FirdousFM
07-08-2002, 15:48
Waarom ik , ???
Onvoorbereid kwam jij in mijn leven,
ik wist meteen dat ik je alles wilde geven,
nog nooit eerder had ik zo'n gevoel,
jij werd opeens mijn grootste doel!
onbewust en onschuldig trok je me aan,
ik weet nog steeds niet wat je hebt gedaan,
maar steeds meer begon ik voor je te voelen,
ik ontdekte ook wat ze met "liefde" bedoelen.
Ik verheugde me steeds meer om je te zien,
... al was het maar voor een minuut of tien.
maar toch bleef ik me altijd afvragen:
was ik de enige die blij was, als we elkaar zagen?
al gauw begon een deel van m'n leven in te nemen,
altijd in mijn gedachten, zelfs tijdens het ramen zemen.
je gaf me steeds meer hoop, dus ik fantaseren:
zouden wij het echt samen kunnen proberen?
hoe zou t zijn, jij en ik voor altijd,
in voor en tegenspoed, tot de dood ons scheidt.
Op een gegeven moment werd ik de onzekerheid zat,
... ik had het echt met het wachten gehad!
Een tijdje heb je me heel gelukkig gemaakt,
en tegerlijkertijd ook echt diep geraakt.
Tot het moment dat je die zin uitsprak...
... en mijn hart in 1000 stukjes brak.
Hoe kon ik zo dom zijn om het niet te zien?
of was het "liefde maakt blind" mischien?
Ik dacht dat wij samen iets opbouwden
maar jij hebt me gewoon voor de gek gehouden!
Ik weet, ik heb ook gedaan wat niet mocht ,
maar heb jij wel ooit de fout bij jezelf gezocht???
Ik probeer nu verder te gaan met mijn leven,
maar je moet weten, ik zal je nooit vergeven!!!
Onvoorbereid kwam jij in mijn leven,
ik wist meteen dat ik je alles wilde geven,
nog nooit eerder had ik zo'n gevoel,
jij werd opeens mijn grootste doel!
onbewust en onschuldig trok je me aan,
ik weet nog steeds niet wat je hebt gedaan,
maar steeds meer begon ik voor je te voelen,
ik ontdekte ook wat ze met "liefde" bedoelen.
Ik verheugde me steeds meer om je te zien,
... al was het maar voor een minuut of tien.
maar toch bleef ik me altijd afvragen:
was ik de enige die blij was, als we elkaar zagen?
al gauw begon een deel van m'n leven in te nemen,
altijd in mijn gedachten, zelfs tijdens het ramen zemen.
je gaf me steeds meer hoop, dus ik fantaseren:
zouden wij het echt samen kunnen proberen?
hoe zou t zijn, jij en ik voor altijd,
in voor en tegenspoed, tot de dood ons scheidt.
Op een gegeven moment werd ik de onzekerheid zat,
... ik had het echt met het wachten gehad!
Een tijdje heb je me heel gelukkig gemaakt,
en tegerlijkertijd ook echt diep geraakt.
Tot het moment dat je die zin uitsprak...
... en mijn hart in 1000 stukjes brak.
Hoe kon ik zo dom zijn om het niet te zien?
of was het "liefde maakt blind" mischien?
Ik dacht dat wij samen iets opbouwden
maar jij hebt me gewoon voor de gek gehouden!
Ik weet, ik heb ook gedaan wat niet mocht ,
maar heb jij wel ooit de fout bij jezelf gezocht???
Ik probeer nu verder te gaan met mijn leven,
maar je moet weten, ik zal je nooit vergeven!!!