1. #1
    Bijna Lid

    Reacties
    597
    08-06-2002

    het meisje en de oude man

    ik ga maar ook een verhaal schrijven.

    shit, waarom overkomt mij dit toch, dacht nihad.
    het begon ontzettend hard te regenen en nihad was kletsnat geworden. ze rende naar de bushalte want ze zag de bus al aankomen.
    opeens botst ze tegen een oude marokkaanse man op, de man valt op de grond en blijft daar liggen, o nee toch, nihad had altijd al pech en dit kon ze er niet bij hebben.
    ze zag de bus weer wegrijden en ze zuchte. ze knielde zich neer bij de oude man en hielp hem met opstaan. de man was een beetje boos en vroeg of ze in het vervolg niet beter kan uitkijken. nihad moest opeens lachen, daar stonden ze dan kletsnat en ruzie aan het maken.
    auuuu!! nihad keek de man aan, ze zag dat hij pijn had.
    ze was al zo laat. moet ik je helpen om thuis te komen meneer, vroeg ik beleefd.
    de man lachte, wil je me dood hebben ofzo. de man stopte snel met lachen want hij had weer pijn in zijn been.
    ok, breng me maar naar huis. nihad vroeg naar de straat en ze pakten de bus. de man zat nog steeds te klagen, en ik kon me wel voor me kop slaan, had ik maar niet aangeboden om hem naar huis te brengen dacht ze.
    hier moeten we eruit, de man stond op en ging gelijk weer zitten.
    laat mij je toch helpen, meneer.
    nihad kreeg medelijden met de oude man, ze keek hem aan en ze zag een paar verdwaalde traantjes.
    geef me je arm, je hoeft niet bang te zijn. de oude man gaf haar zijn arm en liet zich leiden. welke kant op, vroeg nihad. daar is het al, bij die tuin. nihad keek naar de tuin en zag daar verschillende soorten bloemen staan. nog nooit had ze een marokkaan met een verzorgde tuin gezien, het verbaasde haar en ze keek nog een keer naar de oude man.
    wat zit jij nou verbaasd te kijken, mag ik geen verzorgde tuin hebben, de oude man lachte daarbij.
    de man pakte zijn sleutels uit zijn jaszak en deed de voordeur open.
    beslama, nihad wou al weglopen. maar de oude man hield haar tegen.
    nee meid, jij komt met mij mee naar binnen je hebt me helemaal naar huis gebracht, het minste wat ik voor jou kan doen is je mijn gastvrijheid aanbieden. nihad kon haar ogen niet geloven, was dit de man van een halfuurtje geleden.
    wie heb je daar bij je, schreeuwde een vrouw uit de keuken.
    a vrouw maak thee, we hebben bezoek.
    de vrouw kwam uit de keuken en keek me aan, asalaam oelaikom zei ik verlegen. alaikom salaam zei de vrouw. kom binnen, kom binnen.
    ik moest naar huis maar ik verlangde wel naar een kop thee.
    nihad stapte het huis in en deed haar schoenen uit. de vrouw leidde haar naar de zitkamer en begon met haar te praten.
    zo bleek die vrouw ook een riffi te zijn net als haar. ze zaten daar met zijn drieen thee te drinken en de man vertelde grapjes over zijn jeugd,
    wat zijn deze mensen aardig dacht nihad.
    hebben jullie ook kinderen vroeg nihad. ja, meid, we hebben 5 kinderen. vier zijn al getrouwd, alleen abdullah van 21jaar woont nog thuis. ze praten nog wat verder, maar opeens horen ze de deur open gaan. nihad keek op en ze zag een mooie man met een bos bloemen in zijn hand staan. ze keken elkaar een ogenblik aan, en toen wende ze haar blik af. wat een mooie ogen heeft hij dacht nihad. hoi ik ben abdullah. ze keek op en ze zag dat hij zijn hand uitstak. beschaamd schudde ze zijn hand. ik ben nihad. mooi zo, zei abdullah.
    a amshoen breng het meisje toch niet in verlegenheid
    ik voelde me langzamerhand rood worden. nihad zag hoe moeder en zoon elkaar zaten te plagen, en toen realiseerde ze zich dat ze al veel te laat was. ik moet weg, nihad stond op en pakte haar tas. ga toch nog niet weg, zei de vrouw. ik moet echt weg, mijn ouders worden ongerust.
    maar het regent buiten meid, je kan ziek worden.
    opeens hoorde ze abdullahs stem, ik breng haar wel ma.

    moet ik verder schrijven?

