mashaAllah, hoe een zwak imaan te genezen!

[Sincere.]

assalamoe alaikoem broeders en zusters
ik hoop dat jullie hier inshaAllah wat van kunnen leren!


Al-H’aakiem heeft in al-Moestadrak overgeleverd en at-Tabaraanie heeft in al-Moe’djam overgeleverd, dat de profeet heeft gezegd: “Geloof in jullie harten verslijt, net zoals jullie kleren verslijten, dus smeek Allah om jullie geloof in jullie harten te vernieuwen.” [1]

Hij bedoelde dat imaan verslijt en oud wordt zoals kleren slijten. Het hart van een gelovige is soms overweldigd door wolken van zonde, dus dan wordt het donker. Dus de profeet heeft dit geïllustreerd in een goede h’adieth: “Er is geen hart die niet is bedekt met een wolk zoals de maan wordt bedekt met wolken of het wordt plotseling donker, maar wanneer de wolken wegtrekken zal de maan weer schijnen.”

Soms zit het imaan verstopt onder de wolken die zijn licht verbergen, maar na een tijdje, wanneer de wolken wegtrekken, zal het licht van imaan weer schijnen. Het hart van de gelovige is soms bedekt door zonden (wolken), dus haar licht is verborgen, en de persoon in kwestie voelt zich in duisternis, maar wanneer hij strijdt om zijn imaan te versterken en zijn best doet en daarbij de hulp van Allah zoekt, zullen die zonden wegtrekken en het licht in het hart zal weer schijnen zoals voorheen.

Eén van de meest belangrijke principes die moeten worden begrepen om het probleem op te lossen, is dat imaan toe- en afneemt. Dat is een van de basisprincipes van de Ahloe Soennah wal djamaa’ah, die geloven dat imaan in het hart zit, door de tong en de ledematen wordt geuit, dus overtuiging en daden. Imaan neemt toe door gehoorzaamheid aan Allah en neemt af door ongehoorzaamheid aan Hem. Hier is bewijs voor in de Qor-aan en in de Soennah van de profeet , bijvoorbeeld Allah, de Verhevene, Die zegt: “Hij is Degene Die de vrede in de harten van de gelovigen neerzond, opdat zij geloof zouden toevoegen aan het geloof dat in hen was…”


En Hij zegt: “En wanneer er een hoofdstuk is neer gezonden dan zijn er onder hen (de huichelaars) die zeggen: “Bij wie van jullie is door dit hoofdstuk het geloof toegenomen?” Wat degenen die geloven betreft, hun geloof is toegenomen en zij verheugen zich.”


De profeet heeft gezegd: “Wie van jullie een slechte daad ziet, laat hem het met zijn handen veranderen (via daden). Als hij dat niet kan, dan via zijn tong (woorden). Als hij dat niet kan, dan via zijn hart (door het innerlijk te verwerpen) en dat is de zwakste vorm van het geloof.”

De gevolgen van gehoorzaamheid aan Allah (Verheven en Glorieus is Hij) en zonden, door respectievelijk toename of afname van imaan, zijn welbekend door observatie en ervaring. Als iemand op de marktplaats rondloopt waar hij halfnaakte vrouwen ziet en hij hoort ijdele praat van mensen, daarna gaat hij naar een begraafplaats en stopt om na te denken en zijn hart laat verzachten, zal hij het verschil zien tussen de twee omgevingen en hij ervaart hoe snel het hart verandert.

Een ander aspect in dit betoog zijn de woorden van de salaf: “Een van de tekenen van een goed begrip is wanneer een dienaar zorgt voor zijn imaan en aandacht schenkt aan datgene wat het verzwakt en weet wanneer het toeneemt en afneemt en de verleiding van de satan herkent wanneer hij hem bezoekt.”

Het is belangrijk om te weten dat verzwakking van imaan leidt tot het verwaarlozen van verplichtingen of het doen van verboden zaken. Dit is zeer ernstig en men moet berouw tonen voor Allah en onmiddellijk beginnen er iets aan te doen. Als het niet tot verwaarlozing van plichten en verboden zaken leidt, maar men schiet te kort in daden die aanbevolen zijn (moestah’ab daden), dan nog is het zaak dat men weet hoe men moet veranderen en zichzelf te verbeteren, totdat men het juiste niveau bereikt van energie en kracht om zijn aanbidding te voltooien. De profeet leert ons: “Elke daad heeft energie en kracht, en dan zal een teruggang deze kracht en energie volgen, dus wiens vermindering overeenstemt met mijn Soennah, het zal hem goed gaan en wiens vermindering anders is (dan zijn Soennah), zal niet slagen.”

Voordat we overgaan tot het medicijn om een zwak imaan te genezen, eerst een opmerking: veel van hen die voelen dat hun hart is verhard willen een oplossing buiten henzelf om vinden, ze hopen dat ze kunnen vertrouwen op iemand anders, zelfs als het binnen hun bereik is – als ze willen – om voor zichzelf te zorgen. Maar zo moet het gedaan worden, omdat imaan de relatie tussen een dienaar en Zijn Heer inhoudt.

Onderstaand volgen er een aantal middelen voorgeschreven door de Islaam, waarop een moslim met zijn verzwakte geloof en verharde hart kan omgaan, nadat hij vertrouwt op Allah en zichzelf een doel stelt die hij moet bereiken en daarvoor moet vechten.

1. Nadenken over de verzen in de Qor-aan, die Allah heeft neergezonden om alles uit te leggen en als een licht waarmee Hij leidt wie Hij wil en laat dwalen wie Hij wil van Zijn dienaren. Zonder twijfel bevat dit een krachtige werking en een genezend effect. Allah de Verhevene zegt: “En Wij zenden (dat) van de Qor-aan neer wat genezing en Barmhartigheid voor de gelovigen is. En het vermeerdert voor de onrechtvaardigen slechts verlies.”

[Sincere.]

De profeet was gewend na te denken over de betekenis van het Boek van Allah en het te reciteren wanneer hij ’s nachts bad. Op een keer stond hij ’s nachts te bidden en reciteerde één enkel vers uit de Qor-aan tijdens het bidden en hij ging niet verder tot aan de ochtend. Het ging om het vers: “Indien U hen straft, voorwaar zij zijn Uw dienaren. En indien u hen vergeeft, dan voorwaar, U bent de Almachtige, de Alwijze.”


Hij was gewend om veel na te denken over de verzen van de Qor-aan. Ibn H’ibbaan heeft overgeleverd met een goede keten (isnaad) van ‘Ataarah, die heeft gezegd: “Oebaydallah ibn ‘Oemayr en ik gingen bij ‘Aa-ieshah (moge Allah tevreden met haar zijn) binnen en Oebaydallah ibn ‘Oemayr vroeg: “Vertel ons iets van de meest prachtige dingen over de profeet .” Ze begon te huilen en zei: “Hij stond een keer ’s nachts te bidden en zei tegen mij: “O ‘Aa-ieshah, laat me alleen om mijn Heer te aanbidden.” Ik zei: “Bij Allah, ik hou ervan om dicht bij jou te zijn en ik hou van dat wat jou gelukkig maakt.” Hij stond op, verrichtte de wassing en ging bidden en huilde en huilde totdat zijn schoot nat werd en hij bleef huilen tot de vloer nat werd. Bilal (moge Allah tevreden met hem zijn) kwam om tot het gebed op te roepen en toen hij hem zag huilen, zei hij: “O boodschapper van Allah, ben jij aan het huilen terwijl Allah al jouw zonden heeft vergeven, de vroegere en de latere?” Hij antwoordde: “Zou ik geen dankbare dienaar moeten zijn? Deze nacht is mij een vers geopenbaard en wee degene die het leest en er niet over nadenkt.” Een van die verzen is: “Voorwaar, in de schepping van de hemelen en de aarde en in het afwisselen van de nacht en de dag zijn zeker Tekenen voor de bezitters van begrip. Degenen die Allah gedenken terwijl zij staan en zitten en op hun zij liggen en nadenken over de schepping van de hemelen en de aarde, (zeggend): Onze Heer, U heeft dit (alles) niet voor niets geschapen, glorie zij U, bescherm ons dus tegen de bestraffing van de Hel.”

Dit wijst op het feit dat het verplicht is om na te denken over de betekenis van de verzen in de Qor-aan. De Qor-aan heeft het over tawheed (de Eenheid van Allah) en bevat beloften over beloning, dreiging van bestraffing, regels, verhalen, etiquette en goede deugden en de effecten op het hart zijn gevarieerd. Sommige hoofdstukken, meer dan andere, vullen het hart met angst, zoals de profeet in een h’adieth aanduidde: “Soerat Hoed en soortgelijke soewar maakten me vroegtijdig grijs.”

Volgens een andere overlevering: “Soerah Hoed, al Waqi’ah, al Moersalaat, ‘amma yatasa-aloen en idha shamsoe koewirat.”

Het haar van de profeet werd grijs omdat de inhoud van deze soewar de realiteit van het geloof bevatten en grote verantwoordelijkheden betekenen, die zijn hart vervulden en dat had een duidelijk effect op zijn haar en lichaam. Allah de Verhevene zegt: “Wees standvastig, zoals jou en wie met jou berouw toont is bevolen, en overtreedt niet. Voorwaar, Hij ziet wat jullie doen.”

De metgezellen van de profeet (moge Allah tevreden met hen zijn) reciteerden de Qor-aan en dachten na over zijn betekenis en werden erdoor geraakt. Aboe Bakr (moge Allah tevreden met hem zijn) was een zachtmoedige man en wanneer hij de mensen in het gebed leidde en de woorden van Allah reciteerde, kon hij niet stoppen met huilen. ‘Oemar (moge Allah tevreden met hem zijn) werd ziek na het reciteren van Soerah at-Toor, Allah de Verhevene zegt: “Voorwaar, de bestraffing van jouw Heer zal zeker plaatsvinden. Niemand kan hem tegenhouden.”

