Bekijk volle/desktop versie : een verhaal zoals beloofd voor tetouania_zina!!!



31-03-2002, 18:49
dit verhaal is speciaal opgedragen aan tetouania_zina... wie zich geroepen voelt om het af te maken of een verder vervolg te schrijven op het verhaal..... ga je gang.....

-------------------------------------------------------------------------------

Je ligt hier al uren.. in de hoop dat je ooit in slaap valt, maar te vergeefs het wil maar niet lukken.. je hoort de regen druppels tegen je zolderraam tikken.. en het lijkt wel als of de druppels steeds zwaarder worden.. net als je ogen die steeds zwaarder worden maar niet dicht willen vallen…
Zo gaat het al dagen… dag in dag uit kan je niet slapen.. je weet niet wat de oorzaak is.. alhoewel je weet het wel maar je wil het niet weten… je ontkent het keer op keer.. steeds maar weer…
Je kijkt op je wekker en het is bijna 7:08 je moet zo opstaan… je probeert nog even de tijd te rekken.. je sluit je ogen… zoals je al 1000 keer gedaan had afgelopen nacht, maar nu gebeurde er iets onwaarschijnlijks… je sukkelde in slaap.. niet zomaar in slaap… maar voor je ogen ging er een grote poort open… je ogen deden pijn van de licht flitsen die uit een kier kwamen.. de deur ging steeds verder open.. en je ogen begonnen te tranen… tranen van het felle licht die pijn deed… Met de 5 minuten in je achterhoofd begon je aan een levens wandeling in je slaap…
Je oog accomedatie werd steeds scherper.. even keek je met in gehouden adem om je heen.. alles was zo verlicht door het mooi licht.. het licht die je een paar minuten geleden te veel was… je staat oog in oog met een soort van paradijs.. het is onwaarschijnlijk.. zo mooi zo levendig.. je hoorde overal kinderen stemmen om je heen… gelach van mensen.. je oren deden er pijn van.. het was zo’n helder geluid..
Je stond een paar seconden perplex stil.. stil te genieten van alles wat er om je heen afspeelde… je was nieuwsgierig naar alles om je heen… zonder er maar over na te denken liep je af op het gezang van de kinderen… voorzichtig bleef je op het gele pad staan.. je wist niet hoe de kinderen zou gaan reageren op jou... jij een wild vreemde die zelf niet eens wist waar ze beland was… de kinderen merken jou niet eens op en je loopt verontwaardigd door.. het gele pad wordt steeds breder.. je vraagt je af; “waar het zou eindigen?”.
Ineens hoor je een heel hard geluid achter je.. je slaat je armen meteen naar je oren.. maar tevergeefs het geluid komt steeds dichter bij… het geluid wordt harder en harder…. Je begint ineens te rennen.. zo hard.. je voelt je benen niet meer… het gaat allemaal zo snel.. zo hard en je kan het zelf niet eens meer bijhouden…. Even lijkt het als of je voeten de grond niet meer raken.. je voelt een vrij gevoel de overhand nemen in je lichaam.. je haar wordt bespeeld door de wind… je gaat steeds sneller.. je handen spreiden zich.. voor heel even.. ben je gelijk aan die vogel die naast je vliegt… je kan het niet beseffen.. en voor je het zelf in de gaten hebt.. sta je alweer op de grond en is het geluid verdwenen… je staat even perplex.. helemaal bezweet.. je kan het nog steeds niet geloven.. je hebt gevlogen.. maar het was onbegrijpelijk.. al heel snel vielen je ogen op iets anders… het leek wel als of al je zintuigen het opmerkte.. het begon steeds vreemder te worden.. maar dit keer klonk het zo bekend…
Je kijkt om je heen.. niemand te bekennen.. je loopt stiekem de bosjes in… daar sta je achter een grote boom.. je kijkt stiekem in de verte.. daar zie je zo iets mooi staan.. je hart gaat te keer.. je bloed stroomt nog sneller door je lichaam.. je hart ploft bijna uit je lichaam… je kon het gevoel niet plaatsen.. wist je maar waar het vandaan kwam.. even dacht je terug aan de slapen lozen nachten die hadden het zelfde gevoel…
Even sta je stil.. met in gehouden adem.. hoor je voetstappen jouw kant op komen… je hart klopt steeds harder en harder… je bent bang dat wie het ook mag zijn je ziet.. en je hartkloppingen hoort.. dit keer zou het niet je inhouden adem zijn die je zou verraden maar je hartkloppingen..
Je sluit je ogen.. en hoort de voetstappen steeds dichter bij komen.. en dan.. dan houden de voetstappen op.. het is stil.. je opent heel voorzichtig je ogen… je blaast je ingehouden adem uit.. je adrenaline in je lichaam wordt aan gemaakt als nooit te voren.
je staat oog in oog met hem.. natuurlijk waren de stappen opgehouden.. hij was aangekomen bij zijn bestemming.. voor nu was jij zijn bestemming.. hij lachte naar je.. en vroeg je: “wat doe jij hier stiekem in de bosjes”?. Even was je bang.. je wist niet wat er verder zou gaan gebeuren.. het enige wat je opviel waren zijn mooi blauwe ogen.. zo helder als water.. zo zuiver als een heldere hemel…. Zijn mooie glimlach leek op die van een kind.. een moeder die haar kindje voor het eerst zag lachen.. dat gevoel had jij nu…
je kreeg niet de tijd om hem verder te analyseren.. hij vroeg je naar je naam.. heel voorzichtig antwoorden je: “tetouania_zina”. Zijn reactie was: “wat zeg jij nou?”.. je herhaalde nog een keer: “tetouania_zina”. Hij moest even lachen en je keek hem een beetje verontwaardigd aan.. hij stelde je al gauw gerust… hij lachte zo lief naar je.. je lichaam begon weer helemaal te tintellen.. je werd er zo verlegen van…
hij pakte zonder verder te vragen naar je hand.. je keek hem recht in zijn ogen aan.. de glinstering in zijn ogen kwam je bekend voor, maar je kon het niet plaatsen… voor nu even niet…
daar hoorde je het vervelend geluid weer… zo hard.. dat je oren gewoon weer pijn deden, maar nu had hij je hand vast.. zou het geluid nu weer ophouden.. je hoopt het.. maar al gauw… laat hij je hand los.. zonder enig pardon rent hij weg…..en jij.. jij blijft achter en hoort het geluid steeds harder…nu neemt het geluid de overhand.. en je knippert met je ogen.. je kijkt om je heen.. het eerste wat je opvalt is dat het vervelende geluid nog steeds niet weg is… je kijkt in de richting van je wekker.. het is 7:15.. je had 7 minuten geslapen… damn het leek wel een eeuwigheid en het had nog langer mogen duren.. even denk je terug aan de droom en het enige wat je nog kan herinneren waren zijn mooie ogen… zijn mooie lach en zijn naam… zijn naam die je vanaf vandaag voor eeuwig zal koesteren.. zijn mooie aparte naam was: REMII

