Citaat door cherinaa:zal hem hier ook even plaatsen.
Maandag 06-07-2009.
Ik moest me om 10 uur melden in het ziekenhuis om ijzer toegediend te krijgen via een infuus. Ook bleek in de bloeduitslag dat ik folium te kort had en daar kreeg ik pillen voor van de gyno. Het ijzer dienden ze eerst heel weinig in om te kijken of ik er allergisch op zou reageren, na een uur ging het nog goed, dus kreeg ik de rest van de twee ampullen. Rond een uur of half 5 was ik thuis. Wel heel erg vermoeid, maar voelde me wel goed. Ik was ook nog aan de ctg geweest, om te kijken hoe het ging met de kleine, en die deed het goed, wel zagen ze al wat weeën activiteit.
Dinsdag 07-07-2009.
Tegen de middag dat mijn man thuis kwam, dacht ik laat ik maar alvast met die foliumzuur gaan beginnen, en omdat ik hem van de gyno moest slikken als er iemand thuis was, dacht ik dit is het moment. ( wegens eerder een allergische reactie op multivitaminen) Rond 14 uur slikte ik er 1, en ging liggen op de bank. Na een uur stond ik op, en voelde me opeens heel raar, mijn ogen waren vuurrood, en bewogen traag, mijn keel en tong zwelde op, en in 1 keer had ik geen lucht meer. En mijn lichaam stond letterlijk in brand. Mijn man schrok zich dood. Ik zakte in elkaar, en kon bijna niet meer ademen. Hij belde meteen de dokter, en die assistente zat vervelende vragen te stellen, en mijn man werd boos, van dit is al bekend bij jullie, ik kom haar nu brengen, zorg dat de dokter vrij is. Met moeite kwam ik bij de auto, mijn oudste zoontje kwam net thuis van school en schrok zich ook dood. We moesten echt haasten. En omdat ik mezelf afsluit als ik pijn heb, kon ik het niet hebben dat mijn man me ondersteunde naar de auto. Hij was zo in paniek. Bij de dokter aangekomen, zei mijn man waar is de arts, het leek wel een eeuwigheid te duren. Over mijn hele lichaam kwamen er blaren tevoorschijn. Hij gaf me pillen om de allergie wat af te zwakken, en ik kreeg een pufje voor meer adem, maar het hielp niet, ik raakte langzaam aan in shock. Mijn handen werden al blauw. Toen is met spoed de ziekenwagen gekomen. En die hebben me met loeiende sirenes afgeleverd. Ik kwam gelijk in de shockroom. En later naar de intensive care. Daar werd ik in de gaten gehouden. Toen het iets beter ging qua de allergie, voelde ik de kleine niet meer. Dus zei dat tegen de verpleegster. Die ging regelen voor een ctg. En daar werd nog gediscussieerd over ja of nee. En ze zei, we gaan het toch doen. Na me aangesloten te hebben op de ctg, zagen ze dat het hartje heel laag klopte. Ik moest me een paar keer bewegen van links naar rechts, maar niks. Want ze dachten misschien is de baby suf van de medicijnen die ze me moesten toedienen. Ze trok de uitslag van de ctg uit het apparaat en ging weg. Later zie ik de gyno aan mijn bed, en ze zei het kindje moet nu komen. Ik zo, heb ik daar nog wel de kracht voor? Ja zei ze, je hebt er twee gehad dus dit komt als een trein dat beloof ik je. Mijn man was in de tussentijd met de kids gaan eten. En wist nog van niks. Toen ze me vliezen braken belden ze me man dat hij meteen oppas moest regelen en meteen moest komen. Het hartje werd weer verder in de gaten gehouden, ze vroegen me regelmatig of ik al weeën had, maar dat was niet het geval. Inmiddels kwam mijn man aan. Ik las zoveel mogelijk ayaat elkoursie, en deed de shahadaa. En bad, dat in ieder geval mijn kindje het zou redden. Een paar minuten later, ging het hartje haperen. Dan klopte het dan weer niet, en toen zei de gyno, we moeten het met spoed laten komen, kindje heeft het niet meer prettig. Dus werd ik helemaal in slaap gemaakt, mijn man moest ook weg. En hebben ze hem heel snel eruit gehaald. Mijn buik is ook extra gevoelig, omdat het er niet zachtjes aan toeging. Want het moest echt snel gebeuren.
Zo dit was het verhaal.
Over een aantal weken moet ik weer opgenomen worden, om uit te zoeken voor welke stof ik nou allergisch ben.
salaam lieve cherinaa
ik zit te huilen achter de pc ,zo aangrijpend vind ik je verhaal
ben heel blij alhamdoellilah dat nu alles goed met jullie gaat