Geplaatst door Maysoen88
Haha ik vroeg mijn man net warnartu ? 3 keer en dan pas zei die naar Cuntral statiun !haha
GeweldigHahaha te grappig.
Haha ik vroeg mijn man net warnartu ? 3 keer en dan pas zei die naar Cuntral statiun !haha
Geweldig
Ik denk dat de emoticons hierboven duidelijk weergeven hoe ik me op dit moment voel.
Thanks sweetie!
Uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuup
-
En dan zeg je me nu pas?" Ik was ziedend, ammehoela dat ik met Salim op 1 kamer zou slapen. Never! Ik hoorde hem naast me ineens gieren van het lachen. "Jouw gezicht was goud waard Ouarda. Je leek het serieus te besterven hahaha" Ik keek hem aan en kreeg door dat die me in de zeik nam. "Klootzak!" En gaf hem een stomp. "Heeeeeeey!! 3endek!"
Ik keek uit het raam en zag dat de zon aan 't ondergaan was. Een prachtige roze lucht was zichtbaar, terwijl de zon haar weg achter de bergen vond. De avond deed haar opmars en zou al gauw het landschap bedekken met haar zwarte sluier en ons doen verlichten met de maan en zijn sterren. De zon maakte plaats voor de maan en zo wisselde elkaar dag in en dag uit af. Macha'Allah, de wonderen van Allah waren ons zo duidelijk gegeven, maar we leken ze niet als zodanig te erkennen. Hoe kan met Goddeloos zijn, terwijl de bewijzen van een hogere macht zich voor onze neus voordeden. De bomen die naar het herfstseizoen hun bladeren lieten vallen, de krokussen die in de lente uit de grond popten. Planten die door middel van fotosynthese de mensheid van zuurstof voorzag. De ingenieus uitziende dieren, die adaptief gebouwd waren naar hun omgeving, en zo optimaal gebruik konden maken van hun kwaliteiten.
Ik slaakte een zucht van verwondering. "Wat is de natuur toch prachtig. Moet je die berglandschappen eens zien" terwijl ik uit het raam wees. Hij keek me aan "Ik zie de Himalaya." Ik keek opzij en fronste mijn wenkbrauwen. "Himalaya? Ben je nou echt zo dom, of doe je jezelf alleen maar zo voor. We zijn in Frankrijk slimbo." Hij begon te lachen "De Himalaya zit veel dichterbij dan je denkt" en wees plagend naar de puist op mijn kin. Ik werd zo rood als een tomaat en wenste met heel mijn hart op dat moment door de auto en grond te kunnen zakken. Waar haalde die rotzak het lef vandaan om mij zo voor schut te zetten. Ik draaide zonder iets te zeggen mijn gezicht van hem af en keek boos door het raam.
"Ouarda" Ik negeerde hem en bleef strak uit het raam kijken. "Kom op, ik plaagde je maar wat. Een pittige tante als jij kan toch wel tegen een grapje?" De boosheid was inmiddels al weggezakt, maar had nog steeds niet de behoefte zijn rotkop te zien. Het was niet zozeer dat ik onzeker was over mijn uiterlijk, maar vond het gewoon niet leuk om zoiets te horen. Grappen maak je maar over iets anders, niet over iemands onzekerheid of uiterlijk. "Dan niet joh, kinderachtig gedoe." Zei die zuchtend en focuste zich weer op de weg.
Salim had Anne gebeld toen we Parijs binnenreden en die had ons verder de aanwijzingen gegeven. Zo kwamen we niet veel later aan bij het hotel. Het was een hoog gebouw, afgezet met bruine en witte stenen en sierlijk gouduitziende steunpilaren. We stapten uit en zagen Anne ons al buiten opwachten. Ik zag meteen dat het een knappe voluptueuze dame was, met een modieus kapsel dat haar gezicht mooi naar voren liet komen. Ze kwam ons met een stralende prodentsmile tegemoet lopen en begroette ons hartelijk. "Welkom in Parijs!" Ik zag Salim haar van top tot teen bekijken en een goedkeurende blik verscheen op zijn gezicht. "Walgelijk" mompelde ik, terwijl we achter haar aanliepen naar het hotel. "Pardon?" Ik keek hem kil aan en liep voor hem uit.