[Sincere.]

Zijn snikken kon je vanachter de rijen horen wanneer hij reciteerde over Ya’qoeb (vrede zij met hem): “Hij zei: “Voorwaar, alleen bij Allah klaag ik over mijn ellende en verdriet, en ik weet van Allah wat jullie niet weten.”

‘Oethman (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft gezegd: “Als onze harten puur en zuiver waren, zouden we nooit genoeg krijgen van de woorden van Allah.” Hij werd bruut vermoord en stierf als een martelaar en zijn bloed vloeide op de Qor-aan. Er zijn veel verslagen van metgezellen over deze moord. Ayyoeb heeft gezegd: “Ik hoorde Sa’id Ibn Djoebayr het volgende vers reciteren: “En vreest de Dag waarop jullie tot Allah teruggevoerd zullen worden; dan zal iedere ziel beloond worden voor wat zij heeft verricht en zij zullen niet onrechtvaardig behandeld worden.”

Dit was het laatste vers dat werd geopenbaard van de Qor-aan. Ibraahiem ibn Bashaar heeft gezegd: “Het vers dat Ali ibn Toefayl las toen hij stierf was: “En als jij (hen) kon zien wanneer zij bij de Hel geplaatst worden en zij dan zeggen: “Werden wij maar teruggebracht, dan zouden wij de Tekenen van onze Heer niet loochenen en zouden wij tot de gelovigen behoren.”

Toen hij bij die zin kwam (moge Allah hem genadig zijn) stierf hij en ik was een van die mensen die voor hem baden.”

Zelfs toen ze zich op de grond wierpen bij het reciteren van een vers waarbij dat wordt aanbevolen, reageerden ze op verschillende manieren. Een van hen was de man, moge Allah hem genadig zijn, die toen hij het vers “En zij vallen op hun gezichten neer, terwijl zij huilen, en het vermeerdert hun vrees (voor Allah)”

las en zich op de grond wierp op zijn gezicht, zichzelf berispte door te zeggen: “Dit is de neerknieling, maar waar zijn de tranen?”

Onder de kenmerken van de Qor-aan die het meest het overwegen waard zijn, zijn de voorbeelden en verhalen die Allah (Verheven en Glorieus is Hij) onder onze aandacht brengt en ons ertoe aanzet om daarover na te denken. Hij vertelt ons: “Hij geeft zijn vruchten in elk seizoen, met verlof van Zijn Heer. Allah maakt de vergelijkingen voor de mensen. Hopelijk zullen zij er lering uit trekken.” En: “Als wij deze Qor-aan tot een berg hadden neergezonden, dan had jij deze zich zeker zien onderwerpen en zich splijten uit vrees voor Allah. Dat zijn de voorbeelden die Wij de mens geven. Hopelijk zullen zij zich laten vermanen.”

Een van de salaf las eens een van deze verzen en begreep het niet, dus begon hij te huilen. Hem werd gevraagd: “Wat maakt jou aan het huilen?” Hij zei: “Allah zegt: “En deze vergelijkingen maken Wij voor de mensen, maar zij begrijpen ze niet, behalve degenen die over kennis beschikken” en ik begrijp de gelijkenis niet. Ik ben niet een van hen die kennis bezitten en ik huil vanwege al die tijd die ik heb verspild en geen kennis heb opgedaan.”

Allah de Almachtige heeft voor ons vele gelijkenissen in de Qor-aan neergezet, zoals: “…als de gelijkenis van degene die een vuur ontsteekt…” (2:17), “…is als de gelijkenis met degene (een herder) die roept naar iets wat niet luistert…” (2:171), “…als de gelijkenis van een graankorrel, (die) zeven aren voortbrengt…” (2:261), “…als de gelijkenis van de hond: als je hem wegjaagt…” (7:176), “…als de gelijkenis van een ezel die boeken draagt…” (62:5), “…de vlieg…” (22:73), “…een spin…” (29:41), “…De gelijkenis tussen de twee groepen is als die tussen de blinden en de doven en de zienden en de horenden…” (11:24), “…alsof hun daden als as zijn, dat door een harde wind wordt wegblazen op een stormachtige dag…” (14:18), “…als een goede boom…” (14:24), “…als die met een slechte boom…” (14:26), “…Hij is degene Die water uit de hemel doet neerdalen…” (6:99), “…De gelijkenis van Zijn licht is met een nis met een lamp erin…” (24:35), “…een slaaf waarover beschikt wordt heeft geen macht…” (16:75), “…Allah heeft een vergelijking gemaakt van een slaaf die aan meerdere meesters behoort die onderling ruziën…” (39:29) en andere. Het punt is dat we moeten verwijzen naar deze verzen en er bijzondere aandacht aan moeten schenken en over ze nadenken.

Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem genadig zijn) heeft opgesomd wat een moslim moet doen als remedie tegen een verhard hart met de Qor-aan. Hij heeft gezegd: “Er zijn twee belangrijke dingen die je moet doen: Het eerste is je hart losmaken van deze wereld en het verplaatsen naar het Hiernamaals, dan al je aandacht besteden aan de Qor-aan en erover nadenken en waarom het is geopenbaard. Probeer iets van elk vers te begrijpen en pas het toe op de ziekte van je hart. Deze verzen zijn neergezonden om het hart te genezen, dus je zult worden genezen, als Allah het wil.

2. Probeer een bewustzijn van de Almacht van Allah te voelen (desnoods eerst te ontwikkelen), leer Zijn Namen en Eigenschappen, denk na over de betekenis van deze Namen, probeer ze te begrijpen en laat ze in je hart nestelen, zodat zij hun sporen op de daden nalaten. Het hart is de ‘inspecteur’ van de zintuigen, verstandelijke vermogens, die werken zoals een bevelhebber en zijn soldaten. Als de commandant goed is, zullen de soldaten ook goed zijn, als de bevelhebber ziek is, zal hij zijn volgelingen ook ziek maken.

De teksten van de Qor-aan en Soennah die gaan over de Grootsheid van Allah zijn er veel. Wanneer de moslim ze leest, is hij ontroerd en wordt hij nederig voor de Allerhoogste, de Grootste, de Alhorende, de Alziende en zijn angst en onderwerping aan Allah, Heer der Werelden, nemen toe. Veel van Zijn Namen en Eigenschappen worden in de Qor-aan genoemd. Hij is de Grootste, al-Adheem, de Waker over Zijn schepsels, al-Moehaymien, degene die dwingt maar die niemand anders kan dwingen, al-Djabbaar, de Majestueuze al-Moettakabbier, de Sterke, al-Qawiy, de Onderwerper, al-Qahhaar, de Grote, al-Kabier, de Verhevene, al-Moeta’ali. Hij is de Levende Die niet sterft, terwijl mensen en djinns sterven. Hij is de Enige Die onweerstaanbare macht heeft over Zijn dienaren. De donder prijst Zijn glorie en ook de engelen uit ontzag voor Hem. Hij is de Almachtige, de Vergelder. Hij is Zelfvoorzienend, Hij slaapt niet. Zijn kennis omvat alle zaken. Hij kent de fraude van de ogen en al wat het hart verbergt. Hij heeft Zijn allesomvattende kennis in het volgende vers beschreven: “Hij bezit de schatten van het onwaarneembare en niemand kent die, behalve Hij. Hij weet wat er op de aarde is en in de zee; er valt nog geen blad of Hij weet ervan; en er is geen graankorrel in de duisternissen van de aarde; en niets vers en niets droogs, of het is in een duidelijk Boek.”

Een van de aspecten van Zijn Grootsheid waarover Hij ons heeft verteld, is het volgende: “En zij achten Hem niet met de achting die Hem toekomt, terwijl Hij de gehele aarde in Zijn greep heeft op de Dag van de Opstanding en de hemelen in Zijn Rechterhand opgerold zullen zijn. Heilig is Hij en Verheven boven wat zij toekennen.”

De profeet heeft gezegd: “Op de Dag der Opstanding zal Allah de aarde pakken en de hemelen in Zijn Rechterhand oprollen en zal zeggen: “Ik ben de Koning, waar zijn de koningen van de aarde?”

Het hart trilt wanneer iemand het verhaal van Moesa (vrede zij met hem) leest en hoe hij zei: “En toen Moesa op de met Ons afgesproken tijd was gekomen en zijn Heer tot hem had gesproken, zei hij: “Mijn Heer, toon U aan mij.” Hij zei: “Jij zult Mij nimmer kunnen zien, maar kijk naar de berg, als deze op zijn plaats blijft, dan zul je Mij zien.” En toen zijn Heer zich aan de berg zichtbaar maakte, maakte Hij deze tot pulver, en Moesa viel bewusteloos ter aarde. En toen hij weer bij bewustzijn was gekomen, zei hij: “Heilig bent U, ik wend mij berouwvol tot U en ik ben de eerste van de gelovigen.”

Toen de profeet dit vers uitlegde, zei hij: “Zoals dit,” en wees met zijn duim naar de hoogste knokkel van zijn pink, “en de berg schudde en stortte in.”

[Sincere.]

Allah, de Verhevene, de Geprezene, heeft een sluier van licht en als Hij de sluier opheft, zal de Glorie van Zijn Gezicht Zijn gehele creatie vernietigen, zo ver Zijn blik reikt.

Een ander aspect van de Macht van Allah is beschreven door Zijn boodschapper : “Wanneer Allah iets in de hemelen heeft besloten, slaan de engelen met hun vleugels uit nederigheid en onderwerping jegens Zijn Woorden en het klinkt als een ketting, die tegen steen slaat. Wanneer ze weer tot rust zijn gekomen, zeggen zij: “Wat heeft jouw Heer gezegd?” Zij zeggen: “Wat Hij zegt is de Waarheid en Hij is de Allerhoogste, de Grootste.”

