Citaat door ikkemaar:SoubhanAllah dat had ik dus niet, begrijp me niet verkeerd. Ik was ontzettend blij met de zwangerschap maar toen het een miskraam werd was ik die dag erg verdrietig maar ik herpakte me snel. Ik had zoiets van, het was niet goed voor deze wereld. Volgende dag ging ik gewoon verder met mijn dagelijkse dingen en wachtte af op de miskraam die natuurlijk moest komen.
En toen het kwam
Zooo pijnlijk, zoveel bloedklonters verloren maar het vruchtje zelf niet dus vandaar dat ik een curretage moest hebben.
Raar dat je zovéél pijn had na de curretage? Ik heb helemaal niets gevoeld erna vandaar dat ik dus zeg dat het een grote opluchting was want de miskraam zelf waren verschrikkelijk, echt weeën waren het, net een bevalling!
Je kreeg toch een volledige narcose?
Ik was 8 weken zwanger toen ik bloedde maar ik had niet door dat het een miskraam was omdat ik altijd van het goede afging, pas op 10 weken een curretage.
Ik kreeg hierna, na anderhalve maand mijn eerste menstruatie en daarna niet meer dus ik was tot mijn grote verbazing elhamdulilah snel weer zwanger en hoop ook zo met jou. Weet wel dat een vrouw na een miskraam erg vruchtbaar is
Niet bij iedereen verloopt een curretage zonder pijn,het verschilt per vrouw.Me moeder heeft ook wel eens een curretage gehad en bij haar deed het helemaal niet pijn.Bij mij deed het de eerste dag ook geen pijn,maar de dag erna.......
tranen van verdriet gemengd met tranen van de pijn,het was verschrikkelijk!
Ik heb een volledige narcose gehad,toen ik wakker werdt had ik enkel buikkrampjes,daarvoor kreeg ik pijnstillers via infuus .Ik voelde me de hele dag prima,maar de volgende dag begon het ..ik viel net een blok steen op me bed en kon helemaal niet opstaan,de pijn wat jij beschrijft was precies bij mij...Met weeen/bloed klonters en een zware gevoel in me onderbuik alsof er een steen in me buik zat...
Nouuuu,ik zeg je eerlijk het was niet leuk nee...
Ik heb nu twee weken geleden me eerste menstruatie gehad..maar we zitten nog te twijfelen om het nog eens te proberen,ben namelijk toch nog een beetje bang