  2. #2
    Medicine Woman

    Reacties
    664
    20-01-2002

    MVC Premium MVC Premium
    Tuurlijk...ben benieuwd naar het vervolg.
    Intelligente mensen willen je niet beledigen, domme mensen kunnen je niet beledigen.

  3. #3
    Al hoceima

    Reacties
    7.748
    03-06-2002

    salam fatima

    je meot zeker door schrijven ben gek op dit soort verhalen

    succes liefs roosje
    "Als men wist wat het gebed ons kon geven, dan ging ieder op zijn knieen door het leven"

    Inna lilahi wa inna ilayhi raji3oen.................Moge Allah swt hem een mooi plekje in el djenna schenken en hem vergeven en hem genadig zijn 09-02-2006

  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    80
    03-03-2002

    jaaaaaaaaaaaa

    GA VERDERRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR


    GROETJES MOI

  5. #5
    MVC Lid

    Reacties
    62
    21-04-2002

    Tuurlijk moet er een vervolg komen . Wajewwwww dat je het nog vraagt. K hoop dat je ons niet te lang in spanning laat wachten

    Beslammaaaaaaaaaa
    Love Is Like Heaven, But It Can Hurt Like Hell!!!!!

  6. #6
    MVC Lid

    Reacties
    788
    16-06-2002

    Thumbs up Tof verhaal

    Natuurlijk moet je verder vertellen. Het is een goed verhaal. Je moet altijd afmaken waar je aan begint zeg ik meestal.

    xxjes

  7. #7
    Bijna Lid

    Reacties
    597
    08-06-2002

    opeens hoorde ze abdullahs stem, ik breng haar wel ma...