Er zijn veel soortgelijke teksten, die erop duiden dat de Grootsheid van Allah te voelen is door na te denken over deze teksten en het is een van de beste methoden om met het probleem ‘zwak imaan’ om te gaan.

Ibn al-Qayyiem beschreef de Grootsheid van Allah op een schitterende manier: “Hij regelt de zaken van alle koninkrijken. Hij verbiedt en gebiedt, creëert en onderhoudt, geeft en neemt leven, Hij verhoogt en verlaagt de status van de mens, verandert de dag in de nacht en de nacht in de dag, geeft goede en slechte dagen aan mensen, laat naties opkomen en laat andere verdwijnen. Zijn Bevel en Beschikking worden door de hemelen en de aarde ten uitvoer gebracht, boven en onder de aarde, in de zeeën en in de lucht. Zijn Kennis omvat alle zaken en weet ook de kwantiteit van alle zaken. Hij hoort alle stemmen en vergist zich in geen enkele stem. Hij hoort ze allemaal, in de verschillende talen en hun verschillende verzoeken en smeekbeden. Geen stem leidt hem af van het horen van een andere stem, Hij verwart hun smeekbeden niet en Hij raakt nooit vermoeid van het aanhoren van smeekbeden van hen die in nood zijn. Hij ziet alles wat zichtbaar is, zelfs een mier die ’s nachts rondkruipt. Hij ziet het onzichtbare en Hij kent alle geheimen.

Allah de Verhevene zegt: “Allen die in de hemelen en op de aarde zijn vragen Hem. Iedere dag is Hij bezig.”

Hij vergeeft zonden, verlicht zorgen, Hij ontlast mensen van stress, helpt de verslagen persoon weer overeind, maakt de armen rijk, leidt degene die verdwaald en verward is, zorgt voor de behoeften van de wanhopige, voedt de hongerigen, kleedt de naakten, verbergt fouten en kalmeert angsten. Hij verheft sommigen in status en anderen verlaagt Hij in status. Zelfs als alle inwoners van de hemelen en de aarde, de eersten en de laatsten, mensen en djinns allemaal even vroom zouden zijn als de meest vrome onder hen, zou dit niks toevoegen aan Zijn Koninkrijk. Als zij allemaal, de eersten en de laatsten, mensen en djinns, even ongehoorzaam zouden zijn als de meest ongehoorzame onder hen, dan zou dit nog niks aan Zijn Koninkrijk verminderen. Als alles in de hemelen en op aarde, de eersten en de laatsten, mensen en djinns, levenden en de doden op één plaats zouden staan om Hem te vragen en Hij zou ze alles geven waar zij om vroegen, zou dit bij Hem niets verminderen van Zijn bezit, niet eens het gewicht van een atoom. Hij is de Eerste, vóór Hem was er niets, Hij is de Laatste, na Hem is er niets, de Verhevene, de Glorierijke. Hij is het meest waardig dat Hij wordt herdacht, aanbeden, bedankt. Hij is de meest Barmhartige van alle koningen, de meest Gulle van degenen van wie iets wordt gevraagd. Hij is de Koning Die geen partner of deelgenoot heeft, Hij is de Enige Die geen rivaal heeft, de Meester Die Zelfvoorzienend is, Onafhankelijk, Hij heeft geen zoon, de Allerhoogste en niets is gelijkwaardig aan Hem of lijkt op Hem.

“En roep geen andere god aan naast Allah. Er is geen god dan Hij. Alle dingen zullen vergaan, behalve Zijn Aangezicht, aan Hem is het Oordeel en tot Hem worden jullie teruggebracht.”

Alles zal vergaan behalve Zijn Aangezicht en alles zal verdwijnen behalve Zijn Heerschappij. Hij wordt met Zijn toestemming gehoorzaamd. Hij wordt gehoorzaamd en Hij toont Zijn waardering en Hij wordt niet gehoorzaamd en Hij vergeeft. Elke straf van Hem is gerechtvaardigd en elke zegen van Hem is een gunst. Hij is de beste Getuige en de Dichtstbijzijnde Beschermer. Hij pakt mensen bij hun voorhoofd, maakt een verslag van hun daden en bepaalt het tijdstip voor alle zaken. De harten kunnen niks voor Hem verbergen, alle geheimen zijn bij Hem bekend. Zijn geschenk is een woord en Zijn bestraffing is een woord.

“Voorwaar, wanneer Hij iets wil (scheppen) dan zegt Hij er slechts tegen: “Wees” en het is.”

3. Islamitische kennis zoeken. Het is kennis dat naar godsvrees (taqwa) leidt en waardoor het geloof in Hem toe zal nemen. Allah de Verhevene zegt: “En dat er ook onder de mensen en de dieren en het vee zijn die verschillende kleuren hebben? Voorwaar, het zijn slechts de bezitters van kennis onder Zijn dienaren die Allah vrezen. Voorwaar, Allah is Almachtig, Vergevensgezind.”

Zij die kennis hebben en die het niet hebben zijn niet gelijk in imaan. Hoe kan iemand die de details kent van de islamitische wetgeving, de inhoud en betekenis van de geloofsgetuigenis, de dingen die zich na de dood zullen voordoen, zoals de straf in het graf, de verschrikkingen van de Dag der Opstanding, de fasen van die Dag, de vreugden van het Paradijs en de ellende van de Hel, de wijsheid achter de islamitische wetgeving in het voorschrijven van verboden en geboden, de details van de biografie van de profeet en andere soorten kennis, dezelfde zijn als degene die onwetend is van deze religie en zijn regels en wat de Islaam zegt over zaken van het Ongeziene. Wat de onwetende weet over de Islaam is maar imitatie en het weinige dat hij weet is van ‘lage kwaliteit’. Allah de Verhevene zegt: “Is de gehoorzame die een gedeelte van de nacht, zich neerknielend en staand (in de salat) die het Hiernamaals vreest en hoopt op de Barmhartigheid van zijn Heer beter (…of de ongelovige?) Zeg: “Zijn degenen die kennis hebben gelijk aan degenen die geen kennis hebben?” Voorwaar, het zijn slechts de bezitters van gezond verstand die er lering uit trekken.”

[Sincere.]

4. Regelmatig bezoeken van bijeenkomsten om Allah te gedenken. Dit zal het geloof doen toenemen en het versterken, omdat dan de naam van Allah wordt genoemd, er daalt genade en rust neer op de aanwezigen, de engelen omgeven de aanwezigen met hun vleugels en Allah (Verheven en Glorieus is Hij) noemt de namen van de aanwezigen bij de engelen die dicht bij Hem zijn. Allah toont Zijn trots op hen tegenover de engelen en vergeeft hun zonden. Dit is in verschillende ah’aadieth overgeleverd. De profeet heeft gezegd: “Geen van de mensen zit bij elkaar om Allah te gedenken of de engelen omgeven hen, barmhartigheid wordt over hen verspreid, zij ondervinden rust en Allah heeft het over hen tegen de engelen die dicht bij Hem zijn.”

Sahl ibn al-H’andhalieyyah (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd: “De boodschapper van Allah heeft gezegd: “Van de mensen die bij elkaar komen omwille van Allah en dan uit elkaar gaan, zal tegen hen worden gezegd: “Sta op, jullie zijn vergeven”.”

Ibn H’adjar (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft gezegd: “Toen hij het had over omwille van Allah, bedoelde hij het voortdurende en standvastige gedenken, door het verrichten van verplichte en aanbevolen zaken, zoals het reciteren van de Qor-aan, het lezen van overleveringen en met andere mensen studeren (religie).”

Een andere aanwijzing van het verhogen van iemands imaan door zulke bijeenkomsten, is het verslag dat overgeleverd is door imam Moeslim in zijn authentieke verzameling van H’andhalah al-’Oesaydi, die heeft gezegd: “Ik ontmoette Aboe Bakr en hij vroeg mij: “Hoe gaat het met jou, o H’andhalah?” Ik zei: “H’andhalah is een hypocriet geworden.” Hij zei: “Soebh’aana Allah! Wat ben je aan het zeggen?” Ik zei: “We zitten met de profeet en hij vertelt ons over de Hel en het Paradijs totdat het is alsof we het kunnen zien en dan verlaten we hem en raken we weer verzeild in de sleur van alledag, met onze vrouwen en kinderen, levensonderhoud verdienen en we vergeten veel.” Aboe Bakr zei: “Ik voel hetzelfde.” Dus Aboe Bakr en ik gingen naar de profeet en ik zei: “O boodschapper van Allah, H’andhalah is een hypocriet geworden.” De profeet vroeg: “Hoezo?” Ik zei: “O profeet van Allah, we zitten bij jou en jij vertelt ons over de Hel en het Paradijs totdat we het als het ware kunnen zien, dan verlaten we jou, dan raken we weer bezig met onze vrouwen en kinderen en levensonderhoud en dan vergeten we veel.” De profeet antwoordde: “Bij Degene in Wiens Hand mijn ziel is, als jullie zouden blijven zoals jullie zijn als jullie bij mij zijn en Allah gedenken, zouden de engelen jullie de handen schudden op de straten, in jullie bedden en terwijl jullie onderweg zijn. Maar o H’andhalah, er is voor elk iets een geschikt tijdstip” en hij zei dit drie keer.”

De metgezellen (moge Allah tevreden met hen zijn) waren erop gebrand om bij elkaar te komen omwille van Allah, wat zij imaan noemden. Moe’aadh (moge Allah tevreden met hem zijn) zei tegen een man die hij tegenkwam op straat: “Laten we even gaan zitten en een moment nadenken.”

