Dames, bedankt voor de felicitaties... Ff snel mijn verslag hier:
Ik voelde mij al een hele week niet goed, griepierig, hoofdpijn, wazig zien, sterretjes zien en weinig plassen EN VOORNAMELIJK HEEL VEEL VOCHT VAST HOUDEN in mijn gezicht, handen en voeten.. Op dinsdag kwam mijn man thuis en ik lag suf voor me uit te staren en hij zei ben je net wakker ik zo nee.. Zei die damn je gezicht is nog veel erger dan vannocht waar zijn je ogen... Ik dacht laat ik ff op de weegschaal staan ( vrijdag woog ik 64 kg) en tot mijn verbazing zag ik dat ik 72 kg woog.. Woensdag ochtend hadden we een afspraak in het ziekenhuis bij de gyn, vooraf heb je controle bij de verpleging.. Nou ik vertelde dus mijn klachten en toen meette zij mijn bloeddruk op 160/95, moest daarna urine inleven. Ze hadden eiwitten gevonden en moest daarna op de weegschaal ik woog idd 72 kg.. en had maatje 39 ipv van 36 in 1 week tijd!. Gelijk door naar gyn en moest door naar het ziekenhuis in Utrecht (was in zeist)... Gelijk ctg en weer alles checken bloeddruk was hoog eiwitten was minder, was geen ochtend urine meer. En toen zeiden zekom maar terg morgen en spaar 24 uur urine op... en dat moest k donderdag inleveren en 3 uur afspraak even bloeddruk opmeten en ctg en mocht er 0,3 gram eiwitten gevonden zijn dan zouden ze mn bevalling vrijdag gaan inleiden.
Donderdagnacht:
Hele nacht niet geslapen branderige voeten en shakerige benen.. Mohiem de ochtend kwam ik goed door.. Ik dacht laat ik ff laatste check doen.. Ik weet inmiddels niet wanneer ik terug kom.... 3 uur ziekenhuis, urine ingelverd en naar de triage afdeling.. Daar dus gekoppeld aan de ctg, mijn bloeddruk was toen 180/110 en toen hebben ze de gyn er maar bij geroepen... Ze keek me aan en zei ik ga je niet naar huis struren teveel vocht vasthouden enz enz... ze deed een aantal testen en daar kwamen ze achter dat mijn reflecten heel springerig waren....
Ze had toen het lab gebeld en gezegd dat ze vandaag nog de uitslag wilde. Die zouden om kwart voor 7 bekend zijn.. Ze wilde wel avast infusen prikken voor de magnesium en bloeddruk verlagers, maar er kwamen 3 mensen prikken, maar ze konden niet allemaal goed prikken vanwege die vocht die ik vasthield toen hebben ze me naar de anasthesist gebracht... Daar geprikt en toen we boven kwamen, waren de uitslagen bekend ik had 0,6 gram eiwiten dus 2 KEER zoveel.. Er werd gesproken over Pre Eclampie, ik kreeg toen shotje magnesium OMG DAT MIDDEL IS ZOOO NAAAR, gwn hittegolf in marokko... Nou 8uur ben ik ingeleid met een ballon (viel reuze mee trouwens) mn vlieze waren taai ze konden er niet bij ondanks de ontsluiting en omdat het eerse bevalling is wilde ze geen risico nemen....
Nou toen hadden m'n man en ik zoiets van kom we gaan filmpje kijken en om half 12 ging hij naar toilet en TOEN GEBEURDE HET... Ik kreeg stuipaanvallen ( epelpsieaanvallen) was totaal de weg kwijt ( toevallig kwam een zuster ff kijken omdat het van de gyn moest om de uur vanwege de klachten).. Zei riep gelijk attentie ( m'n man vertelde me alles) mn kwam toilet uit en zag tientalle doktoeren enzo en mij op het bed op en neer gaan... En ze riepen direct spoedkeizersnede, hij vertelde dat het zo snel ging. Ik werd in een jasje gehesen kreeg shotje magnesium weer en kwam toen weer een beetje op aarde... En ik riep krijsend ik wil geen keizersnede en al helemaal niet onder algehele narcose was echt aan het janken toen ze zo rende over de gangen... Laatste wat ik hoorde was slaap lekker...
Vrijdag:
Mijn dochter is geboren op 00:12 ze maakte het gelijk goed apgascore van 9/10 iedereen stond versteld.. Ze had een geboortegewicht van 2360 gram en was 46 cm... Ik moest naar de ic voor 24 uur bewaking... Toen ik wakker werd en het eerste wat ik riep O MY GOD MN BUIK STAAT IN FIK... Jullie moeten me nu wat geven.. Ik had niet eens door dat ik bevallen was, totdat ze riepen je hebt een dochter en ze heeft hartstikke veel haar.... Ik heb op ic gelegen alle lichten moeten uit en niemand mocht tegen me praten, ik moest gwn spugen als het licht aan ging teveel prikkers... Om 3uur kwamen ze met Narjis, mn man vertelde mij dat ik de heletijd riep oh wat is ze mooi ( ik kan me dat niet eens meer herinneren).. na de 24 uur ging ik naar de kraamsuites en daar lag mn kleine meisje met haar papa. Maar ik had totaaal geen gevoel van moeder. Ik was van de kaart.. Ze was zo aan het huilen en mn man kon haar niet stil krijgen en toen riep ik.. Dat ik de verpleging haar ff naar buiten mochten doen... Ik was echt onder de medicijenen en zo ontzettend ziek...
Vandaag gaat het veel beter hmdl en vandaag voel ik me meer moeder we hebben de heledag gebuideld en heb er niet los gelaten.. Ik mag waarschijnlijk vrijdag naar huis. Man wat zal ik blij zijn,
En ohja kies voor de natuurlijke weg meiden en aub geen keizersnede tenzij je geen keus hebt... Het herstel is zooo verschikkelijk, je kunt je kind niet eens vastpakken.. Ik heb haar nog geen 1x verschoond omdat alles pijn doet en op benen staan niet eens gaat.. Toilet kun je ook niet gaan.. Vandaag ben ik voor het eerst aan het opbouwen, maar gwn teveel pijn....
Sorry voor het karrige verhaal, maar ben nog een beetje moe..
In ieder geval heel veel succes dames wakafa sa7a inshallah...
IK BEN IN IEDER GEVAL BLIJ DAT ik af ben van deze enomre zware zwangerschap..
Liefs Mariam