weten nu wat die fatima voor persoontje is yek haha!!!!!
    enne kahina dank je wel!!!! maar ik moet nu ff weg naar een vriendin naar het ziekenhuis maar i'l be back!!!! en dan komt er het vervolg okeee!!!!!!
    beslama bye bye
    ...Innig in elkaar verstrengeld kijk ik met grote ogen toe wat er met mij gaat gebeuren.....

    * Verloren Hart *