5. Veel goede daden verrichten en je tijd daarmee vullen. Dit is een van de beste methoden om een zwak imaan tegen te gaan en het is duidelijk zeer effectief om je geloof te versterken. Aboe Bakr as-Siddieq (moge Allah tevreden met hem zijn) was het beste voorbeeld, toen de profeet tegen zijn metgezellen zei: “Wie van jullie is aan het vasten?” Aboe Bakr zei: “Ik.” De profeet vroeg weer: “Wie van jullie heeft vandaag een begrafenis bijgewoond?” Aboe Bakr zei: “Ik.” De profeet vroeg weer: “Wie van jullie heeft vandaag een hongerige gevoed?” Aboe Bakr antwoordde: “Ik.” De profeet zei: “Geen van jullie zal dat allemaal doen of hij zal het Paradijs binnengaan.”

Dit verhaal laat zien dat Aboe Bakr (moge Allah tevreden met hem zijn) erg gedreven was om elke kans aan te pakken om goede daden te doen en te praktiseren. De vragen van de profeet kwamen onverwacht, dus dat laat zien dat zijn dagen gevuld waren met goede daden en aanbidding. De salaf (moge Allah tevreden met hen zijn) bereikten de hoogste graad in hun streven naar goede daden te verrichten en hun tijd hiermee te vullen. Een voorbeeld hiervan is wat is gezegd over de groep salaf, onder wie H’ammaad ibn Salamahh zich bevond. Imam Abdoerrah’man ibn Mahdi zei: “Als er iemand tegen H’ammaad ibn Salamahh zou zeggen, “je zult morgen sterven,” zou hij niet méér goede daden kunnen verrichten (dan hij al deed).”

De gelovige moet aan de volgende zaken denken bij het verrichten van goede daden: hij moet zich haasten om goede daden te verrichten. Allah zegt: “En haast jullie naar vergeving van jullie Heer, en naar het Paradijs, dat net zo wijd is als de hemelen en de aarde, gereedgemaakt voor de godvrezenden.” En: “Wedijvert naar vergeving van jullie Heer en een Tuin waarvan de breedte is als de breedte van de hemel en de aarde, die voorbereid is voor degenen die in Allah en Zijn boodschapper geloven.”

[Sincere.]

De betekenis van deze verzen motiveerden de metgezellen om actie te ondernemen. Imam Moeslim (moge Allah hem genadig zijn) heeft in zijn authentieke verzameling overgeleverd van Anas ibn Maalik, dat hij ten tijde van de Slag bij Badr, toen de polytheïsten dichterbij kwamen, de profeet hoorde zeggen: “Sta op (en vecht) voor het Paradijs die zo breed is als de hemelen en de aarde.” ‘Oemayr ibn al Himaam al-Ansaarie zei: “O profeet, is het Paradijs zo breed als de hemelen en de aarde?” Hij antwoordde: “Ja.” Hij zei: “Dat is groot!” De profeet vroeg hem: “Waarom zeg je, dat is groot?” Hij zei: “Bij Allah, niets, behalve dat ik hoop dat ik een van haar bewoners zal zijn.” De profeet zei: “Je zult een van haar bewoners zijn.” De man haalde een paar dadels uit zijn zak en begon te eten, toen zei hij: “Als ik leef totdat deze dadels op zijn, zal het leven te lang duren.” Hij gooide de rest van de dadels weg en ging strijden totdat hij werd gedood.”

Lang voordat dit gebeurde, haastte Moesa (vrede zij met hem) zich om zijn Heer te ontmoeten: “Hij zei: “Zij volgen in mijn voetstappen en ik haastte mij naar U, o mijn Heer, om door U behaagd te worden.”

Allah (Verheven en Glorieus is Hij) prees Zakariyyah (vrede zij met hem) en zijn vrouw: “Toen verhoorden Wij hem en Wij schonken hem Yahya en Wij maakten zijn vrouw geschikt (om te baren). Voorwaar, zij wedijverden in goede daden en riepen Ons aan, verlangend (naar Onze Genade) en vol ontzag (voor Onze bestraffing). En zij waren nederig tegenover Ons.”

De profeet heeft gezegd: “(Heb) kalmte in alle zaken, behalve in zaken die betrekking hebben op het Hiernamaals (d.w.z. goede daden).”

Goede daden blijven verrichten, omdat de profeet heeft gezegd, de woorden van zijn Heer overbrengend in een h’adieth qoedsi: “Mijn dienaar blijft zich naar Mij toe bewegen door middel van aanbevolen daden totdat Ik van hem houd.” De zinsnede: “…blijft zich naar Mij toe bewegen…” geeft de indruk dat het een continu proces is, dat het regelmatig is. De profeet heeft gezegd: “Blijf doorgaan met het verrichten van de Hadj en de ‘Oemrah.” Dit is een belangrijk principe, met betrekking tot versterking van imaan en jezelf niet verwaarlozen tot aan het punt waarop je geen goede daden verricht. Een kleine goede daad die je regelmatig verricht, is beter dan een grote goede daad die niet regelmatig wordt gedaan. Regelmaat in goede daden versterkt je imaan. Aan de profeet werd gevraagd: “Welke daad is het meest geliefd bij Allah?” Hij zei: “Dat wat regelmatig is, al is het klein.” Wanneer de profeet iets deed, bleef hij eraan vasthouden.

Het streven naar het verrichten van goede daden. Omgaan met een hard hart zou geen kwestie moeten zijn van een tijdelijke oplossing, wanneer imaan tijdelijk sterk is en dan weer verzwakt. Integendeel, het zou een voortdurend streven moeten zijn, dat alleen bereikt kan worden door je uiterste best te doen in praktiseren, aanbidding. Allah heeft de inspanningen van Zijn dienaren in hun aanbidding genoemd in de Qor-aan op verschillende plaatsen, zoals: “Voorwaar, gelovig aan Onze verzen zijn slechts degenen die, wanneer zij ermee vermaand worden, zich neerbuigen, en die de Glorie van hun Heer prijzen met Zijn lofprijzing. En zij zijn niet hoogmoedig. Hun zijden mijden de slaapplaatsen, zij roepen hun Heer aan, vrezend en hopend. En zij geven uit van dat waar Wij hen mee voorzagen.” En: “Zij plachten gedurende de nacht weinig te slapen. En in de laatste uren van de nacht smeekten zij om vergeving. En van hun bezittingen was een rechtmatig deel voor de bedelaar en voor degene die zich weerhield van bedelen.”

Het lezen over hoe de salaf de eigenschappen van oprechte gelovigen verkregen, is iets wat bewondering wekt en iemand stimuleert om hun voorbeeld te volgen. Bijvoorbeeld, zij lazen een zevende deel van de Qor-aan elke dag, zij baden ’s nachts, zelfs tijdens militaire expedities. Zij dachten vaak aan Allah en baden het nachtgebed, zelfs als ze gevangen zaten, staand en de tranen stroomden over hun wangen, denkend aan de creatie van de hemelen en de aarde. Een van hen ging naast zijn vrouw slapen totdat zij in slaap viel, zoals een moeder bij haar kind gaat liggen totdat hij slaapt. Daarna stond hijzelf op om te gaan bidden. Zij verdeelden hun nachten in een gedeelte voor hen en een deel voor hun vrouwen, en hun dagen verdeelden zij tussen vasten, studeren, onderwijzen, begrafenissen bijwonen, de zieken bezoeken en voor de noden van mensen zorgen. In sommige gevallen gingen vele jaren voorbij en zij zouden niet één takbeer al-ih’raam missen (de takbeer die het begin van het gebed aanduidt). Zij wachtten op gebed na gebed. Een van hen zorgde voor de kinderen van zijn broer nadat deze was overleden, zorgde voor hun levensonderhoud. Op deze manier zou hun geloof toenemen.

Vermijden van opgebrand raken. Het praktiseren met regelmaat of je uiterste best doen betekent niet dat we in de val van saaiheid moeten lopen of dat we vermoeid moeten raken. Het moet juist zo zijn dat we aanbidding niet opgeven wanneer je de energie ervoor hebt en ertoe geneigd bent en wanneer je moe bent, zou je zoveel moeten doen als waartoe je je in staat voelt. Al deze ideeën zijn genoemd in verschillende ah’aadieth, zoals wanneer de profeet zei: “Religie is erg gemakkelijk en wie zichzelf overbelast in de religie zal niet op die manier door kunnen gaan. Dus jullie moeten niet overdrijven, maar naar perfectie streven.” Volgens een ander overlevering: “Wees bescheiden en je zult je doel bereiken.”

Al-Boekhaarie (moge Allah hem genadig zijn) heeft een hoofdstuk geschreven getiteld “Wat gehaat wordt van het overdrijven in de religie.” Anas (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft gezegd: “De profeet ging de moskee binnen en zag een touw tussen twee pilaren hangen. Hij vroeg waar dat touw voor was. Hem werd verteld dat het voor Zaynab (moge Allah tevreden met haar zijn) was. Als ze zich moe voelde tijdens het bidden, hield ze zich daarmee overeind. Hij zei: “Nee, maak het touw los. Laat ieder van jullie bidden zolang hij daar de kracht voor heeft en als hij zich moe voelt, laat hem dan zitten.”

Toen de profeet hoorde dat ‘Abdoellah ibn ‘Amr ibn Al-’Aas de hele nacht opbleef om het nachtgebed te bidden en dagen achter elkaar vastte (dus zonder onderbreking) zei hij tegen hem dat hij dat niet moest doen en legde uit: “Als je dat doet, zullen je ogen zwak worden (vanwege het te vaak laat opblijven) en je zult uitgeput raken.” De profeet heeft gezegd: “Doe wat je kan (aan goede daden) want Allah zal nooit moe worden hoewel jij moe wordt. De meest geliefde daad bij Allah is de goede daad die regelmatig wordt verricht, zelfs al is het een kleine.”

[Sincere.]