01-04-2002, 01:56


wauw wat een leuk verhaal ..en dat speciaal voor zinaatje ..ik denk dat ze er ook blij mee zal zijn ..die lieve kleine meid

thank you ..just somebody

01-04-2002, 19:01
zinaa zou weggaan ..ik weet niet of ze inmiddels al weg is ..ik hoop het niet

01-04-2002, 19:28
arme remii....verlaten door zijn geliefde....snik snik, zelfs ik moet een traantje wegpinken....

heb je zina's emailadres??

01-04-2002, 19:39


Nee, gaat zina echt weg?
Ik denk niet dat ze het volhoud zonder ons
Ze zal vast wel eens een kijkje komen nemen.

01-04-2002, 19:42
nee, dat denk ik ook niet zonnetje!!!

zina kan ons niet missen net zoals ik het zonnetje niet kan missen

je hebt trouwens goed je best gedaan vandaag....ik moet vaker tegen je zeggen dat je je best moet doen geloof ik

01-04-2002, 19:45
Oeoeoeoeh Cinaatje, vind je dat ik mijn best gedaan heb?
Ik wil graag schijnen voor mensen die van me houden
En voor jou Cina, voor jou doe ik het graag

01-04-2002, 19:49
thanx zonnetje!!! als je nou morgen weer je best doet....

01-04-2002, 20:16
hee cina lieverd ..ga je zusje halen ..ik begin haar nu al te missen hihihi

01-04-2002, 20:19
tssss....volgens mij is zina er met jouw kloon vandoor remii! Zinaaaaaaaaa!!!! we all miss you! hoor je me...?

remii, mag ik bij jou uithuilen

01-04-2002, 20:26
ja hoor kom maar cina ..kunnen we samen uithuilen
hoe kan zinaa ons dit nu aandoen , hield ze niet genoeg van ons

26-03-2004, 19:55
hahahahaha ga verder zal ik zeggen