waar kom ik vandaan?

[xlei21x]

Ik lees hier allerlei verhalen over veel uiteenlopende zaken.
Bij mij komen natuurlijk de kriebels ook weer naar boven.

Het verhaal speelt zich lang geleden af in het land waar mijn moeder vandaan komt.


Het is warm buiten, ik hoor mijn ouders praten, toch sluip ik via mijn slaapkamerraam naar buiten. Zolang ik langs de muur loop weet ik dat zij me niet ziet.
Nog ongeveer twee meter, dan ben ik vrij, voor even...
Ik zie weinig, mijn ogen moeten wennen aan de nacht.

Rennen!, denk ik in mezelf. Ik ren zo hard als ik kan, over gras en bloemen. Eindelijk laat ik mezelf weer rustig lopen. Wat is het toch fijn om de buitenlucht te ruiken. De lucht van bloemen, de zee, die ik in de verte hoor. De zwarte lucht met zilveren sterren...

Ik loop op mijn blote voeten ovr het kronkelige zandpad naar ht strand. Dit is het enige wat me nu nog blij maakt. Het zand is koud en zacht tegelijk. Ik loop naar het water, het zwarte water. Ik loop door, ik denk in mijn hoofd en vraag me af hoever ik kan lopen....Het water glijdt en spoelt langs mij heen... Het is koud en het maakt me wakker, ik voel me veilig in mijn zee. Ik loop door mijn haar is inmiddels helemaal nat van de grote koude zoute golven. Het prikt in m'n ogen. Ik ga nu onder water, ik voel mijn voeten van de bodem glijden. Ik drijf, het is koud, zo koud... Ik haal geen adem meer, overal water en rotsen, het voelt zo vrij, geen ruzie meer, geen gezeur meer.........

Mariaaaaaa, vai, vai, veni a la tavelo!!! ( zied, zied kom snel, aan de tafel!!)

Ik schrik wakker, brrrrrr, het is koud hier... Ik zie dat het buiten nog donker is... Mijn raam staat open. Ik voel verward aan mijn haar, het is nat, mijn kussen is ook nat. Ik ruik de zee, maar ik heb het toch gedroomd?

Als er liefhebbers zijn schrijf ik verder, anders laat ik het hierbij.

[cheetah]

Nee meid, ga door, echt mooi... Ga dus vooral door!!! Je schrijft echt heel mooi, alsof je het inderdaad zelf nu meemaakt...

xxx

[Hindaatje]

ga door meid....je schrijft heel mooi...klasse

xxxjez hindaaa

[hasna_the_best]

vervolg vervolg schrijf door egt mooi verhaal

[xlei21x]

Mariaaaaaaaaa!!!

De tweede keer, is ze bang dat ik haar niet hoor. Ze lijkt wel een sirene, denk ik in mezelf. Ik krijg daar een glimlach bij. Ik zie het helemaal voor me, hahaha. Mijn moeder een sirene.

Siiiii!!!!!

Veni, mama!!

Ik ren de trap af met zo'n vaart dat ik met moeite kan stoppen. Ik hoor mannenstemmen, uhhh????
Wie zijn dat... Ik kijk langs mijn lichaam naar beneden en zie dat ik in nachtgewaad ben gegaan. Ik draai me om en ren weer naar boven. Ik hoor net achter me de deur van de keuken opengaan...
Ik ben net op tijd met het dichtdoen van mijn deur, ik hoor namelijk voetstappen en weer die mannenstemmen... Ze praten een andere taal, die versta ik niet...
Wie zijn die mannen, en wat doen ze in mijn moeders huis?
Ik kijk om me heen, mijn kleren, waar heb ik ze gelaten.... Ik moet mijn haar kammen, het zit erg in de klit zo te voelen. Ik kam en kam, het lijkt minuten, maar het zijn seconden...
Ze zijn bijna boven, ik spring in mijn jurk, bedek mijn hoofd, en stap met een zucht buiten mijn kamer.

Ik sta oog in oog met een man... Hij heeft dezelfde ogen, donker, een prachtige glans...
Ik staar naar hem, zijn donkere haar, net als dat van mij..

He, que tu voio?