Het goedmaken wanneer er iets wordt gemist. ‘Oemar ibn al-Khattaab (moge Allah tevreden met hem zijn) hoorde de profeet zeggen: “Als een persoon slaapt en hij mist een recitatie van de Qor-aan die hij ’s nachts wilde lezen (hij had daartoe de intentie) maar hij leest het alsnog tussen het ochtend- en het middaggebed en het zo dus inhaalt, zal voor hem worden opgeschreven alsof hij het ’s nachts heeft gelezen.”

‘Aa-ieshah (moge Allah tevreden met haar zijn) heeft gezegd: “Wanneer de profeet bad, bad hij altijd, dat wil zeggen, hij bleef het volhouden. Als hij ’s nachts niet had gebeden vanwege slaap of pijn, dan bad hij overdag 12 vrijwillige rak’aht.”

Toen Oem Salamah hem een keer twee rak’aht zag bidden na het namiddaggebed en hem vroeg waarom, zei hij : “O dochter van Aboe Oemayyah, jij vroeg over de twee rak’aht die ik na de Asr bad. Sommige mannen van (de stam van) ‘Abd al-Qays kwamen naar mij toe en ik werd afgeleid van de twee rak’aht die ik na het middaggebed zou bidden, die twee (rak’aht) heb ik aldus ingehaald.”

Als de profeet niet de vier rak’aht voor het middaggebed had gebeden, haalde hij ze na het middaggebed in.

Deze overleveringen wijzen erop dat As-soenan ar-rawaatib aanbevolen zijn om in te halen als iemand ze mist. Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem genadig zijn) maakte meer dan drie punten over het vasten van de profeet in Sha’baan, welke eerste was dat hij in elke maand drie dagen vastte, maar als hij werd afgeleid van dit gedurende enkele maanden, ‘verzamelde’ hij die dagen en vastte ze vóór de Ramadaan.

Hij was gewend zich terug te trekken gedurende de laatste tien dagen van de Ramadaan (i’tikaaf), maar als hij het een jaar had gemist vanwege reizen, trok hij zich het jaar daarop gedurende 20 dagen terug.

Hopen dat je daden worden geaccepteerd en vrezen dat ze niet worden geaccepteerd. Nadat je je uiterste best hebt gedaan om Allah de Barmhartige te aanbidden en Hem te gehoorzamen, zul je moeten vrezen dat je daden niet worden geaccepteerd. ‘Aa-ieshah (moge Allah tevreden met haar zijn) heeft gezegd: “Ik vroeg de profeet over het vers “En degenen die hun giften gaven terwijl hun harten vol ontzag zijn omdat zij tot hun Heer zullen terugkeren” ; zijn zij die alcohol drinken en stelen?” Hij antwoordde: “Nee, dochter van as-Siddieq. Zij zijn degenen die vasten en bidden en liefdadigheid schenken, terwijl ze vrezen dat deze daden niet van hen zal worden geaccepteerd.” Allah de Verhevene zegt: “Zij zijn degenen die zich haasten om goede daden te verrichten en zij zijn daarbij de eersten.”

Aboe Dardaa-e (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft gezegd: “De garantie dat Allah van mij één gebed zou accepteren, is mij dierbaarder dan de hele wereld en wat zij bevat, want Allah zegt: “Voorwaar, Allah aanvaardt alleen (het offer) van de godvrezenden.”

Een van de eigenschappen van de oprechte gelovige is op zichzelf neerkijken wat betreft het vervullen van plichten tegenover Allah en zichzelf evalueren (dat wil zeggen altijd denken dat je niet genoeg hebt gedaan of je daden niet goed hebt uitgevoerd). De profeet heeft gezegd: “Als een mens op zijn gezicht zou worden gesleurd vanaf de dag van zijn geboorte tot aan zijn sterfdag om Allah te behagen, zou hij denken dat dat niet genoeg was op de Dag der Opstanding.”

Wie Allah en zichzelf kent, zal duidelijk inzien dat wat voor goede daden hij ook doet, het niet genoeg zal zijn, zelfs al presenteert hij alle goede daden van de mens en djinns. Maar Allah, de Glorierijke, aanvaardt ze vanwege Zijn Barmhartigheid en Grootsheid en geeft beloning daarvoor vanwege Zijn Gratie en Genade.

6. Op verschillende manieren Allah aanbidden. Het is een onderdeel van de Barmhartigheid en Wijsheid van Allah de Almachtige, dat Hij ons verschillende manieren heeft laten zien waarop we Hem kunnen en moeten aanbidden. Sommige zijn fysiek, zoals het gebed, sommige zijn financieel, zoals de zakaat, en sommige zijn een combinatie zoals de bedevaart, sommige manieren worden gesproken, zoals dhikr en smeekbeden. Praktiseren kan worden verdeeld in verplichte en aanbevolen daden en dit kan ook weer onderverdeeld worden. Bijvoorbeeld de Soennah gebeden tellen twaalf rak’aht, sommige zijn lager in status dan andere, zoals de vier rak’aht voor het namiddaggebed en het doh’a gebed, en sommige hebben een hogere status zoals het nachtgebed. Er zijn ook verschillende manieren om deze gebeden te verrichten zoals per twee-twee of door middel van vier-vier. Het witr-gebed kan één, drie, vijf, zeven of negen zijn, eindigend met één tashahhoed. Wie wil praktiseren, zal een grote verscheidenheid aantreffen in aantal, tijden, manieren, soorten en regelingen. Misschien zit hierachter dat niemand de kans heeft zich te vervelen. In plaats daarvan zal zijn interesse voortdurend hernieuwd worden. Mensen zijn verschillend en zij hebben niet altijd dezelfde mate van motivatie of dezelfde eigenschappen. Sommige kunnen van sommige daden meer genieten dan anderen. Alle Glorie behoort aan Allah, de Alziende, de Alhorende, Die de poorten van het Paradijs naar gelang de verschillende soorten aanbidding heeft genoemd. Overgeleverd door Aboe Hoerayrah (moge Allah tevreden met hem zijn) die zei dat de profeet heeft gezegd: “Wie zorgt voor twee (mensen) omwille van Allah, naar hem zal worden geroepen vanuit de poorten van het Paradijs: “O slaaf van Allah, dat is goed.” Degene die altijd baden op aarde worden geroepen vanuit de poorten van het Paradijs van het gebed. Degene die heeft gestreden op de Weg van Allah wordt geroepen door de poorten van de jihaad. Degene die altijd vastten worden geroepen vanuit de poorten die Riyaan heten. Wie altijd in liefdadigheid uitgaf, wordt geroepen vanuit de poorten der liefdadigheid.” Hiermee worden degenen bedoeld die veel verschillende aanbevolen daden verrichtten. Wat de verplichte daden betreft, die moeten per definitie worden uitgevoerd. De profeet heeft gezegd: “De vader is de middelste poort van het Paradijs.” Hier gaat het om het gehoorzamen en respecteren van je ouders.

[Sincere.]

Deze verscheidenheid is nuttig en heilzaam voor het behandelen van een zwak imaan door meer te praktiseren waartoe je bent geneigd en ook door het voortduren van de verplichte gebeden die Allah ons heeft opgelegd. Wanneer de moslim verwijst naar de teksten die over aanbidding van Allah gaan, zal hij unieke soorten van aanbidding aantreffen die een prachtig effect op zijn ziel zullen hebben, effecten die hij nergens anders zal vinden. Nu volgen er twee voorbeelden: Aboe Dharr (moge Allah tevreden met hem zijn) hoorde de profeet zeggen: “Er zijn drie mensen van wie Allah houdt en er zijn er drie van wie Hij niet houdt. Hij houdt van de man die de vijand ontmoet en hij vecht en blijft vechten totdat hij wordt gedood of totdat hij het vijandelijk gebied binnendringt voor zijn medestrijders; en van hen wiens reis ’s nachts te lang wordt en ze willen alleen maar slapen en zij overnachten ergens, en een van hen blijft op om te waken en bidt totdat hij zijn medereizigers wekt om hun reis te vervolgen; en van de man die een lastige buurman heeft, maar hij verdraagt hem en hij heeft geduld totdat de dood hen scheidt of een van hen weggaat.”

Een man kwam een keer bij de profeet en klaagde dat zijn hart verhard was. De profeet zei tegen hem: “Zou je willen dat je hart zich verzachtte en dat je krijgt wat je wilt? Wees genadig tegenover wezen, aai over hun hoofden, voedt ze van jouw voedsel en je hart zal zich verzachten en je zult krijgen wat je wilt.” Dit hangt direct samen met een zwak imaan.

7. Bang zijn voor een slecht einde. Dit motiveert de moslim om Allah te aanbidden en het zal zijn geloof in zijn hart vernieuwen. Er zijn veel oorzaken van een slecht einde, inclusief een zwak imaan en veel zonden op je kerfstok hebben. De profeet gaf ons enkele voorbeelden: degene die zelfmoord pleegt met een stuk ijzer zal dat stuk ijzer in zijn hand houden en zichzelf ermee slaan in de Hel, voor altijd. Degene die zichzelf doodt door middel van vergif, zal in de Hel voorgoed gif drinken en het langzaam doorslikken. Degene die zichzelf doodt door van een berg te vallen, zal in de Hel voor altijd van die berg vallen.”

Sommige van die dingen gebeurden tijdens het leven van de profeet , zoals de strijder die met de profeet in het leger vocht op een roekeloze manier. De profeet zei over hem: “Hij behoort tot de bewoners van de Hel.” Een van de strijders volgde de man om te zien waarom hij tot de Hel zou behoren. De man raakte in de strijd ernstig gewond en hij had hele erge pijn en wilde zijn dood versnellen dus hij doodde zichzelf met zijn zwaard.”

