Dit is een wijze les voor sommige ouders en met name marokkaanse ouders die de kinderen aan hun lot over laten.
Je ziet jonge kinderen (meestal jongens) die tot laat in de avond buiten spelen,en in de stad mensen lastig vallen.Ik heb zo vaak zulke kinderen aangesproken, omdat ik ze als mijn kleine broertjes zie.
Meestal zijn het grote gezinnen, die dan denken de kids liever buiten laten spelen dan die zeurende en lastige kinderen om je heen. En de vader die de hele dag in de moskee doorbrengt.
Het is dan logisch dat het kind dan de aandacht die hij thuis mist buiten gaat halen, maar op een nare manier, en uiteindelijk ontspoort.
Oke opvoeding is niet de alles, uiteindelijk heb je alles zelf in de hand, want je ziet sommige kinderen die ondanks de gezinssituatie toch nog op het rechte pad blijft. Maar jammergenoeg is dat miniem.
Ik wil niet generaliseren, maar kijk eens om je heen!
Gegroet,