Uhhh, het spijt me senor, ik uhh ik ga koffie maken.
Die man. Ik ken hem, hij was vroeger vaker hier, ik weet het nog, de taal die ik nu weer hoor, het klinkt als muziek. Het is de taal die mama spreekt als ze boos op me is...
Ik voel me verward...loop naar beneden, en zie mijn moeder. B'nGiorno mama. Ik kus haar wang, ze kijkt naar me, waarom moet je altijd lang in bed blijven, het is half zes. Ik moet nog zoveel bakken, ga de broden uit de oven halen. Mama, ik blijf staan, mag ik u wat vvragen...zeg ik twijfelend, wie zijn die mannen? Waarom zijn ze hier, blijven ze lang, waar komen ze vandaan, waarom praten ze die taal, mama zeg nou... Kind, tfoee, ik word gek van jou!!! Ik geef je geen antwoord en toch ga je vragen. Haal die brood eruit, en dan zal ik je zeggen. Ik moet nog veel doen, tafels dekken, kamers luchten, alle mensen gaan vandaag handelen, alle reizigers moeten slapen, eten ,wassen. Ga, snel!!

Later meer, nu ff werken.

[xlei21x]

Ik ga naar de andere kant van de grote siciliaanse keuken. Ik maak de oven open en de heerlijke geur van vers brood komt me tegenmoet. Het is een mengeling van knoflook en brood. Mijn moeders restaurant, een onderdeel van mijn ouders hun hotel is er beroemd om geworden. Althans op sicilie dan.... Ik haal de grote broden eruit en leg ze op de stenen vloer, zodat ze snel afkoelen. Ik kijk om me heen en zie dat de meel in de lucht hangt. Ik zie dat mijn moeder onder het meel zit zelfs haar lange haar, wat natuurlijk volgens traditie bedekt is, maar toch een paar plukken van haar krullende haar zijn ontsnapt en komen onder haar doek vandaan, die zijn bedekt met een witte laag. Ik staar naar mijn moeder en voel me opeens zo gelukkig, alleen al door haar te zien...

Maar zal ze nu antwoorden op mijn vraag...
Die mannen mama, wie zijn ze?

Ah mia cara, ze zijn van ver, verder dan je lopen kan, aan de overkant van de zee wonen ze. Daar wonen de wijze mensen, mensen waar wiskunde vandaan komt.
Wiskunde, mama, dat is stom.
Maar waarom komen zehier?

Ze komen voor de handel met de noordelingen. Waarom, ik bedoel de noordelingen zijn koude mensen, en onze handel dan? Onze vruchten, onze vis, is dat niet goed?

Nee, meisje aan de overkant van dezee hebben ze dat ook, daarom gaan onderhandelen met de mensen uit het noorden.

Ok, maar waarom ken ik die meneer, en zie ik....

Stil, je kent die meneer niet.
Maar mama, hij zingt terwijl hij spreekt, hij praat zoals jij, wanneer je boos bent...
Kind, dat is een taal die je later leert als je trouwt. Waarom moet ik trouwen, ik kan toch hier bij jou en vader blijven.

Nee, lang geleden is er afgesproken dat je trouwt met een wijze man.
Die man wacht op jou tot je klaar bent.
Klaar met wat mama?
Klaar met grootgroeien en leren, dan ga jij ook zingen terwijl je praat.
Maar mama, niemand verstaat me als ik zo praat. En die man hoe oud is die wel niet als hij zo wijs is. Die man heeft geleerd, het is een rijk man...hij heeft het gevraagd toen je klein was, en wacht op je.

Die man....laat het, we moeten werken, en praten doen we daarover als de tijd komt.

Si,mama.... wat ga ik doen voor u?
Ga de bedden opmaken en ramen opendoen. Gooi de verse bloemblaadjes van daar uit de mand op de grond in de kasten.
Langzaam pak ik de mand op, draai me om en loop uit de keuken.
Ik loop door de lange gang en zoek de sleutels in mijn jurk, waar zijn ze..ik draai me maar weer om, laat de mand vallen en ren naar de keuken. Bons, auw roep ik, ik lig op de grond en kijk naar boven, de twee donkere ogen kijken naar me, ah, scousi mia bella, ik help je. Hij pakt mijn hand en binnen no time sta ik overeind, wat is die man sterk.. Ik kijk naar hem, zijn donkere haar, omsluit zijn prachtige getinte gezicht, zijn mond, sterk en hij gaat open, bella, droom niet ga, zegt de mond. Ik schrik, krijg een ongelovelijke rode kleur en ren weg. Ik hoor de man achter mij grinniken. Ik voel me opgelaten, en sluit wederom gauw de deur, mijn moeder kijkt op en roept, he stupido, wat heb je gedaan, ben je al klaar, nee mama ik ben de sleutel vergeten... Ik gris de sleutel van het haakje en ren weer weg met de deur achter me dichtslaand... Ik ren tot de mand, pak hem op , en vlieg van kamer tot kamer. Maak de bedden op, trek de lakens strak, doe de ramen los, gooi blaadjes in de kast. Maak de spiegel schoon... Overal vlieg ik doorheen, het ruikt weer lekker, 23 kamers later plof ik uitgeput neer. Wanner gaan we eten, ik heb honger gekregen. Zou de man ook meeeten??? Zou vader het toestaan, zou ik naast hem zitten??