De verhalen over hoe mensen aan hun slechte einde kwamen, zijn er veel, en de geleerden hebben een aantal van die verhalen uitgelegd. Bijvoorbeeld Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem genadig zijn) schreef in zijn boek “ad-daa-e wa d-dawaa-e” dat een van hen, toen hij stierf de geloofsgetuigenis moest zeggen en hij zei dat hij die niet kon uitspreken. Er werd tegen een ander gezegd om de shahaadah te zeggen ten tijde van zijn dood en hij begon een liedje te neuriën. Een zakenman, wiens zaken hem Allah deden vergeten, kon ook niet de shahaadah zeggen op zijn sterfbed en begon te zeggen “dit is goed spul, dit is goed voor jou, dit is een koopje” en dat bleef hij zeggen tot hij stierf.

Een ander verhaal is toen een van de soldaten van koning an-Naasir op sterven lag en zijn zoon hem de getuigenis af wilde laten leggen, maar hij zei “An-Naasir is mijn heer”. Zijn zoon bleef hem overhalen, maar de soldaat bleef zijn woorden herhalen tot hij stierf. Tegen een ander werd gezegd om de getuigenis af te leggen maar hij kon het alleen hebben over zijn zaken. Een ander die handel dreef met rente bleef op zijn sterfbed alleen maar zeggen “tien voor elf”, tot hij stierf.

Bij sommigen werd de huidskleur zwart of wendden zich af van de qiblah. Ibn al-Djawzie (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd: “Ik hoorde een keer iemand, van wie ik altijd dacht dat er veel goeds in hem zat, zeggen: “Mijn Heer doet me onrecht aan.” Verheven is Hij boven wat hij had gezegd. Hij dacht dat Allah hem onrecht aandeed op zijn sterfbed. Ik bleef depressief en wanhopig om iets te vinden wat mij zou helpen wanneer ik die dag tegemoet treed (= zijn dood).”

Verheven is Allah, hoe vaak hebben de mensen dit gezien, maar zij weten niet wat er werkelijk is gebeurd met degenen die op sterven lagen, zij weten niet eens de helft!

8. Het vaak aan de dood denken. De profeet heeft gezegd: “Denk vaak aan de spelbreker.” Hij bedoelde de dood.

Het gedenken van de dood weerhoudt iemand van zonde en verzacht het harde hart. Geen van ons denkt aan de dood in tegenspoed of hij voelt verlichting en niemand denkt aan de dood wanneer het goed gaat of hij krijgt een beklemmend gevoel. Een van de dingen die een persoon aan de dood herinnert is het bezoeken van begraafplaatsen, aldus heeft de profeet aangeraden om de graven te bezoeken. Hij heeft gezegd: “Ik had jullie verboden om de graven te bezoeken. Maar nu mogen jullie ze bezoeken, want het verzacht het hart, het maakt je aan het huilen en het herinnert je aan het Hiernamaals en spreekt niet op een afschuwelijke manier.”

De moslim mag zelfs de graven van ongelovigen bezoeken met het doel om er lering uit te trekken. Het bewijs hiervoor is genoemd in de twee authentieke h’adieth verzamelingen (Boekhaarie en Moesliem), dat de profeet zijn moeders graf bezocht en huilde en maakte de mensen rondom hem ook aan het huilen. Hij zei: “Ik vroeg mijn Heer toestemming om voor haar vergiffenis te vragen en Hij stond het mij niet toe, toen vroeg ik Hem toestemming om haar graf te bezoeken en Hij gaf me toestemming, dus bezoek graven, want zij herinneren aan de dood.”

[Sincere.]

Het bezoeken van de graven is een van de beste middelen om het hart te verzachten. De bezoeker verkrijgt een voordeel door de dood te herdenken en de doden profiteren van de smeekbeden die voor hen worden gedaan. Een voorbeeld van dit in de Soennah is toen de profeet zei: “Vrede zij met jullie, o bewoners van deze plaats, gelovigen en moslims, moge Allah jullie genadig zijn, die ons voorgegaan zijn en degenen die later volgen, in shaa-a llaah zullen we ons spoedig bij jullie voegen.”

Degene die graven wil bezoeken moet de correcte etiquette in acht nemen en een heldere geest hebben. Het doel van zijn bezoek zou het plezier van Allah de Almachtige moeten zijn en om zijn zieke hart te genezen en om een les te leren van degenen die onder de grond liggen, ver weg van hun families en geliefden. Hij hoort te denken aan de toestand van zijn broeders die zijn heengegaan, hoe zij hun wereldse ambities nastreefden en hun rijkdom verwierven, maar te midden daarvan werden weggerukt en hun rijkdom baatten hen niks meer. De aarde heeft het mooie aan hun gezicht weggevaagd, hun lichamen zijn vergaan in hun graven, hun vrouwen zijn weduwen geworden en hun kinderen zijn wezen geworden. Hij hoort te denken aan de vergissing om te worden verleid door materiële zaken en het vertrouwen op een goede gezondheid, jeugd en de neiging naar voldoende vrije tijd, want anders zal hij onvermijdelijk hun lot delen. Hij hoort aan de toestand van de dode te denken, hoe zijn benen zijn vergaan, zijn ogen niet meer bestaan, de wormen hebben zijn tong opgevreten en de aarde heeft zijn gebit opgeslokt.

Wie de dood vaak herdenkt, verkrijgt drie voordelen: hij zal zich spoeden naar berouw, hij wordt tevreden (met wat hij heeft) en hij wordt actiever in aanbidding van Allah. Hij die de dood vergeet, wordt op drie manieren gestraft: hij haast zich niet langer om berouw te tonen voor Allah, hij is niet langer tevreden met wat voldoende is en hij is lui met betrekking tot het aanbidden van Allah.

Een van de effectieve manieren om je aan de dood te herinneren is om degenen te zien die op sterven liggen, omdat door de doden te zien je getuigt van de doodsstrijd en het nadenken over hoe iemand eruit ziet na zijn dood en hoe het een einde zal maken aan lege pleziertjes en het zal iemand ’s nachts wakker houden en het zal een motivatie zijn om goede werken te verrichten en om nog harder zijn best te doen. Al-H’assan al-Basrie (moge Allah hem genadig zijn) ging een keer een ziek iemand bezoeken en zag dat hij in doodsstrijd was en hij zag de spanning en angst waarin hij verzonken was. Hij ging terug naar zijn familie met een andere gelaatskleur. Zij zeiden tegen hem: “Kom en eet, moge Allah je genadig zijn.” Hij zei: “O familie, eten en drinken jullie maar. Ik heb de dood gezien en zal niet stoppen met werken totdat ik het zal ontmoeten.”

Een manier om je bewustzijn van de dood te vermeerderen is om begrafenissen bij te wonen, de dode op je schouders te dragen, naar de begraafplaats te gaan en aarde op het graf te gooien. Dit doet aan het Hiernamaals denken, zoals de profeet heeft gezegd: “Bezoek de zieken en ga naar begrafenissen. Dit zal je herinneren aan het Hiernamaals.”

Er zit ook nog een grote beloning in het bijwonen van begrafenissen. De profeet heeft gezegd: “Degene die een begrafenis bijwoont vanaf het huis van de dode (volgens een andere overlevering: “degene die de begrafenis van een moslim bijwoont uit geloofsovertuiging en hoop op beloning&rdquo totdat hij bidt voor hem, zal een qeeraat ontvangen en degene die een begrafenis bijwoont totdat de dode is begraven zal twee qeeraats ontvangen.” Er werd gevraagd: “Wat zijn twee qeeraats, o profeet van Allah?” Hij antwoordde: “Zoals twee grote bergen.” (Volgens een andere overlevering: “Elke qeeraat is zoals de berg Oeh’oed.&rdquo

De salaf (moge Allah tevreden met hen zijn) dachten aan de dood wanneer zij een persoon adviseerden die bezig was met zonden begaan. Een van de salaf waarschuwde een ander, toen hij in hun midden laster pleegde, door te zeggen: “Gedenk het doek dat ze over je ogen zullen doen, dat wil zeggen het doodskleed.”

9. Gedenk de verschillende niveaus in het Hiernamaals. Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd: “Als zijn geest helder is, zal hij inzicht hebben, wat een licht in het hart is, waarmee hij de belofte en de dreiging zal zien (het Paradijs en de Hel) en wat Allah, onze Schepper, heeft voorbereid voor elk van Zijn vrienden en Zijn vijanden. Hij zal voor zich de mensen die uit hun graven komen zien, zich haastend naar de oproep van de Waarheid; de engelen die neerdalen uit de hemel en hen zullen omringen; Allah de Almachtige Die op Zijn Troon gaat die is opgezet voor het Oordeel; de aarde gevuld met Zijn licht en het Boek wordt naar voren gebracht; de profeten (vrede zij met hen) en martelaren zullen naar voren komen; de Weegschaal wordt opgezet en de boeken (van de daden van mensen) zullen bij elkaar worden gebracht. De ruziënde mensen zullen bij elkaar worden gebracht; elke crediteur bij zijn schuldenaar, de verschijning van de h’awd (waterbak) en de verschijning van zijn koppen; intense dorst, maar slechts weinigen wordt het toegestaan om ervan te drinken; het opzetten van de Brug en de woelige drukte van de mensen die eroverheen lopen; het uitdelen van lichten omdat de Brug heel donker is; het Hellevuur, een deel verteert een ander deel onder de Brug en grote aantallen van hen die in het Vuur vallen, vele malen groter dan het aantal dat wordt gered. Wanneer zijn geest zich hiervoor opent, zal een van de fasen van het Hiernamaals zich in zijn hart hechten, dus hij zal zien dat het Hiernamaals voor eeuwig is, terwijl deze wereld tijdelijk is.”

[Sincere.]