Ik was door de butler naar mijn kamer geleid en stak de kaart in de deur, waarna die met een klik openging. Mijn ogen werden groot van verbazing toen ik de ruime suite zag. Dit was geen kamer, maar eerder een heel huis! Ik sloop alle kamers door en genoot van elk detail. Ik was dit soort luxe niet gewend en had dan ook voorgenomen het er van te nemen. Ik schopte mijn schoenen uit, pakte de badjas die klaarhing en wat ondergoed uit mijn tas en liep naar de badkamer. Vanavond stond er nog niks gepland, want het congres zou morgenochtend pas beginnen, dus ik kon lekker urenlang badderen. Ik liet het bad vollopen en stapte erin. Hmmm, dit had ik dus echt even nodig. Ik vroeg me af wat dit weekend mij zal brengen, maar schudde gauw de gedachtes van me af. Nu zou ik ontspannen en even lekker nergens aan denken. Ik sloot me ogen en genoot van de aangename warmte van het water.....
Jeetje, ik was in de writingmood merk ik.
Voorlopig even geen vervolgje meer mensen, heb jullie genoeg verwend.
Jeetje, ik was in de writingmood merk ik.
Voorlopig even geen vervolgje meer mensen, heb jullie genoeg verwend.
Neeee!!
Verwen ons nog meer
Wellicht vanavond weer insa'Allah.
Duizendmaal dank! Je hebt ons idd zeer verwend en that's why we love you! :P
Geen dank lieve meiden.
Zolang jullie mij blijven verblijden met jullie reacties, zal ik jullie vermaken met vervolgjes!
Lijkt mij een strakke deal!Geen dank lieve meiden.
Zolang jullie mij blijven verblijden met jullie reacties, zal ik jullie vermaken met vervolgjes!
Wash wil je me een hartstistand bezorgen : zij en salim in een kamer
http://forums.marokko.nl/showthread....1#post90312023
Nominatie voor het beste verhaal dames
De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker. Ik rekte me met een geeuw uit en zag na het kijken op de klok dat ik nog een uurtje had om mij klaar te maken. Vermoeid stapte ik uit bed, nam een snelle douche en kleedde ik me aan. Ik maakte mezelf lichtjes op en stapte mijn hotelkamer uit, richting het ontbijt. Toen ik de eetzaal binnenkwam, zag ik Salim middenin zitten. Ik ging met mijn dienblad langs het buffet, en liep met mijn ontbijt op Salim's tafeltje af.
Ik zag dat hij geconcentreerd wat papieren aan het doornemen was."Goedemorgen" groette ik hem, en hij keek op. "Sbah el gheir" zei die terwijl die me een gulle glimlach toezond. "Ga zitten" en ik nam gedwee tegenover hem plaats. "Lekker geslapen?" Vroeg ik hem, terwijl ik een slok van mijn jus d"orange nam. Hij knikte "Heerlijk, dat waterbed doet mijn nachtrust goed." We genoten verder van het ontbijt en liepen toen gezamenlijk naar buiten, waar een auto zou worden voorgereden die ons naar de congreszaal zou brengen. Even later voegde Anne zich bij ons en stapten we in.
Gedurende de hele rit waren die twee druk in gesprek en was het heen en weer geflirt om misselijk van te worden. Ik had echt zin om ze uit de auto te flikkeren en in m'n eentje door te gaan naar het congres. "Zouden jullie wat rustiger kunnen praten, ik heb hoofdpijn" zei ik terwijl ik pijnlijk over mijn slaap wreef. Ik had al sinds vanochtend een zwaar hoofd en voelde het nu zelfs bonken. Anne keek mij hooghartig aan waarop ik haar een vernietigende blik gaf. Stom wicht. Ik zag Salim mij bezorgd aankijken, maar voor die wat kon zeggen werd hij alweer in beslag genomen door praatgrage Anne.
