In een relatie gaat t zowel om wederzijds begrip als om wederzijdse liefde. Als hij kan begrijpen hoe jij denkt over bepaalde zaken en waaróm jij er zo over denkt is hij voldoende om hem een man naar mijn hart te noemen. T is zo belangrijk om naar mekaar te luisteren, t idee opwekken dat je niet meteen alles fout vindt als t niet in je rijtje past, dat is de ideale man. Of deze bestaat? ...Tuurlijk zeg ik dan! Zoek en niet naar, t vindt jou wel!
Ik las hier en daar wat reacties die duidelijk aangaven dat n relatie niet kan en dat mede door deze relaties er veel scheidingen zijn, omdat hun relatie op elharam is gebaseerd. Beste mensen: maar hoe bereik je het niveau van zoveel begrip en liefde? Dat je t gevoel hebt dat jij hem compleet begrijpt en hij jou, dat er niemand is die weet hoe jij je van binnen voelt alleen hij. Ik zou dan TOCH denken aan n relatie die tot op zekere hoogte zijn GRENZEN kent. Ik hoor jullie al denken: ''n haram relatie is taboe''. Inderdaad: T is in de naam van Allahniet toegestaan, maar in deze maatschappij heb je geen keus. Als je t risico waagt of de gok neemt om met iemand te trouwen die je niet of nauwelijks kent: bevind je je op glad ijs en solliciteer je naar een scheiding op korte termijn. En dat is t probleem, we trouwen te snel, zodra we verliefd zijn...hoppa t huwelijksbootje in...en als t even niet meer gaat...hoppa naar t stadhuis voor een scheiding. En juist HIERDOOR zijn er zoveel scheidingen. Neem de tijd, heb geen haast. LEER mekaar begrijpen en accepteer dat er niemand tzelfde is zoals jij, als je je daar op gaat focussen, is niemand goed genoeg voor jou: T klikt of t klikt niet!
Ten slotte om terug te komen op de stelling:
Als je mekaar aanvoelt geeft hij je gegarandeerd t gevoel dat je de ware bent en door DIT gevoel wordt hij de ware voor jou...dan kan en mag de vrouw romantisch zijn en dan weet de man wel degelijk wat hij wil: JOU. Want zonder jou begrip en liefde kan hij niet meer en zonder zijn begrip en liefde wil jij niet meer!
Geplaatst door WidadA. 