De Qor-aan beschrijft vaak scènes van de Laatste Dag, in hoofdstukken zoals Qaaf, al-Waaqi’ah, al-Qiyaamah, al-Moersalat, an-Naba-e, al-Moettafiefien en al-Takweer. De boeken over overleveringen van de profeet vermelden dit ook, zoals hoofdstukken over de Opstanding, verslagen die het hart verzachten, het Paradijs en de Hel. Het is ook van belang om de boeken van de geleerden over dit onderwerp te lezen, zoals Haadi l-Arwaah’ door Ibn al-Qayyiem, an-Nihaayah fi l-Fietan wal Malaah’iem door Ibn Katheer en anderen. Een van de dingen die geloof versterken is kennis hebben van de gebeurtenissen van de Laatste Dag, zoals de Opstanding, het uit de graven komen van de mensen, de Verzameling, intercessie, de Afrekening, beloning en straf, de Weegschaal, de Waterbak, de Brug en de plaats van eeuwig verblijf.

10. Wisselwerking met de Tekenen van Allah die in het heelal bestaan. Boekhaarie, Moeslim en anderen hebben overgeleverd dat wanneer de profeet een wolk zag of een windvlaag voelde, je dat op zijn gezicht kon zien. ‘Aa-ieshah (moge Allah tevreden met haar zijn) heeft gezegd: “O boodschapper van Allah, ik merk dat mensen blij worden als ze wolken zien, omdat ze hopen dat het gaat regenen, maar ik merk dat als jij een wolk ziet, het duidelijk op je gezicht te lezen is dat je het niet leuk vindt.” Hij reageerde: “O ‘Aa-ieshah, hoe kan ik er zeker van zijn dat er geen straf in zit, want sommige mensen zijn gestraft door de wind en sommige mensen zagen hun straf maar zeiden: “Dit zijn wolken die ons regen brengen”.” Allah de Verhevene zegt: “En toen zij die (bestraffing) als een wolk zagen die zich naar hun valleien verplaatste, zeiden zij: “Dit is een wolk die regen op ons zal doen vallen.” Nee, integendeel, het is juist de bestraffing waarvan jullie de bespoediging vroegen, een wind met daarin een pijnlijke bestraffing.”

De profeet schrok bij het zien van een eclips. Het is overgeleverd uit Saheeh al-Boekhaarie van Aboe Moesa (moge Allah tevreden met hem zijn): “De zon werd verduisterd en de profeet stond gealarmeerd op, vrezend dat het Uur was aangebroken.”

De profeet had ons bevolen bij een zonsverduistering ons te haasten naar het gebed. Hij vertelde dat zons- en maansverduisteringen een van de Tekenen van Allah zijn waarmee Hij angst in de harten van Zijn dienaren inboezemt. Zonder twijfel vernieuwt de wisselwerking tussen het hart met deze fenomenen en zijn alarmerende reactie het geloof in het hart en doet iemand aan de straf van Allah denken, aan Zijn Woede en Toorn, Zijn Macht en Kracht. ‘Aa-ieshah (moge Allah tevreden met haar zijn) heeft gezegd: “De profeet nam mijn hand in de zijne en wees toen naar de maan en zei: “O ‘Aa-ieshah, zoek toevlucht bij Allah tegen het kwade van dit want dit is: “En tegen het kwaad van de donkere nacht wanneer hij aanbreekt.”

Een ander voorbeeld is te worden geraakt bij het zien van plaatsen die zijn getroffen door de straf van Allah of het voorbij de graven komen van de onrechtvaardigen. Ibn ‘Oemar (moge Allah tevreden met vader en zoon zijn) heeft gezegd: “De boodschapper van Allah zei tegen zijn metgezellen, toen zij al-H’idjr bereikten: “Treedt deze plaatsen die zijn getroffen door de straf van Allah niet binnen, tenzij huilend. Als je niet huilt, gaat dan niet binnen, anders zal wat hen heeft getroffen jullie ook treffen.”

Maar vandaag de dag gaan de mensen naar die plaatsen als toeristen! Soebh’aana-llaah!

11. Dhikr, dat wil zeggen het gedenken van Allah. Dit is een zeer belangrijke manier om een zwak imaan tegen te gaan. Het zuivert en geneest het hart dat ziek is en het is de essentie van de goede werken. Allah de Verhevene zegt: “O jullie die geloven, gedenkt Allah veelvuldig!”

Allah de Alwijze belooft succes aan hen die Hem vaak gedenken: “O jullie die geloven, als jullie een leger treffen, wees dan standvastig en gedenk Allah veelvuldig. Hopelijk zullen jullie welslagen.”

Het gedenken van Allah is groter dan al het andere: “Zeker, het gedenken van Allah (salat) is groter en Allah weet wat jullie bedrijven.”

De profeet gaf een man, die de verplichtingen van de Islaam te zwaar vond, het advies: “Houdt je tong nat door Allah te gedenken.”

[Sincere.]

Het gedenken maakt de Barmhartige tevreden en houdt de duivel weg. Het verdrijft zorgen en spanningen, brengt voorzieningen en opent de deur naar kennis. Het plant het zaad van het Paradijs en het helpt om het kwaad van de tong te vermijden. Het biedt troost aan de armen die niet de middelen hebben om liefdadigheid te geven. Allah (Verheven en Glorieus is Hij) heeft ze gecompenseerd door ze dhikr te geven, dat de plaats inneemt van fysieke en financiële (vormen van) aanbidding. Het verwaarlozen van het gedenken van Allah veroorzaakt verharding van het hart. Dus de persoon die wenst zijn zwakke imaan te versterken moet Allah vaak gedenken. Allah de Verhevene zegt: “En herinner je jouw Heer indien jij vergeet…”

Allah de Alwijze legt de effecten van dhikr op het hart uit: “Zij zijn degenen die gelovigen zijn en wiens harten tot rust komen door het gedenken van Allah. Weet, door het gedenken van Allah komen de harten tot rust.”

Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd: “Wat betreft de remedie ‘dhikr’ kan het verharde hart alleen verzacht worden door het gedenken van Allah, de Verhevene. Aldus moet de dienaar zijn harde hart behandelen met dhikr. Een man zei tegen Al-H’assan al-Basrie (moge Allah hem genadig zijn): “O Aboe Sa’ied, ik klaag tegenover jou over mijn harde hart.” Hij zei: “Verzacht het door dhikr.” Hoe meer vergeetachtig het hart is, hoe harder het wordt, maar als iemand aan Allah denkt, zal die hardheid smelten, zoals koper in vuur smelt. Niets kan de hardheid van het hart verzachten zoals de dhikr van de Verhevene, de Glorierijke. Dhikr werkt helend en is een medicijn voor het hart. Vergeetachtigheid is een ziekte, waar het gedenken van Allah een medicijn is. Makhool zei: “Gedenken van Allah is een medicijn en het gedenken van mensen is een ziekte.”

Door middel van dhikr kan de dienaar van Allah de duivel overwinnen, zoals de duivel degene overwint die vergeetachtig is. Een van de salaf zei: “Wanneer dhikr stevig verankerd zit in het hart en de duivel komt dichterbij, kan de mens de duivel verslaan. Dan verzamelen de duivels zich rondom hem (de verslagen duivel) en zeggen: “Wat is er mis met deze?” En er wordt gezegd: “Hij is geraakt door een mens!” De meeste mensen die worden geraakt door de duivels zijn vergeetachtige mensen (mensen die Allah en Zijn religie zijn vergeten), die zichzelf niet beschermen met dhikr, smeekbeden en gebeden, dus het wordt zo voor de duivels heel gemakkelijk gemaakt om ze te overwinnen.

Voor sommigen die over een zwak imaan klagen is het moeilijk om enkele dingen te doen die dat kan verhelpen, zoals het ’s nachts bidden of niet-verplichte maar sterk aanbevolen goede daden te doen. Het is geschikt voor hen om met dhikr te beginnen als behandeling en er enthousiast over zijn. Ze zouden enkele algemene smeekbeden moeten leren die zij vaak kunnen opzeggen, zoals: “Laa iellaaha iella llaah, wah’dahoe laa sharieka lah, lahoe l-moelkoe wa lahoe l-h’amd, wa hoewa ‘alaa xxxxxxe shay-ien qadier” ( Er is geen god dan Allah, Hij is de Enige, Die geen deelgenoten heeft, aan Hem behoort het koninkrijk, en alle lof behoort Hem toe, en Hij heeft macht over alle zaken ) en: “Soebh’aana llaahie wa bieh’amdieh, soebh’aana llaahie l-adhziem” (Alle Glorie en lof behoort aan Allah en Glorie behoort Hem, de Almachtige) en: “laa h’awla wa laa qowwata iella biellaah” ( Er is geen macht en geen kracht behalve door Allah’s verlof ) etc.

Ze zouden ook de smeekbeden die volgens de Soennah op specifieke tijden en plaatsen worden gezegd uit het hoofd moeten leren, zoals de smeekbeden in de ochtend en in de avond, wanneer je gaat slapen en wanneer je opstaat, bij een slechte droom etc. etc. Het zijn dingen die elke dag voorkomen. Degene die volhardt, zal zonder twijfel merken dat dit een grote impact zal hebben op zijn hart. Sheikh al-Islaam Ibn Taymieyyah schreef een nuttig boek over het onderwerp ‘dhikr’, getiteld: Al-Kaliem at-Tayyieb, dat samengevat is door al-Albaanie onder de titel: Saheeh al-Kaliem at-Tayyieb.

12. Allah de Almachtige in vertrouwen nemen en zichzelf nederig opstellen voor Hem. Hoe nederiger een slaaf zich voor Allah opstelt, hoe dichter hij bij Hem komt. Aldus heeft de profeet gezegd: “Een dienaar is het dichtst bij Allah tijdens de Soedjoed, vermeerder dus je smeekbeden in de Soedjoed.”

