@Poppylove!
Je legt nadruk op religie alsof het alleen bij de religieuzen voorkomt. Ik ben het met je eens maar het lijkt in jouw pleidooi alsof alleen religieuzen schuldig zijn of die fout kunnen maken. Ik wil het nog breder zien: het geldt voor een ieder die bevooroordeeld is. Ik vraag me nu af of die rechercheurs wel religieus waren.
Natuurlijk zijn er ook niet gelovigen mensen die een levensvisie hebben waar ze heel veel belang aan hechten.
Er is echter een fundamenteel verschil. Gelovigen menen dat als zij de wetten van God stipt volgen, zij (in principe) na de dood naar de hemel c.q. paradijs gaan. Voortleven nog veel fijner dan op aarde en worden herenigd met gestorven geliefden. Gaat men tegen de wetten van God in; (in principe) eeuwig naar de hel!
Als niet gelovigen altijd rotsvast iets hebben aangenomen en de moderne wetenschap toont aan dat dit niet klopt, dan is dat natuurlijk heel vervelend, maar het heeft op zich geen verdere consequenties. Als wetenschap aantoont dat er fouten, vergissingen staan in de heilige boeken, dan is dat een heel andere zaak!
Voor veel gelovigen is hun heilig boek het woord van God. Honderd procent waar tot op punten en komma’s.
Als wetenschap aantoont dat er fouten in de heilige boeken staan, dan wordt dat concept van de almachtige en alwetende God dus ondergraven! Dat is het allerlaatste wat een gelovige wil, want als hij moet twijfelen aan God, dan ziet hij ook het leven na de dood in de hemel c.q. paradijs aan zich voorbij gaan!
Als ik jou mag samenvatten:
Religieuzen hebben een eigenschap: dat ze continu de waarheid bezitten, dus continu bevooroordeeld en dus kijken ze door een gekleurde bril.
De vorige keer heb ik geprobeerd jouw uitspraak te nuanceren dat het niet alleen eigen is aan religieuzen.
Zie boven. God is almachtig en alwetend. Zijn boodschappen bevatten de eeuwige en absolute waarheid.
Derhalve zie je ook in discussies met gelovigen (welk geloof ook) dat men tegenover elk argument van een niet of anders gelovige een tekst uit de heilige boeken stelt (of een andere bron ahadith, tafsir).
Maar vrijwel nooit een eigen mening, argument.
Dus ja, de gelovige meent de eeuwige absolute waarheid te “bezitten”; zijn heilige boeken!
Alle kennis, wetenschap die iets anders stelt dan deze heilige boeken is dus per definitie niet waar!
We weten beiden wel wat nodig is om wetenschap te bedrijven. Dus in die zin zijn we het eens met elkaar. Censuur is niet de juiste manier om tot vernieuwing te komen. Dat is duidelijk. Maar wetenschap beoefenen betekent ook accepteren wat de uitkomst is. Zelfs als die in tegenspraak is met de geschriften.
Juist.
De filosofen zoals Averroes wisten dit maar al te goed. Dat was dan ook toen al een probleem punt wat stil gesust werd door de stelling dat iemand die ondanks zijn grondige studie een fout maakt dat hem niet aangerekend kan worden. Hier gaat hij uitvoerig op in. Maar ik kan hieruit opmaken dat een filosoof de juridische dekking kreeg en juist op grond hiervan als het ware zijn denken de vrije loop kon laten gaan. In de huidige tijd worden mensen die op grond van een studie conclusies trekken die bijvoorbeeld in tegenspraak zijn met de heilige geschriften verbannen of als afvallige aangemerkt om die vervolgens te executeren.
aanvankelijk had Averroes te maken met een klimaat, waar wetenschappers werden gedoogd die niet in de pas liepen, met de heersende godsdienst.
Op enig moment kwamen leiders aan de macht die dermate fanatiek waren, dat zij niemand die ruimte gunden, wetenschappers of burgers.
Op zich zou je zeggen, als je honderd procent overtuigd bent van het gelijk van de almachtige en alwetende God, waarom maak je je dan druk om wat een mens schrijft?
Maar je ziet dat de gehele geschiedenis door religieuze leiders altijd als de dood zijn voor andere meningen!
Mensen, wetenschappers die of aantonen dat er fouten in de heilige boeken staan, of wetenschappelijk onderzoek doen waarvan de uitkomst indirect aantoont dat hetgeen op dat punt in de heilige boeken staat niet kan kloppen!
Vandaar ook zolang mogelijk de kinderen weg houden bij andersdenkenden. Eigen scholen, verenigingen, gemengde huwelijken verbieden! De ideale situatie is, dat gelovigen onderling elkaar steeds weer bevestigen in het geloof!
