marriedwomen
09-09-2009, 13:10
Citaat door kar1:
Hey dames,
was gister aan mn bevallingsverhaal begonnen, maar mn zoontje werd onrustig. Ik typ m wel ff opnieuw.
Vrijdagnacht om 4 uur ging de wekker. Ik wilde gaan eten (shor) om die dag te vasten. Ik ging meteen naar de wc, ik had buikpijn, maar d8 dat t door de kou kwam. (broeda :hihi
Nou eenmaal op de toilet kijk ik naar mn broek en zag dat ie nat was. Ik stond er niet echt bij stil, want ik dacht dat het vocht was.(had ik paar weken geleden ook) Nou ik had nog niks door en de pijn in mn onderbuik was er nog steeds. Ik dacht helemaal niet aan mogelijke weeen, maar ik dacht nog steeds gewoon buikpijn.
Tijdens het afvegen bij het toilet, veegde ik wat slijmerig bloed weg. Ik keek toen op en voor de zekerheid nog een keer vegen (sorry voor de details) en weer had ik bloed.
Toen dacht ik O ik ga bevallen. Toen ik het bloed zag plaatste ik ook meteen de buikpijn die ik had. Ik dacht o shit, dit zijn de weeen. En de pijn hield maar niet op. Het ging een minuutje weg en daar was t weer.
Na een kwartier had ik de vk gebeld, want het ging echt te snel. Ze zou meteen komen. Om 4.45 uur was ze er en ik zat met verschrikkelijke weeen achter elkaar. Ik dacht nog, hoe kon ik nou vergeten hoe ze voelden.....
De vk ging nog niet bij me kijken, ze ging meteen de spullen klaarzetten. Even later arriveerde de studente vk. Ik hoorde ze tegen elkaar zeggen dat ze niet meer weggingen, want het gaat al snel.
Ik was blij om dat te horen, ik d8 nog ik ben bijna klaar.
De weeen werden steeds erger en erger, ik verkrampte van de pijn. Ik zette een warme kruik tegen mn baarmoeder aan..( ik hoopte dat het verzachtend zou werken, maar blijkbaar stimuleerde het de weeen)
Om 5 uur vertelde ze me dat ze de vliezen ging breken, want dan ging het allemaal nog sneller. ze zei ook dat het dan pijnlijker wordt.
De studente mocht het doen, dus ze probeerde de hele tijd te prikken, maar t lukte maar niet. Het deed echt pijn, dus de vk wilde t zelf ff proberen.... Ook haar lukte t niet.
Toen zei ze tegen me : Kar, weet je zeker dat je vliezen niet al zijn gebroken? Ik dacht toen na en bedachte me ineens dat mn broek nat was op de toilet ( ik had na de wc een nieuwe broek aan gedaan :hihi
Ik vertelde haar dat ik wel een natte broek had van de vocht, ze ging de broek uit de wasmand vissen en aan ruiken. de studente ging ook ruiken. de conclusie was vruchtwater.
Dat was dus ook de reden dat de weeen zo pijnlijk waren.
ELmohiem, ze ging toen ff voelen hoeveel cm ik had. De studente mocht dat doen en kwam op 3-4 cm ontsluiting. Ik was zwaar teleurgesteld, zoveel pijn en dan pas 3 cm. De vk zei dat ik ook maar pas een uurtje bezig was. ( het leek alsof ik uren bezig was)
Ze stelde me gerust, dat het heel snel kon gebeuren, want de weeen waren dicht op elkaar...ineens kreeg ik geen lucht meer, want de weeen volgden achter elkaar, geen tijd om adem te halen en ik voelde echt iets naar beneden drukken/ zakken.
Ik vertelde t haar, maar ze zei dat ze pas ging kijken als ik persweeen heb. Na een paar minuten kwam de eerste drukwee. Ik zei tegen dr het drukt. ze zei dat ze ging wachten totdat ik de persee niet kan inhouden...
Ze ging alvast de kraamzorg bellen. De studente was met mij en hielp me met ademhalen.
De druk werdt steeds erger en erger. Ik zei tegen de studente, haal de vk want ik moet echt persen. De vk kwam weer in de kamer en na een paar keer de drukweeen wegpuffen, mocht ik liggen. Ze vroeg aan de studente of ze de baarkruk wilde halen uit de auto.
Ondertussen mocht ik liggen om te kijken hoeveel cm ik had. Ze keek me aan en ze zei. Je mag meepersen.
HEERLIJKKKKKKKKKKKK, was dat gevoel, met de druk meepersen.
De studente kwam naar boven met de kruk en de vk zei tegen dr: hoeft niet want ik zie t hoofdje al.
Na een paar keer persen, kwam mn zoontje eruit...
Ik was me bij t persen heel bewust van, dat ik ontspannen ging meepersen, want zo krijg je geen scheuren!!!!!!!!!
Wat ik kan zeggen is :
ELHAMDOLILAH YA RABIE, dat ik een vlotte, snelle en zeer gemakkelijke bevalling had. In totaal duurde alles 2 uur en 17 minuten!
Ik ben allah zeer dankbaar dat hij mij heeft gesteund hierin...
Ik wens de dames die nog moeten zo een bevalling toe! inshallah zullen jullie niet veel lijden en je moet heel veel sbar hebben.
Meiden dit meen ik echt uit mn hart: allah ie3tiekoem wa9fa sahla![/B]
was gister aan mn bevallingsverhaal begonnen, maar mn zoontje werd onrustig. Ik typ m wel ff opnieuw.