[xlei21x]

Moet maandag weer verder, druk weekend & geen internet...snik snik

[cheetah]

Zeker doorgaan! Speelt het zich in Italie af, of in Spanje?

[xlei21x]

Hallo, het speelt zich inderdaad in Italie af...
Nu het inmiddels alweer dinsdag is, en ik er compleet vanaf ben, ga ik een poging doen weer verder te gaan....
Bedankt voor jullie reacties

Ik was zo zenuwachtig, ik wist niet wat die man met me deed, wat was dat voor een gevoel dat ik voelde in mijn buik....
Tegen de tijd dat we gingen eten, en ik zoals elke morgen het restaurant en de gangen had gedweild, voelde ik me zo zenuwachtig dat ik liep te trillen op mijn benen.
Mijn moeder kwam algauw voorbij rennen met de schalen vol brood. Ze had een grote bak met mozzarella, tomaten, fruit, koffie, thee, verse fruitsappen noem maar op. Terwijl ze voorbij kwam riep ze tegen me, Schiet op, lui kind, ik kan niet alles alleen doen, ga naar de cuicina en haal ook wat. Ik slenterde naar de keuken, om zoals gewoonlijk de laatste dingen te halen, zoals peper& zout en natuurlijk olijfolie.

Ik moest wachten tot alle mensen plaatshadden genomen, en helaas, ik mocht alleen naast mijn moeder zitten.........

[Ismahane82]

prachtig meid vooral het beginstukje, het leek wel of ik dat zelf was die daar de zee inliep, hieraan herken je een goede schrijver wanneer hij of zij je zover kan meevoeren dat je je eigen werkelijkheid vergeet, dus ga vooral door!!!

[xlei21x]

Leuk om weer een reactie te krijgen!! Ikga maar weer eens verder met mijn verhaal....

Ikzit naast mijn moeder met mijn hoffd gebogen, mijn vader hoor ik ver weg het gebed opzeggen. Ikdwaal met mijn gedachten af naar vanmorgen, die man, wat een ogen, om in weg te dromen, net zo donker als de nacht en met lichte sterren erin net als ,nou ja je weet wat ik bedoel. Ikben nog net bij de tijd om met de rest van de mensen aan tafel amen te zeggen. Buon appetito zegt mijn vader. Ikkijk door mijn zwarte wimpers langs de mensen heen. Verschrikt kijk ik weer naar beneden, ik keek weer in die prachtige ogen, ze gaven me een knipoog...

Ik krijg het warmen kijk nog een keer.... Ze kijken nog steeds, ze lachen, ik glimlach met mijn rode wangen terug.. Mijn moeder stoot mij aan. Mangare amo. Si mama. Ik pak een stuk brood, en neem een grote hap, ik voel dat het halverwege in mijn keel blijft hangen, een slok water zal me helpen.
Ik kijk over de tafel en zie dat het water dicht bij de man staat. Ik kijk zo snel mogelijk op en vraag beleefd, Senor, la aqua per favore... Hij reikt uit naar de karaf en reikt het me aan, ik pak hem aan,en voelhoe zijn vingers langs mijn hand glijden, heel zacht maar net genoeg om mij kippevel te doen voelen langs mijn ruggegraat, je weet wel, zo'n koude rilling, maar tegelijkertijd een lekker gevoel...

