Mijn kastanjetaart
Toen ik de taart van Kiki zag bleef ik even heel lang staren naar het scherm. Perfectie is wat ik zag. Toen de andere dames de taart wilden namaken twijfelde ik geen moment. Dat wilde ik ook.
Aangezien ik nog nooit kastanje laat staan kastanjepuree heb gegeten, begon de zoektocht naar de puree.
Bij de AH vroeg ik het aan de manager, die mij liet weten dat deze alleen tijdens kerst werd verkocht. Jammer maar ik was dus een maand te laat. Op naar de toko, aangezien ze daar wel vaker dingen hebben die ze niet bij de super hebben. Helaas ook niet. De kaasboer? ook niet. De notenwinkel? ook niet.
Volgens Soleil was het wel degelijk te koop bij de AH. Dus ik weer terug, en ja hoor daar stond die gewoon tussen de blikvoer.
Thuis aangekomen gelijk begonnen om mee te nemen naar mijn ouders. Totdat ik verder las en zag dat ik hem 24 uur in de koelkast moest laten. Oeps dat zou ik dus niet redden. Jammer voor mijn ouders dus.
De volgende dag haalde ik hem vol verwachting uit de koelkast. Even voelen... hij voelde goed stijf, yes.
De rijng eraf gehaald en het zag er ok uit. Alleen was het hem net niet. Ik houd niet van amandelen, dus daar mee wilde ik hem niet garneren. Maar wat dan? Uiteindelijk besloot ik hem met meringue te versieren, aangezien ik wel hou van een bite in mijn voedsel en aangezien dit voornamelijk mousse was, dacht ik dat dit wel een lekkere combinatie zou zijn. En ja de combi was heerljk, de zachte mousse die in je mond smelt in combinatie met het krisperige van de meringues.
Genoeg geouwehoerd, hier zijn de fotos