Je ziet het ook, als er goed onderbouwd reacties komen zijn waarom er fouten staan in een bepaald vers, er weer mensen opstaan die direct schrijven, mensen negeren die ongelovigen, of zelfs schrijven over het negeren van iemand met een vergiftigde geest. Zij hebben geen valide tegenargumenten, de brandstapel of het onthoofden van andersdenkenden is helaas afgeschaft, dus dan maar negeren, vooral niet lezen!
Als de dood dat gelovigen aan het denken worden gezet!
Ik wil hier nog bij zeggen dat het niet alleen maar de geleerden zijn die monddood worden gemaakt maar ook de gewone man of vrouw. Het zwijgen is goud waard. Zolang je maar mee doet met de rest dan ben je natuurlijk veilig. Het is in dergelijke systemen natuurlijk wijs om je mond dicht te houden en je emoties op te sluiten.
Juist. Een heel volk wordt langzaam maar zeker intellectueel gewurgd!
Je kunt je wel voorstellen dat je hierdoor een gigantisch wantrouwen krijgt naar elkaar toe. Een samenlveing die gebaseerd is op wantrouwen. Ook al kun je bepaalde mechanismen eruit halen die dat wantrouwen bedekken. Alles wat anders is, dus gevaarlijk, wordt verzwegen en met een lach weggepoetst. Dit is ook gezien het systeem waarin censuur de hoofdrol krijgt, niet gek. Ik wil een ander punt aanhalen wat ik wel vaak zie terug komen. Het punt van twijfel.
Zeker, de verrader slaapt nooit! Je kunt worden aangegeven door je buurman of een vriend!
Koran is onderdeel van Islam. Islam is al eeuwen niet hetzelfde gebleven. Maar de hele islam als religie heeft zich ontwikkeld. Klopt, de imams of ullama hebben voor ons bepaald wat kennis of islam is. Maar dat wil nog niet zeggen dat de Koran dat bedoelt.
Als in de Koran staat “neem kennis” dan kun je God als voorbeeld aannemen als afspiegeling of de waarheid. Je kunt het nooit bereiken maar je streeft die kennis na. Voor anderen, de religieuzen (die hebben de waarheid om zo te zeggen begrenst,elk mens doe dat wel ) hebben dat in regels vorm gegeven. Als je twijfelt ben je kaffir. Dat is niet iemand vrij laten om de waarheid te zoeken. Is er dan dwang in religie en in dit geval de Islam? (los van wat er in de geschriften staat).
Klopt. Je ziet dat God de mensen zijn boodschap wilde zenden. Geboden, verboden, adviezen en uitleg.
Dat werd gedaan door middel boodschappers, profeten. Mensen hebben die boodschappen aanvankelijk oraal en later via het schrift aan elkaar doorgegeven. Daarbij ook mensen die de boodschappen hebben uitgelegd aan andere mensen; veelal in de vorm van een dogma; wie een gelovige wil zijn van ons geloof, dient precies te geloven wat wij je voorschrijven. Wijk je daarvan af; ketter/kaffir!
In de Islamitische wereld werd er dus gediscussieerd over kennis en het verkrijgen van kennis. Natuurlijk, ook in die tijd, waren er machthebbers die gretig misbruik maakten van de discussie tussen de filosofen. Hier hebben we het de vorige keer over gehad. We moeten dan zeker niet de context vergeten. In het begin was het voor machthebbers van belang om de regels duidelijk te hebben. Regels waar je mee kunt werken. Als je in alle heilige boeken gaat verdiepen dan krijg je aanwijzingen maar geen formules hoe je moet regeren.
Als je twijfel definieert als iets wat negatief is dan is dat niet wat de Koran aanmoedigt. De Koran moedigt wel de gezonde twijfel om te groeien. Dat is essentieel. Het gaat om de midden weg. Het is niet het een of het andere.
Zelfs Mozes vroeg God : mag ik je zien. Of het verhaal dat hij heel lang op zoek gaat naar een persoon die Gods kennis bezit (hoge kennis).
Dergelijke verhalen dragen een boodschap met zich mee. Helaas wordt deze boodschap misbruikt maar hierin kun je duidelijk zien dat Mozes ook twijfel in zich had en daar constructief mee aan de slag ging door naar kennis te zoeken. Duidelijker kan je het denk ik ook niet krijgen.
Mozes is wel de allergrootste profeet geworden voor de Joden. Hoe valt het dan te rijmen dat twijfelen dus niet kan of niet voorkomt. Het gaat niet om de twijfel maar hoe je om gaat met twijfel. (Dit is mijn interpretatie).
Het is maar hoe je teksten interpreteren wilt. Wat is dan dus twijfel. Want de twijfel die zij bezitten is not done volgens de orthodoxe moslim. Dus wie spreken zij dan tegen? Zichzelf of de Koran?