Ik schrik en schenk mezelf gauw wat water in. Ik drink het op ..en vraag mijn moeder of ik kan gaan. Verdwaasd kijkt ze op, en zegt, jouw manieren kind, ze zucht, ga, en wees binnen een half uur terug zodat je kan helpen.. Si mama, ik lach op mijn liefst naar haar, en loop langzaam achter mijn moeder langs de eetzaal uit. Ikren door de gangen totdat ik bij het deurtje kom, die uitkomt in onze tuin. Onze tuin moet je voorstellen hangt vol met waslijnen aan de voorkant, witte lakens, witte kleding, ik loop langs die geuren van het wasmiddel wat mijn moeder gebruikt, een combinatie van lavendel en rozen. ( robijn was out of order in die tijd natuurlijk)

Ik kom in het tweede gedeelte, de fruitbomen lachen me tegemoet, ik pak een appel van de boom, en begin weer te rennen, tot ik bij de rots kom, mijn rots, schuin naar beneden, ongeveer 10 meter, klapt de zee met grote golven tegen het land... Het land van opa, toen ik klein was weet ik nog, brachten ze hem binnen, samen met mijn vader, op een tweetal ezels, bebloed en gewond, mijn vader heeft het overleefd, opa is helaas gestorven, de carabinieri waren opzok naar hen, en de hond van een Giorgio Sevilla was hen voor, papa 3 keer geraakt en opa was niet zo snel, doorzeefd.. Ik wil er niet meer aan denken, vooral niet aan de tijd dat ze Francesca kwamen halen, ze moest trouwen met de oudste zoon van Giorgio, mario. Ik heb haar nooit meer gezien, alleen het witte doekje met de grote rode vlek die mama buiten heeft gehangen....wat was dat eigenlijk... Ikmoet het haar vragen, ik weet dat ze het brengen als je thuis wegbent...maar wat is die rode vlek, bloed, wijn??? Ik kijk over de zee, naar de overkant, soms als het licht weer is zie je land, maar vandaag is het benauwd, zo benauwd dat mijn jurk begint te plakken, ook al is het pas tien uur...

Ik hoor voetstappen... ik kijk achterom, ik zie de man... ik denk nog een tel na of ik nog weg kan rennen, maar het is te laat....

B'n Giorno, mia bella. B'n Giorno mompel ik zacht. Mag ik naast u plaats nemen? Als u dat wilt. Mooi is het hier he? Ja ik vid van wel zeg ik zacht. Ik vind dat je al groot bent maria.....hoe oud ben je nu? Ik ben nu bijna 15 jaar meneer. Zeg maar Abdullah, als je het wilt. Dus dat betekent dat je bijna zover bent. Hoelang nog voor je verjaring? Nog 46 dagen, meneer uhh Abdullah.

Dan blijf ik hier zodat je meteen met me mee gaat. Ikslik, een brok, waar heen gaan? Is dit de man die met mij zal trouwen, ik ben pas 14...
Ik zal je alles geven, weet je dat.. Zolang ik maar ene zoon heb, dat begrijp je.. Ikdenk na, een kind dat moet uit mij komen weet ik... Maar waar...

Ik zeg verschrikt, dat ik naar mama moet gaan om te helpen. Ik buig voor hem, en zeg, bedankt voor het gesprek senor Abdullah. Het is goed. Mag ik je hand kussen? Ikword rood en kijk verschrikt op....
Waarom meneer...je wordt mijn vrouw en ik wil graag je hand kussen om te proeven wat straks met mij mee gaat...
Hij pakte mijn hand en drukte er een zachte kus op.. Ik voelde dat hij wat in mijn hand stopte...draag dit bij je, de latste 46 dagen van je 14de jaar......

Tot later :italie:

[lady20]

Een tegek verhaal maak het gauw af en laat me niet langer in spanning!!!!!

Kussies Lady

[lady20]

ooooo watr romantisch ga nou verder haha zie het helemaal voor me

kussies Lady

[xlei21x]

Nou bedankt, ik zal er een stukje achter aan plakken. Ik voelde wat er in mijn hand zat, maar durfde niet te kijken...het is nl onbeschoft om direct te bekijken wat iemand je geeft in je hand. Ik draaide me om en rende terug door de tuin naar het huis, riep nog gauw, ciao.

Beslemma riep hij me achterna... MMMMMmmmdacht ik, wat een taal, watzou dat zijn.. van over de zee.
Ik rende door en keek ondertussen wat er in mijn hand zat. Het was een gouden hangertje, met een hoop vreemde tekens, er stond in het midden een woord, mmmmm het was al oud en ik kon het haast niet lezen. Toen zag ik dat er Allah stond....dat is toch god aan de overkant...mmmmmmmm, hij wil dat er over me gewaakt wordt misschien..

[Miss_Banana]

Ik wist niet dat je bezig was met het schrijven van een verhaal, maar dit is ECHT GOED!!!

Ben trots op je, Fatimaatje!

xxx, Fatma