We bereikten kort daarna onze bestemming en stapten uit. Ik hoopte dat Anne vanaf hier haar eigen weg zou gaan, maar in plaats daarvan zag ik haar Salim bij de arm nemen en kreeg ik sterk de indruk dat ze voor de rest van de dag aan ons geplakt zou zijn. Ik corrigeer: Aan Salim geplakt zal zijn. Ik slaakte een diepe zucht en liep met tegenzin achter hen aan.
Het congres begon en ik moest zeggen dat ik diep onder de indruk was van de hoeveelheid aan bezoekers. De opkomst was erg hoog en ik voelde me zeer nietig tussen al de hordes mensen. Het congres begon met een interessante lezing, gegeven door een vooraanstaande rechter afkomstig uit Amerika. Ik had geboeid geluisterd en nadien nog een praatje met deze man gemaakt. De avond liep ten einde en toen ik om mij heen keek op zoek naar Salim, kon ik hem nergens vinden. "Verdomme" vloekte ik in mezelf. Ik was moe en uitgeput en mijn hoofdpijn had zijn maximum bereikt. Ik wilde terug naar het hotel, maar Salim was in geen velden of wegen te bekennen. "Salaam" groette een man mij. Hij had een Noord Afrikaans uiterlijk, maar ik kon niet goed uitmaken wat zijn afkomst was. "Wa'laikoum salaam" groette ik hem beleefd terug. "Are you lost?" Vroeg die mij lachend. Ik wist niet wat deze man van me moest, maar ik antwoordde maar terug. "Euh no, I was just looking out for someone." Ik glimlachte vriendelijk en liep door. "Wait, wait! Can I offer you a ride home?" Ik keek hem verbaasd aan. "No thanks, I"am waiting for my husband. He can be here any minute" en liep gauw door. Ieuwl griezel, dacht ik bij mezelf. Die ziet een gesluierde vrouw alleen en maakt er direct werk van.
Het was koud en ik stond te vernikkelen buiten. Ik had slechts een dun jasje aangetrokken, in de wetenschap dat ik alleen binnen zou zitten. Ik belde hem voor de vijfde keer op, maar nog steeds nam die niet op. Inmiddels waren de meeste gasten al weg en stond ik hier nog steeds. Ik was woedend, waarom had die me zomaar alleen gelaten? Samen uit, samen thuis was immers het credo. We waren als duo hierheen gekomen, en diende dan ook gezamenlijk terug te gaan. Ik hield een taxi aan en vroeg de taxichauffeur in mijn beste Frans mij naar het hotel te brengen. Ik herinnerde mij gelukkig nog wel de naam, anders zou ik namelijk nog verder van huis zijn. We kwamen aan, waarna ik hem betaalde en bibberend het hotel inliep. Dit zou ik hem nooit vergeven, die egoïstisch zak. Hij zat nu vast ergens op zijn hotelkamer te rollebollen met die sloerie.
Ik was net in slaap gedommeld toen ik opgeschrikt werd door geklop op de deur. Ik stond op en wenste vurig dat degene die mij wakker had gemaakt, hier een verdomd goede reden voor had. Ik sloeg mijn kamerjas om mij heen en liep slaapdronken naar de deur. "Ouarda.." En voor die verder kon, duwde ik de deur weer dicht, maar hij hield deze tegen. "Salim oprotten" zei ik kwaad. "Ouarda laat me even binnen" Ik keek hem ijzig aan "Ga weg, ik ga je het niet nog eens zeggen." Hij duwde nu de deur helemaal open en stapte demonstratief binnen. Ik keek hem verbijsterd aan. "Ken jij dan helemaal geen fatsoen? Eerst mij in de kou achterlaten en nu zonder toestemming binnenvallen!" Het vuur spoot nu uit m'n ogen "Je durft echt, vuile egoist." "Ouarda, het spijt me. Ik had je niet alleen moeten laten. Maar doe nou even rustig" trachtte die mij tot vermaning te brengen. Ik probeerde hem terug te duwen richting de deur, maar hij was te sterk. Hij pakte me beet bij mijn armen en duwde me met zijn lichaam klem tegen de muur. Zijn gezicht was een haartje verwijderd van de mijne en zijn gifgroene ogen deden mijn hart sneller kloppen. Onze beide lichamen stonden gespannen tegen elkaar aan en het enig hoorbare was onze zware ademhaling...