Soedjoed is een positie die nederigheid uitdrukt zoals geen enkele andere houding. Op het moment dat de dienaar zijn voorhoofd op de grond legt – het hoogste orgaan van zijn lichaam – komt hij zo dicht als maar mogelijk is bij Allah. Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem genadig zijn) sprak in de meest welbespraakte termen, die nederigheid uitdrukken tegenover Allah en de wroeging van degene die Hem om berouw smeekt: “O, hoe zoet zijn de woorden van hem die aldus spreekt: “Ik smeek U bij Uw kracht en mijn nederigheid om mij genade te betonen. Ik smeek U bij Uw macht en mijn zwakte, bij Uw onafhankelijkheid jegens mij en mijn afhankelijkheid van U. Hier is mijn leugenachtige, zondige voorhoofd in Uw Handen, Uw dienaren zonder mij zijn er veel en ik heb geen toevlucht behalve bij U. Ik smeek U als een arme en ellendige, ik wend me tot U als een nederige, ik roep U aan als een angstige en blinde, en als degene wiens nek volledig voor U is gebogen, mijn ogen tranen voor U, wiens hart zich onderwerpt voor U.” Wanneer een slaaf deze woorden fluistert, zal zijn geloof vermeerderen in zijn hart.

Het laten zien dat je Allah nodig hebt, versterkt ook het geloof. Allah de Alwetende heeft ons verteld hoezeer we Hem nodig hebben en afhankelijk zijn van Hem: “O mensen, jullie zijn het die behoefte aan Allah hebben, maar Allah, Hij is de Behoefteloze, de Geprezene.”

13. Niet hopen dat je lang zult leven. Dit is een belangrijk aspect om imaan te vernieuwen. Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd: “Het is belangrijk dat we de volgende verzen leren: “Wat denk jij dan, als Wij hen enige jaren laten genieten? En daarop tot hen komt wat beloofd was? Het zal hen niet baten, wat hen aan genot gegeven was.”

“En gedenkt de Dag waarop Hij hen bijeenbrengt, (dan is het voor hen) alsof zij niet langer (op aarde) hebben vertoefd, dan één moment van de dag.” Dit is wat het leven voorstelt, de mensheid dient geen grote hoop te hebben op een lang leven, dat zij denken dat zij lang zullen leven. Eén van de salaf zei tegen een man: “Leidt ons in het gebed.” De man zei: “Ik zal jullie in het Dohr-gebed (middaggebed) leiden, maar ik kan jullie niet in het ‘Asr-gebed (namiddaggebed) leiden.” Toen werd er tegen hem gezegd: “Het lijkt erop dat je hoopt te leven tot de namiddag, we zoeken toevlucht bij Allah tegen het hopen op een lang leven.”

[Sincere.]

14. Het in overweging nemen hoe onbetekenend deze wereld is, totdat het hart zich daarvan losmaakt. Allah de Verhevene zegt: “…en het wereldse leven is slechts een misleidende genieting.”

De profeet heeft gezegd: “Het voedsel van de mens wordt gebruikt als een metafoor voor dit leven. Zie wat uit de mens komt, hoewel zout en kruiden eraan zijn toegevoegd, hij weet hoe het zal eindigen (als ontlasting).”

Aboe Hoerayrah (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft gezegd: “Ik heb de profeet horen zeggen: “Deze wereld is vervloekt, behalve het gedenken van Allah en wat hiermee verbonden is en kennis en onderwijs.”

15. De grenzen van Allah in acht nemen. Allah de Verhevene zegt: “Zo is het, en wie de Gewijde Tekenen van Allah eer bewijst, voorwaar, dat is door het vrezen (van Allah) in de harten.”

De grenzen van Allah zijn de rechten die Allah op ons heeft. Dat kan zijn met betrekking tot mensen, plaatsen of tijden. Met betrekking tot mensen, is als voorbeeld te noemen het respecteren van de profeet , met betrekking tot plaatsen moet je Mekkah en Medinah respecteren, met betrekking tot tijden moet de gelovige de Ramadaan respecteren. Allah de Almachtige zegt: “Dat is het, en wie de Gewijde zaken van Allah eert, dat is beter voor hem bij zijn Heer.”

Een andere manier waarop de grenzen van Allah moeten worden gerespecteerd, is het niet licht opvatten van kleine zonden, alsof ze niet veel betekenen. ‘Abdoellah ibn Mas’oed hoorde de profeet zeggen: “Ik waarschuw jullie voor het licht opvatten van kleine zonden. Want zij zullen zich opstapelen totdat ze iemand vernietigen.” De profeet legde dit uit door deze mensen te vergelijken met mensen die in de wildernis gaan kamperen en besluiten een kampvuur aan te leggen, aldus haalt een van hen een stuk hout en een ander een stuk hout enz. totdat ze genoeg hebben, dan steken ze het aan en koken wat ze er maar in gooien.”

Ibn al-Djawzie (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd in zijn Sayd al Khaater: “Veel mensen denken veel te gemakkelijk over zaken waarvan zij denken dat het niet zo ernstig is, maar die in feite het fundament van hun geloof ondermijnen, zoals het kijken naar verboden zaken, of, zoals sommige studenten doen, boeken lenen en ze vervolgens niet teruggeven aan de rechtmatige eigenaar. Een van de salaf zei: “Ik vatte een kleine hap veel te licht op, nu, veertig jaar later, heb ik nog steeds wroeging.” Dat wil zeggen; hij had iets verboden gegeten, een kleine hap, hij dacht dat het niet zo erg was, zoals je zo vaak hoort tegenwoordig: één klein slokje wijn kan toch geen kwaad. Hij zei dit wel uit bescheidenheid, moge Allah hem genadig zijn.

16. Vriendschap/loyaliteit jegens de gelovigen versus vijandschap/verwerping jegens de ongelovigen. Wanneer het hart verbonden is aan de vijanden van Allah, verzwakt het imaan en de beginselen van het geloof wankelen. Maar als iemand zijn loyaliteit jegens Allah betuigt, dan zal hij de gelovigen als vrienden nemen en hen steunen en Zijn vijanden haten en tegenwerken en zo leeft imaan in het hart op.

17. Bescheidenheid speelt een grote rol in het versterken van imaan en het hart te zuiveren van arrogantie, omdat bescheidenheid van de tong en uiterlijk een aanwijzing is van bescheidenheid in het hart jegens Allah. De profeet heeft gezegd: “Bescheidenheid is een onderdeel van imaan.”

Hij bedoelde bescheidenheid in uiterlijk en kleding. Zie Nihaayah door Ibn Katheer 1/110. Hij zei ook: “Degene die zich afzijdig houdt van dure mooie kleren uit nederigheid voor Allah, ook al kan hij zich dat veroorloven, zal Allah hem op de Dag der Opstanding roepen naar het hoofd van Zijn schepping en laat hem kiezen welke kleden van imaan hij wil dragen.” ‘Abdoellah ibn ‘Awf kon niet worden onderscheiden van zijn slaaf, moge Allah tevreden met hem zijn.

18. Er zijn daden van het hart die belangrijk zijn om imaan te vernieuwen, zoals het houden van Allah, Hem vrezen, hopen op Zijn Barmhartigheid, goed over Hem denken, Hem in vertrouwen nemen, Zijn beschikking accepteren, Hem danken, oprecht tegenover Hem zijn, geloof in Hem hebben, berouw tonen bij Hem en andere daden van het hart. Er zijn bepaalde fasen die een gelovige moet doorlopen teneinde een zwak imaan te verhelpen, zoals rechtschapen zijn, zich tot Allah wenden, Allah gedenken, vasthouden aan de Qor-aan en de Soennah, een nederige houding aannemen (zowel tegenover Allah als de mensen), simpel leven, Allah vrezen, zich bewust zijn van het feit dat Allah de Alziende altijd kijkt. Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem genadig zijn) heeft al deze fasen op gedetailleerde wijze beschreven in zijn boek “Madaaridj as-Saaliekien”.

19. Zelfanalyse speelt ook een grote rol in vernieuwen van het geloof. Allah de Verhevene zegt: “O jullie die geloven, vrees Allah en laat iedere ziel toezien op wat zij heeft vooruitgezonden voor de Volgende Dag. En vrees Allah, voorwaar, Allah is Alziend over wat jullie doen.” ‘Oemar ibn al-Khattaab (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft gezegd: “Roep jezelf ter verantwoording vóórdat je tot verantwoording wordt geroepen.” Al-Hassan (moge Allah tevreden met hem zijn) zei: “Je zult geen gelovige ontmoeten, totdat hij zichzelf ter verantwoording roept.” Er werd onder de salaf gezegd: “De vrome persoon is strenger voor zichzelf dan een gierige partner.” Ibn al-Qayyiem (moge Allah hem genadig zijn) heeft gezegd: “Er zal doem zijn vanwege gebrek aan zelfanalyse en het blind volgen van de begeerten.” Aldus moet de moslim de tijd nemen om alleen te zijn en zichzelf te evalueren en te controleren en wat hij heeft voorbereid voor de Dag des Oordeels.

20. Tenslotte; smeekbeden, het Allah aanroepen, is een van de meest efficiënte middelen die de gelovige moet gebruiken, zoals de profeet heeft gezegd: “Geloof in het hart van ieder van jullie verslijt zoals jullie kleding verslijt, dus vraag Allah om het geloof in jullie harten te vernieuwen.” O Allah, we vragen U, in naam van Uw Schone Namen en Verheven Eigenschappen, om het geloof in onze harten te vernieuwen. O Allah, maak ons geloof mooi voor ons en sier onze harten ermee en maak ongeloof, zonde en ongehoorzaamheid afschuwelijk voor ons. O Allah, laat ons behoren tot de rechtgeleiden.

Verheven is Allah boven wat zij aan Hem toeschrijven, alle Lof en Glorie behoort aan Hem en vrede en zegeningen zij met de profeet en met zijn metgezellen en familie.

[HabibOmri]

Djazaak allah oegti
Ik heb hier veel van kunnen leren ..