    nihad wou net protesteren, maar toen ze dacht aan de regen buiten gaf ze maar toe.
    ok, alleen als je wilt hoor ik kan ook de bus pakken, zei nihad.
    abdullah trok zijn jas aan en de deed de deur voor haar open.
    nihad nam afscheid van de man en vrouw, de man bedankte haar nog en zei dat ze een keertje moest langskomen.
    inshaalah, zei nihad. pa laat er nou gaan anders worden haar ouders boos. ok, ok zoon. pas goed op haar, ik wil niet dat er wat met haar gebeurt. zal ik doen pa, zei abdullah lachen.
    kom je nihad, of ben je toch maar van gedachten veranderd?
    nee hoor, ik ga. ze liep de deur uit met abdullah achter zich aan.
    ze renden snel naar de auto, want het regende nog steeds heel hard.
    nihad keek naar de auto van abdullah, het was een mooie bmw.
    nihad stapte in, en ze zat te bibbern van de kou.
    heb je het koud meid, wacht ik zet even de verwarming aan.
    abdullah rommelde wat en na een paar minuten begon nihad het warm te krijgen.
    bedankt, abdullah. graag gedaan hoor, ik had het zelf ook koud. hij gaf haar een knipoogje. nihad keek snel weg.
    ik doe je heus niks hoor nihad, je kan me vertrouwen.
    nihad wist niet wat ze moest zeggen, hoe kon ze nou iemand vertrouwen die ze pas een uurtje kende, en hoe kon ze zo dom zijn om met hem mee te gaan.
    een dubbeltje voor je gedachten, abdullah keek haar nieuwsgierig aan.
    ik dacht gewoon aan thuis, loog nihad. ze zullen zich wel afvragen waar ik blijf.
    heb je strenge ouders, vroeg abdullah. nee dat niet maar ik verrtel altijd waar ik naartoe ga, en ik zei dat ik om ongeveer 7 uur thuis zou zijn, en het is nu al 9 uur.
    wees maar niet bang, nihad. ze weten dat jij en grote meid bent die op zichzelf kan passen, hoe oud ben je trouwens?
    oud genoeg om op mezelf te passen, 18 jaar.
    nihad mag ik je een persoonlijke vraag stellen, als je dat niet wil moet je zeggen hoor.
    nihad keek hem aan, ze had niks te verbergen, nou, vraag maar.
    heb je een vriend? abdullah werd een beetje rood. nihad moest erom lachen maar ze deed dat niet.
    nee ik heb geen vriend, ik ben de juiste nog niet tegengekomen, zei nihad naar de waarheid. ohh, ok. abdullah was duidelijk opgelucht.
    ze begonnen te praten over wat ze allemaal deden in het dagelijks leven.
    toen ze de straat naderden, werden ze weer stil.
    nihad mag ik je bellen, ik vind je een leuke meid en wil nog in contact blijven. nihad aarzelde.
    als je niet wilt moet je gewoon zeggen, nihad. ik wil niet dat je het tegen je zin geeft.
    nee dat is het niet, abdullah.
    nihad wist dat als ze in contact zouden blijven ze dan verliefd op hem zou raken.
    nihad pakte een papiertje en schreef haar nummer op.
    abdullah parkeerde zijn auto een paar straten verderop, want nihad wou niet dat haar ouders haar zagen met een jongen in een auto.
    haar moeder waarschuwde haar bijna elke dag voor jongens.
    volgens haar gebruiken de jongens van tegenwoordig de meisjes, en later trouwen ze met een meisje uit marokko, telkens weer zei ik dan dat niet alle jongens zo zijn. maar ze kan nog steeds niet accepteren dat halima, nihads zus verstoten is.
    op een dag kwam halima thuis en ze vertelde dat ze zwanger was.
    nihads vader werd woest en vroeg wie de vader was, toen halima vertelde wie de vader was, gingen ze meteen naar die jongen toe, en nihads vader zei dat ze nu moesten trouwen, maar de ouders van die jongen zeiden dat hij al gaat trouwen met een meisje uit marokko.
    hee nihad, je moet er hier toch uit, of wil je bij mij blijven, grapte hij.
    he nihad waarom huil je nou, ik heb toch niks verkeerds gezegd?
    abdullah keek haar bezorgd aan.
    er is niks hoor, nihad veegde snel haar tranen weg. ze stapte uit de auto, en begon te lopen naar haar straat, ze hoorde abdullah haar nog roepen maar ze had geen zin om nu met hem te praten.
    thuis aangekomen zag ze haar ouders naar alif lam kijken, een marokkaanse programma op de marokkaanse zender.
    salaam oelaikom, groette nihad.
    ssssstt, riep haar moeder we moeten opletten.
    nihad moest weer lachen haar ouders waren helemaal verslaafd aan die programma.
    adila belde net, nihad. ze zei dat je je boek was vergeten bij haar thuis.
    o, wat was adila toch een schat, nihad en adila kenden elkaar al van de basisschool en van af toen waren ze beste vriendinnen.
    ze ging snel eten, en daarna ging ze zich voorbereiden op hetr gebed.
    net toen ze wou slapen hoorde ze de telefoon, wie zou dat nou weer zijn, dacht nihad.
    hallo, met nihad..........



    schrijf straks weer verder

  8. #8
    MVC Lid

    Reacties
    788
    16-06-2002

    Dat is goed, meid. Het is een heeel tof verhaal, ik vraag me af hoe het verder gaat.
    xxxjes