Vrijdagnacht om 4 uur ging de wekker. Ik wilde gaan eten (shor) om die dag te vasten. Ik ging meteen naar de wc, ik had buikpijn, maar d8 dat t door de kou kwam. (broeda :hihi
Nou eenmaal op de toilet kijk ik naar mn broek en zag dat ie nat was. Ik stond er niet echt bij stil, want ik dacht dat het vocht was.(had ik paar weken geleden ook) Nou ik had nog niks door en de pijn in mn onderbuik was er nog steeds. Ik dacht helemaal niet aan mogelijke weeen, maar ik dacht nog steeds gewoon buikpijn.
Tijdens het afvegen bij het toilet, veegde ik wat slijmerig bloed weg. Ik keek toen op en voor de zekerheid nog een keer vegen (sorry voor de details) en weer had ik bloed.
Toen dacht ik O ik ga bevallen. Toen ik het bloed zag plaatste ik ook meteen de buikpijn die ik had. Ik dacht o shit, dit zijn de weeen. En de pijn hield maar niet op. Het ging een minuutje weg en daar was t weer.
Na een kwartier had ik de vk gebeld, want het ging echt te snel. Ze zou meteen komen. Om 4.45 uur was ze er en ik zat met verschrikkelijke weeen achter elkaar. Ik dacht nog, hoe kon ik nou vergeten hoe ze voelden.....
De vk ging nog niet bij me kijken, ze ging meteen de spullen klaarzetten. Even later arriveerde de studente vk. Ik hoorde ze tegen elkaar zeggen dat ze niet meer weggingen, want het gaat al snel.
Ik was blij om dat te horen, ik d8 nog ik ben bijna klaar.
De weeen werden steeds erger en erger, ik verkrampte van de pijn. Ik zette een warme kruik tegen mn baarmoeder aan..( ik hoopte dat het verzachtend zou werken, maar blijkbaar stimuleerde het de weeen)
Om 5 uur vertelde ze me dat ze de vliezen ging breken, want dan ging het allemaal nog sneller. ze zei ook dat het dan pijnlijker wordt.
De studente mocht het doen, dus ze probeerde de hele tijd te prikken, maar t lukte maar niet. Het deed echt pijn, dus de vk wilde t zelf ff proberen.... Ook haar lukte t niet.
Toen zei ze tegen me : Kar, weet je zeker dat je vliezen niet al zijn gebroken? Ik dacht toen na en bedachte me ineens dat mn broek nat was op de toilet ( ik had na de wc een nieuwe broek aan gedaan :hihi
Ik vertelde haar dat ik wel een natte broek had van de vocht, ze ging de broek uit de wasmand vissen en aan ruiken. de studente ging ook ruiken. de conclusie was vruchtwater.
Dat was dus ook de reden dat de weeen zo pijnlijk waren.
ELmohiem, ze ging toen ff voelen hoeveel cm ik had. De studente mocht dat doen en kwam op 3-4 cm ontsluiting. Ik was zwaar teleurgesteld, zoveel pijn en dan pas 3 cm. De vk zei dat ik ook maar pas een uurtje bezig was. ( het leek alsof ik uren bezig was)
Ze stelde me gerust, dat het heel snel kon gebeuren, want de weeen waren dicht op elkaar...ineens kreeg ik geen lucht meer, want de weeen volgden achter elkaar, geen tijd om adem te halen en ik voelde echt iets naar beneden drukken/ zakken.
Ik vertelde t haar, maar ze zei dat ze pas ging kijken als ik persweeen heb. Na een paar minuten kwam de eerste drukwee. Ik zei tegen dr het drukt. ze zei dat ze ging wachten totdat ik de persee niet kan inhouden...
Ze ging alvast de kraamzorg bellen. De studente was met mij en hielp me met ademhalen.
De druk werdt steeds erger en erger. Ik zei tegen de studente, haal de vk want ik moet echt persen. De vk kwam weer in de kamer en na een paar keer de drukweeen wegpuffen, mocht ik liggen. Ze vroeg aan de studente of ze de baarkruk wilde halen uit de auto.
Ondertussen mocht ik liggen om te kijken hoeveel cm ik had. Ze keek me aan en ze zei. Je mag meepersen.
HEERLIJKKKKKKKKKKKK, was dat gevoel, met de druk meepersen.
De studente kwam naar boven met de kruk en de vk zei tegen dr: hoeft niet want ik zie t hoofdje al.
Na een paar keer persen, kwam mn zoontje eruit...
Ik was me bij t persen heel bewust van, dat ik ontspannen ging meepersen, want zo krijg je geen scheuren!!!!!!!!!
Wat ik kan zeggen is :
ELHAMDOLILAH YA RABIE, dat ik een vlotte, snelle en zeer gemakkelijke bevalling had. In totaal duurde alles 2 uur en 17 minuten!
Ik ben allah zeer dankbaar dat hij mij heeft gesteund hierin...
Ik wens de dames die nog moeten zo een bevalling toe! inshallah zullen jullie niet veel lijden en je moet heel veel sbar hebben.
Meiden dit meen ik echt uit mn hart: allah ie3tiekoem wa9fa sahla![/B]
Kar1 nogmaals mabrouk met je zoontje.
Ik denk dat jij een bevalling hebt gehad waar iedere vrouw van droomt.
Hamdoelillah dat het zo snel ging.
Is dit je eerst kind?