  9. #9
    MVC Lid

    Reacties
    13.262
    26-05-2002

    vervolg plz
    wat een leuk verhaal


  10. #10
    Bijna Lid

    Reacties
    597
    08-06-2002

    ik schrijf morgen verder

  11. #11
    MVC Lid

    Reacties
    13.262
    26-05-2002

    nee nu je bent toch online
    plzplzplzplz


  12. #12
    MVC Lid

    Reacties
    788
    16-06-2002

    ja, please, please, schrijf nu verder

  13. #13
    Bijna Lid

    Reacties
    597
    08-06-2002

    hallo, met nihad..........
    he lieverd met mij, waar was je nou net? adila was net als altijd heel nieuwsgierig.
    ik vertel het je morgen wel, adila. ik ben nu echt heel moe, en volgens mij word ik ziek.
    ok, morgen is het zaterdag dan kunnen we meteen gaan winkelen, ik heb een hele mooie jurk gezien en ook hele mooie schoentjes.
    ok ,ok ik bel je morgen wel, adila bleef altijd maar doorpraten, ik was meer de stille. tot morgen dan adila, beslama.
    tuut, tuut, tuut, adila had al opgehangen.
    weer ging de telefoon over.
    hoi nihad je spreekt met abdullah, je vind het toch niet erg dat ik je bel he? nee hoor, loog ze.
    ik wou gewoon weten of je wel goed thuis bent aangekomen, want net was je helemaal overstuur. klonk abdullah bezorgd of verbeelde ze het zich? sorry van daarnet, zei nihad ik weet niet wat me bezielde.
    mam en pap, willen dat je snel op bezoek komt, en ik wil het eigelijk ook, zei abduillah sirieus. ik weet niet abdullah, ik weet niet of mijn ouders het goed vinden, snap je. nihad had geen zin om uit te leggen waarom haar ouders het niet zouden willen.
    kunnen wij dan een keertje afspreken nihad, ik moet steeds aan je denken. ik weet het niet abdullah, nihad wou abdullah geen valse hoop geven. ik ben er nog niet klaar voor, het gaat veel te snel.
    nihad, ik wil je nergens tot dwingen. denk er maar rustig over na.
    abdullah en nihad gingen over op een ander onderwerp, hoeveel broers en zussen heb je vroeg abdullah opeens.
    ik heb 3broers en 1 zus, nihad kreeg tranen in haar ogen, abdullah ik moet gaan slapen, ik spreek je nog wel ok? ok, nihad slaap zacht.
    waarom kreeg ze toch altijd tranen als ze aan haar zus dacht, het was nu al een jaar geleden. vaak dacht ze aan de tijd dat ze bij elkaar in de kamer sliepen, halima was een wild meisje, ze viel altijd op de verkeerde jongens, ze was pas 20 jaar toen ze in verwachting raakte.
    en elke avond zat nihad samen met haar te huilen. nihad en halima waren net beste vriendinnen ze deden bijna alles samen, ze werkten samen in een kledingzaak en gingen elke donderdag winkelen.
    ze vertelden elkaar ook alles, halima was ook het lievelingetje van pa, ze was altijd vrolijk, soms was nihad wel jaloers op haar. halima kreeg altijd de aandacht van iedereen.
    halima is verstoten door de familie, pa kon die schandaal niet aan.
    halima ging verhuizen, nihad bleef er toen stiekem onmoeten, ze zag hoe halima verliefd raakte op de indonesische buurman. en na een tijd trok ze bij hem in. maar toen pa er achter kwam dat ik halima bezocht, had hij gezegd dat hij dat niet wilde, en ze verhuisden naar amsterdam.
    nu een jaar later, had ze helemaal geen contact meer met halima, ze miste haar ontzettend veel.
    ze wou er niet meer aan denken, ze huilde en op een gegeven moment had ze geen tranen meer over.
    zachtjes stond ze op en ging naar de wc. ze waste haar gezicht met koud water en ging terug naar bed, ze las de fatiha op en zei ashadoe ana la illaha illa lah, wa moehamadoen rasoeloe lah, daarna viel ze in slaap

    nihad!!!!!! wakker worden!!!

  14. #14
    MVC Lid

    Reacties
    13.262
    26-05-2002

    bedankt
    ga nou maar weer verder plz


  15. #15
    MVC Lid

    Reacties
    10
    08-06-2002

    ja ga verder, aub, aub, aub
    denk niet dat Allah je niet ziet, als je bezig bent met je vuile zaakjes